ΜΙΡΓΙΑΜ (2)

H MΕΣΙΤΕΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΑΡΙΑΣ

Η διδασκαλία ότι εμείς οι αμαρτωλοί άνθρωποι πρέπει να επικαλούμαστε την παρθένο Μαρία σαν μεσίτρια μας προς το Χριστό, είναι βασική και ουσιώδης στην ομολογία πίστεως της Κρατικής Εκκλησίας. Σύμφωνα με το τυπικό της λειτουργίας της, ενώ ο διάκονος στέκεται μπροστά στην εικόνα της «Θεοτόκου», βλέποντας προς την εικόνα του Χριστού, οι χοροί ψάλλουν: “ταις πρεσβείαις της Θεοτόκου Σώτερ σώσον ημάς” Η φράση αυτή σημαίνει ότι ο Σωτήρας Χριστός χορηγεί τη σωτηρία Του ή την προστασία Του στον αμαρτωλό δια μέσου της μεσιτείας τη παρθένου Μαρίας.

Όμως η επίκληση της παρθένου Μαρίας να μεσιτεύει για μας είναι μια πράξη εντελώς αντίθετη όχι μόνο με το λόγο του Θεού, αλλά και με το παράδειγμα που μας άφησε ο ίδιος ο Κύριος. Επειδή στην Καινή Διαθήκη τη μία και μόνη φορά που η παρθένος Μαρία μεσίτευσε στον Ιησού (κι αυτό έγινε για το κρασί τον γάμο της Κανά), ο Κύριος όχι μόνο παραμέρισε τη μεσιτεία της αλλά και τη μάλωσε με λεπτότητα με τα λόγια: Τι είναι μεταξύ εμού και σου γύναι; (Ιωάν.β:4). Η παρθένος Μαρία αμέσως αναγνώρισε το λάθος της και είπε στους υπηρέτες: ό,τι σας πει κάνετε. Αν λοιπόν ο Κύριος Ιησούς δεν δέχτηκε τη μεσολάβηση της παρθένου Μαρίας για ένα τόσο μικρό ζήτημα, καθώς ήταν η έλλειψη κρασιού στο γάμο, πως να πιστέψουμε ότι δέχεται τη μεσολάβησή της στο μεγάλο ζήτημα της σωτηρίας των αμαρτωλών;

MΙΡΓΙΑΜ (1)

Το Εβραϊκό αυτό όνομα στην Καινή Διαθήκη φέρει η μητέρα του Χριστού και άλλες γυναίκες. Η σημασία του ονόματος τούτου είναι τόσο σκοτεινή, ώστε έχουν δοθεί σ’ αυτό περίπου 70 διαφορετικές ερμηνείες. Κατ’ άλλους σημαίνει την “ελπίδα” κατ’ άλλους την “πικρία” κατ’ άλλους την “κυρία” κατ’ άλλους το “ύψος” κατ’ άλλους το “δώρο” κατ’ άλλους τη “μύρα” κατ’ άλλους την “κυρία της θάλασσας” κ.τ.λ. Σαν όνομα ήταν πολύ εύχρηστο στις μέρες του Ιησού. Οι Ο’ το μεταφράζουν “Μαριάμ” και έτσι χρησιμοποιείται στην Καινή Διαθήκη προκειμένου μόνο για τη μητέρα του Χριστού. Για τις άλλες ομώνυμες γυναίκες χρησιμοποιείται ο εξελληνισμένος τύπος “Μαρία”. Ο Ιώσηπος το Μιργιάμ αποδίδει με το “Μαριάμη”.

Ξεκινάω αυτή τη σύντομη μελέτη, παίρνοντας αφορμή από μια συζήτηση που είχα με μια κοπέλα σχετικά με το λόγο του Θεού, τη σωτηρία στο όνομα του Ιησού Χριστού και τη λατρεία που πρέπει να αποδίδεται στο πρόσωπο Αυτού. Αυτό που μου έκανε εντύπωση, είναι το έργο που έχει κάνει ο Σατανάς στις καρδιές των ανθρώπων εκμεταλλευόμενος τα συναισθήματά τους, και κάνοντάς τους να μοιράζουν τη λατρεία τους σε περισσότερα του ενός πρόσωπα, και μάλιστα να λατρεύουν μια θηλυκή θεότητα.

Οι παραδόσεις (04)

 

Η ΠΑΝΑΓΙΑ

1.        Τι πιστεύει σήμερα ο κόσμος για την Παναγία;

Η Παναγία θεωρείται ότι έχει θεϊκή δύναμη και εξουσία.

Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι είναι “μετά Θεόν Θεός” σύμφωνα με τα λόγια κάποιου Πατέρα της Ορθόδοξης Εκκλησίας, γι’ αυτό λατρεύεται και προσκυνείται όπως ο Θεός.

Είναι βαθιά χαραγμένη στο λαό η πίστη, ότι η Παναγία είναι πολύ κοντά σε κάθε πονεμένο, το μοναδικό καταφύγιο, η μοναδική ελπίδα των αμαρτωλών και κάθε δυστυχισμένου και ότι ακατάπαυστα μεσιτεύει εις τον Υιό της για σωτηρία και βοήθεια των ανθρώπων.

τα φιδάκια της παναγίας της γοργόνας και η λατρεία της γοργόνας μέδουσας

Κάθε χρόνο τέτοια εποχή με μεγαλοπρέπεια η μητρόπολη Κεφαλληνίας στον ναό της κοιμήσεως της θεοτόκου στο Μαρκόπουλο οργανώνει την λατρεία της παναγίας με τα φιδάκια, και πλήθος κόσμου προσκυνά την εικόνα με τα φιδάκια..

 Η Μέδουσα στην μυθολογία αναφέρεται ως μία από τις τρεις γοργόνες. Το άλλο της όνομα ήταν Γοργώ, που σημαίνει άγρια ματιά. Στην αρχή ήταν κένταυρος (μισός άνθρωπος, μισός άλογο) , μέχρι που η Αθηνά την μεταμόρφωσε σε απεχθές τέρας, που αντί για μαλλιά είχε φίδια. Η ασχήμια της ήταν τέτοια, που όποιος την κοιτούσε στο πρόσωπο πέτρωνε. 

Μιργιάμ

Το Εβραϊκό αυτό όνομα στην Καινή Διαθήκη φέρει η μητέρα του Χριστού και άλλες γυναίκες.

Η σημασία του ονόματος τούτου είναι τόσο σκοτεινή, ώστε έχουν δοθεί σ’ αυτό περίπου 70 διαφορετικές ερμηνείες.

Κατ’ άλλους σημαίνει την “ελπίδα” κατ’ άλλους την “πικρία” κατ’ άλλους την “κυρία” κατ’ άλλους το “ύψος” κατ’ άλλους το “δώρο” κατ’ άλλους τη “μύρα” κατ’ άλλους την “κυρία της θάλασσας” κ.τ.λ.

Σαν όνομα ήταν πολύ εύχρηστο στις μέρες του Ιησού. Οι Ο’ το μεταφράζουν “Μαριάμ” και έτσι χρησιμοποιείται στην Καινή Διαθήκη προκειμένου μόνο για τη μητέρα του Χριστού. Για τις άλλες ομώνυμες γυναίκες χρησιμοποιείται ο εξελληνισμένος τύπος “Μαρία”. Ο Ιώσηπος το Μιργιάμ αποδίδει με το “Μαριάμη”.

 

158 χρόνια της “Αμίαντης Σύλληψης”

Σχεδόν έχουν συμπληρωθεί 158 χρόνια από τη διακήρυξη της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας του δόγματος της Αμίαντης Σύλληψης.

Στις 8-12-1854 ο Πάπας Πίος 9^ος  διακήρυξε ότι «...είναι αποκαλυμμένη από το Θεό η διδασκαλία που υποστηρίζει ότι η Μακαρία Αειπάρθενος Μαρία προφυλάχθηκε, με ιδιαίτερη χάρη και προνόμιο του παντοδύναμου Θεού, ενόψει των αξιομισθιών του Ιησού Χριστού, σωτήρα του ανθρωπίνου γένους, απρόσβλητη από κάθε μόλυσμα προπατορικής αμαρτίας ήδη από την πρώτη στιγμή της σύλληψης της» (DS 2803).

Η εν λόγω θεωρία είναι εντελώς ανύπαρκτη στις Άγιες Γραφές. Πουθενά δεν υπάρχει η παραμικρή νύξη για κάτι τέτοιο, ούτε υπάρχει θεολογικό έδαφος πάνω στο οποίο να υπονοείται. Πρόκειται για μια καθαρά ανθρώπινη επινόηση, στα πλαίσια της Μαριολατρίας, που είναι υπόλειμμα της αρχαίας ειδωλολατρίας.

Είναι απορίας άξιο πώς μερικοί άνθρωποι (ακόμη και εκκλησιαστικά σώματα) είναι έτοιμοι να δεχτούν ως “αποκάλυψη από Θεού» τέτοιες απόψεις και μάλιστα να τις ανακηρύσσουν ως “δόγματα», δηλαδή βασικές διδασκαλίες!

Μιργιάμ (2)

H MΕΣΙΤΕΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΑΡΙΑΣ

Η διδασκαλία ότι εμείς οι αμαρτωλοί άνθρωποι πρέπει να επικαλούμαστε την παρθένο Μαρία σαν μεσίτριά μας προς το Χριστό, είναι βασική και ουσιώδης στην ομολογία πίστεως της Κρατικής Εκκλησίας. Σύμφωνα με το τυπικό της λειτουργίας της, ενώ ο διάκονος στέκεται μπροστά στην εικόνα της «Θεοτόκου», βλέποντας προς την εικόνα του Χριστού, οι χοροί ψάλλουν: “ταις πρεσβείαις της Θεοτόκου Σώτερ σώσον ημάς” Η φράση αυτή σημαίνει ότι ο Σωτήρας Χριστός χορηγεί τη σωτηρία Του ή την προστασία Του στον αμαρτωλό δια μέσου της μεσιτείας τη παρθένου Μαρίας.

Ονόματα πανουργίας

Περι των ονομάτων που έχουν αποδωθεί στην μητέρα του Χριστού

Κατ'αρχήν η ονομασία Παναγία δεν υπάρχει στην Αγ Γραφή .

Ο Θεός αναφέρεται ως άγιος. "Διότι ούτω λέγει ο Ύψιστος και ο Υπέρτατος, ο κατοικών την αιωνιότητα, του οποίου το όνομα είναι Ο Αγιος" Ησαΐας 57:15

· Εδώ υπάρχει η πρώτη και σημαντική υπέρβαση .Την ονομάζουν Παναγία και ακόμα Υπεραγία δηλαδή υπερκαλύπτουν την ιδιότητα του Θεού !

Πιό πάνω απο τον Θεό επιτάσει η < ορθόδοξη εθελοθρησκεία>.Στο παρακάτω Γραφικό κείμενο ο Χριστός την αποκαλεί γυναίκα και την αποχωρίζει εντελώς απο το θαυματουργό έργο Του.
Καμία θέση στο θαύμα του Χριστού και πολύ περισσότερο στο παντοτεινό θαύμα της σωτηρίας μας που μόνο ο Χριστός μπορεί να προσφέρει.

Οι παραδόσεις (03)

Η ΠΑΝΑΓΙΑ

1. Τι πιστεύει σήμερα ο κόσμος για την Παναγία;

Η Παναγία θεωρείται ότι έχει θεϊκή δύναμη και εξουσία.
 

Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι είναι “μετά Θεόν Θεός” σύμφωνα με τα λόγια κάποιου Πατέρα της Ορθόδοξης Εκκλησίας, γι’ αυτό λατρεύεται και προσκυνείται όπως ο Θεός.
 

Είναι βαθιά χαραγμένη στο λαό η πίστη, ότι η Παναγία είναι πολύ κοντά σε κάθε πονεμένο, το μοναδικό καταφύγιο, η μοναδική ελπίδα των αμαρτωλών και κάθε δυστυχισμένου και ότι ακατάπαυστα μεσιτεύει εις τον Υιό της για σωτηρία και βοήθεια των ανθρώπων.