Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Κυριακή 23 Απριλίου 2017

ΜΕΛΕΤΗ ΣΤΗΝ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ (3)

ΙΙ. Η ΕΚΠΛΗΡΩΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑΣ

Η βεβαιότητα της εκπλήρωσης του λόγου του Θεού όπως Αυτός ορίζει, είναι ένα ακλόνητο σημείο της ανωτερότητας και της παντογνωσίας Του. Τα πάντα είναι στην εξουσία Του. Όπως ο Δανιήλ είπε στο Ναβουχοδονόσορ, υπάρχει: «ουράνια εξουσία» (Δαν.δ:26).

Ο Θεός προκάλεσε τους ειδωλολάτρες ν’ αποδείξουν την αξία των θεών τους και δεν μπόρεσαν. Αντίθετα, ο Θεός είπε τι θα συμβεί και τίποτα δεν μπορεί να εμποδίσει τους σκοπούς Του.


Μέσα σ’ όλη τη Γραφή, ο Θεός δίνει εξηγήσεις για την αμαρτία και τη σωτηρία κάτι που οι θεοί αυτού του κόσμου δεν μπορούν να κάνουν. Ο Θεός απέδειξε το σκοπό Του με την προφητεία, κι ότι έχει πει έχει γίνει χωρίς καμία εξαίρεση. Άλλοι, μπορεί να είναι ικανοί να προβλέπουν ένα συγκεκριμένο ποσοστό απ’ το μέλλον, αλλά ο Θεός μπορεί να αναγγείλει το τέλος από την αρχή «όστις απ' αρχής αναγγέλλω τό τέλος καί από πρότερον τά μή γεγονότα, λέγων,  Η βουλή μου θέλει σταθή καί θέλω εκτελέσει άπαν τό θέλημά μου» (Ης.μς:10).

Α. Το έθνος Ισραήλ στην προφητεία.

Ένα μέρος του θαυμαστού σχεδίου του Θεού, ήταν να δημιουργήσει ένα έθνος από το οποίο θα ερχόταν ο Μεσσίας. Αυτό το έθνος ξεκίνησε από το φίλο του Θεού, τον Αβραάμ. Ο Θεός έκανε συνθήκη με τον Αβραάμ, διαβεβαιώνοντάς τον ότι θα γινόταν πατέρας ενός μεγάλου έθνους (Γέν.ιβ). Το σπέρμα του Αβραάμ θα ευλογούσε όλα τα έθνη. Ο Αβραάμ θα έπαιρνε μια έκταση γης όπου θα αναπτυσσόταν το σχέδιο του Θεού, καθότι Αυτός θα προετοίμαζε ένα λαό και μια χώρα για τον ερχομό του Χριστού ο Οποίος θα πέθαινε πάνω στο σταυρό για να λυτρώσει τον άνθρωπο από την αμαρτία.

Καθώς αυτή η προφητική διαθήκη άρχισε να εξελίσσεται, ο Ισραήλ ήρθε στη γη Χαναάν, όπου ο Θεός εκπλήρωσε το μέρος της διαθήκης που αφορούσε στη γη (Δευτ.λ:1-10). Μ’ αυτά τα λόγια ο Θεός δεν κάνει καινούρια διαθήκη, αλλά επαναλαμβάνει αυτά που είχε πει στον Αβραάμ.

Όταν ο Δαβίδ έγινε βασιλιάς, ο Θεός έκανε το ίδιο με το μέρος της διαθήκης που αφορούσε στο σπέρμα. Υποσχέθηκε ότι από το Δαβίδ θα προέλθει Βασιλιάς του Οποίου η Βασιλεία δεν θα έχει τέλος (Β’ Σαμ.ζ:12  Ψαλμ.πθ:3-4).

Η ουσιαστική ευλογία της διαθήκης που ο Θεός έκανε με τον Αβραάμ, βρίσκεται στην προφητεία του Ιερεμία και ονομάζεται «διαθήκη νέα» (Ιερεμ.λα:31-34). Αυτή η ευλογία εκπληρώθηκε και εκπληρώνεται με την εμπειρία της αναγέννησης, καθώς κάποιος μετανοεί, βαπτίζεται στο όνομα του Ιησού Χριστού και παίρνει το Άγιο Πνεύμα (Πράξ.β:38).

Ο Ισραήλ έπρεπε να προετοιμάσει το δρόμο για την εκπλήρωση όλων αυτών των προφητικών υποσχέσεων. Κέρδισαν τη γη, αλλά μετά την έχασαν. Αυξήθηκαν πληθυσμιακά, αλλά υπήρχαν ελάχιστες πιθανότητες μεταξύ τους να βρεθεί το άτομο που θα ήταν ικανό να γεννήσει το Μεσσία. Τελικά, δεν γεννήθηκε σε παλάτι, αλλά στο σπίτι ενός χωριάτη. Ο Ισραήλ δεν ήταν ακόμα έτοιμος για την έκχυση της ευλογίας, τη δωρεά του Αγίου Πνεύματος.

Επειδή «δεν εγνώρισαν τον καιρόν της επισκέψεώς τους», ο Θεός τους απέκοψε. Ωστόσο, κάποια μέρα θ’ αποκατασταθούν, εξαιτίας των υποσχέσεων που ο Θεός τους έχει δώσει και οι οποίες δεν έχουν ακόμα εκπληρωθεί (Ρωμ.ια:25). Μέχρι τότε, η εκκλησία του ζωντανού Θεού απολαμβάνει πνευματικά τα οφέλη από τα οποία ο Ισραήλ εξέπεσε.

Β. Η πρώτη έλευση του Χριστού.

Επειδή το πιο σημαντικό μέρος του προφητικού προγράμματος ήταν ο ερχομός του Χριστού, υπάρχουν πολλά εδάφια μέσα στη Γραφή που αναφέρονται στην πρώτη Του έλευση. Υπήρξε προετοιμασία πριν γεννηθεί. Οι προφήτες μίλησαν αρκετά για δύο πτυχές της ζωής του Χριστού, τη γέννησή και το θάνατό Του. Οι προφητείες αυτές περιλαμβάνουν την παρθενική Του γέννηση (Ης.ζ:14), ότι θα γεννιόταν στη Βηθλεέμ (Μιχ.ε:2), σαν παιδί αλλά και Γιος του Θεού (Ης.θ:6). Οι προφητείες που περιλαμβάνουν το θάνατό Του, μιλάνε για την είσοδό Του στην πόλη πάνω σ’ ένα γάιδαρο (Ζαχ.θ:9), ότι θα πουλιόταν για 30 αργύρια (Ζαχ.ια:12) και για το πάθος πάνω στο σταυρό (Ης.νβ και νγ).

Γ. Η εκκλησία στην προφητεία.

Η κινητήρια δύναμη της Καινής Διαθήκης, είναι το Πνεύμα του Θεού. Γι’ αυτό, αρκετοί προφήτες μίλησαν για την επερχόμενη έκχυση του Αγίου Πνεύματος. Ο Ησαΐας είπε ότι η εμπειρία αυτή θα είναι ανάπαυση και το σημείο θα είναι η ομιλία σε άγνωστες γλώσσες (Ης.κη:11-12). Ο Ιωήλ προφήτευσε ότι η επαγγελία αυτή θα είναι για κάθε σάρκα (Ιωήλ β:28). Ο Ιεζεκιήλ είπε ότι ο Θεός θα μας αποσπάσει την πέτρινη καρδιά και θα την αντικαταστήσει με νέα «σαρκίνην» (Ιεζ.λς:26).

Αυτό που διακρίνει την εκκλησία από την οικονομία της Παλιάς Διαθήκης, είναι η πλήρωση με το Άγιο Πνεύμα. Το Πνεύμα του Θεού δεν μπορούσε να παραμένει μόνιμα στη ζωή κάποιου πριν πεθάνει ο Χριστός (Ιωάν.ζ:38-39).