Α. ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΑΔΕΙΟΥ ΤΑΦΟΥ
Ιωάν.κ:6-7 «Έρχεται λοιπόν ο Σίμων Πέτρος ακολουθών αυτόν, και εισήλθεν εις το μνημείον, και θεωρεί τα σάβανα κείμενα, και το σουδάριον, το οποίον ήτο επί της κεφαλής αυτού, κείμενον ουχί ομού με τα σάβανα, αλλά χωριστά τετυλιγμένον εις ένα τόπον.»
Ιωάν.ια:44 «Και εξήλθεν ο τεθνηκώς δεδεμένος τους πόδας και τάς χείρας με τα σάβανα, και το πρόσωπον αυτού ήτο περιδεμένον με σουδάριον. Λέγει προς αυτούς ο Ιησούς, Λύσατε αυτόν, και αφήσατε να υπάγη.»
Ένα από τα σπουδαιότερα μηνύματα του άδειου τάφου ειπώθηκε από τα σάβανα και το σουδάρι. Στην ανάσταση του Λάζαρου (Ιωαν.ια:44), αυτός εμφανίστηκε από τον τάφο δεμένος χειροπόδαρα με τα σάβανα. Ήταν απαραίτητο να τον λύσουν με το να τον ξετυλίξουν από τα σάβανα. Αυτό που εντυπωσίασε τον Πέτρο και Ιωάννη στην ανάσταση του Ιησού Χριστού ήταν το γεγονός ότι τα σάβανα και το σουδάρι ήταν στην θέση τους απείρακτα, όπως θα ήταν όταν το σώμα ήταν εκεί, αλλά τώρα το σώμα είχε φύγει. Δεν ήταν απαραίτητο να ξετυλιχτούν κάποια σάβανα για να αναστηθεί ο Ιησούς. Η πέτρα δεν κύλησε για να κάνει την ανάσταση δυνατή, είχε κυλιστεί για να δείξει στον κόσμο τον άδειο τάφο.
Το μάθημα που πρέπει να διδαχτούμε εδώ είναι ότι δεν θα είναι απαραίτητο οι τάφοι να ανοιχτούν για ν’ αναστηθούν οι άγιοι στην πρώτη ανάσταση. Μάλλον οι τάφοι θα ανοιχτούν σαν μαρτυρία στον κόσμο ότι η ανάσταση έχει λάβει χώρα (Ματθ.κζ:52).
Β. Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ
Μελετώντας τις Βιβλικές αναφορές της ανάστασης του Ιησού Χριστού, τα ακόλουθα γεγονότα θα αποδειχθούν ότι είναι αληθινά:
1. Ο Χριστός αναστήθηκε κυριολεκτικά από τον τάφο. Ήταν το ίδιο σώμα που είχαν τοποθετήσει μέσα στον τάφο. «Ιδέτε τάς χείρας μου και τους πόδας μου, ότι αυτός εγώ είμαι, ψηλαφήσατέ με και ιδέτε, διότι πνεύμα σάρκα και οστέα δεν έχει, καθώς εμέ θεωρείται έχοντα» (Λουκ.κδ:39).
2. Ο Χριστός αναστήθηκε με πραγματικό σώμα, όχι σαν φάντασμα ή εξαϋλωμένο σώμα. Ήταν ένα σώμα που αποτελούταν από σάρκα και οστά. Το σώμα Του μπορούσε κάποιος να το αγγίξει. «Έπειτα λέγει προς τον Θωμάν, Φέρε τον δάκτυλόν σου εδώ και ιδέ τάς χείρας μου, και φέρε την χείρα σου, και βάλε εις την πλευρά μου, και μη γίνου άπιστος αλλά πιστός» (Ιωάν.κ:27).
3. Το σώμα Του είχε τα σημάδια του πάθους Του. «...Ιδέ τάς χείρας μου, και φέρε την χείρα σου, και βάλε εις την πλευρά μου...» (Ιωάν.κ:24-29).
4. Ο Χριστός έφαγε και ήπιε μπροστά στους μαθητές Του. «Ουχί εις πάντα τον λαόν, αλλ’ εις μάρτυρας τους προσδιωρισμένους υπό του Θεού, εις ημάς, οίτινες συνεφάγομεν και συνεπίομεν μετ’ αυτού αφού ανέστη εκ νεκρών» (Πραξ.ι:41).
5. Ο Ιησούς μπορούσε να περάσει μέσα από κλειστές πόρτες και να εξαφανιστεί. «Το εσπέρας λοιπόν της ημέρας εκείνης, της πρώτης της εβδομάδος, ενώ αι θύραι ήσαν κεκλεισμέναι, όπου οι μαθηταί ήσαν συνηγμένοι δια τον φόβον των Ιουδαίων, ήλθεν ο Ιησούς, και εστάθη εις το μέσον» (Ιωάν.κ:19).
6. Το σώμα του Χριστού δεν μπορεί πλέον να γευτεί θάνατο. «Γιγνώσκοντες ότι ο Χριστός αναστάς εκ νεκρών, δεν αποθνήσκει πλέον, θάνατος αυτόν δεν κυριεύει πλέον» (Ρωμ.ς:9).
7. Ο Χριστός ήταν η απαρχή της ανάστασης. «Αλλά τώρα ο Χριστός ανέστη εκ νεκρών, έγεινεν απαρχή των κεκοιμημένων» (Α’Κορ.ιε:20).
Υπάρχουν δύο γεγονότα που πρέπει να προσέξουμε από την παραπάνω μελέτη για τη φύση της ανάστασης:
1) Θα γίνουμε σαν κι Αυτόν και θα λάβουμε σώματα σαν το δικό Του όταν γίνει η ανάσταση. Εάν θέλουμε να ξέρουμε ακριβώς πως θα είναι τα σώματα που οι άγιοι θα έχουν στη βασιλεία, τότε θα πρέπει να μελετήσουμε το παρακάτω εδάφιο. «Αγαπητοί, τώρα είμεθα τέκνα Θεού, και έτι δεν εφανερώθη τι θέλομεν είσθαι, εξεύρομεν όμως, ότι, όταν φανερωθή, θέλομεν είσθαι όμοιοι με αυτόν» (Α’Ιωάν.γ:2).
2) Ο ίδιος ο Ιησούς πρωτοστάτησε στην ανάσταση. Παρόλο που οι τάφοι ήταν ανοικτοί στο θάνατό Του, οι άγιοι δεν βγήκαν παρά μόνο μετά την ανάστασή Του. «Και τα μνημεία ηνοίχθησαν, και πολλά σώματα των κεκοιμημένων αγίων ανέστησαν» (Ματθ.κζ:52-53).
Γ. ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΓΙΑ ΕΜΑΣ
Ιωάν.ιδ:19 «Έτι ολίγον και ο κόσμος πλέον δεν με βλέπει, σεις όμως με βλέπετε, διότι εγώ ζω, και σεις θέλετε ζη»
Ρωμ.δ:25 «Όστις παρεδόθη δια τάς αμαρτίας ημών, και ανέστη δια την δικαίωσιν ημών»
1. Η ανάσταση μας βεβαιώνει για τη δικαίωση. Στην Π.Δ. οι άνθρωποι περίμεναν έξω από το ναό τον αρχιερέα να έρθει έξω από τα Αγια, κι έτσι ήξεραν ότι οι αμαρτίες τους είχαν συγχωρεθεί. Ο δικός μας αρχιερέας βγήκε έξω από τον τάφο και μ’ αυτό γνωρίζουμε ότι οι αμαρτίες μας έχουν αφεθεί. Η ανάσταση δίνει ισχύ στην άφεση. Στο Γολγοθά πληρώθηκε η τιμή για τη σωτηρία μας, αλλά στην ανάσταση βεβαιώθηκε. Μπορεί μια επιταγή να είναι συμπληρωμένη, αλλά μόνο η υπογραφή έχει τη δύναμη που ρευστοποιεί την επιταγή. Με τον ίδιο τρόπο, η ανάσταση δίνει αξία στην άφεση. Αυτή φέρνει την βεβαίωση της δικαίωσής μας.
2. Η ανάσταση του Χριστού βεβαιώνει τη δική μας ανάσταση. Επειδή ο Ιησούς αναστήθηκε από τον τάφο, κι εμείς μπορούμε να έχουμε ελπίδα της ανάστασης.
3. Η ανάσταση του Χριστού κάνει βέβαιη την ερχόμενη κρίση.
4. Η ανάσταση του Χριστού κάνει βέβαιη την αιώνια ζωή.
Επειδή Αυτός ζει, κι εμείς θα ζήσουμε.
Δ. Η ΑΝΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
Λουκ.κδ:51 «Και ενώ ευλόγει αυτούς, απεχωρίσθη απ’ αυτών, και ανεφέρετο εις τον ουρανόν.»
Πράξ.α:9 «Και αφού είπε ταύτα, βλεπόντων αυτών ανελήφθη, και νεφέλη υπέλαβεν αυτόν από των οφθαλμών αυτών.»
Η γέννηση του Κυρίου μας ήταν θαυματουργική και δεν ήταν απρόσμενο ότι και η έξοδός Του απ’ αυτό τον κόσμο θα ήταν επίσης με ένα θαυματουργικό τρόπο. Το αναστημένο σώμα του Κυρίου μας δεν ήταν υποκείμενο στους φυσικούς νόμους, δεν ήταν πια υποκείμενο στο θάνατο, και δεν θα μπορούσε να αποχωριστεί αυτή τη γη αν δεν είχε εκπληρώσει την αποστολή Του. Αφού και ο Ηλίας και ο Ενώχ είχαν αναληφθεί, θα ήταν φυσικό και ο Ιησούς ν’ αναληφθεί.
Μετά την ανάστασή Του, ο Ιησούς εμφανίστηκε στους μαθητές Του για μια περίοδο 40 ημερών. Τους έδωσε τη Μεγάλη Αποστολή και τους διέταξε να παραμείνουν στην Ιερουσαλήμ μέχρις ότου να βαπτιστούν με το Άγιο Πνεύμα. Έπειτα ύψωσε τα χέρια Του και τους ευλόγησε. Τον έβλεπαν να αναλαμβάνεται αργά από ανάμεσά τους και να χάνεται μέσα στα σύννεφα. Αναλήφθηκε μέσα σ’ ένα σώμα από σάρκα και οστά.
Ε. Ο ΙΗΣΟΥΣ ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΡΧΙΕΡΕΑΣ ΜΑΣ
Ιωάν.ιδ:2 «Εν τη οικία του Πατρός μου είναι πολλά οικήματα, ει δε μη, ήθελον σας ειπεί, υπάγω να σας ετοιμάσω τόπον.»
Εβρ.δ:14 «Έχοντες λοιπόν αρχιερέα μέγαν, όστις διήλθε τους ουρανούς, Ιησούν τον Υιόν του Θεού, ας κρατώμεν την ομολογίαν.»
Μετά την ανάσταση και την ανάληψή Του, ο Ιησούς Χριστός μπήκε σε μια νέα φάση της διακονίας Του:
Είναι τώρα ο Μέγας Βαπτιστής. Βαπτίζει τους πιστούς μέσα στο σώμα Του και τους γεμίζει με το Πνεύμα Του.
Κάνει όλες τις απαραίτητες προετοιμασίες για τον ερχομό της νύμφης Του, της Εκκλησίας.
Είναι ο Μέγας Αρχιερέας μας που πάντα μεσολαβεί για τους αγίους Του. Καθώς ο διάβολος συνεχώς κατηγορεί τους αγίους, ο Ιησούς παρακαλεί για τα αιτήματά τους (τα λάθη τους, τους αγώνες τους).
