(Το ξεσκέπασμα της απάτης)
I. Εισαγωγή
Κάνετε
μια απλή αναζήτηση στο διαδίκτυο και θα δείτε ότι υπάρχουν κάποιοι που
ισχυρίζονται ότι τα εδάφια 14-15 από το βιβλίο του Ιούδα είναι ένα απόσπασμα
που προέρχεται από «το βιβλίο του Ενώχ» 1:9. Υποτίθεται επίσης ότι κι άλλα μέρη
της Καινής Διαθήκης πάρθηκαν από αυτό που σήμερα ονομάζουν «το βιβλίο του Ενώχ».
Ακόμα,
λένε κάποιοι, ότι αυτό «το βιβλίο του Ενώχ» γράφτηκε πριν από την εποχή του
Χριστού, κι έτσι καταλήγουν, ότι ορισμένες έννοιες που βρίσκονται στην Καινή
Διαθήκη πάρθηκαν από αυτό το βιβλίο, του Ενώχ και ότι κακώς δεν περιλαμβάνεται
στον Κανόνα της Καινής Διαθήκης, ή ότι παλιά ήταν, αλλά κάποιοι για λόγους
σκοπιμότητας το αφαίρεσαν. Όμως, όλα αυτά δεν είναι τίποτα περισσότερο από υποθέσεις.
Τίποτα δεν στηρίζεται σε στερεά γεγονότα.
«Το
βιβλίο του Ενώχ» είναι πραγματικά ένα χαμένο βιβλίο της Αγίας Γραφής; Ένας
αναγεννημένος Χριστιανός που διαβάζει το λόγο του Θεού για μερικά χρόνια, το
μόνο που χρειάζεται είναι να διαβάσει λίγο από το «βιβλίο του Ενώχ» για να
καταλάβει ότι είναι πολύ λάθος, και ότι δεν έχει καμία σχέση με το ύφος και το
πνεύμα της Αγίας Γραφής
Υπάρχουν
τόσα πολλά προφανή προβλήματα με αυτό το υποτιθέμενο βιβλίο που λείπει από το
λόγο του Θεού. Το σίγουρο είναι ότι κάποιος αντέγραψε αποσπάσματα από την Αγία
Γραφή και έγραψε αυτό το σκουπίδι. Τις ίδιες ασυναρτησίες μπορεί να παρατηρήσει
κανείς και στο Κοράνι. ΔΕΝ πιστεύω ότι ο Ενώχ, που έζησε κατά την χρονική
περίοδο της Γένεσης, έγραψε αυτό το χειρόγραφο.
Ο
διάβολος εργάζεται ακατάπαυστα για να διαφθείρει την Αγία Γραφή, όπως έκανε από
τον κήπο της Εδέμ, όταν προκάλεσε την Εύα να αμφισβητήσει το λόγο του Θεού. Ο
Σατανάς είναι τόσο πονηρός που ακόμα προσπάθησε να μπερδέψει τον Κύριό μας ώστε
να παρερμηνεύσει τις Γραφές στο Ματθ.δ:1-10.
Στους
αποστατημένους καιρούς που ζούμε, ο λόγος του Θεού δέχεται τόσες επιθέσεις, όσο
ποτέ πριν. Ο λόγος είναι απλός..., αν ο Σατανάς μπορεί να διαστρέψει το λόγο
του Θεού σε ένα ψέμα, τότε μπορεί να ελέγξει τις μάζες!
Για
να ξεκινήσουμε, ο βασικός ισχυρισμός αυτού του βιβλίου είναι ένα ψέμα. Το
βιβλίο ισχυρίζεται ότι είναι γραμμένο από τον Ενώχ, τον έβδομο από Αδάμ. Λέει
στον πρώτο στίχο,
1.
Λόγος ευλογίας Ενώχ, καθώς ευλόγησε εκλεκτούς δικαίους οἵτινες ἔσονται εἰς
ήμεραν ανάγκης ἐξᾶραι πάντας τούς εχθρούς, καὶ σωθήσονται δίκαιοι.
Στο
κεφάλαιο 37 διαβάζουμε,
Η
δεύτερη όραση που είδε, η όραση της σοφίας – την οποία ο Ενώχ, ο γιος του Ιάρεδ,
ο γιος του Μααλαλεήλ, ο γιος του Καϊνάν, ο γιος του Ενώς, ο γιος του Σηθ, ο
γιος του Αδάμ, είδε. (37:1)
Ξεκάθαρα,
η αξίωση είναι ότι ο Ενώχ, ο Ενώχ της Γέν.ε:18-24, έγραψε αυτό το βιβλίο.
Όμως,
το ίδιο το βιβλίο μαρτυρεί ότι δεν το έκανε.
II. Η ιστορία
που δεν είναι ιστορία
Σε
απλά μαθηματικά, σύμφωνα με τις γενεαλογίες που υπάρχουν στη Γένεση ε:3-18, ο Ενώχ
γεννήθηκε το έτος 622. Σε ηλικία 65 χρονών, ο Ενώχ γέννησε τον Μαθουσάλα
(Γένεση ε:21). Ο Ενώχ περπάτησε με τον Θεό για 300 χρόνια, και στη συνέχεια αρπάχτηκε
από τη γη, σε ηλικία 365 χρονών (Γένεση ε:23-24). Από μαθηματική άποψη, αυτό
φέρνει το χρόνο της αναχώρησης του Ενώχ, στο έτος 987 (622+365=987). Δηλαδή, 69
χρόνια πριν να γεννηθεί ο Νώε (Γένεση ε:25-29). Όμως, ο συγγραφέας του «βιβλίου
του Ενώχ» γράφει ιστορικά τα γεγονότα του 6ου κεφαλαίου της Γένεσης
και μιλάει για τον Νώε.
Το
κεφάλαιο 6 του βιβλίου του Ενώχ αρχίζει με μια μυθική αναφορά των γεγονότων του
6ου κεφαλαίου της Γένεσης.
Διαβάζουμε
στο κεφάλαιο 6:
1.
Καὶ ἐγένετο οὗ ἂν ἐπληθύνθησαν οἱ υἱοὶ τῶν ἀνθρώπων, ἐν ἐκείναις ταῖς ἡμέραις ἐγεννήθησαν
θυγατέρες ὡραῖαι καὶ καλαί.
2.
καὶ ἐθεάσαντο αὐτὰς οἱ ἄγγελοι υἱοὶ οὐρανοῦ καὶ ἐπεθύμησαν αὐτάς, καὶ εἶπαν πρὸς
ἀλλήλους· Δεῦτε ἐκλεξώμεθα ἑαυτοῖς γυναῖκας ἀπὸ τῶν ἀνθρώπων, καὶ γεννήσομεν ἑαυτοῖς
τέκνα.
3.
καὶ εἶπεν Σεμειαζᾶς πρὸς αὐτούς, ὃς ἦν ἄρχων αὐτῶν Φοβοῦμαι μὴ οὐ θελήσετε ποιῆσαι
τὸ πρᾶγμα τοῦτο, καὶ ἔσομαι ἐγὼ μόνος ὀφειλέτης ἁμαρτίας μεγάλης.
4.
ἀπεκρίθησαν οὖν αὐτῷ πάντες Ὀμόσωμεν ὅρκῳ πάντες καὶ ἀναθεματίσωμεν πάντες ἀλλήλους
μὴ ἀποστρέψαι τὴν γνώμην ταύτην, μέχρις οὗ ἂν τελέσωμεν αὐτὴν καὶ ποιήσωμεν τὸ
πρᾶγμα τοῦτο.
5.
τότε ὄμοσαν πάντες ὁμοῦ καὶ ἀνεθεμάτισαν ἀλλήλους ἐν αὐτῷ ...
7.
Καὶ ταῦτα τὰ ὀνόματα τῶν ἀρχόντων αὐτῶν· Σεμιαζά, οὗτος ἦν ἄρχων αὐτῶν· Ἀραθάκ,
Κιμβρά, Σαμμανή, Δανειήλ, Ἀρεαρώς, Σεμιήλ, Ἰωμειήλ, Χωχαριήλ, Ἐζεκιήλ, Βατριήλ,
Σαθιήλ, Ἀτριήλ, Ταμιήλ, Βαρακιήλ, Ἀναν-θνά, Θωνιήλ, Ῥαμιήλ, Ἀσέαλ, Ῥακειήλ,
Τουριήλ.
8.
οὗτοί εἰσιν ἀρχαὶ αὐτῶν οἱ [ἐπὶ] δέκα.
Σύμφωνα
με αυτή την αναφορά, αυτό συνέβη «κατά τις ημέρες του Ιάρεδ», του πατέρα του
Ενώχ. Από μαθηματική άποψη πάλι, σύμφωνα με το 5ο κεφάλαιο της
Γένεσης, ο Ιάρεδ πέθανε όταν ο Νώε ήταν 366 χρονών, 234 χρόνια πριν από τον
κατακλυσμό (Γένεση ζ:11). Έτσι, σύμφωνα με αυτή την αναφορά, αυτά τα πράγματα
συνέβησαν κάποια στιγμή πριν ο Νώε γίνει 366 χρονών (234 χρόνια πριν από τον
κατακλυσμό).
Βιβλικά,
δεν είναι βέβαιο πότε οι γιοι του Θεού πήραν τις θυγατέρες των ανθρώπων σαν συζύγους
(Γένεση ς:1-2), αλλά στο πλαίσιο που λέγεται ότι το έκαναν, ο Θεός δηλώνει
αμέσως ότι θα δώσει στον άνθρωπο μόνο 120 χρόνια ακόμα (Γένεση ς:3). Αυτό
φαίνεται να είναι μια χρονική τοποθέτηση, της προσεχούς απόφασης του
κατακλυσμού, που δίνει την εντύπωση ότι τα γεγονότα της Γένεση ς:1-2 συνέβησαν
μάλλον στις ημέρες του Νώε, παρά στις ημέρες του Ιάρεδ.
Παρόλα
αυτά, όποτε και αν έλαβαν χώρα αυτά τα γεγονότα, το κεφάλαιο 6 του βιβλίου του
Ενώχ είναι η αρχή μιας γραπτής ιστορικής αναφοράς. Με αυτό το ιστορικό πλαίσιο να
διατρέχει όλα τα κεφάλαια μέχρι το κεφάλαιο 10 (είναι μικρά τα κεφάλαια), στο
κεφάλαιο 10 ο συγγραφέας γράφει σαφώς γεγονότα για τα οποία δεν πρέπει να είχε
καμία γνώση, αν ήταν πραγματικά ο βιβλικός Ενώχ, ο γιος του Ιάρεδ.
Στο
κεφάλαιο 10 του βιβλίου του Ενώχ, αυτός ο ψευδο-συγγραφέας δίνει μια φανταστική
ιστορική αναφορά του Νώε, ο οποίος προειδοποιείται για την επερχόμενη κρίση του
Θεού.
1.
Τότε Ὕψιστος εἶπεν περὶ τούτων, ὁ μέγας Ἅγιος, καὶ ἐλάλησεν καὶ εἶπεν καὶ ἔπεμψεν
Οὐ[ρι]ὴλ πρὸς τὸν υἱὸν Λάμεχ
2.
Εἶπον αὐτῷ ἐπὶ τῷ ἐμῷ ὀνόματι Κρύψον σεαυτόν, καὶ δήλωσον αὐτῷ τέλος ἐπερχόμενον,
ὅτι ἡ γῆ ἀπόλλυται πᾶσα, καὶ κατακλυσμὸς μέλλει γίνεσθαι πάσης τῆς γῆς καὶ ἀπολέσει
πάντα ὅσα ἐστὶν [ἐν] αὐτῇ.
3.
καὶ δίδαξον αὐτὸν ὅπως ἐκφύγῃ, καὶ μενεῖ τὸ σπέρμα αὐτοῦ εἰς πά-σας τὰς γενεὰς
τοῦ αἰῶνος.
4.
Καὶ τῷ Ῥαφαὴλ εἶπεν Δῆσον τὸν Ἀζαὴλ ποσὶν καὶ χερσίν, καὶ βάλε αὐτὸν εἰς τὸ
σκότος, καὶ ἄνοιξον τὴν ἔρημον τὴν οὖσαν ἐν τῷ Δαδουὴλ κἀκεῖ βάλε αὐτόν,
Ο
Οὐ[ρι]ὴλ αναφέρεται στο κεφάλαιο 9 στίχος 1 με τον Μιχαήλ, Ραφαήλ και Γαβριήλ να
κοιτάζουν από τον ουρανό κάτω στη γη. Έτσι, ο Οὐ[ρι]ὴλ είναι προφανώς ένας
άγγελος που υποτίθεται ότι είπε στο Νώε για τον ερχόμενο κατακλυσμό. Ο
πραγματικός Ενώχ, βέβαια, δεν ήξερε τίποτα απ’ όλα αυτά, γιατί είχε αρπαχτεί 65
χρόνια πριν καν υπάρξει ο Νώε!
Κάποιος
μπορεί να υποστηρίξει ότι αυτή η ιστορική ενότητα υποτίθεται ότι είναι προφητική,
αλλά δεν είναι γραμμένη προφητικά. Είναι γραμμένη ιστορικά («Καὶ ἐγένετο
οὗ ἂν ἐπληθύνθησαν οἱ υἱοὶ τῶν ἀνθρώπων, ἐν ἐκείναις ταῖς ἡμέραις ἐγεννήθησαν
θυγατέρες ὡραῖαι καὶ καλαί» είναι αόριστος χρόνος).
Το
πρώτο μέρος του βιβλίου του Ενώχ είναι πράγματι γραμμένο προφητικά (π.χ. 1:3 «καὶ
ἐξελεύσεται ὁ ἅγιός μου ὁ μέγας...»). Αλλά αυτή η ενότητα, από το κεφάλαιο 6 μέχρι
το πρώτο μέρος του κεφαλαίου 10, δεν είναι.
Παρόλα
αυτά, «το βιβλίο του Ενώχ» υποδηλώνει ότι ο Ενώχ πήρε αυτές τις πληροφορίες,
αφού μετετέθη, όπως λέει το κεφάλαιο 12:1-2
1.
Πρὸ τούτων τῶν λόγων ἐλήμφθη Ἑνώχ, καὶ οὐδεὶς τῶν ἀνθρώπων ἔγνω
ποῦ
ἐλήμφθη καὶ ποῦ ἐστιν καὶ τί ἐγένετο αὐτῷ.
2.
καὶ τὰ ἔργα αὐτοῦ μετὰ τῶν ἐγρηγόρων, καὶ μετὰ τῶν ἁγίων αἱ ἡμέραι αὐτοῦ.
Έτσι
λοιπόν, ο Ενώχ δεν βρίσκεται στη γη, αλλά το βιβλίο του, με ιστορικές
πληροφορίες γεγονότων που συνέβησαν μετά τη μετάθεσή του, με κάποιο τρόπο
βρίσκεται στη γη!
Ο
λόγος του Θεού λέει:
Γέν.ε:24 Και
περιεπάτησεν ο Ενώχ μετά του Θεού, και δεν ευρίσκετο πλέον· διότι μετέθεσεν
αυτόν ο Θεός.
Η
Βίβλος λέει ότι ο Ενώχ μετατέθηκε, δεν ήταν πλέον στη γη. Το «βιβλίο του Ενώχ»
ισχυρίζεται ότι ήταν.
III. Ο Ενώχ
βρέθηκε, όταν η Γραφή λέει ότι δεν
ευρίσκετο πλέον
Εβρ.ια:5 Διά
πίστεως μετετέθη ο Ενώχ, διά να μη ίδη θάνατον, και δεν ευρίσκετο, διότι
μετέθεσεν αυτόν ο Θεός· επειδή προ της μεταθέσεως αυτού εμαρτυρήθη ότι ευηρέστησεν
εις τον Θεόν·
Η
Γραφή είναι σαφής. Δηλώνει ξεκάθαρα ότι ο Ενώχ δεν ήταν στη γη, και ότι δεν
βρέθηκε. Αυτό το πλαστό βιβλίο του Ενώχ, αξιώνει τόσο ότι ήταν όσο και ότι
βρέθηκε.
Προς
στο τέλος του βιβλίου, στο κεφάλαιο 106 αναφέρεται μια απίθανη ιστορία για τον
Λάμεχ και τον γιο του Νώε.
Και
μετά από μερικές ημέρες ο γιος μου Μαθουσάλα πήρε μια γυναίκα για τον γιο του
Λάμεχ, και αυτή έμεινε έγκυος από αυτόν και γέννησε έναν γιο. Το σώμα του ήταν
λευκό σαν το χιόνι και κόκκινο όπως ένα ανθισμένο τριαντάφυλλο. Τα μαλλιά του
κεφαλιού του και οι μακροί βόστρυχοι του ήταν λευκοί σαν μαλλί και τα μάτια
του, όμορφα. Και όταν άνοιγε τα μάτια του, φώτιζε ολόκληρο το σπίτι σαν τον
ήλιο, και ολόκληρο το σπίτι ήταν πολύ φωτεινό. Αμέσως μετά σηκώθηκε στα χέρια της
μαίας, άνοιξε το στόμα του και συνομίλησαν με τον Κύριο της δικαιοσύνης. Και ο
πατέρας του Λάμεχ φοβήθηκε γι’ αυτόν, έφυγε και πήγε στον πατέρα του τον Μαθουσάλα.
Και του είπε: «απέκτησα ένα περίεργο γιο, διαφορετικό, δεν μοιάζει με τους
ανθρώπους, μοιάζει με τους γιους του Θεού στον ουρανό, η φύση του είναι
διαφορετική δεν είναι σαν κι εμάς, τα μάτια του είναι σαν τις ακτίνες του ήλιου
και το πρόσωπό του είναι λαμπρό. Μου φαίνεται ότι δεν είναι δικός μου αλλά είναι
από τους αγγέλους, και φοβάμαι ότι στις μέρες του ένα θαύμα μπορεί να συμβεί
επάνω στη γη. Και τώρα, πατέρα μου, είμαι εδώ για να σε παρακαλέσω, και να σε ικετεύσω
να πας στον Ενώχ, τον πατέρα μας, και να μάθεις από αυτόν την αλήθεια, γιατί η
θέση του είναι μεταξύ των αγγέλων». Και όταν ο Μαθουσάλα άκουσε τα λόγια του
γιου του, ήρθε σε μένα στα πέρατα της γης, γιατί είχε ακούσει ότι ήμουν εκεί,
και φώναξε δυνατά, και άκουσα τη φωνή του και ήρθα σ’ αυτόν. Και του είπα,
«Ιδού, εδώ είμαι εγώ, γιε μου, γιατί εσύ ήρθες σε μένα;» (106:1-9).
Ακόμη
και αν λέει ότι «ο τόπος κατοίκησης του Ενώχ είναι μεταξύ των αγγέλων», παρόλα
αυτά, ο Μαθουσάλα βρίσκει τον πατέρα του «στα πέρατα της γης.» Αυτό είναι τελείως
αντίθετο με το Βιβλικό κείμενο (Γένεση ε:24, Εβρ.ια:5).
Μερικά
εδάφια μετά από το παραπάνω απόσπασμα, ο περίεργος γιος που γέννησε ο Λάμεχ
προσδιορίζεται σαν ο Νώε (δες στίχο 18), και στο επόμενο κεφάλαιο αυτό το
στοιχείο αναγνώρισης του Νώε έρχεται ακόμα πιο πολύ κόντρα στο λόγο του Θεού.
Λέει:
Και
όταν Μαθουσάλα άκουσε τα λόγια του πατέρα του Ενώχ – γιατί του είχε δείξει τα
πάντα εν κρυπτώ - επέστρεψε και (τους) έδειξε σ’ αυτόν και έδωσε σ’ αυτό το
παιδί το όνομα Νώε, γιατί αυτός θα ανακουφίσει τη γη μετά από την καταστροφή. (107:3)
Θα
ανακουφίσει τη γη; Ποια γη; Τα πάντα στη γη είναι κατεστραμμένα. «ο τότε κόσμος απωλέσθη» (Β’ Πέτρου γ:6).
Στη
Γένεση ε:29 ο λόγος του Θεού μας δίνει την έννοια του ονόματος του Νώε, και δεν
είναι ό, τι ισχυρίζεται «το βιβλίο του Ενώχ».
και εκάλεσε το όνομα αυτού Νώε, λέγων,
Ούτος θέλει ανακουφίσει ημάς από του έργου ημών, και από του μόχθου των χειρών
ημών, εξ αιτίας της γης την οποίαν κατηράσθη ο Κύριος.
IV. Λάθος
υπολογισμοί
Στο
κεφάλαιο 60:1 διαβάζουμε:
Το
έτος 500, τον έβδομο μήνα, την δέκατη τέταρτη ημέρα του μήνα της ζωής του Ενώχ.
Γένεση ε:23 και
έγειναν πάσαι αι ημέραι του Ενώχ τριακόσια εξήκοντα πέντε έτη.
Τώρα,
αν αυτό το «έτος 500» δεν ήταν μια αναφορά την ηλικία του Ενώχ, αλλά μάλλον αναφερόταν
«στο έτος 500 από τη δημιουργία», τότε κι αυτό είναι τελείως λάθος, δεδομένου
ότι Ενώχ δεν είχε γεννηθεί μέχρι το έτος 622.
V. Δεν
συμφωνεί με την επιστολή του Ιούδα
Το
ένατο εδάφιο του πρώτου κεφαλαίου του «βιβλίου του Ενώχ» πράγματι έχει τα ίδια
λόγια που διαβάζουμε στον Ιούδα 14-15, αλλά όταν πάμε στο κεφάλαιο 10 στίχος 12,
δεν λέει το ίδιο με τον Ιούδα 6. Διακηρύσσοντας την κρίση εναντίον των αγγέλων που
αμάρτησαν, αυτός ο απατεώνας, ο οποίος ισχυρίζεται ότι είναι ο Ενώχ, αλλά δεν είναι,
γράφει,
11.
Καὶ εἶπεν Μιχαήλ Πορεύου καὶ δήλωσον Σεμιαζᾷ καὶ τοῖς λοιποῖς τοῖς σὺν αὐτῷ ταῖς
γυναιξὶν μιγεῖσιν, μιανθῆναι ἐν αὐταῖς ἐν ἀκαθαρσίᾳ αὐτῶν·
12.
καὶ ὅταν κατασφαγῶσιν οἱ υἱοὶ αὐτῶν καὶ ἴδωσιν τὴν ἀπώλειαν τῶν ἀγαπητῶν, καὶ δῆσον
αὐτοὺς ἑβδομήκοντα γενεὰς εἰς τὰς νάπας τῆς γῆς μέχρι ἡμέρας κρίσεως αὐτῶν καὶ
συντελεσμοῦ, ἕως τελεσθῇ τὸ κρίμα τοῦ αἰῶνος τῶν αἰώνων.
13.
τότε ἀπαχθήσονται εἰς τὸ χάος τοῦ πυρὸς καὶ εἰς τὴν βάσανον καὶ εἰς τὸ
δεσμωτήριον συνκλείσεως αἰῶνος.
14.
καὶ ὃς ἂν κατακαυθῇ καὶ ἀφανισθῆ ἀπὸ τοῦ νῦν, μετ’ αὐτῶν ὁμοῦ δεθήσονται μέχρι
τελειώσεως γενεᾶς.
Πρώτα
από όλα, βιβλικά, οι άγγελοι που αμάρτησαν δεν τίθενται «εἰς τὰς νάπας τῆς γῆς»,
στις κοιλάδες της γης. Μια τέτοια θέση έχει φως. Στην επιστολή του Ιούδα 6 γράφει
ότι ο Θεός τους «εφύλαξε με παντοτεινά
δεσμά υποκάτω του σκότους» και στην Β’ Πέτρου β:4 αποκαλύπτει ότι ο Θεός, «ρίψας αυτούς εις τον τάρταρον δεδεμένους με
αλύσεις σκότους, παρέδωκε διά να φυλάττωνται εις κρίσιν».
Δεύτερο,
αυτός ο απατεώνας αξιώνει ότι αυτοί οι άγγελοι θα κρατούντο στις κοιλάδες της
γης «για εβδομήντα γενεές... μέχρι την ημέρα της κρίσεως τους». Εβδομήντα
γενιές έχουν ήδη περάσει, και η ημέρα της κρίσης δεν έχει έρθει ακόμα.
Από
τον Χριστό μέχρι τον Αβραάμ είναι σαράντα δύο γενιές (Ματθαίος α:17). Είναι άλλες
δέκα γενιές από τον Αβραάμ μέχρι τον Νώε (χωρίς να μετράμε τον Νώε, Λουκάς γ:34-36).
Μας μένουν 18 γενιές μέχρι τις «εβδομήντα». Ακόμη και αν υπολογίσουμε εκατό
χρόνια την κάθε γενιά, μένουν ακόμα 1800 χρόνια από τον Χριστό. Αυτός ο καιρός
έχει περάσει, και η μέρα της κρίσης δεν έχει έρθει ακόμα.
Αν
κάποιος ισχυριστεί ότι αυτή η μέρα της κρίσης είναι με κάποιο τρόπο ιδιαίτερη
μόνο γι’ αυτούς τους αγγέλους και έτσι έχει ήδη γίνει, πάλι δεν είναι σύμφωνη
με την Αγία Γραφή, επειδή οι άγιοι θα κρίνουν τους αγγέλους (Α’ Κορινθίους ς:2-3).
Αυτό προφανώς είναι ακόμη μελλοντικό γεγονός. Αυτοί οι άγγελοι είναι φυλαγμένοι
«με παντοτεινά δεσμά
υποκάτω του σκότους, δια την κρίσιν της μεγάλης ημέρας» (Ιούδα 6). Η Γραφή απεικονίζει τη «μεγάλη
ημέρα» της κρίσης να είναι ακόμη μελλοντική (δες Αποκ.κ).
Διαβάζουμε στο κεφ.1:9, από το «βιβλίο
του Ενώχ»...
9.
ὅτι ἔρχεται σὺν ταῖς μυριάσιν αὐτοῦ καὶ τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ, ποιῆσαι κρίσιν κατὰ
πάντων, καὶ ἀπολέσει πάντας τοὺς ἀσεβεῖς, καὶ ἐλέγξει πᾶσαν σάρκα περὶ πάντων ἔργων
τῆς ἀσεβείας αὐτῶν ὧν ἠσέβησαν καὶ σκληρῶν ὧν ἐλάλησαν λόγων, «καὶ περὶ πάντων ὧν
κατελάλησαν» κατ’ αὐτοῦ ἁμαρτωλοὶ ἀσεβεῖς.
Ωστόσο,
δεν υπάρχει καμία βιβλική αναφορά σε κάποιο «βιβλίο του Ενώχ». Δεν υπάρχει
ΚΑΜΊΑ αμφιβολία ότι ο Ενώχ έκανε αυτές τις δηλώσεις όπως ο Ιούδας επιβεβαιώνει,
αλλά αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι έχει συγγράψει ολόκληρο «το βιβλίο του
Ενώχ» (ή κάποια σχετικά με αυτά). Το θέμα είναι ποιος αντέγραψε ποιον; Και να
θυμάστε, ο συγγραφέας της Βίβλου είναι ο Θεός, δεν είναι άνθρωπος... «διότι δεν ήλθε ποτέ προφητεία εκ θελήματος
ανθρώπου, αλλ' υπό του Πνεύματος του Αγίου κινούμενοι ελάλησαν οι άγιοι άνθρωποι
του Θεού» (Β΄ Πέτρου α:21). Να υψώνει κανείς «το βιβλίο του Ενώχ» στο
επίπεδο του λόγου του Θεού είναι επικίνδυνο, εκτός αν είναι πραγματικά λόγος
Θεού!
Ο
Ιησούς καταδίκασε το να ακολουθεί κανείς τις παραδόσεις των ανθρώπων πάνω από
τις εντολές του Θεού (Μάρκος ζ:6-13). Ακόμη και ο βασιλιάς Δαβίδ προειδοποίησε
για τον κίνδυνο να εμπιστεύεσαι ανθρώπους και όχι τον Θεό (Ψαλμός ριη:8). Γι’
αυτό οι Αντβεντιστές της 7ης ημέρας είναι λάθος, γιατί ανεβάζουν τα
γραπτά της Ellen G. White σαν ισάξια με την Αγία Γραφή. Οι Σαηεντολόγοι κάνουν
το ίδιο, ανεβάζοντας τα γραπτά του Ron
Hubbard στο ύψος του λόγου του Θεού. Οι Καθολικοί
είναι ελεεινά ένοχοι ανυψώνοντας τη διδασκαλία του Βατικανού, την
ανακατασκευασμένη ανά τους αιώνες, σαν ίση με τη Βίβλο.
Είναι
απόλυτα σαφές γι’ αυτόν που μελετά το λόγο του Θεού, ότι αυτό το βιβλίο ΔΕΝ
είναι θεόπνευστο. Είναι πιθανό, τα
κηρύγματα του Ενώχ να έγιναν αντικείμενο εκμετάλλευσης και να παρερμηνεύθηκαν
σκόπιμα μετά το θάνατό του. Το ΓΕΓΟΝΌΣ του θέματος είναι ότι το «βιβλίο του
Ενώχ» είναι σαφώς ένα ξέπλυμα, ένα αιρετικό χειρόγραφο γεμάτο με ασυναρτησίες.
Σε αντίθεση με τη Βίβλο, το «βιβλίο του Ενώχ» δεν φαίνεται να οδηγεί πουθενά.
Το
«βιβλίο του Ενώχ» είναι ένα κατασκεύασμα που απλά δεν χωράει πουθενά. Η
διατύπωση είναι ασαφής - δημοφιλής μέθοδος εξαπάτησης που χρησιμοποιεί ο
Σατανάς! Άκουσε τον μέσο τηλευαγγελιστή των ημερών μας, θα ακούσεις ένα
νερωμένο κηρυγματάκι, αλλά καμία σαφή παρουσίαση του ευαγγελίου. Ο αποκρυφισμός
προσπαθεί να συγχίσει τους ανθρώπους, αυτός είναι ο λόγος που τόσοι πολλοί
διαφορετικοί, κατά τα άλλα αξιοπρεπείς άνδρες, εντάσσονται σε μια τέτοια
σατανική οργάνωση όπως ο Ελευθεροτεκτονισμός. Η ιστοσελίδα του Benny Hinn φαίνεται να
παρουσιάζει τις βασικές αρχές του Ευαγγελίου, αλλά αυτός είναι γνωστός καθολικός,
που πιστεύει ότι καλά έργα είναι απαραίτητα για τη σωτηρία.
Ποτέ
ΔΕΝ θα ακούσεις τον Benny Hinn να καταδικάζει τον καθολικισμό ή να διδάσκει
ότι η προσθήκη καλών έργων στην πίστη είναι ένας δρόμος για την κόλαση. Εάν
προσθέσεις οτιδήποτε στο απλό Ευαγγέλιο, το έχεις μετατρέψει (Γαλάτες α:7).
VI. Αζαζέλ ή
Αζαήλ (στα Εβραϊκά είναι ο απολυτέος
τράγος).
Βιβλικά,
η Εβραϊκή λέξη Αζαζέλ ή Αζαήλ βρίσκεται μόνο στο Λευιτικό ις:8,10,26. Για το
βιβλίο του Ενώχ, είναι το όνομα δύο εκπεσόντων αγγέλων (βλ. 69:2-3), ένας εκ
των οποίων αποκαλύπτει ουράνια μυστικά στους ανθρώπους (9:6-7), και οι οποίοι, δίδαξαν
τους ανθρώπους να κάνουν ξίφη, μαχαίρια, ασπίδες και θώρακες, και τους έκαναν
γνωστά τα μέταλλα της γης και την τέχνη της κατεργασίας τους, και βραχιόλια, και
στολίδια, και τη χρήση του αντιμονίου, και την ωραιοποίηση των βλεφάρων, και
όλα τα είδη των πολύτιμων λίθων, και όλες τις χρωστικές. (8:1-2).
Η
Γένεση δ:22 αποκαλύπτει ότι ήταν ο Θουβάλ-Κάιν που ήταν «χαλκέας παντός εργαλείου χαλκού και σιδήρου». Όμως, η πραγματική
πλάνη βρίσκεται στην επόμενη δήλωση, δήθεν από τον Κύριο (10:8):
8.
καὶ ἠρημώθη πᾶσα ἡ γῆ ἀφανισθεῖσα ἐν τοῖς ἔργοις τῆς διδασκαλίας Ἀζαήλ· καὶ ἐπ’
αὐτῷ γράψον τὰς ἁμαρτίας πάσας.
Ο
Θεός λέει ότι «κάθε αμαρτία» πηγαίνει πίσω στον Αδάμ, όχι σε κάποιον άγγελο που
ονομάστηκε Αζαήλ, όπως είναι γραμμένο, Διότι
καθώς διά της παρακοής του ενός ανθρώπου οι πολλοί κατεστάθησαν αμαρτωλοί, ούτω
και διά της υπακοής του ενός οι πολλοί θέλουσι κατασταθή δίκαιοι. (Ρωμ.ε:19).
Το
Ρωμ.ε:12 και τα επόμενα εδάφια αποδεικνύουν ότι αυτός ο ένα άνθρωπος είναι ο
Αδάμ.
Σε
μια προσπάθεια να δικαιολογήσει αυτή τη δήλωση στο βιβλίο του Ενώχ, κάποιος
μπορεί να υποστηρίξει ότι ο «Ενώχ» αναφερόταν στον Σατανά, σαν «Αζαήλ», ήταν
μια αναφορά στο διάβολο. Έτσι, ίσως αυτή είναι μια αναφορά στον πειρασμό της
Εύας από το φίδι;
Όχι,
δεν είναι έτσι. Πρώτον, ο Σατανάς αναφέρεται ονομαστικά στο κεφάλαιο 53 στίχος
3 και δεν γίνεται καμία νύξη ότι ονομάζεται Αζαήλ. Δεύτερο, σύμφωνα με το
βιβλίο του Ενώχ, ο Γκαντριήλ ήταν εκείνος που πείραξε την Εύα. Μιλώντας στο
πλαίσιο των πεπτωκότων αγγέλων, λέει,
Και
ο τρίτος ονομάστηκε Γκαντριήλ: αυτός που έδειξε στους υιούς των ανθρώπων όλα τα
χτυπήματα του θανάτου είναι αυτός που οδήγησε στο στραβό δρόμο την Εύα, και
έδειξε [τα όπλα του θανάτου στους υιούς των ανθρώπων], την ασπίδα, τον
αλυσιδωτό θώρακα, και το σπαθί για την μάχη, και όλα τα όπλα του θανάτου για τους
υιούς των ανθρώπων (69:6-7).
Σας
παρακαλώ, διαβάστε το τρίτο κεφάλαιο της Γένεσης, για την αλήθεια!
VII. Απαγορεύεται
η πένα και το μελάνι
Μόνο
ένα-δυο στίχους μετά από το παραπάνω απόσπασμα, υπάρχει μια πραγματικά ανόητη
αξίωση. Μιλώντας για ένα άλλο άγγελο λέει:
8…και
ο τέταρτος ονομαζόταν Πενεμουε: αυτός δίδαξε
9
τους υιούς των ανθρώπων το πικρό και το γλυκό, και τους δίδαξε όλα τα μυστικά
της σοφίας τους. Και καθοδήγησε την ανθρωπότητα στη γραφή με μελάνι και χαρτί,
και με αυτό τον τρόπο πολλοί αμάρτησαν από αιωνιότητα
10
σε αιωνιότητα μέχρι σήμερα. Γιατί οι άνθρωποι δεν δημιουργήθηκαν γι’ αυτό το
σκοπό, να επιβεβαιώνουν
11
την πίστη τους με μελάνι και χαρτί. Επειδή οι άνθρωποι δημιουργήθηκαν ακριβώς
όπως οι άγγελοι, με την πρόθεση να συνεχίσουν αγνοί και καθαροί και ο θάνατος
που καταστρέφει τα πάντα δεν θα είχε εξουσία σ’ αυτούς, αλλά μέσα απ’ αυτόν, η γνώση που τους προκαλούσε πόνο ή αμηχανία
και μέσα από αυτή τη δύναμη
12
θα καταναλωνόμουν (69:8-12).
Μα,
τότε γιατί γράφεις; Αυτό είναι ανόητο. Αρκετές φορές ο Θεός διατάσσει τους
ανθρώπους να γράφουν, και ποτέ δεν απεικονίζεται σαν κάτι κακό, η χρήση πένας
και μελανιού, εκτός αν αυτό γίνεται για το κακό (Ησαΐας ι:1, Ιερεμίας η:8). Για
παραδείγματα, ο Θεός διατάζει το γράψιμο: Έξοδος ιζ:14, λδ:27, Αριθμοί ε:23, ιζ:2-3,
Δευτερονόμιο ς:9, ια:20, ιζ:18, κζ:3,8, λα:19, Ησαΐας η:1. λ:8, Ιερεμίας κβ:30.
λ:2, λς:2,28, Ιεζεκιήλ κδ:2, λζ:16, μγ:11, Αββακούμ β:2, Αποκάλυψη α:11,19 β:1,8,12,18 γ:1,7,12,14, ιδ:13 ιθ:9, κα:5.
Δηλαδή.....
η σοφία των ανθρώπων προήλθε από ένα δαίμονα που ονομάζεται Πενεμουέ; Αυτό
είναι τρελό! Το μελάνι και το χαρτί προκάλεσε την πτώση της ανθρωπότητας;
Τότε... καλύτερα να πετάξω αμέσως όλα μου τα στυλό!
Ήταν
η αμαρτία του Αδάμ που έφερε την αμαρτία στον κόσμο (Ρωμαίους ε:12), δεν
υπάρχει κανένα κακό στη λογοτεχνία. Η ανθρωπότητα έχει έμφυτο το κακό μέσα της,
είναι επιρρεπής στα έργα της σάρκας (Γαλάτες ε:19-21). Οι χαρισματικοί
Πεντηκοστιανοί δίνουν πολύ μεγάλη σημασία στα δαιμόνια, για τις αμαρτωλές
ενέργειες των ανθρώπων. Πιστεύουν ότι κάθε αμαρτία που διαπράττει ένας
άνθρωπος, είναι απόδειξη ότι υπάρχει κατοχή από το αντίστοιχο δαιμόνιο. Αυτό
είναι παράλογο! Οι άνθρωποι αμαρτάνουν επειδή είναι αμαρτωλοί! (Ρωμαίους
γ:10,23).
Αν
και τα δαιμόνια σίγουρα επηρεάζουν τους ανθρώπους για να κάνουν το κακό, η
τελική απόφαση είναι δική ΜΑΣ. Ο διάβολος δεν μπορεί να υποχρεώσει κανέναν να
αμαρτήσει. Οι άνθρωποι θα πρέπει να σταματήσουν να κατηγορούν τα δαιμόνια και
το διάβολο, για τις αμαρτίες τους και να αρχίσουν να κοιτάζουν στον καθρέφτη. Ο
Θεός έχει υποσχεθεί να βοηθήσει τα παιδιά του να ζήσουν σωστά... «Πειρασμός δεν σας κατέλαβεν ειμή ανθρώπινος·
πιστός όμως είναι ο Θεός, όστις δεν θέλει σας αφήσει να πειρασθήτε υπέρ την
δύναμίν σας, αλλά μετά του πειρασμού θέλει κάμει και την έκβασιν, ώστε να
δύνασθε να υποφέρητε» (Α’ Κορινθίους ι:13). Όχι δικαιολογίες!
VIII. Δεν
υπάρχει τόπος κατοίκησης
Το
κεφ.42 ξεκινά έτσι,
Η
σοφία δεν βρήκε τόπο κατοίκησης, μετά της υποδείχθηκε ένα κατοικητήριο στους
ουρανούς. Η σοφία προχώρησε για να στήσει τον τόπο της κατοίκησής της ανάμεσα
στους υιούς των ανθρώπων, και δεν βρέθηκε τόπος: Η σοφία επέστρεψε στη θέση
της, και πήρε τη θέση της μεταξύ των Αγγέλων. (42,1-2)
Σύγκρινε
αυτά τα λόγια με τα γραφόμενα στις Παροιμίες:
Παρ.θ:1-6 «Η
σοφία ωκοδόμησε τον οίκον αυτής, ελατόμησε τους στύλους αυτής επτά· έσφαξε τη
σφάγια αυτής, εκέρασε τον οίνον αυτής, και ητοίμασε την τράπεζαν αυτής·
απέστειλε τας θεραπαίνας αυτής, κηρύττει επί των υψηλών τόπων της πόλεως, Όστις
είναι άφρων, ας στραφή εδώ· και, προς τους ενδεείς φρενών, λέγει προς αυτούς,
Έλθετε, φάγετε από του άρτου μου, και πίετε από του οίνου τον οποίον εκέρασα·
αφήσατε την αφροσύνην και ζήσατε· και κατευθύνθητε εν τη οδώ της συνέσεως» δες
επίσης Παροιμίες η:1-6, 14-17)
ΙX. Όχι το
δέντρο της σοφίας
Ο
απατεώνας Ενώχ, που ισχυρίζεται ότι η σύζυγός του είναι η «Έντνα» (85:1-3)
γράφει,
Είπα:
«πόσο όμορφο είναι το δέντρο, και πόσο ελκυστική είναι η όψη του!» Στη
συνέχεια, ο Ραφαήλ, ο άγιος άγγελος, που ήταν μαζί μου, μου απάντησε και είπε:
«αυτό είναι το δέντρο της σοφίας, από το οποίο ο γέρος πατέρας σου (σε έτη) και
η ηλικιωμένη μητέρα σου, που ήταν πριν από σένα, έφαγαν, και έμαθαν σοφία και
άνοιξαν τα μάτια τους, και ήξεραν ότι ήταν γυμνοί και εκδιώχθηκαν από τον
κήπο.» (32:6)
Αυτό
είναι ένα ψέμα. Η Σοφία είναι ένα δέντρο ζωής (Παροιμίες γ:18). Το δέντρο της
γνώσης του καλού και του κακού αποδείχθηκε ότι ήταν ακριβώς το αντίθετο για τον
Αδάμ και την Εύα και όλους τους απόγονους τους (Γένεση β:16-17, Ρωμαίους ε:12).
X. Μάταια
Σύμφωνα
με «το βιβλίο του Ενώχ», ο Θεός κατέστρεψε τον κόσμο μάταια. Μιλώντας στο
πλαίσιο των ημερών μετά τον κατακλυσμό, γράφει,
Και
μετά από αυτό, η Κεφαλή των ημερών μετανόησε και είπε: «μάταια κατέστρεψα όλους
όσους κατοικούσαν πάνω στη γη (55:1-2).
Η
Γραφή δεν λέει τέτοια πράγματα (Παροιμίες λ:5-6), αυτό είναι από την πένα του
ψεύτη.
XI. Συμπέρασμα
Και
τώρα ξέρω αυτό το μυστήριο, ότι οι αμαρτωλοί θα μεταβάλλουν και θα διαστρέψουν
τα λόγια της δικαιοσύνης με πολλούς τρόπους, και θα μιλήσουν κακά λόγια, και
ψέματα, και θα εφαρμόσουν μεγάλες πλάνες, και θα γράφουν βιβλία σχετικά με τα
λόγια τους (104:10).
Αυτό
ακριβώς, έκανε αυτός ο απατεώνας. Αυτός θα πρέπει να λάβει σοβαρά υπόψη τα λόγια του:
Αλίμονο
σε σας που γράφετε ψέματα και άθεα λόγια (98:15)
Δεν
υπάρχει αμφιβολία, γνωρίζει πολύ καλά την αλήθεια αυτών των λόγων.
Το «βιβλίο του
Ενώχ» διδάσκει αιρέσεις!
Για
τον αδαή αναγνώστη, που δεν γνωρίζει τι λέει ο λόγος του Θεού, το «βιβλίο του
Ενώχ»» μπορεί να έχει μια ακαταμάχητη έλξη, αλλά για ένα πιστό, εδραιωμένο πάνω
στο λόγο του Θεού, αυτό το βιβλίο είναι γεμάτο αιρέσεις. Για παράδειγμα:
Διαβάζουμε στο κεφ.40 του «Βιβλίου του
Ενώχ»…
1
και μετά απ’ αυτό είδα χιλιάδες χιλιάδων και δέκα χιλιάδες φορές το δέκα
χιλιάδες, είδα ένα πλήθος
2
πέρα από αριθμό και αναμέτρηση, το οποίο στάθηκε μπροστά στον Κύριο των
Πνευμάτων. Και στις τέσσερις πλευρές του Κυρίου των Πνευμάτων είδα τέσσερις
παρουσίες, διαφορετικές από αυτές που δεν κοιμούνται, και έμαθα τα ονόματά
τους: γιατί ο άγγελος που ήταν μαζί μου έκανε γνωστό σε μένα τα ονόματά τους,
και μου έδειξε όλα τα κρυμμένα πράγματα.
3
και άκουσα τις φωνές των εν λόγω τεσσάρων παρουσιών καθώς εγκωμίαζαν τον Κύριο
της δόξης.
4
η πρώτη φωνή ευλογεί τον Κύριο των Πνευμάτων στους αιώνες των αιώνων.
5
και η δεύτερη φωνή που άκουσα ευλογούσε
6
τον Εκλεκτό και τους εκλεκτούς που κρεμόταν από τον Κύριο των Πνευμάτων. Και η
τρίτη φωνή που άκουσα προσευχόταν και ικέτευε για τους κατοίκους της γης
παρακαλώντας στο όνομα του Κυρίου των Πνευμάτων.
7
και άκουσα την τέταρτη φωνή να απωθεί τους Σατανάδες και να του; απαγορεύει να
έρθουν ενώπιον του Κυρίου
8
των Πνευμάτων για να κατηγορήσουν τους κατοίκους της γης. Μετά απ’ αυτό ρώτησα
τον άγγελο της ειρήνης που ήταν μαζί μου, και μου έδειξε όλα όσα ήταν κρυμμένα:
«Τι είναι αυτές οι τέσσερις παρουσίες που έχω
«9
δει και των οποίων άκουσα τα λόγια που έχουν γραφτεί;» Και μου είπε: «η πρώτη
παρουσία είναι ο Μιχαήλ, ο ελεήμων και μακρόθυμος και η δεύτερη, που έχει οριστεί πάνω από όλες τις
ασθένειες και όλες τις πληγές των ανθρώπων, είναι ο Ραφαήλ και η τρίτη, που
έχει οριστεί πάνω από όλες τις εξουσίες, είναι ο Γαβριήλ και η τέταρτη, που
έχει οριστεί για την μετάνοια εις ελπίδα για εκείνους που έχουν κληρονομήσει
αιώνια ζωή , ονομάζεται Φανουήλ».
10
Αυτοί είναι οι τέσσερις άγγελοι του Κυρίου των Πνευμάτων και οι τέσσερις φωνές
που άκουσα εκείνες τις ημέρες.
Η
Αγία Γραφή δεν αναφέρει πουθενά άγγελο με το όνομα Φανουήλ, πόσο μάλλον έναν
άγγελο που βρίσκεται πάνω από την μετάνοια εκείνων που κληρονόμησαν αιώνια ζωή.
Τι βλασφημία! Αυτή η πρόταση αντιφάσκει με ό, τι ο λόγος του Θεού διδάσκει.
Διαβάζουμε στην Α’ Τιμ.β:5 ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο ΜΟΝΟΣ μεσίτης μεταξύ
Θεού και ανθρώπων, δεν είναι κάποιος «άγγελος» Φανουήλ...
Οι
παραπάνω «άγγελοι», λέγεται ότι κατέχουν ιδιότητες που ανήκουν στον Θεό μόνο
(ελεήμων, μακρόθυμος, θεραπεία…).
«Γιατί
εκεί είναι ένας Θεός, και ένας είναι ο μεσίτης μεταξύ Θεού και ανθρώπων, ο
άνθρωπος Ιησούς Χριστός.» Η μετάνοια έχει να κάνει αυστηρά με τον άνθρωπο και
τον Ιησού Χριστό μόνο. Μόνο ο Ιησούς πέθανε για τις αμαρτίες μας και έχυσε το
αίμα του για να τις πληρώσει (Α΄ Πέτρ.α:18-19). Γι’ αυτό πρέπει να προσέχουμε
να φρουρούμε και να υπερασπιζόμαστε την αλήθεια ενάντια στους ψεύτες και
απατεώνες που οδηγούν τους ανθρώπους να πιστεύουν διαφορετικά. Η Α’ Ιωάν.β:22
ονομάζει ξεκάθαρα τους αρνητές του Χριστού σαν ψεύτες, ένοχοι ενώπιον του Θεού.
Ας δούμε το κεφ.48:1-3...
1
και σε εκείνο το μέρος είδα την πηγή της δικαιοσύνης, η οποία ήταν ανεξάντλητη:
και γύρω από αυτήν ήταν πολλές πηγές Σοφίας: και όλοι οι διψασμένοι έπιναν από
αυτές, και γέμιζαν με σοφία, και ο τόπος της κατοίκησής τους ήταν με τους
δίκαιους και Άγιους και εκλεκτούς. 2 και εκείνη την ώρα που ο Γιος του ανθρώπου
ονομάστηκε στην παρουσία του Κυρίου των πνευμάτων, και το όνομά του πριν από
την Κεφαλή των ημερών. 3 Ναι, πριν δημιουργηθεί ο ήλιος και τα σημεία, πριν
γίνουν τα άστρα του ουρανού, το όνομά του ονομάστηκε ενώπιον του Κυρίου των
Πνευμάτων.
Ονομάστηκε
ο Υιός του ανθρώπου; Πότε ονομάστηκε ο Ιησούς στον ουρανό; Πρόκειται για μια
επίθεση στη θεότητα του Ιησού. Ο ίδιος ο Ιησούς υποστήριξε στην Αποκάλυψη α:8,
«Εγώ είμαι το Α και το Ω, αρχή και τέλος,
λέγει ο Κύριος, ο ων και ο ην και ο ερχόμενος, ο παντοκράτωρ». Ο Ιησούς
είναι αιώνιος, χωρίς αρχή, χωρίς τέλος.
Κεφαλή
των ημερών; Κύριος των Πνευμάτων; Αυτοί οι όροι ΔΕΝ βρίσκονται στην Αγία Γραφή.
ΑΝ το «βιβλίο του Ενώχ» ήταν έγκυρο, στοιχειοθετώντας πάνω από 100 κεφάλαια,
πρέπει να υπήρχαν πολυάριθμες αναφορές της Καινής Διαθήκης σ’ αυτό, αλλά δεν
υπάρχουν. Αν και μερικοί ισχυρίζονται ότι η Αγία Γραφή αναφέρει «το βιβλίο
Ενώχ» πάνω από 100 φορές, αυτό απλά δεν είναι αλήθεια. Ακριβώς όπως το Κοράνι,
το «βιβλίο του Ενώχ» δανείζεται από το λόγο του Θεού. Σε έντονη αντίθεση με το
«βιβλίο του Ενώχ», η Καινή Διαθήκη αναφέρει συχνά το βιβλίο της Γένεσης.
Το «βιβλίο του Ενώχ» γράφει
ασυναρτησίες
Καθώς
διαβάζεις «το βιβλίο του Ενώχ», θα παρατηρήσεις μια τεράστια διαφορά ανάμεσα σ’
αυτό και τον γνήσιο λόγο του Θεού. Η Αγία Γραφή είναι αναγνώσιμη, από την αρχή
μέχρι το τέλος, διηγείται μια ιστορία. Σε έντονη αντίθεση, «το βιβλίο του Ενώχ»
φαίνεται να χλευάζει το λόγο του Θεού, αναφέροντας φράσεις εδώ-κι-εκεί από τη
Βίβλο, χωρίς ουσιαστική λογική ή σειρά. Αυτό, σε συνδυασμό με ένα μάτσο
ασυναρτησίες που προστέθηκαν, καθιστά «το βιβλίο του Ενώχ» ένα γελοίο κομμάτι
της λογοτεχνίας.
Όσο
προχωράει κανείς βαθύτερα «στο βιβλίο του Ενώχ», θα βρει τελικά και τα βιβλία
του Αδάμ και της Εύας, το ίδιο συναρπαστικά, καθώς θα είναι σε απόσταση αναπνοής
από τον αποκρυφισμό της Νέας Εποχής χωρίς καν να το συνειδητοποιεί. Μην
ανοηταίνεις φίλε μου, «το βιβλίο του Ενώχ» είναι απόκρυφο υλικό που θα σε
οδηγήσει στον παράλογο μυστικισμό της ειδωλολατρικής θρησκείας. Το γεγονός και
μόνο ότι παρελαύνει στις μέρες μας στο διαδίκτυο σαν σοκαριστική αποκάλυψη,
είναι ένα σαφές προειδοποιητικό σημάδι. Η αξιοπιστία του λόγου του Θεού είναι
υπό κακόβουλη επίθεση.
«Το
βιβλίο του Ενώχ» χρησιμοποιεί άγνωστη ορολογία, αναφερόμενο στον «Κύριο των
πνευμάτων» και στην «Κεφαλή των ημερών». Αυτοί οι όροι είναι ξένοι προς το λόγο
του Θεού. Ο Μεσσίας ΔΕΝ αναφέρεται άμεσα. Η ασαφής αναφορά του τι μπορεί ή δεν
μπορεί να είναι ο Κύριος Ιησούς «στο βιβλίο του Ενώχ», θυμίζει τρομαχτικά τον
Τεκτονισμό (που λατρεύουν το «μεγάλο αρχιτέκτονα».. .ένα απροσδιόριστο,
διφορούμενο, καθολικό Θεό). Αυτός είναι
ο ψεύτικος θεός της νέας εποχής. Αξίζει να σημειωθεί ότι η θεότητα του Χριστού
δεν μαρτυρείται «στο βιβλίο του Ενώχ».
Φαίνεται
ότι πολλές δηλώσεις «του βιβλίου του Ενώχ» πάρθηκαν από την Αγία Γραφή, και στη
συνέχεια χτίστηκε αυτή η ασυναρτησία. Πολλοί όροι από το βιβλίο της Αποκάλυψης
υπάρχουν στο ««βιβλίο του Ενώχ»», αλλά χωρίς νόημα ή λόγο (σε αντίθεση με την
Αγία Γραφή). Και τα 66 βιβλία του λόγου του Θεού είναι τέλεια συνυφασμένα το
ένα με το άλλο, παρουσιάζοντας μια καθαρή προφητική εικόνα. Το ««βιβλίο του
Ενώχ»» δεν προσφέρει τίποτα που να έχει δογματική αξία, επειδή η φανταστικές
διδασκαλίες του δεν υποστηρίζονται από
τις Γραφές. Μερικοί υπερασπιστές του «βιβλίου του Ενώχ» υποστηρίζουν ότι ο
Ιησούς αναφέρθηκε συχνά σ’ αυτό. Ας το αποδείξουν!
Κάθε
γραφή που χρησιμοποίησε ο Ιησούς, βρίσκεται στην Παλαιά Διαθήκη, χωρίς καμία
αναφορά σε ένα «βιβλίο του Ενώχ». Το ισχυρότερο επιχείρημα υπέρ του «βιβλίου
του Ενώχ» βρίσκεται στον Ιούδα α:14-15, «Προεφήτευσε
δε περί τούτων και ο Ενώχ, έβδομος από Αδάμ, λέγων, "Ιδού, ήλθεν ο Κύριος
με μυριάδας αγίων αυτού, δια να κάμη κρίσιν κατά πάντων, και να ελέγξη πάντας
τους ασεβείς εξ αυτών, δια πάντα τα έργα της ασεβείας αυτών, τα οποία έπραξαν
και δια πάντα τα σκληρά τα οποία ελάλησαν κατ' αυτού αμαρτωλοί ασεβείς».
Δεδομένου ότι αυτό το απόσπασμα ΔΕΝ βρίσκεται στην Παλαιά Διαθήκη, μερικοί
μελετητές έχουν χρησιμοποιήσει αυτό το γεγονός σε μία προσπάθεια να
νομιμοποιήσουν ολόκληρο «το βιβλίο του Ενώχ».
Άνθρωποι 137 μέτρα ψηλοί;
Πόσο
αφελής πρέπει να είναι κάποιος για να πιστεύει ότι οι πεσμένοι άγγελοι είχαν
φυσική σχέση με τις γήινες γυναίκες με αποτέλεσμα να γεννηθούν απόγονοι 137
μέτρων ύψους; Εγώ δεν το νομίζω! Διαβάζουμε στο κεφάλαιο 7:12-15 από το «βιβλίο
του Ενώχ»...
7:12
των οποίων το ανάστημα ήταν τριακοσίων πηχών. Αυτοί τα κατάπιναν όλα που
παρήγαγε η εργασία των ανδρών, έως ότου κατέστη αδύνατο να τους ταΐζουν,
7:13
όταν ήρθαν εναντίον των ανθρώπων, προκειμένου να τους καταβροχθίσουν,
7:14
και άρχισαν να τραυματίζουν πτηνά, κτήνη, ερπετά και ψάρια, να τρώνε τη σάρκα
τους το ένα μετά το άλλο, και να πίνουν το αίμα τους.
7:15,
τότε η γη κατέκρινε τους άδικους.
Ένας
πήχης ή πήχυς, (το μήκος από τον αγκώνα μέχρι τον καρπό του χεριού) ήταν
περίπου 50 εκ.). Η Κιβωτός του Νώε είχε μήκος 300 πήχεις (Γένεση ς:15). Θέλεις
να μου πεις ότι μερικές γυναίκες είχαν παιδιά που ήταν τόσο ψηλά, όσο το μήκος
της Κιβωτού; Σίγουρα αστειεύεσαι! Μια τέτοια ανόητη εικασία αποτελεί παραβίαση
των απλούστερων διδασκαλιών της Αγίας Γραφής. Στη Γένεση ς:4 διαβάζουμε, «Κατ' εκείνας τας ημέρας ήσαν οι γίγαντες επί
της γης, και έτι, ύστερον, αφού οι υιοί του Θεού εισήλθον εις τας θυγατέρας των
ανθρώπων, και αύται ετεκνοποίησαν εις αυτούς· εκείνοι ήσαν οι δυνατοί, οι
έκπαλαι άνδρες ονομαστοί».
Λέει,
«Κατ' εκείνας τας ημέρας ήσαν οι γίγαντες
επί της γης», αλλά δεν λέει ότι ήταν οι απόγονοι των υιών του Θεού με τις
θυγατέρες των ανθρώπων. Για τους απογόνους λέει: «εκείνοι ήσαν οι δυνατοί, οι έκπαλαι άνδρες ονομαστοί». Δεν ήταν
τέρατα, ήταν άνδρες. Η αναφορά εδώ το ξεκαθαρίζει, ότι ήταν οι γίγαντες στη γη,
πριν να συμβεί αυτό, και απλά σημαίνει ότι αυτοί οι απόγονοι ήταν εξαιρετικά
άτομα.
Ο
όρος «υιοί Θεού» (Εβραϊκά “Βενέ Ελοχίμ”) αναφέρεται περισσότερο σε ανθρώπους
παρά σε αγγέλους: Λουκ.γ:38
Ματθ.α:1 Ιωάν.α:12. Υιοί του Θεού
είναι αυτοί που μένουν πιστοί στο Θεό, το αληθινό σπέρμα όπως ο Ενώχ και ο Νώε.
Ο
άνθρωπος έχει τεράστιες ικανότητες. Έχει δημιουργηθεί φοβερώς
και θαυμασίως (Ψαλμ.ρλθ:14) — αυτό είναι μια μεγάλη αλήθεια που την έχουμε
χάσει.
Στη
συνέχεια, τι έχουμε στο εδάφιο Γέν.ς:4; Η Γένεση είναι ένα βιβλίο γενεαλογιών —
είναι το βιβλίο των οικογενειών. Οι γιοι του Θεού είναι η άγια γραμμή που
συνέχισε από τον Αδάμ μέσω του Σηθ και
οι θυγατέρες των ανθρώπων ανήκουν στη γραμμή του Κάιν. Αυτό που έχουμε εδώ
τώρα, είναι μια ανάμειξη μια επιγαμία από αυτές τις δύο γραμμές, έως ότου
τελικά, η γραμμή που προήλθε να είναι εντελώς κατεστραμμένη (καλά, όχι εντελώς,
υπάρχει μία εξαίρεση). Αυτή είναι η εικόνα που μας παρουσιάζεται εδώ.
Διαβάζουμε
επίσης στην Α’ Κορινθίους ιε:39-40, «Πάσα
σαρξ δεν είναι η αυτή σαρξ, αλλά άλλη μεν σαρξ των ανθρώπων, άλλη δε σαρξ των
κτηνών, άλλη δε των ιχθύων και άλλη των πτηνών. Είναι και σώματα επουράνια και
σώματα επίγεια· πλην άλλη μεν η δόξα των επουρανίων, άλλη δε η των επιγείων..»
Εδώ είμαστε... τα ουράνια και τα επίγεια σώματα ΔΕΝ είναι συμβατά. Ακριβώς όπως
ένα ψάρι δεν είναι δυνατό να αναπαραχθεί με ένα άλογο ή μια αγελάδα με μια
φάλαινα, έτσι δεν είναι δυνατό ένας πεσμένος άγγελος να γονιμοποιήσει μια
γυναίκα. Επίσης, ο Ιησούς ξεκάθαρα δίδαξε ότι οι άγγελοι ΔΕΝ παντρεύονται
(Ματθαίος κβ:30). Γνωρίζουμε ότι υπήρξαν γίγαντες στην Παλαιά Διαθήκη, αλλά όπως
φαίνεται, ο Φιλισταίος Γολιάθ (Α’ Σαμουήλ ιζ:4), ήταν μόνο 3,2 μ. ψηλός (όχι
137 μ.).
Οι
γίγαντες στην Παλαιά Διαθήκη ΔΕΝ ήταν το αποτέλεσμα της συνεύρεσης πεσμένων αγγέλων (δαιμόνια), με γυναίκες. Για
σκέψου, αν πεσμένοι άγγελοι (δαιμόνια) είχαν φυσικές σχέσεις με γήινες
γυναίκες, γιατί αυτό δεν συμβαίνει και σήμερα; Μπορείς να φανταστείς τι θα
σήμαινε αυτό (σεξουαλικές σχέσεις μεταξύ δαιμόνων και ανθρώπων); Επιπλέον, πώς
θα μπορούσε μια γυναίκα να γεννήσει ένα μωρό κανονικού μεγέθους που στη
συνέχεια θα αυξανόταν για να γίνει πιο ψηλό από το μήκος ενός γηπέδου
ποδοσφαίρου (100-110μ); Έλα σε παρακαλώ, σύνελθε.
Αν
και η Βίβλος περιέχει θαυμαστά και τρομακτικά συμβάντα (π.χ., ο κατακλυσμός),
είναι όλα εξηγήσιμα και έχουν μια λογική. Πού είναι τα σκελετικά υπολείμματα
αυτών των ανθρώπινων τεράτων μ’ αυτό το ύψος των 137 μέτρων; Πολλοί άπιστοι
μελετητές σήμερα, προσπαθούν να δυσφημίσουν την Αγία Γραφή σαν ένα βιβλίο
μυθολογίας, ακριβώς αυτό που είναι το βιβλίο Ενώχ. Ο λόγος του Θεού είναι
απαραβίαστος, αναλλοίωτος και άφθαρτος!
Διαβάζουμε
στο «το βιβλίο του Ενώχ», κεφάλαιο 69:4-6...
4
το όνομα του πρώτου Τζεγκόν: δηλαδή, αυτός που οδήγησε σε λάθος δρόμο [όλους]
τους γιούς του Θεού, και τους έφερε
5
κάτω στη γη, και τους πλάνησε με τις θυγατέρες των ανθρώπων. Και ο δεύτερος
ονομάστηκε Ασμπήλ: είναι αυτός που μετέδωσε στους άγιους γιους του Θεού κακή
συμβουλή, και τους οδήγησε σε λάθος δρόμο και μιάνθηκαν
6
τα σώματά τους με τις θυγατέρες των ανθρώπων. Και ο τρίτος ονομάστηκε
Γκαντριήλ: αυτός που έδειξε στους υιούς των ανθρώπων όλα τα χτυπήματα του
θανάτου είναι αυτός που οδήγησε στο στραβό δρόμο την Εύα, και έδειξε [τα όπλα
του θανάτου στους υιούς των ανθρώπων], την ασπίδα, τον αλυσιδωτό θώρακα, και το
σπαθί για την μάχη, και όλα τα όπλα του θανάτου για τους υιούς των ανθρώπων
Χωρίς
αμφιβολία, η κύρια αξίωση του «βιβλίου του Ενώχ» είναι ότι πεσμένοι άγγελοι
είχαν σεξουαλική επαφή με ανθρώπινες γυναίκες και γεννήθηκαν γίγαντες ύψους 137
μέτρων επί της γης. Αυτή η διδασκαλία είναι γελοία, αντιγραφική και δεν έχει κανένα
στερεό στοιχείο για να το υποστηρίξει (Βιβλικά ή επιστημονικά). Αυτό είναι
άλλος ένας καλός λόγος γιατί «το βιβλίο του Ενώχ» πρέπει να συνεχίσει να
απορρίπτεται. Είναι ανοησία.
Επίσης,
αν παρατηρήσετε το 69:6 παραπάνω, το «βιβλίο του Ενώχ» ισχυρίζεται ότι ένας
δαίμονας που ονομάζεται Γκαντριήλ οδήγησε την Εύα να παραστρατήσει και εισήγαγε
τα όπλα στην ανθρωπότητα. Πόσο παράλογο. Η Βίβλος προσδιορίζει ότι το φίδι που
εξαπάτησε την Εύα στον κήπο της Εδέμ ήταν ο Σατανάς (Ιεζεκιήλ κη:13).
Ο
λόγος που απορρίφθηκε το «βιβλίο του Ενώχ» σαν θεόπνευστο, δεν ήταν για να
κρύψει την αλήθεια. Αλλά, γιατί δεν είναι η αλήθεια. Το «βιβλίο του Ενώχ» είναι
μια απάτη, κατευθείαν από την κόλαση.
Η
σωτηρία βρίσκεται μόνο εν Χριστώ Ιησού:
(Πράξ.δ:10)
ας ήναι γνωστόν εις πάντας υμάς και εις
πάντα τον λαόν του Ισραήλ ότι διά του ονόματος του Ιησού Χριστού του Ναζωραίου,
τον οποίον σεις εσταυρώσατε, τον οποίον ο Θεός ανέστησεν εκ νεκρών, διά τούτου
παρίσταται ούτος ενώπιον υμών υγιής.
(Α’
Πέτρ.β:7) Εις εσάς λοιπόν τους πιστεύοντας
είναι η τιμή, εις δε τους απειθούντας ο λίθος, τον οποίον απεδοκίμασαν οι
οικοδομούντες, ούτος έγεινε κεφαλή γωνίας
(Πράξ.δ:12)
Και δεν υπάρχει δι' ουδενός άλλου η
σωτηρία· διότι ούτε όνομα άλλο είναι υπό τον ουρανόν δεδομένον μεταξύ των
ανθρώπων, διά του οποίου πρέπει να σωθώμεν.
Ο
βασιλιάς Δαβίδ είπε στον Ψαλμό ξβ:6, «Αυτός
βεβαίως είναι πέτρα μου και σωτηρία μου· προπύργιόν μου· δεν θέλω σαλευθή».
Φανουήλ...
είσαι μια απάτη! Ο Ιησούς είναι η μόνη οδός, αλήθεια και ζωή (Ιωάννης ιδ:6).
Η
αλήθεια είναι ότι ο Σατανάς είναι κλέφτης και ανθρωποκτόνος, μοναδικός σκοπός
της ύπαρξης του είναι να σκοτώσει, να κλέψει, και να καταστρέψει (Ιωάννης
ι:10). Ο Σατανάς μισεί το λόγο του Θεού, γιατί είναι μεγαλύτερος εχθρός του σ’
αυτό τον κόσμο. Ως εκ τούτου, ο Σατανάς επιδιώκει να καταστρέψει την Αγία
Γραφή. Αν δεν μπορεί να την καταστρέψει, θα προσπαθήσει να την διαφθείρει,
αλλάζοντάς την (Ρωμαίους α:25, Β΄ Πέτρου γ:16). Αν δεν μπορεί να την
καταστρέψει ή να την διαφθείρει, μετά προσπαθεί να προσθέσει «νέα», τα λεγόμενα
«χαμένα βιβλία» της Αγίας Γραφής για να μπερδέψει τους ανθρώπους.
Δεν
είναι τυχαίο σήμερα, στην εποχή της μεγάλης αποστασίας — όταν οι ομοφυλόφιλοι
παντρεύονται, όταν τα βρέφη δολοφονούνται κατά εκατοντάδες εκατομμύρια σε όλο
τον κόσμο μέσω της άμβλωσης, όταν η μαγεία είναι παντού γύρω μας, όταν ο
αλκοολισμός και τα τυχερά παιχνίδια είναι σύνηθες φαινόμενο, όταν οι
σεξουαλικές αμαρτίες και η ασέλγεια έχουν ξεχειλίσει στην κοινωνία μας, όταν οι
εκκλησίες δεν μιλάνε για την αμαρτία και την ψεύτικη θρησκεία — ότι θα πρέπει
να δούμε όλα αυτά τα «νέα» σαν αποκαλύψεις σχετικά με την Αγία Γραφή.
Και
λίγο – πολύ, είναι φυσικό, άνθρωποι που δεν ξέρουν το λόγο του Θεού να πέφτουν
σ’ αυτές τις παγίδες παρόμοιων πονημάτων. Το τρομακτικό είναι, να βλέπεις ανθρώπους
που νομίζουν ότι ξέρουν το λόγο του Θεού, να συμμερίζονται αυτές τις «νέες»
αποκαλύψεις και να παίρνουν τη θέση του καθοδηγητή σε Βιβλικά θέματα, και να
ονομάζουν θρησκευτική σούπα την πίστη στο λόγο του Θεού μόνο!
