Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Πέμπτη 20 Απριλίου 2017

Βιβλικός Χριστιανισμός και ορθολογιστικός σκεπτικισμός (1)




Πλανάσθε μη ειδότες τας Γραφάς μηδέ την δύναμιν του Θεού Ματθ.κβ:29

Τὴν ἀρχὴν ὅ τι καὶ λαλῶ ὑμῖν; Ιωάν.η:25

Κύριον δὲ τὸν Χριστὸν ἁγιάσατε ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν,
ἕτοιμοι ἀεὶ πρὸς ἀπολογίαν παντὶ τῷ αἰτοῦντι ὑμᾶς λόγον περὶ τῆς ἐν ὑμῖν ἐλπίδος. 1 Πετρ. 3:15

«Τι κάθομαι και συζητάω μαζί σου, αφού…»


Αυτή είναι μια συνηθισμένη έκφραση της καθημερινότητας που την εκστομίζουμε, όταν βλέπουμε ότι ο συνομιλητής μας εκπέμπει σε άλλου μήκους κύματα… και, δεν είναι πρόθυμος και καλόπιστος αποδέκτης άλλων κυμάτων… Έτσι, καλόπιστη συζήτηση δηλαδή, αναζήτηση από κοινού, προβληματισμός από κοινού σ’ ένα θέμα, δεν μπορεί να γίνει γιατί κατά το αρχαίο ρητό «εμείς ζητάμε τσάπες κι εσείς μας φέρνετε σκάφες»!

Όλα αυτά μου ήρθαν στο νου, καθώς κατά σύμπτωση, αναζητώντας κάτι στο διαδίκτυο, έπεσε το μάτι μου σε μερικές πομπώδεις ιστοσελίδες (νέο)αθεϊστών, σκεπτικιστών και κριτικών της Βίβλου, οι οποίοι κάνοντας επίδειξη των γνώσεών τους (;), αλλά στην πραγματικότητα τη μεροληπτικότητα των σκέψεών τους, τη στενοκεφαλιά και την κακοβουλία τους, αραδιάζουν ιστοσελίδες με δεκάδες λήμματα και παραφυάδες, για ν’ αποδείξουν στον αναγνώστη ότι, όχι μόνον Θεός δεν υπάρχει, όχι μόνο η θρησκεία είναι προϊόν φόβου, αμάθειας και άγνοιας και επιβουλής ραδιούργων ιερέων, αλλά, και Ιησούς δεν υπήρξε ποτέ (!), η Βίβλος βρίθει σφαλμάτων, είναι μυθικής προέλευσης, με δάνεια από παγανιστικούς μύθους, ένα συνονθύλευμα πλαστογραφιών, λαθών, χασμάτων και αντιφάσεων… Και αυτοί είναι οι νέοι διαφωτιστές της ανθρωπότητας, ορθολογιστές, οι οποίοι στηριζόμενοι σε νέα επιστημονικά (sic) δεδομένα, και με ελεύθερη, καθαρή διάνοια, έρχονται να μας απελευθερώσουν από τον σκοταδισμό του Χριστιανισμού και της Βίβλου!…

Για μια στιγμή, σκέφτηκα, ν’ απαντήσω σε κάποια άρθρα προκλητικά, με σύντομες έστω στοχευμένες απαντήσεις, αποδεικνύοντας την αμάθεια και την εμπάθεια των συντακτών τους. Αλλά μετά, αφού το καλοσκέφτηκα, είδα ότι θα ήταν μάταιος κόπος και απώλεια χρόνου, γιατί κατά το αρχαίο ρητό, κανείς δεν πείθεται αν δεν θέλει να πεισθεί (ουκ με πείσεις καν με πείσεις). Για να μη πούμε το πιο εύχρηστο νεοελληνικό ρητό, «τον αράπη κι αν τον πλύνεις το σαπούνι σου χαλάς», που είναι παραλλαγή ενός ρητού της εποχής του προφήτη Ιερεμία, «δύναται ο Αἰθίοψ να αλλάξει τὸ δέρμα αὐτοῦ, ή η πάρδαλις τὰ ποικίλματα αὐτῆς;» (Ιερ.ιγ:23).

Αντ’ αυτού, προτίμησα να γράψω λίγες αράδες, τις αράδες που ακολουθούν, με μερικές επισημάνσεις γύρω από την βαρύγδουπη… πομπώδη επιχειρηματολογία των εμβριθών αυτών σκεπτικιστών, νέων διαφωτιστών των αμαθών, όπως εμείς. Κι αυτές από τις παρατηρήσεις που έκανα στα όσα ισχυρίζονται και παρουσιάζουν προς χάριν κάποιων αναγνωστών που μπορεί να εντυπωσιαστούν από τα λεγόμενά τους.

Συγγραφέας: Τσινικόπουλος, Δημήτρης