Η αλήθεια και απόλυτη ανάγκη:

Η «Αρπαγή» και η Δεύτερη Έλευση είναι ξεχωριστά γεγονότα!

Η σύγκρουση των εντολών

   

   1. Τι και ποιοι πρέπει να υπακούσουν; Ο Παύλος δίνει εντολή στους Εβραίους πιστούς να σταματήσουν τις τελετουργίες του Νόμου στις επιστολές προς Εβραίους, Εφεσίους, Κολοσσαείς και Τιμόθεο. Ωστόσο, στη Μεγάλη θλίψη, οι διατάξεις του Νόμου θα επανέλθουν (Δαν.θ:27, Ματθ.κδ:15,20, Β’ Θες.β:4). Αυτό θα ήταν σαφής παραβίαση των εντολών του Χριστού μέσα από τον απόστολο Παύλο.

   2. Τι να οικοδομηθεί; Σήμερα, οικοδομούμε ένα πνευματικό ναό και λατρεύουμε το Θεό «εν πνεύματι» (Ιωάν.δ:23, Φιλιπ.γ:3). Στη Μεγ. Θλίψη, ένας φυσικός ναός και φυσική λατρεία θα αποκατασταθούν (Ματθ.κδ:15, Β’ Θες.β:4). Σήμερα, Εβραίοι και Εθνικοί, χάνουν την εθνική τους ταυτότητα εν Χριστώ καθώς στέκονται ενώπιον του Θεού, συγκροτημένοι «εις ένα νέον άνθρωπον» (Εφες.β:15). Ωστόσο, κατά τη Μεγάλη Θλίψη παραμένουν «Εβραίοι και Εθνικοί» (Ης.ια:10, Πράξ.ιε:16-17, Ιεζ.λς:36, Ματθ.κε:32 με Ιεζ.κ:33-38). Οι Εβραίοι σαφώς οικοδομούν τη Βασιλεία, την Εβραϊκή θρησκεία (Δαν.θ:27, Ματθ.κδ:14).

Δεν υπάρχει αποκεκαλυμμένος λόγος ύπαρξης της εκκλησίας στη Μ. Θλίψη

1. Υπάρχει λόγος για τον κόσμο, να γονατίσουν, να μετανοήσουν κι αν όχι να κατακριθούν.

2. Υπάρχει λόγος για το Ισραήλ, να μετανοήσουν και να αποκατασταθούν.

3. Το αποκεκαλυμμένο τέλος για την εκκλησία στη γη είναι η αρπαγή.

Ο αποστατημένος «Χριστιανικός» κόσμος καταδικάζεται

Δεδομένου ότι κατά την επταετία η πόρνη εκκλησία θα καταδικαστεί (Αποκ.ιε:8, ιζ:1-18), είναι σκόπιμο αυτό να συμβεί μετά την αρπαγή της αληθινής εκκλησίας.

Όπως ο επαναστάτης Ισραήλ καταδικάστηκε όταν απέρριψαν το Χριστό, έτσι και η επαναστατική «Χριστιανοσύνη» θα καταδικαστεί γιατί βλασφήμησαν το Χριστό. Προσέξτε το παρακάτω σχήμα:

Υπήρχε μια αποκεκαλυμμένη σταδιακή αλλαγή στην πρώτη Εκκλησία, μέχρι το τέλος της περιόδου των Πράξεων. Κάτι που δεν υπάρχει την περίοδο της επταετίας. Τα γεγονότα που θα συμβούν κατά τη διάρκεια της Μ. Θλίψης έχουν προφητευθεί από την Παλαιά Διαθήκη (Ζαχ.ιδ:16. Ιερεμ.λα:31, Δευτ.κη:13).

Δεν υπάρχει καμία μνεία της εκκλησίας κατά τη Μ. Θλίψη

Το σώμα του Χριστού, η εκκλησία, δεν αναφέρεται:

• Στην περίοδο της Μ. Θλίψης
• Στην Π. Διαθήκη (όπου προφητεύθηκε η Μ. Θλίψη)
• Στα Ευαγγέλια (που προείπαν για τη Μ. Θλίψη)
• Στην Αποκάλυψη (όπου εκτίθεται διεξοδικά η Μ. Θλίψη)

Η μοναδική ελπίδα της εκκλησίας

Σε κάθε περίπτωση η ελπίδα μας είναι καθαρά και αποκλειστικά ο Χριστός. Η ανάστασή μας, ο τόπος μας στον ουρανό και η κληρονομιά μας είναι όλα εν Χριστώ... ποτέ γήινα.

Εφεσ.α:18 ώστε να φωτισθώσιν οι οφθαλμοί του νοός σας, εις το να γνωρίσητε ποία είναι η ελπίς της προσκλήσεως αυτού, και τις ο πλούτος της δόξης της κληρονομίας αυτού εις τους αγίους,

Εφεσ.δ:4 Εν σώμα και εν Πνεύμα, καθώς και προσεκλήθητε με μίαν ελπίδα της προσκλήσεώς σας·

Εφεσ.δ:30 Και μη λυπείτε το Πνεύμα το Άγιον του Θεού, με το οποίον εσφραγίσθητε διά την ημέραν της απολυτρώσεως.

Εφεσ.ε:27 διά να παραστήση αυτήν εις εαυτόν ένδοξον εκκλησίαν, μη έχουσαν κηλίδα ή ρυτίδα ή τι των τοιούτων, αλλά διά να ήναι αγία και άμωμος.

Φιλ.α:6 βέβαιος ων εις αυτό τούτο, ότι εκείνος όστις ήρχισεν εις εσάς καλόν έργον θέλει επιτελέσει αυτό μέχρι της ημέρας του Ιησού Χριστού,

Φιλ.α:10 διά να διακρίνητε τα διαφέροντα, ώστε να ήσθε ειλικρινείς και απρόσκοποι μέχρι της ημέρας του Χριστού,

Φιλ.β:16 κρατούντες τον λόγον της ζωής, διά καύχημά μου εν τη ημέρα του Χριστού, ότι δεν έτρεξα εις μάτην ουδέ εις μάτην εκοπίασα.

Φιλ.γ:11-12 ίσως καταντήσω εις την εξανάστασιν των νεκρών. Ουχί ότι έλαβον ήδη το βραβείον ή έγεινα ήδη τέλειος, τρέχω όμως κατόπιν, ίσως λάβω αυτό, διά το οποίον και ελήφθην υπό του Ιησού Χριστού.

Φιλ.γ:20-21 Διότι το πολίτευμα ημών είναι εν ουρανοίς, οπόθεν και προσμένομεν Σωτήρα τον Κύριον Ιησούν Χριστόν, όστις θέλει μετασχηματίσει το σώμα της ταπεινώσεως ημών, ώστε να γείνη σύμμορφον με το σώμα της δόξης αυτού κατά την ενέργειαν, διά της οποίας δύναται και να υποτάξη τα πάντα εις εαυτόν.

Φιλ.δ:5 Η επιείκειά σας ας γείνη γνωστή εις πάντας τους ανθρώπους. Ο Κύριος είναι πλησίον.

Κολ.α:5 διά την ελπίδα την αποτεταμιευμένην διά σας εν τοις ουρανοίς, την οποίαν προηκούσατε εν τω λόγω της αληθείας του ευαγγελίου,

Κολ.α:22-23 τώρα όμως διήλλαξε προς εαυτόν διά του σώματος της σαρκός αυτού διά του θανάτου, διά να σας παραστήση ενώπιον αυτού αγίους και αμώμους και ανεγκλήτους, εάν επιμένητε εις την πίστιν, τεθεμελιωμένοι και στερεοί και μη μετακινούμενοι από της ελπίδος του ευαγγελίου, το οποίον ηκούσατε, του κηρυχθέντος εις πάσαν την κτίσιν την υπό τον ουρανόν, του οποίου εγώ ο Παύλος έγεινα υπηρέτης.

Κολ.α:27-28 εις τους οποίους ηθέλησεν ο Θεός να φανερώση τις ο πλούτος της δόξης του μυστηρίου τούτου εις τα έθνη, όστις είναι ο Χριστός εις εσάς, η ελπίς της δόξης· τον οποίον ημείς κηρύττομεν, νουθετούντες πάντα άνθρωπον και διδάσκοντες πάντα άνθρωπον εν πάση σοφία, διά να παραστήσωμεν πάντα άνθρωπον τέλειον εν Χριστώ Ιησού·

Κολ.γ:4 όταν ο Χριστός, η ζωή ημών, φανερωθή, τότε και σεις μετ' αυτού θέλετε φανερωθή εν δόξη.

Δες ακόμα: Α’ Θες.α:10, β:19, γ:13, δ:13-18, ε:1-11; Β’ Θες.α:5-10, β:1-16, Α’ Τιμ.ς:14; δ:18; Τίτ.β:13

Η Αρπαγή δεν υπάρχει στο Ματθ.γ, ιγ, κδ, κε

Ματθ.γ:12 Όστις κρατεί το πτυάριον εν τη χειρί αυτού και θέλει διακαθαρίσει το αλώνιον αυτού και θέλει συνάξει τον σίτον (σωσμένοι) αυτού εις την αποθήκην (Βασιλεία), το δε άχυρον (μη σωσμένοι) θέλει κατακαύσει εν πυρί ασβέστω (Μαλαχ.δ:1-2).

Δεν μιλάει για αρπαγή!

Ματθ.ιγ … η παραβολή του καλού σπόρου και των ζιζανίων:

• συναυξάνωσιν αμφότερα μέχρι του θερισμού
• Συλλέγονται ΠΡΩΤΑ τα ζιζάνια για να καούν
• Το στάρι συνάγεται στην αποθήκη (Βασιλεία)
• Ο καλός σπόρος είναι οι υιοί της Βασιλείας
• Οι δίκαιοι θα εκλάμψουν στη Βασιλεία

Καμία Αρπαγή!

Ματθ.ιγ . . . Η παραβολή του δικτύου, το οποίον ερρίφθη εις την θάλασσαν:

• οι άγγελοι και θέλουσιν αποχωρίσει τους πονηρούς εκ μέσου των δικαίων

Καμία Αρπαγή!

Ματθ.κδ . . . τα τελευταία γεγονότα της Μ. Θλίψης:

• εδ.40-41, οι κακοί παραλαμβάνονται και οι δίκαιοι αφήνονται.
• Ο Ισραήλ ξανασυγκεντρώνεται σε εκπλήρωση του Δευτ.γ:3-5
• Αμείβονται οι υπηρέτες του Χριστού

Καμία Αρπαγή!

Ματθ.κε:31-46 . . . η κρίση των εθνών:

• Ο Χριστός έρχεται στη γη
• Ο Χριστός κάθεται στο θρόνο Του
• Ο Χριστός ξεχωρίζει τα ερίφια (άδικοι) από τα πρόβατα (δίκαιοι)

Καμία Αρπαγή!

Αυτοί που συλλέγονται, είναι διαφορετικοί!

Ματθ.κδ:37 και καθώς αι ημέραι του Νώε, ούτω θέλει είσθαι και η παρουσία του Υιού του ανθρώπου.

Όταν ο Κύριος Ιησούς Χριστός έρθει για να εγκαθιδρύσει τη Βασιλεία Του στη γη, θα την απαλλάξει από τους ΑΣΕΒΕΙΣ. Αυτό είναι παρόμοιο με την εκκαθάριση των ασεβών τον καιρό του Νώε.

Ματθ.ιγ:41 Θέλει αποστείλει ο Υιός του ανθρώπου τους αγγέλους αυτού, και θέλουσι συλλέξει εκ της βασιλείας αυτού πάντα τα σκάνδαλα και τους πράττοντας την ανομίαν,

Αυτό συμφωνεί με την προφητεία της Παλαιάς Διαθήκης για εκείνο τον καιρό, όταν οι δίκαιοι αφήνονται:

Ησ.δ:2-3 Εν εκείνη τη ημέρα ο κλάδος του Κυρίου θέλει είσθαι ώραίος και ένδοξος και ο καρπός της γης εξαίρετος και ευφρόσυνος εις τους διασωθέντας εκ του Ισραήλ και ο υπόλοιπος εν Σιών και ο εναπολειφθείς εν Ιερουσαλήμ θέλει ονομασθή άγιος, πάντες οι γεγραμμένοι μεταξύ των ζώντων εν Ιερουσαλήμ,

Ζαχ.ιδ:16 Και πας όστις υπολειφθή εκ πάντων των εθνών, των ελθόντων κατά της Ιερουσαλήμ, θέλει αναβαίνει κατ' έτος διά να προσκυνή τον Βασιλέα· τον Κύριον των δυνάμεων, και να εορτάζη την εορτήν της σκηνοπηγίας.

Δες ακόμα: Ης.ιγ:6-16 και Ματθ.ιγ:41-43

Ωστόσο, όταν ο Κύριος έρχεται στα σύννεφα (στην Αρπαγή), αρπάζει τους δίκαιους! Προφανώς οι δίκαιοι δεν μπορεί να αφήνονται και να αρπάζονται συγχρόνως. Αυτά είναι δύο ξεχωριστά γεγονότα.

Το αποκεκριμένο μυστήριο

1. Ρωμ.ις:25 . . . την αποκάλυψιν του μυστηρίου του σεσιωπημένου

2. Κολ.α:26-27… ο πλούτος της δόξης του μυστηρίου, ο Χριστός εις εσάς

3. Εφες.γ:5 . . . εν άλλαις γενεαίς δεν εγνωστοποιήθη

4. Εφες.γ:9 . .  του μυστηρίου του αποκεκρυμμένου από των αιώνων

5. Α’ Κορ.ιε:51-52,   Α’ Θες.δ:13-18 . . . η αρπαγή μυστήριο

Ο χαρακτήρας του μυστηρίου της εκκλησίας, απαιτεί μια αποκλειστικότητα σε σχέση με τα αποκεκαλυμμένα σχέδια του Θεού για τον Ισραήλ στην Παλιά Διαθήκη, τα συνοπτικά Ευαγγέλια και το βιβλίο της Αποκάλυψης.