Ο λόγος του Θεού ή οι παραδόσεις μας;
Είχαν περάσει περίπου 400 χρόνια
από την τελευταία φορά που ο Θεός είχε μιλήσει μέσω του προφήτη Μαλαχία μέχρι
τη γέννηση του Ιησού.
Στη διάρκεια αυτή των τεσσάρων
αιώνων, το κατεστημένο θρησκευτικό σύστημα είχε μηχανευτεί, είχε θεσπίσει και
είχε εφαρμόσει διάφορες άλλες διδασκαλίες, που ήταν αντίθετες με το λόγο του
Θεού.
Με άλλα λόγια, ο Ιησούς
αντιμετώπισε μια κατάσταση τελείως διαφορετική απ’ αυτή που ο Θεός ήθελε. Όμως
Αυτός την αντιμετώπισε σωστά και ξεκάθαρα.
Ο λόγος του Θεού λέει ότι κάποτε,
αντιπρόσωποι του θρησκευτικού κατεστημένου πήγαν να βρουν τον Ιησού και να Τον
παρατηρήσουν σχετικά με τ’ αποτελέσματα της διδασκαλίας Του στους μαθητές Του.
Ιδιαίτερα δε, σε σχέση με τη δική τους διδασκαλία! Και τον ρωτούν οι Φαρισαίοι και οι
γραμματείς:
«Γιατί δε βαδίζουν οι μαθητές σου σύμφωνα με την παράδοση των
πρεσβυτέρων;» (Μάρκ.ζ:5).
Ζούμε σ’ ένα ιδιαίτερα
συγκεκριμένο σημείο της ιστορίας. Ουδέποτε στην ιστορία ο άνθρωπος δεν έδειξε
μεγαλύτερη αδιαφορία για τον Θεό. Ουδέποτε το έθνος μας δεν ήταν στα χάλια που
βρίσκεται σήμερα. Και ουδέποτε το σωτήριο Ευαγγέλιο του Χριστού δεν ήταν «θέμα
συζητήσεως» όσο είναι σήμερα.
Βλέπεις όμως, έχουν περάσει
περίπου 2.000 χρόνια από τότε που ο απόστολος Ιωάννης έγραψε το βιβλίο της
Αποκάλυψης, το τελευταίο βιβλίο της Αγίας Γραφής. Και το ανά τους αιώνες
θρησκευτικό κατεστημένο, θέσπιζε και εφάρμοζε νόμους, κανονισμούς και
διδασκαλίες που ήταν και είναι ενάντιες και τελείως αντίθετες με τη διδασκαλία
του αιώνιου λόγου του Θεού.
Ρώτησε λοιπόν το τότε θρησκευτικό
κατεστημένο τον Ιησού: «Γιατί οι μαθητές σου δε βαδίζουν σύμφωνα με την
παράδοση των πρεσβυτέρων;»
Ο καθένας που ενδιαφέρεται για
την αιώνια ζωή του σοβαρά, πρέπει να μάθει ότι πάντα θα βρίσκεται σε αντίθεση
με τις διδασκαλίες και τα «εντάλματα των ανθρώπων», αν πρόκειται να ακολουθήσει
τη διδασκαλία του Ιησού.
Αναφέρομαι σε σένα που
ενδιαφέρεσαι σοβαρά για τη σωτηρία που ο Ιησούς Χριστός σου παρέχει: Έχεις τη
διάθεση να ακολουθήσεις Αυτόν και μόνο Αυτόν; ή μήπως μπερδεύεις τα λόγια Του
με τις παραδόσεις;
Ακολουθείς Αυτόν βασισμένος στα
λόγια Του, ή μέσω κάποιου «σωστού» εκκλησιαστικού συστήματος;
Οι μαθητές του Ιησού ασχολούνται
μόνο με τη διδασκαλία του Ιησού. Ακούνε μόνο τη δική Του φωνή. Λατρεύουν μόνο
τον Ιησού. Και όταν αυτά γίνονται πράξη, όλα τα άλλα χάνουν την αξία τους,
εξαφανίζονται.
Ο Έλληνας βαδίζει σύμφωνα με την
«παράδοση» και όχι με απόλυτη υπακοή και υποταγή στο λόγο του Θεού. Το
αποτέλεσμα, είναι γνωστό σε όλους μας. Αλλά ας το δούμε να περιγράφεται με τα
προφητικά λόγια του ίδιου του Ιησού: «Αυτός
ο λαός με τα χείλια με τιμά, αλλά η καρδιά τους πολύ απέχει από εμένα»
(Μάρκ.ζ:6).
Πώς όμως ο λαός αυτός έφτασε στο
σημείο αυτό, αφού ξεκίνησε σωστά; Ο Θεός
μας τίμησε γράφοντας την Καινή Διαθήκη στη γλώσσα μας. Ο Παύλος, ο απόστολος
των εθνών ήρθε στη χώρα μας και το σωτήριο Ευαγγέλιο καρποφόρησε μέσα στο λαό
μας. Τώρα όμως......γιατί καταντήσαμε έτσι;
Και πάλι ο προφητικός λόγος του
Ιησού μας δίνει την απάντηση: «Αφού
αφήσατε την εντολή του Θεού, τηρείτε την παράδοση των ανθρώπων....αθετείτε την
εντολή του Θεού, για να εδραιώσετε την παράδοσή σας. Ακυρώνετε τον λόγο του
Θεού με την παράδοσή σας» (Μάρκ.ζ:8-13).
Σήμερα μας λένε: «Η Αγία Γραφή
δεν περιλαμβάνει το σύνολο της θείας αλήθειας....γι’ αυτό συμπληρώνεται και από
την παράδοση....». Με άλλα λόγια, ο λόγος του Θεού, η Αγία Γραφή είναι ελλιπής!
Γι’ αυτό και χρειαζόμαστε τις παραδόσεις! Μάλιστα τολμούν να φθάσουν στο σημείο
της βλασφημίας λέγοντας ότι, «η παράδοση είναι και πλουσιωτέρα εκείνης της
Καινής Διαθήκης, αφού στην Καινή Διαθήκη εγράφη μέρος μόνον της θείας αλήθειας,
και αυτό κυρίως για λόγους και ανάγκες ιστορικές».
Καλά θα κάνουμε να ακούσουμε τον
Ειρηναίο, ένα από τους πρώτους πατέρες της εκκλησίας. Έζησε το 2ο μ.Χ. αιώνα,
ήταν μαθητής του Πολύκαρπου που ήταν μαθητής του Ιωάννη.
“Όταν πείσει κανείς τους
αιρετικούς μέσα από τις Γραφές, τότε αυτοί κατηγορούν τις Γραφές ότι δεν μπορεί
κανείς σ’ αυτές να βρει την αλήθεια, εφόσον αγνοεί την παράδοση”. Συνεχίζει ο
Ειρηναίος και λέει ξεκάθαρα: “Είναι αιρετικοί όσοι καταφεύγουν σε προφορικές
παραδόσεις για να συμπληρώσουν ή για να διορθώσουν τη διδασκαλία των Γραφών”!
Η φωνή του Ιησού όμως πιο
ξεκάθαρη διασχίζει τους αιώνες και φτάνει στ’ αυτιά μας: «Αθετείτε την εντολή του Θεού, για να εδραιώσετε την παράδοσή σας».
Καμιά φορά όμως οι αντιπρόσωποι
του σημερινού θρησκευτικού κατεστημένου μας σερβίρουν την παράδοσή τους πιο
όμορφα, πιο έξυπνα, λέγοντας: “Αι παραδόσεις μας ταυτίζονται προς την τελείαν
αποκάλυψιν...την οποίαν ο Κύριος Ιησούς Χριστός μας έφερεν εις τον κόσμον”.
Αυτό όμως είναι ψέμα. Ορθόδοξος
θεολόγος σε βιβλίο του γράφει: “Η ιερά παράδοσις περιέχει ό,τι διαλαμβάνει και
διδάσκει και η Αγία Γραφή...να προσευχόμεθα κατά ανατολάς... ομοίως το σημείον
του σταυρού, και αυτό της παραδόσεως είναι. Η τέλεσις του βαπτίσματος, όπως
γίνεται, ο νηπιοβαπτισμός, η τριττή κατάδυσις στο νερό της κολυμβήθρας... της
παραδόσεως και αυτά. Από την παράδοση επίσης είναι ο τρόπος κατά τον οποίο
τελείται η θεία λειτουργία...ο τρόπος της κοινωνίας των πιστών. Ακόμη αι
νεκρώσιμοι ακολουθίαι, τα μνημόσυνα. Όλα αυτά τα διδασκόμεθα από την άγραφον
παράδοσιν”.
Και η απάντηση όλων αυτών, δεν
είναι καμιά άλλη παρά η ίδια του Ιησού Χριστού:
«Μάταια με σέβονται διδάσκοντας διδασκαλίες που είναι εντολές ανθρώπων...ακυρώνετε
τον Λόγο του Θεού με την παράδοσή σας» (Μάρκ.ζ:7,13).
Αγαπητέ φίλε, δεν υπάρχει τίποτε «περισσότερο»
απ’ αυτό που ο Θεός είπε, έγραψε και έφερε στα χέρια μας, την Αγία Γραφή. Όλα
τα «κάτι περισσότερο» δεν προέρχονται απ’ Αυτόν.
Ο αντικειμενικός σκοπός που γράφονται αυτά τα λόγια, είναι να βοηθήσει τον αναγνώστη να πλησιάσει τον
Ιησού Χριστό και αφού μετανοήσει, να βαπτιστεί στο όνομά του και να λάβει το
Άγιο Πνεύμα.
Αν ενδιαφέρεσαι για την αιώνια
ψυχή σου, πρώτον, πάρε το λόγο του Θεού και άρχισε να τον διαβάζεις. Ο Θεός
μέσα στο λόγο Του, μας λέει ότι: «Είναι
αποφασισμένο στους ανθρώπους: μια φορά πεθαίνουν, και μετά είναι κρίση» (Εβρ.θ:27).
Αγαπητέ φίλε, αν εσύ πεθάνεις
σήμερα, σε περιμένει κρίση. Και την ημέρα της κρίσης δε θα σταθείς μπροστά σε
κανένα άγγελο, ούτε σε κανένα αρχιμανδρίτη, ούτε σε κανένα πατριάρχη, ούτε σε
κανένα άγιο, ούτε ακόμα μπροστά στη μητέρα του Χριστού! Όχι....θα σταθείς μπροστά στον καθήμενο επί
του θρόνου (Αποκ.κ:11) για να αποδώσεις λόγο για ό,τι έκανες με το σώμα σου
αλλά και για ό,τι είπες με το στόμα σου (Β’ Κορ.ε:10 & Ματθ.ιβ:36). Θα
σταθείς μπροστά στο Βασιλιά των βασιλιάδων, θα σταθείς μπροστά στον Ιησού
Χριστό!
Αν λοιπόν το πιστεύω σου και η
εκκλησία που πηγαίνεις δεν ασχολείται με Αυτόν και ΜΟΝΟ με Αυτόν....φύγε από κει! Αν η θρησκεία σου δεν δοξάζει, κηρύττει,
διδάσκει υψώνει, τιμά, λατρεύει τον Ιησού Χριστό και ΜΟΝΟ Αυτόν, σε ληστεύει
από την ευλογία και τη σιγουριά της αιώνιας ζωής που μόνο Αυτός θέλει να σου
δώσει!
Σε τελική ανάλυση φίλε μου, ποιος
είναι ο σκοπός που ο Ιησούς Χριστός έζησε, κήρυξε, πέθανε και αναστήθηκε; Για να κάνουμε μια ακόμα θρησκεία; Για να μας διδάξει μερικά καλά λόγια και να
φύγει; Ο Ιησούς έκανε κι έπαθε για σένα για να υπακούσεις στο ευαγγέλιο και να σωθείς.
Υπακούω στο ευαγγέλιο σημαίνει
μετανοώ, βαπτίζομαι στο όνομα του Ιησού Χριστού και παίρνω Πνεύμα Άγιο. Χωρίς
αυτά δεν είσαι σωσμένος, τουλάχιστον αυτό κήρυξε ο Ιησούς και οι απόστολοι.
Μόνο έτσι μπορείς να Τον συναντήσεις μια μέρα στο μεσουράνημα!
Πότε θα γίνει αυτό; Δεν ξέρουμε,
αλλά σίγουρα σύντομα. Το θέμα δεν είναι “πότε” θα έρθει, αλλά αν θα είσαι
έτοιμος “όταν” έρθει. Και η ετοιμασία αυτή εξαρτάται πλήρως από σένα. Αυτός,
ότι ήταν να κάνει το έκανε, έδωσε τον Εαυτό του. Εσύ, τί θα κάνεις;
Αν θέλεις, μπορούμε να σε
βοηθήσουμε!
