Η ΑΝΑΛΗΨΗ

Α. Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΛΗΨΗΣ

Με την ανάληψη εννοούμε την ενέργεια της υπερνίκησης του νόμου της βαρύτητας και τη σωματική ανάληψη στον ουρανό.

Έχουμε παραδείγματα κι άλλων που αρπάχτηκαν και θ’ αρπαχτούν με την ίδια δύναμη:

1.   Ο Ενώχ μετατέθηκε στον προκατακλυσμιαίο κόσμο, στην ηλικία των 365 ετών (Γεν. ε:18-24, Εβρ. ια:5).

2.   Ο Ηλίας μετατέθηκε στην Ιεριχώ (Β Βασ. β:9-13)

3.   Η Εκκλησία θα μετατεθεί (Β Θεσ. δ:13-18).

Ο Ιησούς αναλήφθηκε απ’ το Ορος των Ελαιών αφού εμφανιζόταν στους μαθητές Του για σαράντα ημέρες (Λουκ. κδ: 51, Πρ. α:9-11).

Β. Ο ΙΗΣΟΥΣ ΑΝΑΛΗΦΘΗΚΕ ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ;

Αναλήφθηκε δύο φορές ο Ιησούς; Την πρώτη φορά για να παρουσιάσει το αίμα Του στο θρόνο της χάρης και τη δεύτερη για να λάβει τη διακονία του Μεσίτη. Πολλοί μελετητές της Βίβλου πιστεύουν ότι έτσι έγινε. Ας μελετήσουμε τα παρακάτω εδάφια:

Ιωάν.κ:17 “Λέγει προς αυτήν ο Ιησούς, Μη μου άπτου, διότι δεν ανέβην έτι προς τον Πατέρα μου”.

Ιωάν.κ:27 “Επειτα λέγει προς τον Θωμάν, Φέρε τον δάκτυλόν σου εδώ, και ιδέ τας χείρας μου και φέρε την χείρα σου και βάλε εις την πλευρά μου, και μη γίνου άπιστος, αλλά πιστός”.

Εβρ.θ:12  “...αλλά διά του ιδίου αυτού αίματος εισήλθεν άπαξ εις τα άγια, αποκτήσας αιωνίαν λύτρωσιν”.

Ο Ιησούς είπε στη Μαρία να μη Τον αγγίξει, γιατί δεν είχε ακόμα αναληφθεί κι αργότερα είπε στο Θωμά να Τον αγγίξει. Αυτό, πιθανά, φανερώνει ότι στο ενδιάμεσο διάστημα είχε ανέβει κι είχε επιστρέψει. Ο σκοπός Του ήταν, φυσικά, να παρουσιάσει το αίμα Του. Ο χρόνος δεν ήταν εμπόδιο για τον Κύριο. Μπορούσε να ανέβει και να κατέβει πολλές φορές.

Ωστόσο, υπάρχει εδώ μιά δυσκολία την οποία πρέπει να λάβουμε υπόψη μας. Η Γραφή καθαρά δηλώνει ότι εισήλθε στα Αγια μία φορά. Ο συγγραφέας του παρόντος δεν είναι σε θέση να προσφέρει κάποιο σίγουρο συμπέρασμα, αλλά πιστεύει ότι είναι καλό να αναφέρει κι αυτή την άποψη.

Γ. Η ΑΝΑΛΗΨΗ

Μάρκ.ις:19     Λουκ.κδ:50-53   Πράξ.α:9-12

Η ανάληψη αναφέρεται δύο φορές στα Ευαγγέλια και τις Πράξεις. Έγινε στο Όρος των Ελαιών με θέα την Βηθανία.

Ο Ιησούς τους οδήγησε στο ψηλότερο σημείο του βουνού, σε μία απόσταση Σαββάτου ή δύο χιλιάδες .. απ’ την πόλη. Σήκωσε τα χέρια Του και τους ευλόγησε. Ξαφνικά, ενώ τους ευλογούσε, είδαν ότι τα πόδια Του δεν άγγιζαν πια το έδαφος.

Για να περιγράψουμε αυτή τη σκηνή θα παραθέσουμε ένα απόσπασμα απ’ το βιβλίο, “Απ’ το Στάβλο στο Θρόνο”, του Talmage:

“O Χριστός είχε δώσει την τελευταία Του συμβουλή. Είχε προσφέρει την αγάπη Του, για τελευταία φορά. Είχε πει την τελευταία Του λέξη. Τα χέρια Του ήταν απλωμένα, όπως κάνει κάποιος που προφέρει ευχαριστία, όταν ξαφνικά ο ισχυρότερος και φοβερότερος νόμος απ’ όλους καταρρίπτεται.  Είναι αυτός ο νόμος ο οποίος, απ’ τη δημιουργία του κόσμου, κρατάει τα πάντα μαζί. Είναι ο νόμος που συγκρατεί τα πάντα στη γη ή, οτιδήποτε απομακρυνθεί για λίγο, το επιστρέφει σ’ αυτή, ο νόμος που κάνει τους πλανήτες να στροβιλίζονται γύρω απ’ τον ήλιο μας και το ηλιακό μας σύστημα να γυρίζει γύρω απ’ τον θρόνο του Θεού - ο νόμος της βαρύτητας... Αυτός ο νόμος πρέπει τώρα να παραμεριστεί απ’ Αυτόν που τον έθεσε.  Μπορεί να συγκρατεί τ’ άλλα αστέρια, αλλά δεν μπορεί να κρατήσει τον Πρωινό Αστέρα της Απολύτρωσης. Μπορεί να κρατάει τον ήλιο, αλλά δεν μπορεί να συγκρατήσει τον Ηλιο της Δικαιοσύνης... Ο ισχυρότερος νόμος της φύσης απ’ όλους όσους οι φιλόσοφοι ζύγισαν ή μέτρησαν, πρέπει, τελικά, να παραμερίσει.  Θα συντριφτεί ανάμεσα στο όρος των Ελαιών και τα πόδια του Χριστού. Κοιτάξτε το, όλοι εσείς οι μαθητές!  Κοιτάξτε το, όλη η γη! Κοιτάξτε το, οι ουρανοί..”

Οι μαθητές είδαν τον Κύριο να σηκώνεται απ’ το έδαφος, πάνω απ’ τις κορυφές των συκιών και τις ελιές που φύτρωναν στο βουνό, μέχρι που έφυγε πάνω απ’ τη Βηθλεέμ, όπου γεννήθηκε, τον Ιορδάνη όπου βαπτίστηκε και τον Γολγοθά όπου σταυρώθηκε ώσπου εξαφανίστηκε μέσα σε σύννεφα, μέσα σε δόξα που το μεγαλείο της τον έκρυψε από τα μάτια τους.

Δ. Η ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ ΤΟΥ

Ενώ οι μαθητές στέκονταν άφωνοι κοιτάζοντας τον άδειο ουρανό, αντιλήφθηκαν ξαφνικά δύο φιγούρες ντυμένες στα λευκά που τους είπαν, “Ανδρες Γαλιλαίοι, τί ίστασθε εμβλέποντες εις τον ουρανόν; ούτος ο Ιησούς, όστις ανελήφθη αφ’ υμών εις τον ουρανόν, θέλει ελθεί ούτω, καθ’ όν τρόπον είδετε αυτόν πορευόμενον εις τον ουρανόν” (Πρ.α:11).

Η υπόσχεση της επιστροφής Του έκανε τους μαθητές να χαρούν πολύ κι επέστρεψαν στην Ιερουσαλήμ γεμάτοι αγαλλίαση.  Πήγαν στο ναό και άρχισαν να δοξάζουν το Θεό συνεχώς.  “...Υπέστρεψαν εις Ιερουσαλήμ μετά χαράς μεγάλης. Και ήσαν διαπαντός εν τω ιερώ, αινούντες και ευλογούντες τον Θεόν” (Λουκ.κδ:52-53).

Ε. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Εδώ τελειώνει η μελέτη μας για τη Ζωή του Χριστού. Θα θέλαμε να τονίσουμε ότι αυτή η μελέτη αποτελεί απλά μία εισαγωγή στο τεράστιο αυτό θέμα.  Δεν υπάρχουν όρια σ’ αυτά που θα μπορούσαν να γραφτούν για τη ζωή και τη διακονία του Κυρίου μας. “...Τα οποία εάν γραφθώσι καθ’ έν, ουδ’ αυτός ο κόσμος νομίζω θέλει χωρήσει τα γραφόμενα βιβλία. Αμήν” (Ιωάν.κα:25).