Α. Ο ΙΗΣΟΥΣ ΔΙΔΑΞΕ
ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΤΩΝ ΑΙΩΝΙΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ
Ματθ.ς:33 “Αλλά ζητείτε πρώτον την βασιλείαν του Θεού,
και την δικαιοσύνην αυτού, και ταύτα πάντα θέλουσι σας προστεθή.”
Λουκ.ιβ:20-21 “Είπε
δε προς αυτόν ο Θεός, Άφρον ταύτην την νύχτα την ψυχήν σου απαιτούσιν από σου,
όσα δε ητοίμασας, τίνος θέλουσιν είσθαι; Ούτω θέλει είσθαι όστις θησαυρίζει εις
εαυτόν, και δεν πλουτεί εις Θεόν.
Στην παραβολή του
πλούσιου γεωργού, ο Ιησούς καθαρά δίδαξε την αξία των αιώνιων πραγμάτων σε
σύγκριση με τα προσωρινά. Στο Λουκ.ιβ:15 διαβάζουμε, “Διότι εάν τις έχει περισσά, η ζωή αυτού δεν συνίσταται εκ των
υπαρχόντων αυτού.” Ο Θεός ονομάζει τον άνθρωπο που θησαυρίζει σ’ αυτό τον
κόσμο άφρονα. Το σημαντικότερο πράγμα
είναι να είναι κανείς πλούσιος ενώπιον του Θεού.
Η αληθινή αξία ενός
πράγματος μπορεί να εκτιμηθεί από την άφθαρτη κι αιώνια ποιότητά του. Τα υλικά πράγματα και οι κοσμικές απολαύσεις
που μπορεί κανείς να γευτεί για μερικά μόνο λεπτά, έχουν μικρή αξία
συγκρινόμενα με τις αιώνιες αξίες.
Ο Ιησούς δίδαξε τους
μαθητές Του να βάζουν τα πρώτα πράγματα στην πρώτη θέση. Το σημαντικότερο είναι
η Βασιλεία του Θεού και η δικαιοσύνη Του. Γι’ αυτό, πρέπει να έρχεται πρώτο
στις επιθυμίες και τις επιδιώξεις του ανθρώπου. Ο Ιησούς υπενθύμισε στους
μαθητές Του ότι, αφού ο Θεός τρέφει τα πουλιά και ντύνει τα λουλούδια, θα κάνει
το ίδιο και γι’ αυτούς και τους επέπληξε για έλλειψη πίστης.
Β. Ο ΙΗΣΟΥΣ ΔΙΔΑΞΕ
ΟΤΙ ΟΙ ΘΗΣΑΥΡΟΙ ΜΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ
Ματθ.ς:19-21 “Μη
θησαυρίζετε εις εαυτούς θησαυρούς επί της γης, όπου σκώληξ και σκωρία αφανίζει,
και όπου κλέπται διατρυπούσι και κλέπτουσιν.
Επειδή όπου είναι ο θησαυρός σας, εκεί θέλει είσθαι και η καρδία σας.”
Οι θησαυροί της γης
είναι προσωρινοί. Σκουριάζουν και μπορεί να κλαπούν. Πολλοί άνθρωποι θησαυρίζουν στη γη
πιστεύοντας ότι αποκτούν ασφάλεια, αλλά τελικά βλέπουν τα πάντα να χάνονται.
Πόσο διαφορετικά είναι με τους ουράνιους θησαυρούς! Αυτοί είναι αιώνιοι, δεν σκουριάζουν και δεν
μπορούν να κλαπούν, αλλά είναι απόλυτα ασφαλείς.
Οτιδήποτε ο άνθρωπος
θεωρήσει σαν το πιο σημαντικό μέσα στη ζωή του, αυτό είναι και ο θησαυρός του.
Αυτό θα είναι το αντικείμενο της αγάπης κι αφοσίωσής του. Πάνω σ’ αυτό θα αφιερώσει την περισσότερη
προσοχή, το χρόνο και την ενέργειά του.
Έτσι, η καρδιά του θα προσκολληθεί εκεί. Ο Ιησούς δίδαξε ότι οι θησαυροί
μας πρέπει να φυλάγονται στον ουρανό για να είναι αιώνιοι.
Γ. Ο ΙΗΣΟΥΣ ΔΙΔΑΞΕ
ΟΤΙ ΤΑ ΠΛΟΥΤΗ ΕΞΑΠΑΤΟΥΝ
Μάρκ.δ:19 “Και αι μέριμναι του
αιώνος τούτου, και η απάτη του πλούτου, και αι επιθυμίαι των άλλων πραγμάτων
εισερχόμεναι συμπνίγουσι τον λόγον, και γίνεται άκαρπος.”
Στην παραβολή του
σπορέα ο Ιησούς είπε ότι μερικοί από τους καλούς σπόρους έπεσαν ανάμεσα στα
αγκάθια, τα οποία τους έπνιξαν κι έγιναν άκαρποι. Ο Ιησούς είπε ότι τ’ αγκάθια
είναι:
· Οι μέριμνες αυτού του
αιώνα
· Η απάτη του πλούτου
· Οι επιθυμίες άλλων
πραγμάτων
Εδώ ο Ιησούς
περιέγραψε τα πλούτη σαν απατηλά. Υπόσχονται πολλά πράγματα, ασφάλεια, δύναμη,
ειρήνη κι ευτυχία. Παρ’ όλα αυτά, ποτέ δεν δίνουν αυτά τα οποία υπόσχονται,
αλλά μάλλον απογοητεύουν.
Ο πλούσιος γεωργός
(Λουκ.ιβ:20-21) πίστευε ότι είχε ασφαλίσει τα γηρατειά του κι ήταν
ευτυχισμένος, αλλά τα πλούτη του στάθηκαν ανίκανα να εκπληρώσουν τις προσδοκίες
του. Τελικά τον απάτησαν.
Δ. Ο ΙΗΣΟΥΣ ΔΙΔΑΞΕ
ΟΤΙ ΤΑ ΠΛΟΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΕΜΠΟΔΙΟ ΣΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ
Ματθ.ιθ:24 “Και πάλιν σας λέγω,
Ευκολώτερον είναι να περάση κάμηλος διά τρυπήματος βελόνης, παρά πλούσιος να
εισέλθη εις την βασιλείαν του Θεού.”
Μάρκ.ι:24 “Και ο Ιησούς πάλιν
αποκριθείς, λέγει προς αυτούς, Τέκνα, πόσον δύσκολον είναι να εισέλθωσιν εις
την βασιλείαν του Θεού οι έχοντες το θάρρος αυτών εις τα χρήματα!”
Στην ιστορία του
πλούσιου νέου, βρίσκουμε πολλές σημαντικές αλήθειες. Ας αναφέρουμε συνοπτικά μερικές απ’ αυτές:
1. Ο
πλούσιος νέος ήθελε να ξέρει τί έπρεπε να κάνει για να κληρονομήσει αιώνια ζωή.
2. Ήταν
ένας ηθικός, αγνός, ευθύς νέος άνδρας, αλλά ήξερε ότι δεν ήταν σωσμένος.
3. Αγωνιούσε
για την σωτηρία της ψυχής του τόσο που έτρεξε αμέσως στον Ιησού.
4. Ήξερε
ότι έπρεπε να κάνει κάτι.
5.
Ο
Ιησούς τον αγαπούσε.
6.
Ο
Ιησούς ήξερε την καρδιά του, ότι ο πλούτος του ήταν το μόνο πράγμα που εμπόδιζε
την σωτηρία της ψυχής του.
7. Ο
πλούσιος νέος αρνήθηκε να πληρώσει το τίμημα κι έφυγε λυπημένος.
Πρέπει να γίνει
σαφές, ότι ο Ιησούς εδώ δεν δίδαξε ότι ένας πλούσιος δεν μπορεί να σωθεί. Είπε όμως ότι είναι δύσκολο για ένα πλούσιο
να σωθεί, αλλά, “Τα πάντα είναι δυνατά
παρά τω Θεώ” (Μάρκ.ι:27). Ο Ιησούς δεν δίδαξε ότι ένας Χριστιανός δεν
μπορεί να είναι πλούσιος, αλλά θέλησε να ανατρέψει την κοινή άποψη ότι τα
χρήματα είναι σημείο ευλογίας στον άνθρωπο.
Ο απόστολος Παύλος
στην επιστολή του προς Τιμόθεο μας βοηθάει εδώ.
“Διότι ρίζα πάντων των κακών είναι
η φιλαργυρία” (Α’ Τιμ.ς:10). Αυτό ήταν το πρόβλημα του πλούσιου νέου, ότι
αγαπούσε τον πλούτο του. Είναι πολύ
δύσκολο η αγάπη για τον πλούτο να σπάσει, αλλά με τον Θεό όλα είναι
δυνατά. Μόνο ο Θεός μπορεί να
ελευθερώσει απ’ αυτή την αγάπη για τα πλούτη και να κάνει τον άνθρωπο να τα
θέσει όλα πάνω στο θυσιαστήριο.
Ε. Ο ΙΗΣΟΥΣ ΔΙΔΑΞΕ
ΟΤΙ Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΕΙΝΑΙ Ο,ΤΙ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ.
Ματθ.ις:26 “Επειδή τι ωφελείται
άνθρωπος, εάν τον κόσμον όλον κερδήση, την δε ψυχήν αυτού ζημιωθή; ή τι θέλει
δώσει άνθρωπος εις ανταλλαγήν της ψυχής αυτού;”
Λουκ.θ:25 “Επειδή τι ωφελείται
ο άνθρωπος εάν κερδήση τον κόσμον όλον, εαυτόν δε απολέση ή ζημιωθη;”
Ο Ιησούς κήρυξε την
αληθινή αξία της ψυχής του ανθρώπου σ’ αυτά τα εδάφια. Ιδιαίτερα στο ευαγγέλιο του Λουκά, βλέπουμε
τον Ιησού να χρησιμοποιεί τη λέξη “εαυτόν”.
Αυτό σημαίνει ότι όταν ένας άνθρωπος χάνει την ψυχή του, χάνει τον εαυτό
του. Η ψυχή του ανθρώπου ταυτίζεται με τον “εαυτό” του. Ο Ιησούς αντιπαρέβαλε την
ψυχή του ανθρώπου μ’ ολόκληρο τον κόσμο, τα πλούτη, τη δύναμη και τις
απολαύσεις που προσφέρει. Όλα αυτά μαζί δεν αξίζουν όσο η ψυχή του ανθρώπου.
Στην Π.Δ. ο Ησαύ
είναι ένα παράδειγμα ανθρώπου που δεν ήξερε την αξία της ψυχής του. Πούλησε τα πρωτοτόκια για ένα πιάτο
φακή. Απ’ την άλλη μεριά, ο Μωυσής είναι
παράδειγμα ανθρώπου που γνώριζε την αξία της ψυχής του, “Διότι απέβλεπεν εις την
μισθαποδοσίαν” (Εβρ.ια:26).
