ΕΙΚΟΣΤΟ ΕΚΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ
Η νέα γενιά αριθμείται, η κληρονομιά διαιρείται και
διανέμεται.
Η πληγή που λέει εδώ είναι αυτή (κε:9) κατά την οποία πέθαναν
24.000 Ισραηλίτες επειδή πήγαν και λάτρευσαν τα είδωλα όταν τους κάλεσαν οι
θυγατέρες των Μαδιανιτών.
Όπως πάντοτε, ο διάβολος όταν θέλει να δελεάσει, δεν θα έρθει
με κέρατα, τρίαινες και ουρά, αλλά γιατί όχι σαν μια όμορφη κοπέλα, η σαν μια
ευκαιρία για χρήμα ή για δόξα.
Πρέπει να προσέχουμε μήπως η καρδιά μας στραφεί πίσω από
τέτοια πράγματα και λυπήσουμε τον Κύριο. Ο Ιησούς ευαρεστείται στην πίστη, στην
αγάπη, στην αυταπάρνηση, στην ταπείνωση, στο ολοκληρωτικό δόσιμο της καρδιάς
μας, δίχως να κρατήσουμε τίποτα για τον εαυτό μας.
Μετά από 38 χρόνια στην έρημο, παρέμειναν 600.000 άνδρες.
Καμία αύξηση μέσα στην έρημο. Στην ουσία ελαττώθηκαν από 603.550 σε 601.730
(α:46 & κς:51).
Η απείθεια, η απιστία η αμφιβολία, ο σκληροτραχηλισμός ποτέ
δεν βγάζουν σε καλό.
Όταν μιλάμε για υπακοή δεν εννοούμε από άνθρωπο σε άνθρωπο,
αλλά υπακούμε σ' αυτόν που ο Θεός έχει τοποθετήσει κι έτσι τιμούμε το Θεό, και
ο Θεός μετά ανταποδίδει την τιμή.
Η κληρονομιά διαμοιράστηκε ανάλογα με το πλήθος κάθε
οικογένειας (εδ.52-56).
ΤΥΠΟΣ: Ο Ιορδάνης (ο καταβαίνων) συμβολίζει το θάνατο. Και
για να πάς στον ουρανό πρέπει να περάσεις απ’ το θάνατο, όμως για την εκκλησία
του Θεού ο θάνατος θα υποχωρήσει, οι Ισραηλίτες πέρασαν το ποτάμι δια ξηράς.
Η γη Χαναάν, ο ουρανός, είναι η κληρονομιά μας, και θα
αμειφτούμε σύμφωνα με τα έργα μας.
Μόνο δύο άτομα απόμειναν από την παλιά γενιά (εδ.64,65). Όλες
αυτές οι απαριθμήσεις που αναφέρει ο λόγος του Θεού δεν είναι περιττολογίες,
αλλά θέλει να μας δείξει ότι δεν είμαστε χαμένα, σκόρπια πρόβατα, αλλά τα
ονόματά μας είναι γραμμένα στον ουρανό.
ΤΥΠΟΣ: Ο Θεός πριν μερικές δεκάδες χρόνια έχει αρχίσει να κάνει
ένα καινούριο έργο πάνω στο πρόσωπο της γης, ξανακαλώντας και σχηματίζοντας την
πρώτη εκκλησία. Την εκκλησία των αποστόλων και των προφητών, με το χρίσμα, τη
διακονία, τη χάρη και την πίστη που ο Θεός είχε δώσει στην πρώτη εκκλησία. Όμως
πριν ο Θεός αρχίσει να κάνει αυτό το πράγμα, υπήρχαν άνθρωποι που είδαν αυτό το
έργο του Θεού, το πίστεψαν και το περίμεναν με πίστη.
Ο Ιησούς λοιπόν και ο Χάλεβ συμβολίζουν αυτούς τους ανθρώπους
της παλιάς γενιάς που έμειναν πιστοί στις επαγγελίες, στο Πνεύμα του Θεού, και
δεν αδυνάτισε η πίστη τους στο παραμικρό. Δεν απογοητεύτηκαν, γιατί πάρα πολλοί
εργάτες του Θεού έχουν απογοητευθεί έχοντας ένα λαό σκληροτράχηλο που δεν
υπακούει κι έχει συνέχεια προβλήματα. Κι επειδή η καρδιά του ανθρώπου δεν
αντέχει, έπεσαν γιατί δεν έμεναν σ’ αυτό που ο Θεός θέλει να κάνει, δεν είχαν
την πνευματική όραση που έπρεπε, αλλά έβλεπαν τα φαινόμενα. Ο Θεός δεν θέλει να
περιεργαζόμαστε τα εμπόδια που ο διάβολος στήνει μπροστά μας, αλλά με πίστη να
τα υπερπηδούμε και να τρέχουμε μπροστά για τις επαγγελίες (δρόμος μετ’
εμποδίων).
Γιατί ο Θεός επιτρέπει συνέχεια να βρισκόμαστε σε αδιέξοδα,
σε καταστάσεις που είναι πέρα από τη δύναμή μας; Γιατί ο Θεός θέλει να μας
κρατάει εξαρτημένους απ’ Αυτόν, ταπεινούς. Τη στιγμή που ο άνθρωπος αρχίζει και
αισθάνεται αρκετός για τον εαυτό του, αισθάνεται ότι μπορεί να τα κάνει όλα
μόνος του, τότε είναι πολύ επικίνδυνο να υπερηφανευθεί. Ίσως οι άνθρωποι που
είναι μακριά από το Χριστό να μην έχουν τόσα αδιέξοδα στην ζωή τους όσα οι
πιστοί. Και το κάνει αυτό ο Θεός για να μένουμε ταπεινοί και να δοκιμαζόμαστε
στην πίστη, στην υπομονή, στην υπακοή, στην εγκράτεια.
