Έχεις γνωρίσει ποτέ Σαδδουκαίο; Ούτε εγώ.
Αυτό δεν είναι παράξενο, λαμβάνοντας υπόψη ότι ο τελευταίος
πέθανε πριν από 2.000 χρόνια. Ακόμη και τότε, δεν υπήρχαν πάρα πολλοί από
αυτούς. Ήταν πάντα μια πολύ επίλεκτη ομάδα, όπως μια λέσχη για πολύ πλούσιους.
Αν ζούσες στην Ιεριχώ, ήταν πολύ πιο πιθανό να συναντήσεις ένα Φαρισαίο παρά
ένα Σαδδουκαίο. Ήταν μια πολύ επίλεκτη ομάδα με μερικές πολύ παράξενες απόψεις.
Και αυτό είναι μέρος του τι κάνει αυτή την ιστορία τόσο
ενδιαφέρουσα. Ξεκινά με μια περίεργη ερώτηση και τελειώνει με μια πολύ περίεργη
απάντηση. Αν το δούμε τελείως επιφανειακά, ίσως υποθέσουμε ότι δεν έχει τίποτα
να μας πει στον 21ο αιώνα. Αλλά αυτό θα ήταν λάθος.
Αυτή η ιστορία μας φέρνει αντιμέτωπους με ένα θέμα υψίστης
σημασίας. Μπορούμε να εξακολουθούμε να πιστεύουμε στη ζωή μετά το θάνατο;
- Οι Σαδδουκαίοι έλεγαν όχι
- Ο Ιησούς είπε ναι.
Σε μία δημοσκόπηση, φάνηκε ότι οι περισσότεροι άνθρωποι
πιστεύουν στη ζωή μετά τον θάνατο.
Η δημοσκόπηση έκανε άλλο ένα βήμα και ρώτησε εάν η επιστήμη
θα είναι ποτέ σε θέση να αποδείξει ότι υπάρχει ζωή μετά το θάνατο. Εδώ η
απάντηση ήταν ακόμα πιο καθοριστική. 8% είπε ναι ενώ 87% είπε όχι.
- Οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν στη ζωή μετά το θάνατο.
- Οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν ότι αυτό δεν θα αποδειχθεί ποτέ από την επιστήμη.
- Είναι αδύνατο να μεγαλοποιήσουμε τη σημασία του ζητήματος αυτού. Αν δεν υπάρχει ζωή μετά το θάνατο...
- Ο θάνατος είναι πραγματικά το τέλος.
- Δεν υπάρχει ουρανός και κόλαση
- Δεν υπάρχουν βραβεία και τιμωρία
- Δεν υπάρχει ανάσταση των νεκρών
- Δεν υπάρχει σκοπός για την ιστορία.
Και αν τελικά δεν υπάρχει ζωή μετά το θάνατο, τότε, όσοι
πιστεύουμε στον Ιησού έχουμε εξαπατηθεί άσχημα. Είμαστε, για να δανειστώ μια
φράση από τον απόστολο Παύλο, «ελεεινότεροι
πάντων των ανθρώπων». Αν δεν υπάρχει ζωή μετά το θάνατο, τότε πιστεύουμε
ένα παραμύθι, μια ωραία ιστορία που δεν έχει κανένα πραγματικό νόημα. Αν δεν
υπάρχει ζωή μετά τον θάνατο, γιατί προσευχόμαστε; Γιατί πιστεύουμε; Γιατί ζούμε
για τον Ιησού; Μερικές φορές ακούω καλοπροαίρετους Χριστιανούς να λένε, «ακόμη
και αν δεν είναι αλήθεια, ο χριστιανισμός, είναι ακόμα ο καλύτερος τρόπος ζωής».
Όχι, εγώ δεν το συμμερίζομαι αυτό. Αν δεν είναι αλήθεια, τότε δεν θέλω να έχω
καμία σχέση. Κάποιοι άνθρωποι λένε ότι ο Χριστός είναι τόσο υπέροχος, που ακόμη
και αν δεν υπάρχει ουρανός, είναι καλό να είσαι Χριστιανός. Ακούστε, αν αυτή η
ζωή είναι ό, τι υπάρχει, τότε αυτό που εσείς ονομάζετε «Χριστός» είναι απλά
αποκύημα της φαντασίας σας.
Υπάρχει λοιπόν ζωή μετά το θάνατο; Πριν από χιλιάδες χρόνια
ο Ιώβ έκανε την ίδια ερώτηση: «Εάν
αποθάνη ο άνθρωπος, θέλει αναζήσει;» (Ιώβ ιδ:14). Αυτό είναι το ερώτημα,
έτσι δεν είναι; Όλοι πεθαίνουμε, αλλά μετά τι;
Χους εις χουν;
Αυτό είναι όλο;
Και αυτό μας φέρνει στο κείμενό μας, μια συνάντηση που έγινε
δύο ή τρεις ημέρες πριν ο Ιησούς σταυρωθεί. Ήταν Τρίτη ή ίσως Τετάρτη της
εβδομάδας του πάθους. Ο Ιησούς ήρθε στην Ιερουσαλήμ για τελευταία φορά.
Προσκυνητές έχουν κατακλύσει την πόλη, εν όψει του Πάσχα. Λόγω της αυξανόμενης
δημοτικότητάς Του ανάμεσα στους ανθρώπους, οι Εβραίοι ηγέτες έχουν ήδη
αποφασίσει να βρουν έναν τρόπο να θανατώσουν τον Ιησού. Ο Ιησούς, γνωρίζοντας
ότι ο χρόνος είναι περιορισμένος, εκμεταλλεύεται κάθε ευκαιρία για να
αντιμετωπίσει το κακό και να παρουσιαστεί στους ανθρώπους, ώστε να μπορούν να
αποφασίσουν αν θα Τον ακολουθήσουν ή όχι. Παντού όπου πηγαίνει, συρρέει πλήθος
κόσμου να ακούσει, καθώς συνδιαλέγεται με τους θρησκευτικούς ηγέτες εκείνης της
εποχής. Κυρίως ασχολείται με τους Φαρισαίους, που ήταν η μεγαλύτερη θρησκευτική
ομάδα στην Ιουδαία.
Αλλά σε μια περίπτωση, ήρθε αντιμέτωπος με τους Σαδδουκαίους
που ήταν πάρα πολύ αντίθετοι με τους Φαρισαίους. Στο Λουκ.κ:27-40 μας λέει τι
συνέβη όταν αυτοί ήρθαν στον Ιησού με μια παράλογη ερώτηση, σχετικά με μια
γυναίκα με επτά συζύγους. Από την απάντηση του Ιησού, μαθαίνουμε πολλά για τη
ζωή μετά το θάνατο.
Η ανειλικρινής
ερώτηση των Σαδδουκαίων
Για να καταλάβουμε γιατί έκαναν αυτή την παράξενη ερώτηση,
πρέπει να γνωρίζουμε κάτι για τους Σαδδουκαίους. Δεν ήταν Φαρισαίοι. Στην
πραγματικότητα, οι Σαδδουκαίοι και οι Φαρισαίοι ήταν δύο διαφορετικές ομάδες
της εβραϊκής ηγεσίας, που δεν βοηθούσε ούτε χρειαζόταν η μία την άλλη. Οι Σαδδουκαίοι
προερχόταν από μια μικρή ομάδα αριστοκρατικών οικογενειών, που εκπροσωπούσαν τα
«παλιά κεφάλαια» του Εβραϊκού έθνους. Συνήθιζαν να συγκεντρώνονται γύρω από τον
ναό στην Ιερουσαλήμ. Μπορούσες να βρεις Σαδδουκαίους, στο ιερατείο και το
Σανχεντρίν, το Εβραϊκό Συμβούλιο. Επειδή ήταν αυστηροί σχετικά με τον Νόμο και
την τάξη, δεν άρεσαν στους απλούς ανθρώπους. Και επειδή συνεργάστηκαν με τη
Ρώμη, είχαν δύναμη και επιρροή.
Θα πρέπει να γνωρίζετε ακόμα τι δεν πίστευαν οι Σαδδουκαίοι.
- Δεν πίστευαν στους αγγέλους
- Δεν πίστευαν στον ουρανό και την κόλαση
- Δεν πίστευαν στη ζωή μετά τον θάνατο
- Δεν πίστευαν στην ανάσταση των νεκρών
- Δεν πίστευαν στην αθανασία της ψυχής.
Οι Φαρισαίοι πίστευαν σε όλα αυτά, αυτός ήταν και ο κυριότερος
λόγος που οι δύο ομάδες δεν τα έβρισκαν. Σε όρους του 21ου αιώνα, οι
Σαδδουκαίοι ήταν σαν τους σημερινούς φιλελεύθερους θρησκευόμενους που δεν
πιστεύουν στο υπερφυσικό. Ήταν μια θρησκεία πλουσίων ανθρώπων που πρόσφερε
δύναμη χωρίς καμία λογοδοσία προς τον Θεό. Ζεις, πεθαίνει κι αυτό είναι όλο!
Ο Ιησούς ήταν άμεση
απειλή για όλα όσα πίστευαν.
Αυτό το απόσπασμα είναι σημαντικό, επειδή καταγράφει τη
μοναδική επαφή τους με τον Ιησού. Εξ ορισμού, ένας Σαδδουκαίος δεν θα μπορούσε
να γίνει οπαδός του Ιησού χωρίς να εγκαταλείψει ό, τι πίστευε. Αυτός είναι ο
λόγος που ήρθαν με μια ερώτηση που φαινόταν παράλογη για τότε και ακούγεται
γελοία στις μέρες μας.
Λουκ.κ:28-33 λέγοντες· Διδάσκαλε, ο Μωϋσής μας έγραψεν·
Εάν τινός ο αδελφός αποθάνη έχων γυναίκα, και ούτος αποθάνη άτεκνος, να λάβη ο
αδελφός αυτού την γυναίκα και να εξαναστήση σπέρμα εις τον αδελφόν αυτού. Ήσαν
λοιπόν επτά αδελφοί· και ο πρώτος λαβών γυναίκα, απέθανεν άτεκνος· και έλαβεν ο
δεύτερος την γυναίκα, και ούτος απέθανεν άτεκνος· και ο τρίτος έλαβεν αυτήν·
ωσαύτως δε και οι επτά· και δεν αφήκαν τέκνα, και απέθανον. Ύστερον δε πάντων
απέθανε και η γυνή. Εν τη αναστάσει λοιπόν τίνος αυτών γίνεται γυνή; διότι και
οι επτά έλαβον αυτήν γυναίκα.
Αυτή δεν είναι ειλικρινής ερώτηση. Προφανώς πρόκειται για προσχεδιασμένη
κατάσταση με σκοπό να παγιδέψει τον Κύριο και να Τον δυσφημίσει μπροστά στα
πλήθη που Τον ακολουθούσαν αυτές τις τελευταίες μέρες Του στην Ιερουσαλήμ. Οι Σαδδουκαίοι
ήθελαν να γελοιοποιήσουν τη διδασκαλία της ανάστασης. Χρησιμοποιούσαν συχνά
ερωτήσεις σαν αυτή για να δέσουν τους Φαρισαίους.
Για να κατανοήσουμε το ζήτημα, πρέπει να πάμε πίσω στο Δευτ.κε:5-10
το οποίο περιγράφει το νόμο για τον ανδραδελφικό γάμο. Λόγω της σημασίας της
διατήρησης του ονόματος της οικογένειας, ο νόμος προέβλεπε για τον αδελφό κάποιου
που πέθαινε άτεκνος, να παντρευτεί τη χήρα και να κάνει παιδιά στο όνομα του
θανόντος αδελφού. Ήταν μια
ιερή υποχρέωση.
Το ερώτημα λοιπόν είναι, αφού αυτή θα παντρευτεί επτά
αδέλφια, στην ανάσταση, ποιανού απ’ όλους θα είναι γυναίκα; Στην περίπτωσή της,
η απάντηση του Ιησού ήταν καθησυχαστική. Εκτός από το ότι υπονόησε ότι αυτή η
ερώτηση ήταν ανόητη, ο Ιησούς είπε ότι στην ανάσταση ούτε νυμφεύουσιν ούτε νυμφεύονται. Ήταν μάλλον ευχαριστημένη από
αυτό. Επτά σύζυγοι είναι πολλοί - και ίσως για κάποιους πάρα πολλοί. Τα καλά
νέα είναι ότι δεν θα χρειαζόταν να παντρευτεί και τους εφτά την ίδια στιγμή. Θα
μπορούσαμε αστειευόμενοι να πούμε:
·
- Ίσως παντρευτεί τον πρώτο
- Ή τον τελευταίο
- Ή τον πιο όμορφο
- Ή τον πιο πλούσιο
Μπορείτε να φανταστείτε τα γέλια μέσα στο πλήθος. Το θέμα
είναι, ότι δεν μπορούμε να πούμε σίγουρα ποιανού θα είναι. Οι Σαδδουκαίοι
χρησιμοποιούσαν τέτοια ερωτήματα, για να δείξουν ότι το θεωρούσαν παραλογισμό να
πιστεύει κανείς στη ζωή μετά τον θάνατο.
Αλλά πίσω από την ερώτηση βρίσκεται μια σημαντική (και
λάθος) αντίληψη ότι μετά τον θάνατο, η άλλη ζωή είναι συνέχεια αυτής της ζωής.
Οι άνθρωποι συχνά υποθέτουν λανθασμένα, ότι η αιωνιότητα δεν είναι τίποτε άλλο
από προέκταση του χρόνου στο μέλλον. Νομίζουν ότι οι συνθήκες στην αιωνιότητα
θα είναι οι ίδιες όπως τώρα. Αλλά αυτό δεν είναι το θέμα μας. Σ’ αυτή τη ζωή τα
πράγματα είναι τόσο μπέρδεμα που δεν μπορούμε να φανταστούμε πώς ο Θεός μπορεί
να τα ξεμπερδέψει. Αλλά όπως είπε κάποιος, «ο Θεός έχει μια αιωνιότητα για να
κάνει σωστά, ό, τι έχει πάει στραβά σε αυτή τη ζωή».
Έτσι το ερώτημα, αν και υποκριτικό, εγείρει ορισμένα
σημαντικά θέματα όσο αφορά στο πως θα είναι στον ουρανό. Και η απάντηση είναι,
δεν θα είναι ακριβώς το ίδιο με τη ζωή στη γη.
