Αγάπη

Ιωάν.ιγ:1-17

Η αγάπη όταν είναι γνήσια, ποτέ δεν λέει «μέχρις εδώ». Η «δεν μπορώ να κάμω τίποτα άλλο για σένα».

Σαν άνθρωποι, αδυνατούμε να αγαπήσουμε έτσι. Μόνο αν βιώνουμε μέσα μας, την αγάπη του Χριστού. Αγάπη χωρίς όρια!

Ας το βάλουμε στόχο, ας την ζητήσουμε απ’ Αυτόν!

Ας πλησιάσουμε ευλαβικά, τούτη τη μοναδική αγάπη. Ήταν...

Χωρίς όρια, χρονικά

Η ανθρώπινη αγάπη συχνά με κόπο κάνει και το πρώτο μίλι. Κουράζεται, εύκολα και γρήγορα. Το δεύτερο μίλι κι αν το κάνει, της είναι πια φορτίο κι όχι ευχαρίστηση. Ακόμη και μια μάνα μπορείς ν’ ακούσεις - «φτάνει πιά, κουράστηκα τόσα χρόνια». Όμως η αγάπη του Θεού, είναι χωρίς όρια.

Ησ.μς:4 και έως του γήρατός σας εγώ αυτός είμαι· και έως των λευκών τριχών εγώ θέλω σας βαστάσει· εγώ σας έκαμα και εγώ θέλω σας σηκώσει· ναι, εγώ θέλω σας βαστάσει και σώσει.

Ιερ.λα:3 Ο Κύριος εφάνη παλαιόθεν εις εμέ, λέγων, Ναι, σε ηγάπησα αγάπησιν η αιώνιον· διά τούτο σε είλκυσα με έλεος.

Χωρίς όρια, περιστάσεων

Συχνά, ο άνθρωπος εκφράζει την αγάπη του, σε στιγμές ή συνθήκες ευφορίας και άνεσης. Όταν ο δρόμος είναι ομαλοστρωμένος και απόνετος.

Όμως, όταν μπροστά σου είναι η δυσκολία, ο... θάνατος!

Τότε ο άνθρωπος, σταματάει. Σκύβει στο δικό του πόνο και πρόβλημα. Όχι όμως ο Χριστός. Αυτός και στις λοφοπλαγιές γύρω «σπλαχνίζεται τους όχλους» (Ματθ.ιε:32), και στο ανώγειο «αγαπάει εις τέλος» (εδ.1).

Χωρίς όρια, κοινωνικά

Οι εκκλησίες υποφέρουν συχνά, από τους λεγόμενους «ιδιαίτερους κύκλους», που μόνο κριτήριο διαχωρισμού έχουν την κοινωνική τάξη, την οικονομική βάση, τη μορφωτική στάθμη.

Η αδελφική (;) αγάπη, περιορίζεται σε κοινωνικά όρια!

Δέστε όμως τον Ιησού. Γνωρίζει «ότι πάντα έδωκεν αυτώ ο Πατήρ εις τας χείρας» (εδ.3). Έχει επίγνωση της θείας Του καταγωγής και υπεροχής. Εντούτοις αγαπάει τους δικούς του «τους εν τω κόσμω», όλους. Χωρίς όρια και περιορισμούς.

Χωρίς όρια, υπηρεσίας

Να σε διδάξω, ναι. Είναι το χάρισμά μου. Να σου πλύνω όμως και τα πόδια, πάει πολύ. Αν είναι ανάγκη, ας το κάνει κάποιος άλλος.

Δεν το λέμε, ίσως. Όμως το... κάνουμε. Δέστε όμως το Χριστό. Σκύβει, Αυτός «ο Κύριος και ο Διδάσκαλος να νίψει τα πόδια των μαθητών» (εδ.14).

Μήπως στη χριστιανική μας υπηρεσία, έχουμε βάλει όρια! Μήπως... «όχι και τόσο χαμηλά!». Ή «για κάτι ανώτερο μ’ έχει καλέσει ο Θεός!».

Χωρίς όρια, προσώπων

«Έρχεται ούν προς Σίμωνα Πέτρον» (εδ.6). Θα πεις υπηρετώ άλλους. Ένιψα τα πόδια του Ιωάννη. Και θα σου απαντήσω ναι, αλλά υπάρχει και ο Πέτρος. Ίσως και ο Ιούδας. Οπωσδήποτε και ο «τόσον καιρόν μεθ’ υμών και ουκ έγνωκάς με», Φίλιππος.

Τη στιγμή που προσπερνάς έναν απ’ αυτούς, η αγάπη σου είναι μεροληπτική. Είναι προσωπικά περιορισμένη. Είναι αγάπη με όρια. Ενώ του Χριστού ήταν χωρίς όρια. «Ότε ούν ένιψεν τους πόδας αυτών» (εδ.12). Όλων, χωρίς διάκριση. Χωρίς όρια.

Χωρίς όρια, ευθύνης

Όταν η υπηρεσία είναι καθήκον και όχι αγάπη, υπάρχουν κι άλλα όρια. Λέμε - μέχρις εδώ είναι η ευθύνη μου. Το νίψιμο δικό μου, το νερό της Μαρίας, το σκούπισμα του Θωμά. Εγώ λοιπόν θα κάνω το μέρος μου. Μα αν ο άλλος λείψει; Αν ο αδελφός αρρωστήσει; Αν ο άλλος δεν το αντιληφθεί; Αν το θεωρήσουν εξευτελιστικό; Αν, χίλια αν!..

Τότε, η αγάπη χωρίς όρια, «βάλλει ύδωρ... νίπτει τους πόδας... σκουπίζει...» (εδ.5). Το ’κάμε ο Χριστός. Θα σου δώσει τη δύναμη, να το κάνεις και σύ.

Χωρίς όρια, ανθρώπινα

Σφάλμα, αν την αγάπη σου τη σταθμίσεις μ’ ανθρώπινα μέτρα. Αν πεις- πρότυπό μου ο ποιμένας. Αν υποκειμενικά η ουσιαστικά μετρώντας τη, τη βρεις πάνω από το εκκλησιαστικό σου επίπεδο και... αυτοϊκανοποιηθείς. Τ’ ανθρώπινα όρια, είναι πολύ πενιχρά για να χωρέσουν τη χριστιανική αγάπη. Έτσι, αν σώνει και καλά, θέλεις με κάτι να τη μετρήσεις και τη συγκρίνεις, κάμε το με του Χριστού την αγάπη. «Καθώς εποίησα... υμείς ποιείτε» (εδ.15). Αγάπη, χωρίς όρια. «Αγάπη εις τέλος» (εδ.1).

Λευ.ιθ:18 Δεν θέλεις εκδικείσθαι ουδέ θέλεις μνησικακεί κατά των υιών του λαού σου· αλλά θέλεις αγαπά τον πλησίον σου ως σεαυτόν. Εγώ είμαι ο Κύριος.

Απ’ την Π.Δ., η θέση του Θεού ήταν πάγια.

Ματθ.ε:43,44 Ηκούσατε ότι ερρέθη, θέλεις αγαπά τον πλησίον σου και μίσει τον εχθρόν σου. Εγώ όμως σας λέγω, Αγαπάτε τους εχθρούς σας, ευλογείτε εκείνους, οίτινες σας καταρώνται, ευεργετείτε εκείνους, οίτινες σας μισούσι, και προσεύχεσθε υπέρ εκείνων, οίτινες σας βλάπτουσι και σας κατατρέχουσι,

Α’ Ιωάν.δ:11 Αγαπητοί επειδή ούτως ηγάπησεν ημάς ο Θεός και ημείς χρεωστούμεν να αγαπώμεν αλλήλους.

Ρωμ.ιδ:15 Εάν όμως ο αδελφός σου λυπήται διά φαγητόν, δεν περιπατείς πλέον κατά αγάπην· μη φέρε εις απώλειαν με το φαγητόν σου εκείνον, υπέρ του οποίου ο Χριστός απέθανεν.

Α’ Κορ.η:11 Και διά την γνώσιν σου θέλει απολεσθή ο ασθενής αδελφός, διά τον οποίον ο Χριστός απέθανεν.

Στον πλησίον βλέπουμε εκείνον διά τον οποίον ο Χριστός απέθανεν

Ματθ.κε:40 Και αποκριθείς ο Βασιλεύς θέλει ειπεί προς αυτούς· Αληθώς σας λέγω, καθ' όσον εκάμετε εις ένα τούτων των αδελφών μου των ελαχίστων, εις εμέ εκάμετε.

Στον αδελφό, βλέπεις τον ίδιο τον Χριστό.

Εφεσ.δ:2 μετά πάσης ταπεινοφροσύνης και πραότητος, μετά μακροθυμίας, υποφέροντες αλλήλους εν αγάπη,

Ιωάν.ιγ:35 Εκ τούτου θέλουσι γνωρίσει πάντες ότι είσθε μαθηταί μου, εάν έχητε αγάπην προς αλλήλους.

Α’ Θεσ.α:3 αδιαλείπτως ενθυμούμενοι το εις την πίστιν έργον σας και τον κόπον της αγάπης και την υπομονήν της ελπίδος του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού έμπροσθεν του Θεού και Πατρός ημών,

Η αγάπη είναι ενεργητική.

Εβρ.ς:10 Διότι δεν είναι άδικος ο Θεός, ώστε να λησμονήση το έργον σας και τον κόπον της αγάπης, την οποίαν εδείξατε εις το όνομα αυτού, υπηρετήσαντες τους αγίους και υπηρετούντες.

Α’ Πέτρ.α:22 Καθαρίσαντες λοιπόν τας ψυχάς σας με την υπακοήν της αληθείας διά του Πνεύματος προς φιλαδελφίαν ανυπόκριτον, αγαπήσατε ενθέρμως αλλήλους εκ καθαράς καρδίας,

Α’ Τιμ.α:5 το δε τέλος της παραγγελίας είναι αγάπη εκ καθαράς καρδίας και συνειδήσεως αγαθής και πίστεως ανυποκρίτου,

Εβρ.ιβ:6 Διότι όντινα αγαπά Κύριος παιδεύει και μαστιγόνει πάντα υιόν, τον οποίον παραδέχεται.

Η αγάπη δεν αντιστρατεύεται την παιδεία!

Οι άγιοι πρέπει:

• Να ενδυθούν την αγάπη (Κολ.γ:14)

• Να περισσεύουν στην αγάπη (Φιλ.α:9)

• Να προτρέπουν ο ένας τον άλλο (Εβρ.ι:24)

• Να αγαπούν ανυπόκριτα, με έργο και αλήθεια (Ρωμ.ιβ:9, Α’ Ιωάν.γ:18)

Η αγάπη εκδηλώνεται:

• Με υπηρεσία στις ανάγκες των άλλων (Γαλ.ε:13)

• Συμπαθώντας, συμπάσχοντας και συγχαίροντας (Ρωμ.ιβ:15, Α’ Κορ.ιβ:26)

• Βοηθώντας τους αδύνατους (Α’ Θες.ε:14, Γαλ.ς:2)

• Καλύπτοντας τα σφάλματα των άλλων (Α’ Πέτρ.δ:8)

• Συγχωρώντας (Εφες.δ:32, Κολ.γ:13)

• Μακροθυμώντας (Εφες.δ:2)

• Ελέγχοντας (Λευιτ.ιθ:17, Ματθ.ιη:15)