Ο
Ιούδας ο Ισκαριώτης ήταν ένας απ’ τους 12 μαθητές. Ο πατέρας του ήταν ο Σίμων ο
Ισκαριώτης. Τα κίνητρα για ν’ ακολουθήσει το Χριστό φαίνεται πως ήταν
συμφεροντολογικά κι ότι περίμενε να κερδίσει κοσμικά προνόμια όταν
εγκαθιδρυόταν η βασιλεία του Κυρίου.
Όταν μελετάμε το χαρακτήρα του,
παραξενευόμαστε που ήταν ένας απ’ τους δώδεκα:
- Ήταν άπληστος για το κέρδος κι επιθυμούσε να αποκτήσει χρήματα (Ματθ.κs:14-15).
- Ήταν υποκριτής (Ιωάν.ιβ:5-6)
- Ήταν κλέφτης (Ιωάν.ιβ:6)
- Ήταν ένοχος προδοσίας (Μάρκ.ιδ:10, Λουκ.κβ:47-48)
Παρ’ όλα αυτά τα χαρακτηριστικά, πρέπει
επίσης να λάβουμε υπόψη μας το γεγονός ότι ο Ιούδας ένιωσε πραγματικά ένοχος
(Ματθ.κζ:3-4). Αυτό μας δείχνει ότι δεν ήταν τελείως κακός.
Τελειώνοντας, μπορούμε ν’ αναφέρουμε τον
τίτλο που έδωσε ο Κύριός μας στον Ιούδα.
“Οτε ήμην μετ’ αυτών εν τω κόσμω, εγώ εφύλαττον αυτούς εν τω ονόματί σου. Εκείνους τους οποίους μοι έδωκας εφύλαξα, και
ουδείς εξ’ αυτών απωλέσθη, ειμή ο υιός της απωλείας, διά να πληρωθή η γραφή” (Ιωάν.ιζ:12)
Ο τίτλος αυτός “υιός της απωλείας” έχει δοθεί και στον αντίχριστο που είναι να
αποκαλυφθεί (Β’ Θεσ.β:3). Αυτός ο τίτλος κυριολεκτικά σημαίνει, “ο άνθρωπος που
είναι προορισμένος να χαθεί μ’ αιώνια καταδίκη”. Έχει ιδιαίτερη σημασία που
δίνεται για τον Ιούδα και τον αντίχριστο, γιατί αποκαλύπτει τον φρικτό
προορισμό και των δύο που έχει αποφασιστεί απ’ το Θεό.
Η ΠΡΑΞΗ
ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ
Ο Ιούδας ήταν γεμάτος κατάκριση όταν η Μαρία
έχρισε τα πόδια του Ιησού με το πανάκριβο άρωμα. (Ιωάν.ιβ:1-8). Πίστευε ότι αυτό που έκανε η Μαρία ήταν
μεγάλη σπατάλη. Ο Ιησούς υπερασπίστηκε τη Μαρία κι επιτίμησε τον Ιούδα για την
κρίση του. Χωρίς αμφιβολία, ο Ιούδας είχε ήδη σχεδιάσει να πουλήσει τον Ιησού
στους εχθρούς Του για να κερδίσει περισσότερα χρήματα. Αυτός ο έλεγχος απ’ τον
Κύριο προφανώς τον παρακίνησε περισσότερο. Δεν θα ανέβαλε άλλο την απαίσια
πράξη του.
Ενώ το δείπνο συνεχιζόταν ακόμα, οι αρχιερείς
του Συνεδρίου συγκεντρώθηκαν στο παλάτι του Καϊάφα για να σχεδιάσουν πώς θα
μπορούσαν να σκοτώσουν τον Ιησού. Ο Ιούδας έφυγε απ’ το δείπνο κι ήρθε στο
παλάτι, όπου έφτασε την κατάλληλη στιγμή. Οι καρδιές αυτών των πολιτικοθρησκευτικών
αρχηγών ήταν γεμάτες με σκοτεινή χαρά όταν έμαθαν ότι ένας απ’ τους δώδεκα θα
παράδινε τον Ιησού στα χέρια τους.
Η
ΤΙΜΗ ΕΝΟΣ ΔΟΥΛΟΥ
Ο Ιούδας συμφώνησε γρήγορα με τους αρχιερείς,
αν και σίγουρα απογοητεύτηκε με ό,τι του πρόσφεραν. Απ’ ότι φαίνεται, η ενοχή
που είχε για την προδοσία που ήξερε πως διέπραττε τον έκανε να ενεργεί με
βιασύνη. Το ποσό που συμφώνησαν ήταν η τιμή ενός δούλου, τριάντα αργύρια (ασημένια
νομίσματα). Κατά προσέγγιση, το ποσό αυτό είναι ίσο με 10 €. Είναι δύσκολο να
καταλάβουμε πώς ο Ιούδας μπόρεσε να πουλήσει τον Κύριο για ένα τόσο μικρό ποσό.
Η
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΗΣ ΠΡΑΞΗΣ ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ
Στο διάστημα που μεσολάβησε ανάμεσα στο
δείπνο στη Βηθανία και το τελευταίο δείπνο, ο Ιούδας, όπως φαίνεται, είχε
αποκρύψει την προδοσία του. Ωστόσο, στο δείπνο ο Ιησούς φανέρωσε ότι ήξερε αυτό
το γεγονός, λέγοντας, “Εις εξ υμών θέλει
με παραδώσει”. Ο Ιησούς έδειξε ότι ήξερε ποιος είναι ο προδότης βουτώντας
μία μπουκιά στο ζωμό, δίνοντάς το στον Ιούδα και λέγοντάς του, “Ο,τι κάμνεις, κάμε ταχύτερον”. Είναι
αδύνατο να κρύψουμε οποιαδήποτε λανθασμένη πράξη μας απ’ τον Κύριό μας. Αυτός
ξέρει κάθε αμαρτία μας, μικρή ή μεγάλη.
“Εισήλθεν
εις εκείνον ο Σατανάς” (Ιωάν. ιγ:27).
Κάποιοι έχουν
προσπαθήσει ν’ αποδείξουν απ’ αυτή τη δήλωση, σ’ αυτό το σημείο ότι ο Ιούδας
έγινε ο ίδιος ο διάβολος ενσαρκωμένος.
Ωστόσο, αυτό είναι πολύ αμφίβολο. Όπως φαίνεται, αυτό σημαίνει ότι ο
Σατανάς πήρε τον πλήρη έλεγχο μέσα του. Με τον ίδιο τρόπο και σήμερα ο Σατανάς
μπαίνει μέσα στους ανθρώπους κι ελέγχει πλήρως τη ζωή τους. Η ψυχή του Ιούδα
που ήταν μαθητής του Χριστού για τρία χρόνια, τώρα είχε πλήρως καταληφθεί στο
να εκτελεί το θέλημα του Σατανά.
ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΜΕ ΕΝΑ ΦΙΛΙ
Ο Ιούδας ήξερε τις συνήθειες του Κυρίου. Ήξερε
ότι, αναμφίβολα, θα Τον έβρισκε στη Γεθσημανή να προσεύχεται. Αυτό δείχνει πόσο
χαμηλά είχε πέσει ο Ιούδας που σκόπευε να προδώσει τον Ιησού στο μέρος της
κρυφής προσευχής Του. Αυτό προσχεδιάστηκε επίτηδες ώστε να Τον συλλάβουν σ’ ένα
ήσυχο μέρος μέσα στη νύχτα, για να αποφύγουν την δημόσια αναταραχή.
Ο Ιούδας οδήγησε τους στρατιώτες στον κήπο
και μετά τους έδειξε ποιος ήταν μ’ ένα σημείο που ήταν προσυμφωνημένο. Αυτό το
σημείο ήταν ένα φιλί, το οποίο, πιθανά, ήταν ο συνηθισμένος χαιρετισμός ανάμεσα
στους μαθητές. Η πράξη αυτή της προδοσίας φανερώνει, μία ακόμα φορά, την μεγάλη
πτώση του Ιούδα.
Η
ΤΙΜΗ ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ
Η πραγματική τιμή της προδοσίας δεν είχε
πληρωθεί ακόμη. Δεν ήταν τα τριάντα αργύρια, αλλά η τιμή που θα πλήρωνε ο
Ιούδας. Μέσα στην αναταραχή εκείνης της νύχτας, δεν ξέρουμε τι έκανε ο Ιούδας
μετά την προδοσία. Ωστόσο, σύντομα ήρθε η φρικτή συναίσθηση της ενοχής, των
τύψεων και της ντροπής που ακολουθούν πάντοτε τέτοιες πράξεις κακίας και
ντροπής. Ο Ιούδας κυριεύτηκε από κατάκριση. Μετανόησε και προσπάθησε να
επανορθώσει. Γύρισε πίσω τα τριάντα αργύρια στους αρχιερείς κι ομολόγησε την
αμαρτία του. Αρνήθηκαν να δεχτούν οποιαδήποτε ευθύνη για την πράξη του κι ο
Ιούδας πέταξε τα αργύρια στο δάπεδο του ναού. Ο Ιούδας μετά βγήκε έξω κι
αυτοκτόνησε, κρεμώντας τον εαυτό του.
Οι ιερείς αγόρασαν τον αγρό του κεραμέα με τα
χρήματα, τον οποίο χρησιμοποιούσαν σαν νεκροταφείο για τους ξένους έξω απ’ την
πόλη. Μάλλον, σ’ αυτό τον αγρό αυτοκτόνησε ο Ιούδας κι αυτή ήταν διπλή υπόμνηση
της προδοσίας. Ονομάστηκε, Ακελδαμά ή αγρός αίματος (Ματθ.κζ:3-10,
Πράξ.α:18-19). Οι επόμενες λέξεις συνοψίζουν την τραγική ζωή του Ιούδα κι έχουν
τρομερό νόημα, “Διά να απέλθη εις τον τόπον αυτού” (Πράξ.α:25).
