Όπως είδαμε μέχρι τώρα, η Βίβλος διακηρύττει
ότι είναι θεόπνευστη (Β’ Τιμ.γ:16,17).
Ακόμα και στα πιο απλά μαθήματα του Δημοτικού
Σχολείου και για πράγματα που έχουν να κάνουν μ’ αυτή τη γη, μπορεί να βρεθούν
λέξεις ή νοήματα, τα οποία να μη μπορούν να γίνουν κατανοητά από κάποιον που
είναι άσχετος με το θέμα που εξετάζεται. Δεν είναι λοιπόν καθόλου παράξενο,
όταν συναντάμε δυσκολίες σε λέξεις και νοήματα της Αγίας Γραφής, η οποία είναι
γραμμένη σε ανθρώπινη γλώσσα, ασχολείται, όμως,
με πράγματα ουράνια κι αιώνια.
Αν σε κάποιες χώρες χρησιμοποιούνται σχήματα
λόγου κι εκφράσεις που χρειάζονται ερμηνεία για να γίνουν κατανοητά σ’ ένα άλλο
μέρος της γης, γιατί να μας φαίνεται παράξενο όταν συμβαίνει το ίδιο με την
Αγία Γραφή που γράφτηκε τόσα χρόνια πριν, σε χώρες μακρινές και τόσο διαφορετικές
απ’ τη δική μας; Αν άλλα αρχαία κείμενα περιέχουν δύσκολα σημεία, γιατί να μην
περιμένουμε το ίδιο απ’ την Αγία Γραφή;
Είναι λοιπόν φυσικό η Γραφή να περιέχει
αδιευκρίνιστα και δύσκολα για μας σημεία που χρειάζονται μελέτη και προσεκτική
ερμηνεία. Ακριβώς σ’ αυτές τις περιπτώσεις έχουμε ανάγκη τους κανόνες των
ερμηνευτικών, για να μπορέσουμε να ερμηνεύσουμε σωστά το λόγο του Θεού.
Ας υποθέσουμε ότι έχουμε στα χέρια μας ένα
πολύ σημαντικό έγγραφο, αλλά δεν μπορούμε να καταλάβουμε κάποια σημεία του. Θα
προσπαθούσαμε, βέβαια, αν ήταν δυνατόν να ρωτήσουμε αυτόν που το συνέταξε. Αν,
όμως, πρέπει εμείς μόνοι μας να προσπαθήσουμε να το κατανοήσουμε, το πιο φυσικό
και λογικό είναι ν’ αρχίσουμε να το διαβάζουμε παίρνοντας τις λέξεις και τα
νοήματα που περιέχει με τη συνηθισμένη τους έννοια. Συνήθως, όταν μια λέξη μας δυσκολεύει,
προσπαθούμε να την ερμηνεύσουμε συνδέοντάς την με τις φράσεις και τις λέξεις
ανάμεσα στις οποίες βρίσκεται. Αν και πάλι δεν βγαίνει νόημα, τότε
επεκτεινόμαστε στις φράσεις που προηγούνται ή ακολουθούν αυτό το δύσκολο σημείο
ή αν χρειαστεί συμβουλευόμαστε ολόκληρη την ενότητα, έχοντας πάντοτε σαν βάση
το θέμα του εγγράφου. Αν ούτε τότε μπορούμε να φτάσουμε σε κάποιο αποτέλεσμα, θα καταφύγουμε για βοήθεια σε άλλα μέρη του
εγγράφου, όπου μπορεί να υπάρχουν παρόμοιες λέξεις και φράσεις, γραμμένες πιο
αναλυτικά. Με άλλα λόγια, θ’ αφήσουμε το ίδιο το έγγραφο να ερμηνεύσει τον εαυτό
του.
5
βήματα για την κατανόηση κάποιου δύσκολου σημείου:
1.
Μελετάμε
την πεζή και συνηθισμένη έννοια των λέξεων
2.
Μελετάμε
τις προτάσεις που συνδέονται άμεσα μ’ αυτό το σημείο
3.
Μελετάμε το περιεχόμενο
4.
Μελετάμε όλο το κείμενο, ποιος είναι ο σκοπός
του
5.
Μελετάμε παράλληλα εδάφια
