Ρωμ.η:29 φανερώνει
την πρόνοια του Θεού, παρουσιάζοντας το αιώνιο σχέδιό Του για τη σωτηρία του
ανθρώπου. Αυτό το σχέδιο έχει πέντε φάσεις:
(1) πρόγνωση.
Το σχέδιο του Θεού ξεκίνησε με τη γνώση Του για το μέλλον. Πριν δημιουργήσει τον
άνθρωπο, ήξερε ότι θα αμάρτανε. Κατά συνέπεια, πριν από τη δημιουργία του
κόσμου, είχε ήδη σχεδιάσει to Γολγοθά (A’
Πέτρου α:18-20). Προείδε ότι κάποιοι άνθρωποι θα δεχόταν την προσφορά της
σωτηρίας και ότι θα είχε μια εκκλησία, έτσι σχεδίασε ένα σχέδιο για αιώνια
σωτηρία της Εκκλησίας.
(2) προορισμός. Ο Θεός προόρισε την εκκλησία Του να είναι
κατά την ομοιότητα της εικόνας του Υιού. Προορίζω σημαίνει καθορίζω εκ των
προτέρων, προγραμματίζω μελλοντικά χωρίς δυνατότητα αλλοίωσης ή μεταβολής. Ο προορισμός
ισχύει για το σχέδιο του Θεού, όχι για τη μοίρα του καθένα. Ο Θεός προόρισε τη φανέρωση
εν σαρκί, την εξιλέωση, την εκκλησία και την τελική σωτηρία της εκκλησίας. Αυτά
τα γεγονότα είναι αποφασισμένο να συμβούν ανεξάρτητα από οτιδήποτε άλλο. Ο
καθένας εξακολουθεί να έχει την ελευθερία να επιλέξει εάν θέλει ή όχι να ανήκει
σ’ αυτή την Εκκλησία. Ο πληθυντικός – όσους,
τούτους - σε αυτό το εδάφιο, δείχνει ότι η ομάδα έχει προοριστεί όχι το
άτομο.
Το θέμα είναι ότι η σωτηρία του πιστού δεν είναι απλά μια
ευχή ή μια απλή δυνατότητα. Είναι ένα απόλυτα συγκεκριμένο συμβάν, εάν ο πιστός
παραμείνει στο σχέδιο του Θεού. Επιπλέον, σωτηρία σημαίνει μετασχηματισμό στην
εικόνα του Υιού — στην εικόνα του Θεού εν σαρκί. Δεν θα γίνουμε Θεοί, αλλά θα
λάβουμε μια αναμάρτητη φύση και ένα αθάνατο σώμα όπως αυτό του ανθρώπου Χριστού.
Ο Θεός δεν προόρισε για το Γιο Του να είναι ο μόνος άνθρωπος
που θα νικούσε την αμαρτία και το θάνατο. Φανερώθηκε εν σαρκί, προκειμένου να
έχει πολλούς γιους. Ο άνθρωπος Χριστός είναι ο πρώτος στην πνευματική
οικογένεια του Θεού, αλλά ο Θεός σκοπεύει ο Γιος Του να έχει πολλά «νεότερα αδέλφια»
που μπαίνουν στην οικογένεια μετά από Αυτόν. Ο Χριστός είναι ο αδελφός μας
(Εβραίους β:17). Αυτός είναι πρωτότοκος, δεδομένου ότι είναι η κεφαλή της
εκκλησίας, έχει την υπεροχή και ήταν ο πρώτος που νίκησε την αμαρτία και το
θάνατο (Κολοσσαείς α:15,18, Αποκάλυψη α:5). Εμείς πρέπει να ακολουθήσουμε τα
βήματά Του και να γίνουμε συγκληρονόμοι Του (Ρωμαίους η:17). Αν εναποθέτουμε
την πίστη μας σ' Αυτόν, μια μέρα θα γίνουμε πραγματικά όμοιοι με Αυτόν (Α’ Ιωάννου
γ:2). Όταν τα λάθη και οι αποτυχίες μας αποθαρρύνουν, δεν πρέπει να παραιτούμαστε,
γιατί εάν μόνο παραμείνουμε στο σχέδιο του Θεού, έχουμε την εγγύηση της τελικής,
απόλυτης και μόνιμης νίκης.
Ρωμ.η:30 (3) κλήση.
Ο Θεός ήξερε ότι θα είχε μια εκκλησία και μετά προόρισε την τελική της σωτηρία.
Με βάση την πρόγνωσή Του, άρχισε να καλεί τον άνθρωπο να εμπιστευτεί το σχέδιό Του.
Η προσφορά της σωτηρίας είναι για όλους (Ιωάννης γ:16. Β΄ Πέτρου γ:9, Αποκάλυψη
κβ:17), αλλά μόνο όσοι ανταποκρίνονται με πίστη είναι εκλεκτοί. «διότι πολλοί είναι οι κεκλημένοι, ολίγοι δε
οι εκλεκτοί» (Ματθαίος κ:16). Το εδάφιο αυτό μιλάει για μια πετυχημένη
κλήση. Μόνο όσοι ανταποκρίνονται στη χάρη του Θεού καλούνται στην
πραγματικότητα, έξω από την αμαρτία. Γίνονται οι εκλεκτοί. Η έννοια της λέξης «εκκλησία»
είναι «αυτοί που έχουν κληθεί έξω από».
4) δικαίωση. Ο Θεός δικαιώνει εκείνους που καλεί έξω από
την αμαρτία. Τους αποτιμά σαν δίκαιους.
(5) δόξα. Το τελικό βήμα στη σωτηρία του ανθρώπου
είναι η δόξα, που αποτελεί την κορύφωση της διαδικασίας αγιασμού. Τελικά, οι δίκαιοι
θα λάβουν ένδοξα, αναμάρτητα σώματα.
Το εδ.30 μιλάει για τη δόξα σε παρελθόντα χρόνο, όμως όλο αυτό
το κομμάτι στοχεύει στο μέλλον. Αυτό δείχνει ότι, στο μυαλό του Θεού, η δόξα
είναι τετελεσμένο γεγονός. Είναι απόλυτα σίγουρο. Ο Θεός το έχει ήδη προμηθεύσει
σ’ εμάς. Απλά περιμένουμε να το λάβουμε δημόσια. Στα μάτια του κόσμου δεν
είμαστε τίποτα, αλλά στα μάτια του Θεού είμαστε βασιλιάδες και ιερείς. Είμαστε
ήδη παιδιά Του, απλά περιμένουμε την αποκάλυψη της θέσης μας αυτής (Ρωμαίους η:19).
Εάν μόνο παραμείνουμε στο πρόγραμμα του Θεού, θα κληρονομήσουμε σίγουρα αιώνια
δόξα με τον Ιησού Χριστό. Η ενότητα τελειώνει όπως ξεκίνησε — με την υπόσχεση
της μελλοντικής δόξας με τον Κύριο.
5. Η βεβαιότητα της σωτηρίας
(η:31-39)
Τα κεφάλαια Ρωμ.ς-η, που περιγράφουν τη νικηφόρα χριστιανική
ζωή, είναι το πιο ένδοξο τμήμα της προς Ρωμαίους επιστολής. Το κεφάλαιο «η»
είναι το σημαντικότερο σημείο αυτής της ενότητας, και τα εδάφια 31-39 είναι το
αποκορύφωμα του κεφαλαίου αυτού. Με λίγα λόγια, είναι το κρεσέντο ολόκληρης της
επιστολής.
Το τελευταίο κομμάτι του Ρωμ.η διακηρύσσει τη βεβαιότητα της
σωτηρίας. Η παροχή της σωτηρίας από τον Θεό, θα ισχύσει ανεξάρτητα από
οποιεσδήποτε συνθήκες και κάθε αντίδραση. Αυτό δεν είναι η διδασκαλία της άνευ
όρων εκλογής ή της άνευ όρων αιώνιας ασφάλειας, αλλά η διδασκαλία της
αξιοπιστίας. Αν θέλουμε να σωθούμε μπορούμε να σωθούμε. Αν επιλέξουμε να
παραμείνουμε εν Χριστώ και φυλάξουμε την πίστη μας σ ' Αυτόν, απολύτως τίποτα
δεν μπορεί να αφαιρέσει τη σωτηρία μας.
Ρωμ.η:31 Τι λοιπόν θέλομεν ειπεί προς ταύτα; Εάν ο
Θεός ήναι υπέρ ημών, τις θέλει είσθαι καθ' ημών;
Λαμβάνοντας υπόψη το μεγαλεπήβολο σχέδιο του Θεού σχετικά με
τη σωτηρία του ανθρώπου, τι μπορούμε να συμπεράνουμε; Κατ' αρχάς, ο Θεός είναι
ο προστάτης μας. Με το Θεό στο πλευρό μας, δεν έχει σημασία ποιος μας αντιτάσσεται.
Με τη βοήθειά Του μπορούμε να ξεπεράσουμε κάθε αντίσταση. Ο Θεός και ένας πιστός
πάντα αποτελούν την πλειοψηφία. Ψαλμ.ριη:6 Ο
Κύριος είναι υπέρ εμού· δεν θέλω φοβηθή· τι να μοι κάμη άνθρωπος;
