ΙΙΙ. ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΓΙΑ
ΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ
Το
μέρος της προφητείας που ενδιαφέρει περισσότερο τους ανθρώπους, είναι αυτό που
έχει να κάνει με το μέλλον. Ξέροντας ότι ο λόγος του Θεού πάντοτε εκπληρώνεται,
περιμένουμε με αδημονία τις υποσχέσεις του Θεού για μας.
Καθώς
κοιτάζουμε προς το μέλλον, πρέπει πάντα να θυμόμαστε ένα πράγμα: οι προφήτες
που μιλάνε για το μέλλον μας, είναι οι ίδιοι προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης που
μας έδωσαν το μήνυμα της πρώτης έλευσης του Χριστού.
Πριν
οποιοσδήποτε αποφασίσει τι σημαίνουν οι προφητείες της Καινής Διαθήκης, πρέπει
πρώτα να μελετήσει τις προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης.
Είναι
φυσικό να ανατρέχουμε πρώτα στις προφητείες που περιέχονται στα βιβλία του
Ματθαίου, του Λουκά και στα γραπτά του Ιωάννη στο βιβλίο της Αποκάλυψης προκειμένου
να μάθουμε τα μέλλοντα. Όμως, αν δεν έχουμε κατανοήσει το θεμέλιο της Παλαιάς
Διαθήκης, γρήγορα θα βρεθούμε μπροστά σε δυσκολίες. Κάποιες όψεις της
προφητείας, πραγματικά πρέπει να προσεγγίζονται από την Καινή Διαθήκη. Όμως,
εκτός αν η προφητεία δεν βρίσκεται στην Παλαιά Διαθήκη, θα πρέπει να
αναφερθούμε σε όλους τους προφήτες που μίλησαν για το συγκεκριμένο γεγονός,
πριν αποφανθούμε τι σημαίνει.
Μια
ερώτηση που συνέχεια ακούγεται, είναι: «Γιατί να υπάρχουν τόσες απόψεις και
αντιλήψεις σε μια προφητεία;». Μερικά πράγματα πρέπει να λαμβάνονται υπ’ όψη
όταν θέλουμε να ερμηνεύσουμε μια προφητεία. Το πρώτο, είναι η βάση της Παλαιάς
Διαθήκης από την οποία προήλθε. Δεύτερο, είναι το γεγονός ότι ο Θεός δεν
πρόκειται να επιτρέψει ποτέ σε άνθρωπο να καταλάβει τόσα ώστε να αισθάνεται
ανεξάρτητος απ’ Αυτόν. Μας έχει δείξει αρκετά πράγματα ώστε να γνωρίζουμε και
να καταλαβαίνουμε σε γενικές γραμμές το μέλλον, καθώς και να ξέρουμε τι Αυτός
πρόκειται να κάνει. Όταν κάποιο γεγονός συμβεί, ο άνθρωπος θα γνωρίζει ότι ο
Θεός ήταν ο Κύριος του γεγονότος, όμως δεν θα ξέρει τόσα ώστε στην πορεία να
μπορεί να το ελέγξει.
Αυτοί
που ορίζουν ημερομηνίες καθώς και αυτοί που έχουν την εντύπωση ότι γνωρίζουν
κάθε λεπτομέρεια στην προφητεία, συχνά έχουν βρεθεί μπλεγμένοι ακριβώς επειδή
ήταν τόσο σίγουροι ότι ανακάλυψαν τα μυστικά του Θεού. Ωστόσο, ο κόσμος συχνά
χλευάζει την προφητεία και την κατατάσσει λίγο πολύ στο ίδιο επίπεδο με τη
μαντεία. Όταν δίνεται ημερομηνία σαν ο ακριβής χρόνος εκπλήρωσης κάποιου
μελλοντικού γεγονότος, αυτό είναι σημείο ότι προφανώς τίποτα δεν πρόκειται να
γίνει τότε. Με τις τόσες ημερομηνίες που έχουν δοθεί, και τις τόσες
«προφητείες» που έχουν ακουστεί, έχουν δημιουργηθεί διάφορα αισθήματα στους
ακούοντες. Οι άνθρωποι μένουν ασυγκίνητοι κι ακόμα όταν κάποια ημερομηνία είναι
γνωστή, λίγοι θα δώσουν σημασία, ακριβώς εξαιτίας της πληθώρας των λάθος
εξαγγελιών.
Α. Η δεύτερη έλευση
του Χριστού.
Κατά
τη διάρκεια της διακονίας Του, ο Ιησούς αναφερόταν συνέχεια στην αναχώρησή και
την επιστροφή Του. Υποσχέθηκε να προετοιμάσει ένα τόπο γι’ αυτούς που θα ζούσαν
γι’ Αυτόν (Ιωάν.ιδ:1-3). Υποσχέθηκε ότι θα τους αλλάξει το σώμα της ταπείνωσης
και θα το κάνει όμοιο με το ένδοξο δικό Του σώμα (Φιλιπ.γ:21). Όταν ο Ιησούς
αναλήφθηκε, αμέσως δόθηκε υπόσχεση για την επιστροφή Του. Δύο άγγελοι στάθηκαν
μπροστά στους μαθητές και τους είπαν: «Ανδρες Γαλιλαίοι, τί ίστασθε
εμβλέποντες εις τόν ουρανόν; ούτος ο
Ιησούς, όστις ανελήφθη αφ' υμών εις τόν ουρανόν, θέλει ελθεί ούτω καθ'
όν τρόπον είδετε αυτόν πορευόμενον εις τόν ουρανόν» (Πράξ.α:11).
Ο
Ιησούς δεν περίμενε μέχρι την ημέρα της Πεντηκοστής για να επιβεβαιώσει την
επιστροφή Του. Έστειλε μηνυτές με το που αναλήφθηκε. Καθώς οι μαθητές Τον
έβλεπαν να χάνεται από τα μάτια τους και ξαφνικά ακούν τους αγγέλους να τους
λένε αυτά τα λόγια, ήταν σίγουροι ότι θα επιστρέψει. Δεν πρέπει να υπήρχαν
ερωτηματικά μέσα στο μυαλό τους σχετικά με το σκοπό Του. Με τη γνώση όλων αυτών
που ο Θεός είχε εκπληρώσει μέχρι τότε, οι καρδιές τους πρέπει να ήταν σίγουρες
ότι αυτό που τους υποσχόταν, θα το εκπλήρωνε κιόλας.
Ο
Ιησούς είχε πει πολλές παραβολές σ’ αυτούς που Τον ακολουθούσαν, από τις οποίες
μπορούσε να καταλάβει κανείς ότι οπωσδήποτε θα επιστρέψει. Τους μίλησε για τις
10 παρθένες, από τις οποίες οι 5 ήταν σοφές επειδή πήραν λάδι στα δοχεία τους.
Αντίθετα, οι άλλες πέντε ήταν ανόητες επειδή δεν φρόντισαν να έχουν αυτό το
επιπλέον λάδι, με αποτέλεσμα όταν ήρθε ο Νυμφίος να μην είναι έτοιμες. Οι 5
σοφές όμως μπήκαν στους γάμους επειδή ήταν έτοιμες.
Ακόμα
ο Ιησούς μίλησε για τον άνθρωπο εκείνο που έδωσε τάλαντα στους υπηρέτες του και
έφυγε σε τόπο μακρινό. Όταν επέστρεψε, απαίτησε απ’ τον καθένα να είχε αυξήσει
τα τάλαντα. Αυτός που είχε κρύψει το τάλαντό του, ρίχτηκε στο σκότος το εξώτερο
(Ματθ.κε).
Β. Η Χιλιετής
Βασιλεία.
Για
1.000 χρόνια, ο Ιησούς θα βασιλεύσει πάνω σ’ αυτή τη γη για να εκπληρώσει τις
προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης σχετικά με τον Ισραήλ. Αυτές οι υποσχέσεις περιλαμβάνουν
τη γη αλλά και την ευημερία του λαού. Θα είναι μια ιδανική περίοδος. Τα πιο
χαρακτηριστικά εδάφια της Γραφής που ασχολούνται μ’ αυτή την περίοδο,
βρίσκονται στο βιβλίο του Ησαΐα.
Οι
προφητείες του Ησαΐα υπόσχονται ότι ο Θεός θα κυβερνά εκείνο τον καιρό. Η
κυβέρνησή Του αναφέρεται σαν όρος στην προφητεία. Έτσι, διαβάζουμε: «Εν ταίς
εσχάταις ημέραις τό όρος τού οίκου τού Κυρίου θέλει στηριχθή επί τής κορυφής
τών ορέων καί υψωθή υπεράνω τών βουνών καί πάντα τά έθνη θέλουσι συρρέει εις
αυτό» (β:2). Η κυβέρνηση του Θεού θα είναι πάνω από κάθε επίγεια κυβέρνηση.
Όλα τα έθνη του κόσμου, θα συρρέουν στην Ιερουσαλήμ κατά τη διάρκεια αυτής της
περιόδου για να φέρουν τη δόξα τους σ’ αυτήν. Θα έρχονται εκεί, για να μάθουν
για τον Κύριο (β.3).
Άνθρωποι με χαρά θα προσέρχονται στον Κύριο και θα δέχονται τις κρίσεις
Του. Θα κυβερνά με ράβδο σιδηρά. Θα μιλάει, και όλοι οι άνθρωποι θα υπακούν.
Για
πρώτη φορά, από τον κατακλυσμό του Νώε, δεν θα υπάρχουν πόλεμοι ανάμεσα στα
έθνη. Στην πραγματικότητα, όλα τα πολεμικά όπλα και εξαρτήματα θα μετατραπούν
σε γεωργικά εργαλεία. Οι άνθρωποι δεν θα μαθαίνουν πια πολεμικές τακτικές
(Ης.β:4). Ίσως αυτό να είναι το πιο θαυμαστό μέρος αυτής της Βασιλείας.
Ο
Θεός θα δώσει στη γη μια περίοδο 1.000 χρόνων γαλήνης, ειρήνης και ηρεμίας. Αυτό
τον καιρό δεν θα υπάρχουν πειρασμοί. Δεν θα συμβαίνουν εγκλήματα στους δρόμους.
Δεν θα χρειάζεται να κλειδώνει κανείς την πόρτα του, δεν θα υπάρχει φόβος εξαπάτησης
και αδικίας στις καρδιές των ανθρώπων.
Η
γη θα παράγει πλουσιοπάροχα τους καρπούς της, κατά τη διάρκεια της Χιλιετηρίδας.
Η έρημος θα ανθίσει σαν τριαντάφυλλο και η κατάρα θα φύγει από τη γη. Τα ζώα θα
είναι ήμερα και τίποτα δεν θα πληγώνει ή θα καταστρέφει στο άγιο όρος του Θεού.
Γ. Ουρανός.
Καθώς
παρατηρούμε τις ατέλειες αυτής της ζωής, τα τόσα προβλήματα του κόσμου μας και
την φθορά του σώματός μας, έρχεται φυσιολογικά η επιθυμία για κάτι καλύτερο.
Καταλαβαίνουμε ακόμα ότι όλα τα προβλήματα δεν επιδέχονται δίκαιες λύσεις σ’ αυτό
τον κόσμο. Κάπου, κάποτε πρέπει να υπάρξει μια δίκαιη ανταπόδοση σε όλες τις
αδικίες που έχουν γίνει. Όμως, ξέροντας ότι σ’ αυτό τον κόσμο δεν πρόκειται να
ικανοποιηθούν αυτές οι ανάγκες, προσβλέπουμε στο Θεό για μια καλύτερη ζωή.
Ο
Θεός μας έχει διαβεβαιώσει ότι έχει ετοιμάσει ένα τόπο για μας (Ιωάν.ιδ:1-3).
Αυτή η ελπίδα, από τον κόσμο έχει χαρακτηριστεί κάπως έτσι: «Ζήσε Μάη μου να
φας τριφύλλι, άμα πεθάνει ο άνθρωπος,
τρέχα γύρευε». Αυτοί που δεν ξέρουν, λένε ότι αυτή η ελπίδα λειτουργεί σαν
φυγή, είναι ένας τρόπος να μην αντικρίζεις την πραγματικότητα. Ωστόσο, αυτή η
υπόσχεση είναι η πνευματική απάντηση για το τέλος του λυτρωτικού σχεδίου του
Θεού.
Ο
τόπος που ο Θεός έχει ετοιμάσει περιγράφεται στην Αποκ.κα. Είναι το σπίτι της
Νύμφης του Χριστού.
ΣΥΝΟΠΤΙΚΑ
Ο
βασικός σκοπός της προφητείας είναι να ξεδιπλώσει μπροστά μας το θαυμαστό
σχέδιο της απολύτρωσης. Ο Θεός μας έχει δώσει μια εικόνα του τέλους, πριν ακόμα
αρχίσει, παρόλο που δεν είναι καθαρές όλες οι λεπτομέρειες σ’ εμάς. Εμείς, αυτό
που κάνουμε είναι να ψάχνουμε με επιμέλεια πως θα εξελιχτούν τα πράγματα.
Ο
Θεός εκπλήρωσε όλες τις υποσχέσεις Του στην Παλαιά Διαθήκη και τώρα περιμένουμε
να ενεργήσει ανάλογα και στην Καινή Διαθήκη. Περιμένουμε την Αρπαγή της εκκλησίας
και το καινούριο σπίτι μας στον ουρανό.
Η
όμορφη πόλη που είδε ο Ιωάννης, όπως βλέπουμε στο βιβλίο της Αποκάλυψης, είναι
τετράγωνη. Είδε ένα νέο ουρανό και μια νέα γη και μετά τράβηξε την προσοχή του
η άγια πόλη, η νέα Ιερουσαλήμ που κατέβαινε από το Θεό από τον ουρανό
(Αποκ.κα:2). Ο Ιωάννης είδε σ’ αυτή την πόλη το λαό του Θεού να ζει μια τέλεια
ζωή. Δεν υπήρχαν δάκρυα λόγω απογοητεύσεων της ζωής, αλλά δεν είδε και τάφους,
γιατί κανείς δεν πεθαίνει εκεί. Δεν υπήρχε ούτε καν πόνος.
Δεν
θα μπορούσαμε ποτέ να φανταστούμε πιο τέλεια κοινωνία. Όλα αυτά που για αιώνες
οι άνθρωποι ονειρεύτηκαν, έλπισαν και κουβέντιασαν, τελικά θα είναι πραγματικότητα!
