Πολλές φορές ακούμε ή διαβάζουμε διάφορους να καταφέρονται
κατά των εκκλησιών και των εργατών του Θεού. Στην πλειονότητά τους, είναι άτομα
που δεν ανήκουν σε κάποια εκκλησία, για διάφορους λόγους.
Όμως, οι επιστολές της Καινής Διαθήκης έχουν γραφτεί προς εκκλησίες,
όχι προς μεμονωμένα άτομα, εκτός βέβαια τον Τιμόθεο και τον Τίτο που ήταν
εργάτες του Θεού!
Και βέβαια, οι εν λόγω κύριοι, είναι λαλίστατοι! Μάλιστα,
δικαιολογούν τη στάση τους λέγοντας ότι αν δεν το κάνουν θα πέσουμε πάλι στο
σκοταδισμό του Μεσαίωνα, χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι είναι εξ’ ορισμού λάθος,
ακόμα κι αν κάποια απ’ αυτά που λένε έχουν κάποια δόση αλήθειας.
Ακόμα φτάνουν στον παροξυσμό να νομίζουν ότι κάνουν
διακονία, ότι είναι σε διατεταγμένη υπηρεσία, ότι αυτό είναι το «χάρισμά» τους!
Και το καυχώνται ταπεινά.
Θεωρούν τους εαυτούς τους, τους μόνους «ξύπνιους» και όλους
εμάς μας ονομάζουν «πρόβατα».
Θα ήθελα να τους κάνω μια απλή ερώτηση: δείπνο του Κυρίου με
ποιούς παίρνουν; Γιατί είναι αδύνατον να το κάνεις μόνος σου, αφού ο άρτος που
κόπτουμε συμβολίζει τους πολλούς (Α’ Κορ.ι:17 διότι εις άρτος, εν σώμα είμεθα οι πολλοί· επειδή πάντες εκ του ενός
άρτου μετέχομεν).
Μια άλλη ερώτηση που θα ήθελα να τους κάνω είναι: ποιος
είναι ο προεστός σου που αγρυπνά για την ψυχή σου, στον οποίο πείθεσαι και
υπακούς, και ο οποίος θα αποδώσει λόγο για σένα, γιατί αλλιώς δεν γίνεται;
(Εβρ.ιγ:17 Πείθεσθε εις τους προεστώτάς
σας και υπακούετε· διότι αυτοί αγρυπνούσιν υπέρ των ψυχών σας ως μέλλοντες να
αποδώσωσι λόγον· διά να κάμνωσι τούτο μετά χαράς και μη στενάζοντες· διότι
τούτο δεν σας ωφελεί).
Ο Ιησούς όταν επιστρέψει, θα αρπάξει την εκκλησία Του, άρα
υπάρχει η εκκλησία του Ιησού Χριστού σήμερα. Σίγουρα γίνονται λάθη, σίγουρα
υπάρχουν ψευδοπροφήτες και ψευδοδιδάσκαλοι, σίγουρα το χαρακτηριστικό της
εποχής μας είναι η πλάνη, αλλά αυτό δεν δικαιολογεί τον αυτοσκοπό της
κατηγόριας και της κριτικής σαν κάλυψη της κατάστασής τους.
Όταν ο απόστολος Παύλος επισκεπτόταν μια εκκλησία ή έγραφε
ένα γράμμα προς εκκλησία, δεν καθόταν να κατηγορεί τους άλλους, αλλά
προσπαθούσε να στηρίξει το λαό του Θεού με την αλήθεια.
Όταν θες να αποδείξεις ότι ένα ραβδί είναι στραβό, δεν
χρειάζονται πολλά λόγια. Βάλε δίπλα του ένα ίσιο και όλοι θα καταλάβουν αμέσως
τη διαφορά. Έχεις όμως ένα ίσιο; Το μόνο ίσιο είναι ο λόγος του Θεού.
- Μήπως ο λόγος που βρίσκονται έξω – άρα είναι λάθος σύμφωνα με το λόγο του Θεού – είναι η υπερηφάνεια και ο εγωισμός τους, και τίποτα άλλο;
- Μήπως το κάνουν από συνήθεια (Εβρ.ι:25) επιβεβαιώνοντας το λάθος τους;
- Μήπως δεν ξέρουν τίνος πνεύματος είναι; (Λουκ.θ:55).
- Μήπως δεν ανέχονται να τους λέει κάποιος άλλος τι να κάνουν, θέλοντας να κάνουν μόνο το δικό τους;
- Μήπως υπάρχει κάποιο κόμπλεξ κατωτερότητας, αυτό που σπρώχνει κάποιους να καταταγούν στο στρατό ή την αστυνομία, για να μπορούν να διατάζουν;
Και για να τελειώσω, ο Ιησούς, ο ιδρυτής και Κύριος της
εκκλησίας, «έδωκεν άλλους μεν αποστόλους,
άλλους δε προφήτας, άλλους δε ευαγγελιστάς, άλλους δε ποιμένας και διδασκάλους,
προς την τελειοποίησιν των αγίων, διά το έργον της διακονίας, διά την οικοδομήν
του σώματος του Χριστού, εωσού καταντήσωμεν πάντες εις την ενότητα της πίστεως
και της επιγνώσεως του Υιού του Θεού, εις άνδρα τέλειον, εις μέτρον ηλικίας του
πληρώματος του Χριστού» (Εφες.δ:11-13).
Άλλη μια ερώτηση: ποιος είναι ο ποιμένας σου;
Γιατί αν θέλεις να τελειοποιηθείς, να οικοδομηθείς, να
επιγνώσεις τον Υιό του Θεού, να γίνεις άνδρας τέλειος, να φτάσεις στο μέτρο της
ηλικίας του πληρώματος του Χριστού, πρέπει να έχεις ένα ποιμένα, ένα δάσκαλο…..
Έτσι όρισε ο Κύριος της εκκλησίας. Μην το παίζεις λοιπόν ξύπνιος, ότι δεν τους
χρειάζεσαι, ότι τα καταφέρνεις μόνος σου, δεν θα τα καταφέρεις. Ούτε είναι
δικαιολογία ότι όλοι είναι κακοί, υποκριτές, χρηματόπιστοι κτλ, κτλ. Ότι δεν
έχεις βρει την εκκλησία που σε εκφράζει (sic).
Για να το λέει αυτό ο Ιησούς, σημαίνει ότι υπάρχουν αυτοί
που μπορούν να σε βοηθήσουν και τους έχεις ανάγκη. Μετανόησε ειλικρινά για την
μέχρι τώρα στάση σου και ψάξε να τους βρεις. Ζήτα από το Θεό να σε οδηγήσει, αν
πιστεύεις ότι μπορεί να το κάνει αυτό. Εκτός αν δεν θέλεις, οπότε ο Ιησούς θα
κλάψει άλλη μια φορά, για σένα (Ματθ.κγ:37).
