Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Τετάρτη 18 Οκτωβρίου 2017

ΤΟ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΤΗΡΙΟ ΜΗΝΥΜΑ



Iωάν. ιγ:35, ιζ:26

Ιωάν. ιγ:33 “Τεκνία, έτι ολίγον είμαι μεθ’ υμών...όπου υπάγω εγώ, σεις δεν δύνασθε να έλθητε...”

Όταν ο Κύριος πληροφόρησε τους μαθητές Του ότι θα πάει σ’ ένα τόπο όπου δεν μπορούσαν, προς το παρόν, να Τον ακολουθήσουν, οι καρδιές τους ράγισαν. Για να τους ενθαρρύνει, τους έδωσε αυτό το αποχαιρετιστήριο μήνυμα, το οποίο τελείωσε με την προσευχή Του.

Το αποχαιρετιστήριο μήνυμα δόθηκε αμέσως μετά την αναχώρηση του Ιούδα. Όπως φαίνεται, οι υποσχέσεις που δόθηκαν δεν αφορούσαν τον Ιούδα, αλλά απευθύνονταν στους πιστούς μαθητές Του μόνο. Δεν ξέρουμε πόσο διάρκεσε αυτή η γλυκιά, τρυφερή επικοινωνία με τους μαθητές Του, αλλά ξέρουμε ότι ήταν απ’ τις ιερότερες στιγμές που πέρασε διδάσκοντας τους. Άνοιξε την καρδιά Του στην μικρή συντροφιά και τους είπε κάποιες ξεχωριστές, πολύτιμες αλήθειες που δεν μπόρεσαν να καταλάβουν ακριβώς, μέχρι που έλαβαν το Άγιο Πνεύμα. Πρέπει να σημειώσουμε ότι απευθύνθηκε στους μαθητές Του, λέγοντάς τους “τεκνία”. Αυτό το μήνυμα περιλαμβάνει μερικά απ’ τα πιο γνωστά κι αγαπητά εδάφια της Γραφής.


Η KAINOYΡIΑ ΕΝΤΟΛΗ.

Η καινούρια εντολή που ήταν κι η τελευταία πριν το θάνατο και την ανάστασή Του ήταν, “Αγαπάτε αλλήλους”. Η αγάπη μεταξύ των μαθητών Του, σ’ αντίθεση με το μίσος και τον εγωισμό του κόσμου είναι η πραγματική δοκιμασία και προϋπόθεση για να είναι κάποιος μαθητής του Χριστού.

Ο νόμος του Μωυσή τους είχε δώσει την αρχή, “Αγάπα τον πλησίον σου ως σεαυτόν”. Ωστόσο, στην Παλαιά Διαθήκη στάθηκαν τελείως ανίκανοι να τηρήσουν αυτό το νόμο. Στην Καινή Διαθήκη αφού έλαβαν το Άγιο Πνεύμα μπορούσαν ν’ αποδείξουν ότι είναι πραγματικοί μαθητές Του, αγαπώντας ο ένας τον άλλο.

“ΑΣ ΜΗΝ ΤΑΡΑΤΤΗΤΑΙ Η ΚΑΡΔΙΑ ΣΑΣ”

Η καρδιά των μαθητών γέμισε με θλίψη όταν άκουσαν ότι θα τους άφηνε σύντομα. Εδώ ο Ιησούς τους άνοιξε την καρδιά Του για να παρηγορηθούν και να  ησυχάσουν. “Πιστεύετε εις το Θεό και εις εμέ πιστεύετε”. Τους πρότρεψε να πιστεύουν σ’ Αυτόν και στο Θεό, με την ίδια πίστη, εξισώνοντας μ’ αυτό τον τρόπο τον εαυτό Του με τον Θεό. Τους διαβεβαίωσε ότι θα πάει πριν απ’ αυτούς για να τους ετοιμάσει τόπο. Τους έδωσε την υπόσχεση ότι θα επιστρέψει προσωπικά για να τους παραλάβει σ’ αυτή την αιώνια κατοικία. Στην ερώτηση του Θωμά για την οδό, ο Κύριός μας απάντησε, “Εγώ είμαι η οδός, η αλήθεια, και η ζωή”. Ο Ιησούς είναι η οδός του Θεού και η οδός προς το Θεό.  Είναι η προσωποποίηση κι η ενσάρκωση της αλήθειας, είναι, ακόμα, η ζωή στην αληθινή της ουσία.

“ΔΕΙΞΟΝ ΕΙΣ ΗΜΑΣ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ”

Ο Φίλιππος ζήτησε απ’ τον Κύριο να τους δείξει τον Πατέρα κι αυτό θα τους αρκούσε. Τι περίμενε ο Φίλιππος; Περίμενε κάποια εκτυφλωτική παρουσία να φανεί στον ουρανό; Ο Φίλιππος δεν είχε καταλάβει ότι περπατούσε με το Θεό αυτά τα τρία χρόνια. Δεν είχε καταλάβει ότι όσα μπορούσε να μάθει για το Θεό είχαν αποκαλυφθεί με τον Ιησού Χριστό.

Ο Ιησούς έμεινε κατάπληκτος που ο Φίλιππος δεν είχε καταλάβει. “Τόσον καιρόν είμαι μεθ’ υμών, και δεν με εγνώρισας, Φίλιππε; Όστις είδεν εμέ, είδε τον Πατέρα”.  Αφού τους εξήγησε ότι όσα είπε κι έκανε έγιναν από τον Πατέρα, στη συνέχεια μίλησε για τον ερχομό του Παράκλητου.  Αυτό το εδάφιο της Γραφής αποδεικνύει ότι ο Ιησούς Χριστός κι ο Πατέρας είναι ένα.

Ο ΑΛΛΟΣ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΣ.

Ιωάν. ιδ:16 “Και εγώ θέλω παρακαλέσει τον Πατέρα, και θέλει σας δώσει άλλον Παράκλητον, διά να μένη μεθ’ υμών εις τον αιώνα”

O Ιησούς διαβεβαίωσε τους μαθητές Του ότι δεν θα τους αφήσει ορφανούς.  Υποσχέθηκε ότι θα τους στείλει έναν άλλο Παράκλητο.  Το επίθετο “άλλος” έχει δημιουργήσει αντιλογίες κι έχει χρησιμοποιηθεί από κάποιους για την στήριξη της θεωρία της τριαδικότητας του Θεού. Ωστόσο, η λέξη “άλλος” δεν σημαίνει άλλο πρόσωπο, αλλά μια καινούρια διακονία.

Ο Ιησούς ταύτισε τον εαυτό Του με τον Παράκλητο.  Είπε ότι κατοικούσε μαζί τους, αλλά θα ερχόταν μέσα τους.  Η σίγουρη διαβεβαίωση “Έρχομαι προς εσάς” δεν αφήνει κανένα περιθώριο για αμφιβολία. Στην πραγματικότητα ο Ιησούς εννοούσε, “Δεν θέλω σας αφήσει ορφανούς, έρχομαι προς εσάς”.

Η ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ.

Στο αποχαιρετιστήριο μήνυμά Του ο Ιησούς αναφέρθηκε πολλές φορές στην διακονία του Παράκλητου, την οποία μπορούμε να συνοψίσουμε με τα παρακάτω:

·        Iωάν.ιδ:16 Θα μένει μαζί τους αιώνια
·        Ιωάν.ιδ:17 Θα μένει μαζί τους και μέσα τους.
·        Ιωάν.ιδ:26 Θα διδάξει σ’ αυτούς τα πάντα.
·        Ιωάν.ιε:26  Θα μαρτυρήσει για το Χριστό.
·    Ιωάν.ιs:8 Θα ελέγξει τον κόσμο περί αμαρτίας, περί δικαιοσύνης και περί κρίσεως
·        Ιωάν.ιs:13 Θα τους οδηγήσει σ’ όλη την αλήθεια.

ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΠΡΟΤΡΟΠΕΣ ΚΙ ΟΔΗΓΙΕΣ.

1. Είναι αναγκαίο να φέρουμε καρπό

Ο Ιησούς παρομοίασε τον εαυτό Του με αμπέλι και τους μαθητές με κλήματα. Τους προειδοποίησε ότι αν δεν φέρουν καρπό, θ’ αποκοπούν και τους υπενθύμισε ότι θα τους βοηθούσε και θα τους έδινε δύναμη, εάν έμεναν στενά ενωμένοι μαζί Του, όπως τα κλήματα είναι ενωμένα με τ’ αμπέλι. Χωρίς Αυτόν δεν θα έχουν καθόλου δύναμη.

2. Πρέπει να περιμένουν διωγμό

Ο Ιησούς είπε στους μαθητές να μην εκπλαγούν εάν ο κόσμος τους μισήσει και τους διώξει. Ο κόσμος απέρριψε τον Χριστό, έτσι κι αυτοί πρέπει να περιμένουν την απόρριψη.

3. Οι μαθητές θα κάνουν μεγαλύτερα έργα

Στο Ιωάν.ιδ:12, ο Ιησούς υποσχέθηκε ότι οι μαθητές θα κάνουν μεγαλύτερα  έργα - τα ίδια σε ποιότητα, αλλά μεγαλύτερα σε ποσότητα.

Στο Ιωάν.ιδ:13 και ιs:23, ο Ιησούς υποσχέθηκε πως οτιδήποτε κι αν ζητήσουν στ’ όνομά Του, θα το λάβουν. Αυτό, φυσικά, προϋποθέτει κάτι περισσότερο από μια απλή επανάληψη του ονόματος του Ιησού. Για να προσευχηθεί κανείς στ’ όνομά Του, πρέπει να είναι ταυτισμένος μαζί Του σε αγιασμό κι αφοσίωση στη Βασιλεία του Θεού. Το όνομά Του φανερώνει υπακοή, ταπεινοφροσύνη κι ευσπλαχνία για την χαμένη ανθρωπότητα. Για να προσευχηθεί κανείς στ’ όνομά Του, πρέπει το Πνεύμα του Χριστού να έχει τον πλήρη έλεγχο του σκοπού και της έκφρασης της προσευχής.

Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ (Ιωάν.ιζ)

Αυτή μπορεί να ονομαστεί η προσευχή του Κυρίου, γιατί ήταν πραγματικά δική Του. Προσευχήθηκε μπροστά στους μαθητές.
Μπορούμε να τη χωρίσουμε σε τέσσερα αιτήματα:

1. Για τον εαυτό Του

Προσευχήθηκε να δοξαστεί. Αυτό, στην πραγματικότητα, ήταν μία παράκληση να εκπληρωθεί ο σκοπός και το σχέδιο του Θεού σ’ Αυτόν.

2. Για τους μαθητές Του

Προσευχήθηκε να μπορούν να είναι μέσα στον κόσμο, αλλά να ζουν αποχωρισμένοι απ’ αυτόν.

3. Για όλους όσοι θα πιστέψουν

Κοίταξε στο μέλλον και προσευχήθηκε όλοι όσοι θα σωθούν με τη διακονία των μαθητών να μείνουν ενωμένοι κι αποχωρισμένοι απ’ τον κόσμο.

4. Για όλους τους μαθητές Του

Προσευχήθηκε να είναι μαζί Του στον τόπο τον οποίο πήγαινε να τους ετοιμάσει για να βλέπουν την αιώνια δόξα Του.