Α΄Κορ.ιγ:13 Τώρα δε μένει πίστις, ελπίς, αγάπη, τα τρία
ταύτα. μεγαλητέρα δε τούτων είναι η αγάπη.
Η αγάπη είναι το μεγαλύτερο, η ελπίδα όμως (εμπιστοσύνη στον
Θεό), θα μας βγάλει με ασφάλεια μέσα από δοκιμασίες, δυσκολίες, θλίψεις.
Ρωμ.η:24,25 Διότι με την ελπίδα εσώθημεν· ελπίς δε ήτις
βλέπεται δεν είναι ελπίς· διότι εκείνο, το οποίον βλέπει τις, διά τι και
ελπίζει; Εάν δε ελπίζωμεν εκείνο, το οποίον δεν βλέπομεν, διά της υπομονής
περιμένομεν αυτό.
Α’ Κορ.ιε:19 Εάν εν ταύτη τη ζωή μόνον ελπίζωμεν εις τον
Χριστόν, είμεθα ελεεινότεροι πάντων των ανθρώπων. – Μας στρέφει προς τα
πάνω!
Εβρ.ς:19 την οποίαν έχομεν ως άγκυραν της ψυχής
ασφαλή τε και βεβαίαν και εισερχομένην εις το εσωτερικόν του καταπετάσματος,
Η άγκυρα δεν φαίνεται, έχει όμως την αλυσίδα που αποτελείται
από κρίκους.
Β’ Κορ.ε:1 Διότι εξεύρομεν
ότι εάν η επίγειος οικία του σκηνώματος ημών χαλασθή, έχομεν εκ του Θεού
οικοδομήν, οικίαν αχειροποίητον, αιώνιον εν τοις ουρανοίς.
Το ξέρουμε γιατί έχουμε τον αρραβώνα της κληρονομιάς μας:
Εφεσ.α:13,14 εις τον οποίον και σεις ηλπίσατε, ακούσαντες
τον λόγον της αληθείας, το ευαγγέλιον της σωτηρίας σας, εις τον οποίον και
πιστεύσαντες εσφραγίσθητε με το Πνεύμα το Άγιον της επαγγελίας, όστις είναι ο
αρραβών της κληρονομίας ημών, μέχρι της απολυτρώσεως του αποκτηθέντος λαού
αυτού, εις έπαινον της δόξης αυτού.
Εβρ.ς:11-14 Επιθυμούμεν δε να δεικνύη έκαστος υμών την
αυτήν σπουδήν προς την πληροφορίαν της ελπίδος μέχρι τέλους, διά να μη γείνητε νωθροί, αλλά μιμηταί των
διά πίστεως και μακροθυμίας κληρονομούντων τας επαγγελίας. Διότι ο Θεός, δίδων
επαγγελίαν εις τον Αβραάμ, επειδή δεν είχε να ομόση εις ουδένα μεγαλήτερον,
ώμοσεν εις εαυτόν, λέγων· Βεβαίως ευλογών θέλω σε ευλογήσει και πληθύνων θέλω
σε πληθύνει·
Μας θυμίζει την υπόσχεση του Θεού στον Αβραάμ.
Γέν.ιβ:1-3 Ο δε Κύριος είπε προς τον Άβραμ, Έξελθε εκ
της γης σου, και εκ της συγγενείας σου, και εκ του οίκου του πατρός σου, εις
την γην την οποίαν θέλω σοι δείξει· και θέλω σε κάμει εις έθνος μέγα· και θέλω
σε ευλογήσει, και θέλω μεγαλύνει το όνομά σου· και θέλεις είσθαι εις ευλογίαν·
και θέλω ευλογήσει τους ευλογούντάς σε, και τους καταρωμένους σε θέλω
καταρασθή· και θέλουσιν ευλογηθή εν σοι πάσαι αι φυλαί της γης.
Γέν.κβ:18 και εν τω σπέρματί σου θέλουσιν ευλογηθή
πάντα τα έθνη της γής· διότι υπήκουσας εις την φωνήν μου.
Γαλ.γ:16 Προς δε τον Αβραάμ ελαλήθησαν αι επαγγελίαι
και προς το σπέρμα αυτού· δεν λέγει, Και προς τα σπέρματα, ως περί πολλών, αλλ'
ως περί ενός, Και προς το σπέρμα σου, όστις είναι ο Χριστός.
Ρωμ.δ:18 όστις καίτοι μη έχων ελπίδα επίστευσεν
επ' ελπίδι, ότι έμελλε να γείνη πατήρ πολλών εθνών κατά το λαληθέν· Ούτω
θέλει είσθαι το σπέρμα σου·
Η ελπίδα θριαμβεύει στις δυσκολίες!! Η γέννηση του Ισαάκ,
ήταν αποτέλεσμα υπομονής και ελπίδας στην υπόσχεση.
Ο Χριστός, το σπέρμα του Αβραάμ, πλήρωση την τιμή της
σωτηρίας μας και στο πλήρωμα του χρόνου θα μας παραλάβει στον ουρανό.
Τίτ.β:13 προσμένοντες την μακαρίαν ελπίδα και
επιφάνειαν της δόξης του μεγάλου Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού,
Σαν χριστιανοί, έχουμε κάθε κίνητρο να ζήσουμε μια άγια ζωή,
να αγωνιστούμε τον καλό αγώνα, να τρέξουμε το δρόμο μας με υπομονή.
Ρωμ.ε:3-5 Και ουχί μόνον τούτο, αλλά και καυχώμεθα εις
τας θλίψεις, γινώσκοντες ότι θλίψις εργάζεται υπομονήν, η δε υπομονή δοκιμήν, η
δε δοκιμή ελπίδα, η δε ελπίς δεν καταισχύνει, διότι αγάπη του Θεού είναι
εκκεχυμένη εν ταις καρδίαις ημών διά Πνεύματος Αγίου του δοθέντος εις ημάς.
Αυτό είναι αποτέλεσμα πείρας, δεν καταισχύνει.
Ρωμ.ιε:13 Ο δε Θεός της ελπίδος είθε να σας εμπλήση
πάσης χαράς και ειρήνης διά της πίστεως, ώστε να περισσεύητε εις την ελπίδα διά
της δυνάμεως του Πνεύματος του Αγίου.
Κολ.α:22,23 τώρα όμως διήλλαξε προς εαυτόν διά του
σώματος της σαρκός αυτού διά του θανάτου, διά να σας παραστήση ενώπιον αυτού
αγίους και αμώμους και ανεγκλήτους, ΕΑΝ
επιμένητε εις την πίστιν, τεθεμελιωμένοι και στερεοί και μη μετακινούμενοι από
της ελπίδος του ευαγγελίου, το οποίον ηκούσατε, του κηρυχθέντος εις πάσαν την
κτίσιν την υπό τον ουρανόν, του οποίου εγώ ο Παύλος έγεινα υπηρέτης.
Α’ Πέτρ.γ:15 αλλά αγιάσατε Κύριον τον Θεόν εν ταις
καρδίαις υμών, και εστέ πάντοτε έτοιμοι εις απολογίαν μετά πραότητος και φόβου
προς πάντα τον ζητούντα από σας λόγον περί της ελπίδος της εν υμίν,
Είναι ένα ισχυρό όπλο στα χέρια μας η ελπίδα, αν το χάσουμε
κινδυνεύουμε, γιατί ο λόγος του Θεού μας προειδοποιεί:
Προσέχετε:
- Την πλεονεξία (Λουκ.ιβ:15)
- Την ανταπόδοση κακού αντί κακού (Α΄Θες.ε:15)
- Την ζύμη των Φαρισαίων (Λουκ.κ:46)
- Την προσκύνηση συνδούλου (Αποκ.κβ:9)
- Τη βάρυνση της καρδιάς (Λουκ.κα:34)
- Να μην εκπέσουμε (Εβρβ:1)
- Τι ακούμε (Μάρκδ:24)
- Πως ακούμε (Λουκ.η:18)
- Την τήρηση των εντολών (Ι. Ναυή κβ:5)
- Πως να περπατάμε (Εφες.ε:15)
Ψαλ.λζ:1-7 Μη αγανάκτει διά τους πονηρευομένους, μηδέ
ζήλευε τους εργάτας της ανομίας. Διότι ως χόρτος ταχέως θέλουσι κοπή, και ως
χλωρά βοτάνη θέλουσι καταμαρανθή. Έλπιζε επί Κύριον και πράττε το αγαθόν·
κατοίκει την γην και νέμου την αλήθειαν· και ευφραίνου εν Κυρίω, και θέλει σοι
δώσει τα ζητήματα της καρδίας σου. Ανάθες εις τον Κύριον την οδόν σου και
έλπιζε επ' αυτόν, και αυτός θέλει ενεργήσει· και θέλει εξάξει ως φως την
δικαιοσύνην σου και την κρίσιν σου ως μεσημβρίαν. Αναπαύου επί τον Κύριον και
πρόσμενε αυτόν· μη αγανάκτει διά τον κατευοδούμενον εν τη οδώ αυτού, διά
άνθρωπον πράττοντα παρανομίας.
