Α. ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΑΔΕΙΟΥ ΤΑΦΟΥ
Ιωάν.κ:6-7 «Έρχεται λοιπόν ο Σίμων Πέτρος ακολουθών αυτόν, και εισήλθεν εις το μνημείον, και θεωρεί τα σάβανα κείμενα, και το σουδάριον, το οποίον ήτο επί της κεφαλής αυτού, κείμενον ουχί ομού με τα σάβανα, αλλά χωριστά τετυλιγμένον εις ένα τόπον».
Ιωάν.ια:44 «Και εξήλθεν ο τεθνηκώς δεδεμένος τους πόδας και τάς χείρας με τα σάβανα, και το πρόσωπον αυτού ήτο περιδεμένον με σουδάριον. Λέγει προς αυτούς ο Ιησούς, Λύσατε αυτόν, και αφήσατε να υπάγη».
Ένα από τα σπουδαιότερα μηνύματα του άδειου τάφου ειπώθηκε από τα σάβανα και το σουδάρι. Στην ανάσταση του Λάζαρου (Ιωαν.ια:44), αυτός εμφανίστηκε από τον τάφο δεμένος χειροπόδαρα με τα σάβανα. Ήταν απαραίτητο να τον λύσουν με το να τον ξετυλίξουν από τα σάβανα. Αυτό που εντυπωσίασε τον Πέτρο και Ιωάννη στην ανάσταση του Ιησού Χριστού ήταν το γεγονός ότι τα σάβανα και το σουδάρι ήταν στην θέση τους απείρακτα, όπως θα ήταν όταν το σώμα ήταν εκεί, αλλά τώρα το σώμα είχε φύγει. Δεν ήταν απαραίτητο να ξετυλιχτούν κάποια σάβανα για να αναστηθεί ο Ιησούς. Η πέτρα δεν κύλησε για να κάνει την ανάσταση δυνατή, είχε κυλιστεί για να δείξει στον κόσμο τον άδειο τάφο.