Οδηγός για να καταλάβουμε τη
διαφορά ανάμεσα στην Αρπαγή και τη δεύτερη έλευση του Ιησού Χριστού.
Βλέπουμε πολλές χριστιανικές
εκκλησίες σήμερα, που δεν ορθοτομούν τη Βίβλο, να διδάσκουν τους ανθρώπους ότι
δεν υπάρχει καμία διαφορά μεταξύ της Αρπαγής και της δεύτερης έλευσης. Λένε ότι
είναι το ίδιο γεγονός. Αλλά θα δούμε με ακράδαντα επιχειρήματα, ότι λόγω των
πολυποίκιλων διαφορών μεταξύ της Αρπαγής της Εκκλησίας και της δεύτερης έλευσης
του Ιησού Χριστού, ότι είναι αδύνατο να είναι το ίδιο γεγονός.
Β’ Τιμ.β:15 Σπούδασον να
παραστήσης σεαυτόν δόκιμον εις τον Θεόν, εργάτην ανεπαίσχυντον, ορθοτομούντα
τον λόγον της αληθείας.
Πράγματα που είναι διαφορετικά,
δεν μπορεί να είναι ίδια. Σαν Χριστιανοί, έχουμε μια κακή τάση να διαβάζουμε τα
πάντα, από τον Ματθαίο μέχρι την Αποκάλυψη και να προσπαθούμε να τα εφαρμόσουμε
όλα στην εκκλησία. Αυτό δεν είναι σωστό, επειδή όλη η Καινή Διαθήκη δεν είναι
γραμμένη για την χριστιανική εκκλησία. Η εκκλησία είναι μόνο ένα μέρος της.
Μεγάλο μέρος της Καινής Διαθήκης είναι γραμμένο για τους Εβραίους της εποχής
εκείνης, και για τους Εβραίους που θα ζουν κατά τη διάρκεια της θλίψης του
Ιακώβ, αλλιώς γνωστή σαν η Μεγάλη Θλίψη. Κάποια κομμάτια είναι γραμμένα για τους
άπιστους εθνικούς. Γι’ αυτό και ο Παύλος λέει στον Τιμόθεο να διδάξει τους
ανθρώπους πώς να «ορθοτομούν» το λόγο του Θεού, ώστε να ξέρουν σε ποια από τις
τρεις ομάδες μιλάει ο Θεός, κάθε δεδομένη στιγμή.
#1: Η αρπαγή, είναι η «ευλογημένη ελπίδα», ενώ η δεύτερη έλευση είναι
μια μέρα που πρέπει να φοβόμαστε πάρα πολύ.
Ξεκινάμε με αυτό, γιατί είναι η
μόνη διαφορά που παραβλέπεται στις μελέτες των διαφορών μεταξύ της Αρπαγής και
της δεύτερης έλευσης. Στον Τίτο β:13, μιλώντας για την Αρπαγή, ο Παύλος την ονομάζει
«μακαρίαν ελπίδα», μια μέρα μεγάλης
άνεσης και χαράς.
Αλλά στον Αμώς ε:18, μιλώντας για την ημέρα του Κυρίου, ο Θεός μας λέει
ότι πρόκειται για μια ημέρα «μεγάλης θλίψης», και να τη φοβόμαστε αρκετά! Τώρα,
πώς μπορεί η Αρπαγή και η δεύτερη έλευση να είναι το ίδιο γεγονός; Διαβάστε το
Ιωήλ γ για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την αγριότητα και τη θλίψη της δεύτερης
έλευσης.
Αν είσαι άτομο
που πιστεύει στην Αγία Γραφή, τότε θα μπορούσα να σταματήσω αυτό το άρθρο
ακριβώς εδώ, αφού έχω αποδείξει το θέμα μας καλά, πέρα από κάθε σκιά
αμφιβολίας, λογικά. Αλλά για όσους είναι «ανόητοι
και βραδείς την καρδίαν εις το να πιστεύητε εις πάντα όσα ελάλησαν οι προφήται»
(Λουκ.κδ:25), έχω προσθέσει άλλους 9
ακλόνητους λόγους, γιατί η Αρπαγή της εκκλησίας και η δεύτερη έλευση του Ιησού
Χριστού, δεν μπορεί να είναι το ίδιο γεγονός.
Τίτ.β:13 προσμένοντες την μακαρίαν ελπίδα και επιφάνειαν της δόξης του μεγάλου
Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού, [Αρπαγή]
Άμ.ε:18 Ουαί εις τους
επιθυμούντας την ημέραν του Κυρίου· προς τι θέλει είσθαι αύτη διά σας; η ημέρα
του Κυρίου είναι σκότος και ουχί φως [Δεύτερη έλευση].
Ησ.ιγ:9 Ιδού, η ημέρα του
Κυρίου έρχεται, σκληρά και πλήρης θυμού και οργής φλογεράς, διά να καταστήση
την γην έρημον· και θέλει εξαλείψει απ' αυτής τους αμαρτωλούς αυτής
[Δεύτερη έλευση].
#2: Στην Αρπαγή, ο Ιησούς έρχεται για την εκκλησία Του, στη δεύτερη
έλευση, φέρνει την εκκλησία μαζί Του.
Ο Παύλος διδάσκει ξανά και ξανά
ότι κατά την Αρπαγή, η εκκλησία θα εκβληθεί από το πρόσωπο της γης, αρπάζεται «εν νεφέλαις εις απάντησιν του Κυρίου εις τον
αέρα».
Αλλά κατά τη δεύτερη έλευση, ο Ιησούς επιστρέφει με τους αγίους Του.
Άλλη μία καθοριστική διαφορά όταν προσπαθούν να ταιριάξουν τα δύο γεγονότα σαν
ένα. Το πρώτο έχει κατεύθυνση προς τα πάνω, το δεύτερο προς τα κάτω.
Α’ Θεσ.δ:16-17 επειδή αυτός ο
Κύριος θέλει καταβή απ' ουρανού με κέλευσμα, με φωνήν αρχαγγέλου και με
σάλπιγγα Θεού, και οι αποθανόντες εν Χριστώ θέλουσιν αναστηθή πρώτον, έπειτα
ημείς οι ζώντες όσοι απομένομεν θέλομεν αρπαχθή μετ' αυτών εν νεφέλαις εις
απάντησιν του Κυρίου εις τον αέρα, και ούτω θέλομεν είσθαι πάντοτε μετά του
Κυρίου [Αρπαγή].
Αποκ.ιθ:14 Και τα στρατεύματα
τα εν τω ουρανώ ηκολούθουν αυτόν εφ' ίππων λευκών, ενδεδυμένοι βύσσινον λευκόν
και καθαρόν [Δεύτερη έλευση].
#3: Στην Αρπαγή, η εκκλησία φέρεται στον ουρανό, κατά την δεύτερη έλευση
του Ιησού, εγκαθιδρύεται επίγεια διακυβέρνηση.
Στα γραπτά του Παύλου και του Ιωάννη,
υπάρχει η υπόσχεση για ένα «ουράνιο σπίτι», που περιμένει τον αναγεννημένο
Χριστιανό. Αυτή είναι η Βασιλεία του Θεού.
Αλλά στη δεύτερη έλευση, εγκαθιδρύεται
μια χιλιετής Βασιλεία πάνω στη γη, γνωστή σαν η Βασιλεία των ουρανών. Στους
χριστιανούς ποτέ δεν έχει δοθεί υπόσχεση για επίγειο σπίτι, αλλά για ουράνιο.
Ιωάν.ιδ:2-3 Εν τη οικία του
Πατρός μου είναι πολλά οικήματα· ει δε μη, ήθελον σας ειπεί· υπάγω να σας
ετοιμάσω τόπον· και αφού υπάγω και σας ετοιμάσω τόπον, πάλιν έρχομαι και θέλω
σας παραλάβει προς εμαυτόν, διά να είσθε και σεις, όπου είμαι εγώ [Αρπαγή].
#4: Η Αρπαγή συμβαίνει πριν τον Αντίχριστο και τη Μ. θλίψη, ενώ η
δεύτερη έλευση συμβαίνει μετά από αυτά τα δύο.
Ο Παύλος τονίζει επανειλημμένα
ότι ένα από τα απίστευτα οφέλη της Αρπαγής, είναι ότι δεν θα υποστείς όλη αυτή
την οργή της Μεγάλης Θλίψης.
Αλλά ο Ματθαίος μας λέει ότι η δεύτερη έλευση
είναι «μετά τη θλίψη εκείνων των ημερών». Τι γίνεται λοιπόν; Αν η Αρπαγή και η
δεύτερη έλευση είναι το ίδιο γεγονός, τότε αυτά τα εδάφια αντιπροσωπεύουν μια
ασυμβίβαστη διαφορά. Αλλά δεν υπάρχει καμία αντίφαση, επειδή, προφανώς, είναι
δύο ξεχωριστά και διαφορετικά γεγονότα.
Α’ Θεσ.ε:9 διότι ο Θεός δεν
προσδιώρισεν ημάς εις οργήν, αλλ' εις απόλαυσιν σωτηρίας διά του Κυρίου ημών
Ιησού Χριστού [Αρπαγή]
Ματθ.κδ:29,30 Ευθύς δε μετά
την θλίψιν των ημερών εκείνων ο ήλιος θέλει σκοτισθή και η σελήνη δεν θέλει
δώσει το φέγγος αυτής, και οι αστέρες θέλουσι πέσει από του ουρανού και αι
δυνάμεις των ουρανών θέλουσι σαλευθή. Και τότε θέλει φανή το σημείον του Υιού
του ανθρώπου εν τω ουρανώ, και τότε θέλουσι θρηνήσει πάσαι αι φυλαί της γης και
θέλουσιν ιδεί τον Υιόν του ανθρώπου ερχόμενον επί των νεφελών του ουρανού μετά
δυνάμεως και δόξης πολλής [Δεύτερη έλευση].
#5: Στην Αρπαγή, μόνο η αναγεννημένη εκκλησία βλέπει τον Κύριο να έρχεται
για να την παραλάβει, κατά την δεύτερη έλευση, ολόκληρος ο κόσμος μαρτυρεί αυτό
το γεγονός.
Αυτοί που κοροϊδεύουν τη
διδασκαλία της Αρπαγής πριν από την Μ. Θλίψη, αρέσκονται να την ονομάζουν «μυστική»
αρπαγή, προσπαθώντας μ’ αυτό τον τρόπο να προσβάλουν αυτούς που το πιστεύουν.
Ο
απόστολος Παύλος, που το Άγιο Πνεύμα τον χρησιμοποίησε για να γράψει αυτή τη
διδασκαλία, επίσης το είδε σαν ένα «μυστήριο» (Α’ Κορ.ιε:51). Στην Αρπαγή, μόνο
οι λυτρωμένοι ακούν την κραυγή του Κυρίου που τους καλεί να συναντηθούν στον
αέρα, για να είναι πάντοτε μαζί. Κατά τη δεύτερη έλευση, ο Ιησούς εμφανίζεται σαν
ΚΡΙΤΗΣ όλου του κόσμου.
Α’ Θεσ.δ:17 έπειτα ημείς οι
ζώντες όσοι απομένομεν θέλομεν αρπαχθή μετ' αυτών εν νεφέλαις εις απάντησιν του
Κυρίου εις τον αέρα, και ούτω θέλομεν είσθαι πάντοτε μετά του Κυρίου
[Αρπαγή].
Αποκ.α:7 Ιδού, έρχεται μετά
των νεφελώήν, και θέλει ιδεί αυτόν πας οφθαλμός και εκείνοι οίτινες εξεκέντησαν
αυτόν, και θέλουσι θρηνήσει επ' αυτόν πάσαι αι φυλαί της γης. Ναι, αμήν
[Δεύτερη έλευση].
#6: Στην Αρπαγή, δεν αποστέλλονται άγγελοι να συγκεντρώσουν την εκκλησία.
Κατά τη δεύτερη έλευση, άγγελοι μαζεύουν τους ανθρώπους για να κριθούν.
Ο Παύλος λέει ότι είναι ο ίδιος ο
Ιησούς, που έρχεται να πάρει την εκκλησία επάνω, μακριά απ’ όσα πρόκειται να
συμβούν πάνω στη γη. Η εκκλησία θα ακούσει την φωνή Του και «εν ριπή οφθαλμού» θα έχει φύγει. Άγγελοι
δεν αναφέρονται πουθενά.
Σύγκρινε αυτό με τη δεύτερη έλευση, όπου αποστέλλονται
μόνο άγγελοι για να συγκεντρώσουν τους εκλεκτούς του Θεού και το Εβραϊκό υπόλοιπό
που πέρασε μέσα από τη Θλίψη. Για άλλη μια φορά, σημαντική διαφορά.
Α’ Κορ.ιε:52 εν μιά στιγμή,
εν ριπή οφθαλμού, εν τη εσχάτη σάλπιγγι· διότι θέλει σαλπίσει, και οι νεκροί
θέλουσιν αναστηθή άφθαρτοι, και ημείς θέλομεν μεταμορφωθή [Αρπαγή].
Ματθ.κδ:30,31 Και τότε θέλει
φανή το σημείον του Υιού του ανθρώπου εν τω ουρανώ, και τότε θέλουσι θρηνήσει
πάσαι αι φυλαί της γης και θέλουσιν ιδεί τον Υιόν του ανθρώπου ερχόμενον επί
των νεφελών του ουρανού μετά δυνάμεως και δόξης πολλής. Και θέλει αποστείλει
τους αγγέλους αυτού μετά σάλπιγγος φωνής μεγάλης, και θέλουσι συνάξει τους
εκλεκτούς αυτού εκ των τεσσάρων ανέμων απ' άκρων ουρανών έως άκρων αυτών
[Δεύτερη έλευση].
#7: Το βήμα του Χριστού ακολουθεί την Αρπαγή ενώ η κρίση των Εθνών
ακολουθεί τη δεύτερη έλευση.
Αμέσως μετά την Αρπαγή της
εκκλησίας, ο Παύλος λέει ότι θα εμφανιστούμε «έμπροσθεν του βήματος του Χριστού». Αυτό δεν είναι κρίση αμαρτιών,
γιατί αυτό έγινε στον Γολγοθά, είναι μια κρίση για τα έργα που κάναμε ή δεν κάναμε
για τον Ιησού Χριστό μετά την σωτηρία μας.
Αλλά αμέσως μετά τη δεύτερη έλευση,
η κρίση που λαμβάνει χώρα είναι δημόσια, όχι μεμονωμένων ατόμων, αλλά των
Εθνών.
Β’ Κορ.ε:10 Διότι πρέπει
πάντες να εμφανισθώμεν έμπροσθεν του βήματος του
Χριστού, διά να ανταμειφθή έκαστος κατά τα πεπραγμένα διά του σώματος καθ'
α έπραξεν, είτε αγαθόν είτε κακόν [Αρπαγή].
Ματθ.κε:44-46 Τότε θέλουσιν
αποκριθή προς αυτόν και αυτοί, λέγοντες· Κύριε, πότε σε είδομεν πεινώντα ή
διψώντα ή ξένον ή γυμνόν ή ασθενή ή εν φυλακή, και δεν σε υπηρετήσαμεν; Τότε
θέλει αποκριθή προς αυτούς, λέγων· Αληθώς σας λέγω, καθ' όσον δεν εκάμετε εις
ένα τούτων των ελαχίστων, ουδέ εις εμέ εκάμετε. Και θέλουσιν απέλθει ούτοι μεν
εις κόλασιν αιώνιον, οι δε δίκαιοι εις ζωήν αιώνιον [Δεύτερη έλευση].
#8: Πείνα, πόλεμος και λοιμός ακολουθούν την Αρπαγή ενώ 1.000 χρόνια
ειρήνης στον κόσμο, ακολουθούν τη δεύτερη έλευση.
Ξανά, οι διαφορές εδώ δεν θα
μπορούσαν να είναι πιο εμφανείς. Μετά την Αρπαγή, δρομολογείται μια περίοδος
απίστευτης ταλαιπωρίας, ο καιρός της θλίψης του Ιακώβ (Ιερεμ.λ:7). Αλλά μετά τη
δεύτερη έλευση, η χιλιετής Βασιλεία του Κυρίου Ιησού Χριστού στην Ιερουσαλήμ,
φέρνει μια παγκόσμια ειρήνη τόσο απίστευτη, που ακόμα και τα δηλητηριώδη ζώα δεν
είναι πλέον επικίνδυνα.
Το Ματθ.κδ:3 όπου οι απόστολοι ρωτάνε τον Ιησού σχετικά
με «τι το σημείον της παρουσίας σου»
είναι μια άμεση αναφορά της δεύτερης έλευσης. Η διδασκαλία περί Αρπαγής ήταν
άγνωστη σ’ αυτούς αυτή τη στιγμή και δεν θα αποκαλυπτόταν παρά μόνο στον Παύλο,
30 χρόνια από τη συγγραφή του Ματθαίου.
Ματθ.κδ:3,6-8 Και ενώ εκάθητο
επί του όρους των Ελαιών, προσήλθον προς αυτόν οι μαθηταί κατ' ιδίαν, λέγοντες·
Ειπέ προς ημάς πότε θέλουσι γείνει ταύτα, και τι το σημείον της παρουσίας σου
και της συντελείας του αιώνος; …… Θέλετε δε ακούσει πολέμους και φήμας πολέμων·
προσέχετε μη ταραχθήτε· επειδή πάντα ταύτα πρέπει να γείνωσιν, αλλά δεν είναι
έτι το τέλος. Διότι θέλει εγερθή έθνος επί έθνος και βασιλεία επί βασιλείαν,
και θέλουσι γείνει πείναι και λοιμοί και σεισμοί κατά τόπους· πάντα δε ταύτα
είναι αρχή ωδίνων.
Ησ.ια:6-10 Και ο λύκος θέλει
συγκατοικεί μετά του αρνίου, και λεοπάρδαλις θέλει αναπαύεσθαι μετά του
εριφίου· και ο μόσχος και ο σκύμνος και τα σιτευτά ομού, και μικρόν παιδίον
θέλει οδηγεί αυτά. Και η δάμαλις και η άρκτος θέλουσι συμβόσκεσθαι, τα τέκνα
αυτών θέλουσιν αναπαύεσθαι ομού, και ο λέων θέλει τρώγει άχυρον καθώς ο βους.
Και το θηλάζον παιδίον θέλει παίζει εις την τρύπαν της ασπίδος, και το
απογεγαλακτισμένον παιδίον θέλει βάλλει την χείρα αυτού εις την φωλεάν του
βασιλίσκου. Δεν θέλουσι κακοποιεί ουδέ φθείρει εν όλω τω αγίω μου όρει· διότι η
γη θέλει είσθαι πλήρης της γνώσεως του Κυρίου, καθώς τα ύδατα σκεπάζουσι την
θάλασσαν. Και εν εκείνη τη ημέρα προς την ρίζαν του Ιεσσαί, ήτις θέλει ίστασθαι
σημαία των λαών, προς αυτόν θέλουσι προστρέξει τα έθνη, και η ανάπαυσις αυτού
θέλει είσθαι δόξα [Δεύτερη έλευση].
#9: Κανείς στην Αγία Γραφή δεν ήξερε τη διδασκαλία της Αρπαγής της
εκκλησίας μέχρι που αποκαλύφθηκε από τον Κύριο στον Παύλο.
Αυτή ίσως είναι η πιο τρανταχτή
απόδειξη ότι η αρπαγή της Εκκλησίας και η δεύτερη έλευση δεν μπορεί να είναι το
ίδιο γεγονός.
Ο Παύλος, στην Α’ Κορινθίους ιε, για πρώτη φορά μιλάει για την αρπαγή
της εκκλησίας, και μας λέει ότι είναι ένα «μυστήριο» που αποκάλυψε ο Θεός σ’
αυτόν μόνο και στη συνέχεια χρεώθηκε να το διδάξει στην Εκκλησία. Σχεδόν κάθε
χρονολογία της Αγίας Γραφής τοποθετεί την συγγραφή του Ματθαίου περίπου στο το
35 μ.Χ, και την επιστολή προς Κορινθίους γύρω στο 66 μ.Χ.
Γιατί είναι αυτό τόσο σημαντικό;
Γιατί αν κανείς δεν ήξερε την διδασκαλία της αρπαγής της εκκλησίας μέχρι τον
καιρό του Παύλου, τότε τα Ματθ.κδ & κε, κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, δεν
μπορεί να αναφέρονται στην εκκλησία και την Αρπαγή, επειδή κανείς δεν ήξερε τίποτα
για Αρπαγή.
Στην πραγματικότητα, τον καιρό του Ματθαίου, η εκκλησία δεν είχε ακόμη
σχηματιστεί. Αν ο Ματθαίος γνώριζε και έγραψε για την αρπαγή της εκκλησίας,
τότε ο Παύλος έλεγε ψέματα όταν είπε ότι ήταν ένα ΜΥΣΤΗΡΙΟ αυτό που αποκάλυπτε για
πρώτη φορά στην Α’ Κορινθίους.
Α’ Κορ.ιε:51,52 Ιδού,
μυστήριον λέγω προς εσάς· πάντες μεν δεν θέλομεν κοιμηθή, πάντες όμως θέλομεν
μεταμορφωθή, εν μιά στιγμή, εν ριπή οφθαλμού, εν τη εσχάτη σάλπιγγι· διότι
θέλει σαλπίσει, και οι νεκροί θέλουσιν αναστηθή άφθαρτοι, και ημείς θέλομεν
μεταμορφωθή [Αρπαγή].
#10: Στην Αρπαγή, δίνεται στους πιστούς ένα ένδοξο σώμα, κατά την
δεύτερη έλευση παραμένουν στα γήινα σώματα καθώς μπαίνουν στην Χιλιετή
Βασιλεία.
Κατά την αρπαγή της εκκλησίας, θαυμαστές
αλλαγές συμβαίνουν στον πιστό. Η Βίβλος λέει ότι ο αναγεννημένος πιστός
λαμβάνει ένα νέο σώμα που είναι ακριβώς όπως το «ένδοξο σώμα» που ο Ιησούς
Χριστός είχε με την ανάστασή Του. Φαντάσου το αυτό! Πόσο συναρπαστικό για τον
πιστό να είναι σε θέση να προσβλέπει σε εκείνη την ημέρα!
Αλλά κατά τη δεύτερη
έλευση, καθώς ο Ιησούς στήνει την γήινη κυβέρνησή Του από την Ιερουσαλήμ, οι
άνθρωποι που έφτασαν μέχρι εκεί μέσα από την Μ. Θλίψη, δεν έχουν κανένα
ιδιαίτερο σώμα και είναι δυνατό να πεθάνουν. Οι Χριστιανοί που παίρνουν τα ένδοξα
σώματα, δεν μπορούν να πεθάνουν ποτέ.
Φιλ.γ:20,21 Διότι το
πολίτευμα ημών είναι εν ουρανοίς, οπόθεν και προσμένομεν Σωτήρα τον Κύριον
Ιησούν Χριστόν, όστις θέλει μετασχηματίσει το σώμα της ταπεινώσεως ημών, ώστε
να γείνη σύμμορφον με το σώμα της δόξης αυτού κατά την ενέργειαν, διά της
οποίας δύναται και να υποτάξη τα πάντα εις εαυτόν [Αρπαγή].
Ησ.ξε:17-21 Επειδή ιδού,
νέους ουρανούς κτίζω και νέαν γήν· και δεν θέλει είσθαι μνήμη των προτέρων ουδέ
θέλουσιν ελθεί εις τον νούν. Αλλ' ευφραίνεσθε και χαίρετε πάντοτε εις εκείνο το
οποίον κτίζω· διότι, ιδού, κτίζω την Ιερουσαλήμ αγαλλίαμα και τον λαόν αυτής
ευφροσύνην. Και θέλω αγάλλεσθαι εις την Ιερουσαλήμ και ευφραίνεσθαι εις τον
λαόν μου· και δεν θέλει ακουσθή πλέον εν αυτή φωνή κλαυθμού και φωνή κραυγής.
Δεν θέλει είσθαι πλέον εκεί βρέφος ολιγοήμερον και γέρων όστις δεν επλήρωσε τας
ημέρας αυτού· διότι το παιδίον θέλει αποθνήσκει εκατόν ετών, ο δε εκατόν ετών
αμαρτωλός θέλει είσθαι επικατάρατος. Και θέλουσιν οικοδομήσει οικίας και
κατοικήσει, και θέλουσι φυτεύσει αμπελώνας και φάγει τον καρπόν αυτών
[Δεύτερη έλευση].
Εάν δεν είσαι ένα άτομο που απλά
πιστεύει στη Γραφή, αλλά είσαι διανοητικά ειλικρινής, στη συνέχεια πρέπει να
αναγνωρίσεις ότι έχουμε αποδείξει πλήρως ότι η αρπαγή της Εκκλησίας και η
δεύτερη έλευση του Ιησού Χριστού είναι δύο τελείως διαφορετικές καταστάσεις με
δύο πολύ διαφορετικά αποτελέσματα. Σ’ αυτό το άρθρο δώσαμε 10 λόγους ως προς το
γιατί, αλλά θα μπορούσαμε άνετα να δώσουμε άλλα 20 παραδείγματα των διαφορών
μεταξύ των δύο γεγονότων.
Πράγματα που είναι διαφορετικά
δεν μπορεί να είναι το ίδια. Η υπόθεση έκλεισε.
