Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Πέμπτη 4 Μαΐου 2017

Βιβλικός Χριστιανισμός και ορθολογιστικός σκεπτικισμός (5)



4. Ο Ιησούς ως προφήτης: Απέτυχε;

Κάποιοι απ’ αυτούς τους κριτικούς, με τη φλυαρία τους και το αντιχριστιανικό μένος τους, προσπαθούν μέσα στις ιστοσελίδες τους, να αποδείξουν ότι ο Ιησούς Χριστός έκανε λάθος στις προρρήσεις του για την Ιερουσαλήμ και το τέλος του κόσμου! Έτσι, φυσικά, δεν μπορούσε να είναι αλάνθαστος Υιός Θεού, μεσσίας και προφήτης, όπως τον πιστεύουν και τον αποδέχονται οι Χριστιανοί ανά τους αιώνες.
Ως κύριο επιχείρημα, αναφέρουν τα λόγια του Ιησού, «οὐ μὴ ἀφεθῇ ὧδε λίθος ἐπὶ λίθον ὃς οὐ μὴ καταλυθῇ» (Μρκ. 13:2) που είπε αναφερόμενος στα λαμπρά κτήρια και τις οικοδομές του ναού του Ηρώδη, όταν του τα έδειξαν οι μαθητές του με θαυμασμό. Ισχυρίζονται ότι, η ύπαρξη του τείχους των Θρήνων, όπου μέχρι σήμερα πηγαίνουν οι Ιουδαίοι και προσεύχονται και θρηνούν, διαψεύδει τα λόγια του Ιησού! Αγνοούν βεβαίως, δυο τινά: Πρώτον, ότι ο Ιησούς μίλησε με μία γενική έκφραση που σημαίνει τίποτα δεν θα μείνει όρθιο, όλα θα καταστραφούν, όπως λέμε και σήμερα. Δεύτερον, ότι οι μεγάλοι λίθοι του τείχους των Θρήνων, δεν αποτελούν μέρος κάποιου ναού που υπήρχε προ του 70 μ.Χ., αλλά τείχος αντιστηρίξεως οικοδομικού έργου του Ηρώδη, που δεν είχε σχέση με τον κυρίως ναό!

Τα λόγια του Ιησού δεν θα μείνει «λίθος επί λίθον» όπως διαβεβαιώνει, ο μη χριστιανός ιστορικός Φλάβιος Ιώσηπος (Ιουδ. Πολ. V, 5, 6[2] και VII, 1, 1[3]), εκπληρώθηκαν στο πλήρες. Ο Ιώσηπος μας πληροφορεί ότι τόσο ολοκληρωτικά κατεστράφη η περιοχή του ναού σε βαθμό που, όποιος επισκέπτονταν την πόλη, δεν θα πίστευε ότι είχε κάποτε κατοικηθεί! Το 1968, σε ανασκαφές, ανακαλύφθηκαν πολλές τεράστιες πέτρες-λίθοι του ναού σκόρπιες… Ο ναός κατεστράφη ολοσχερώς το 70 μ.Χ. και δεν ανοικοδομήθηκε εις πείσμα του Ιουλιανού που παρότρυνε τους Ιουδαίους να τον ξαναχτίσουν! 

Στο πλήρες, εκπληρώθηκαν επίσης οι προρρήσεις του Ιησού για την τύχη της Ιερουσαλήμ και την σφαγή των Ιουδαίων, που θα αιχμαλωτίζονταν και θα διασκορπίζονταν σ’ όλα τα έθνη, και την καταπάτηση της Ιερουσαλήμ από πολλά έθνη «ἄχρι οὗ πληρωθῶσιν καιροὶ ἐθνῶν» (Λκ. 21:20-24). Όποιος γνωρίζει από ιστορία, μπορεί να πληροφορηθεί επαρκώς, για το αν εκπληρώθηκαν αυτά τα λόγια, αφού η έκφραση «περιπλανώμενος Ιουδαίος» υπάρχει μέχρι και σήμερα, και η Ιερουσαλήμ ήρθε σε ισραηλινή κατοχή μετά το 1948 μ.Χ., αφού κατακτήθηκε πάνω από 30 φορές από διαφορετικά έθνη [Ρωμαίοι, Βυζαντινοί, Πέρσες, Άραβες, σταυροφόροι, Τούρκοι, κ.λπ. (Βλ. Simon Montefiore, Ιερουσαλήμ: Η βιογραφία)].

Παρεμπιπτόντως, αξίζει εδώ να σημειωθεί ότι η καταστροφή της Ιερουσαλήμ το 70 μ.Χ. εκπλήρωσε όχι μόνο τα παραπάνω προφητικά λόγια του Ιησού Χριστού, αλλά και την προφητεία του προφήτη Μιχαία του 7ου αιώνα π.Χ., που προφήτευσε ότι η Σιών «ὡς ἀγρὸς ἀροτριαθήσεται, καὶ Ιερουσαλημ ὡς ὀπωροφυλάκιον ἔσται καὶ τὸ ὄρος τοῦ οἴκου ὡς ἄλσος δρυμοῦ» (3:12). Αλλά επίσης και την προφητεία του Δανιήλ (9:26), που προείπε ότι «την πόλη και τον άγιο τόπο» θα την κατέστρεφε ο λαός κάποιου ηγουμένου που, σύμφωνα με όλους τους ερμηνευτές και τα γεγονότα, ήταν ο Ρωμαίος στρατηγός Τίτος, με τα στρατεύματά του, τα οποία παρά τη δική του θέληση και διαταγή, πυρπόλησαν και κατέστρεψαν το ναό (Ιωσήπου Ιουδ. Πόλεμος, VI, 409-412)[4]

Ο Τίτος μάλιστα παρατήρησε: «Σὺν θεῷ γε ἐπολεμήσαμεν», διότι, ο Θεός εκδίωξε τους Ιουδαίους από τα οχυρώματα, αφού οι πολιορκητικές μηχανές μας ήταν ανίσχυρες μπροστά τους! Ο Τίτος, αγνοώντας την προφητεία του Ιησού (Λουκ. 19:43) οικοδόμησε ένα τείχος με αιχμηρούς πασσάλους γύρω από την Ιερουσαλήμ για να στερήσει κάθε ελπίδα διαφυγής στους Ιουδαίους, εκπληρώνοντας έτσι την προφητεία! Σημειώνω ότι τα ίδια λέει περίπου και ο ιστορικός Τάκιτος για την καταστροφή της Ιερουσαλήμ (Ιστορίες, V, x, xii-xiii)[5], και αυτό, για να μην τυχόν θεωρήσει κάποιος υποβολιμιαία ή ύποπτη τη μαρτυρία του μη χριστιανού, Ιουδαίου Ιώσηπου. 

Ο Ιησούς επίσης, προειδοποίησε, «οὐαὶ δὲ ταῖς ἐν γαστρὶ ἐχούσαις καὶ ταῖς θηλαζούσαις» τις ημέρες πολιορκίας της Ιερουσαλήμ, υπαινισσόμενος τις φοβερές συνθήκες που θα επικρατούσαν από το λιμό κ.λπ. και ο Ιώσηπος μνημονεύει ότι από την πείνα ο λαός αναγκάστηκε να τρώει δέρματα και κοτσάνια, ενώ σε μια περίπτωση κάποια μητέρα έψησε και έφαγε τον γιο της! (Ιουδ. Πόλεμος, VI, 193-213). Αυτό το αποτρόπαιο, φρικιαστικό γεγονός, εκπλήρωσε όχι μόνο τις έμμεσες αναφορές του Ιησού, αλλά και την προφητεία του Μωυσή (Δευτ. 28:53, 55· πρβλ. Θρήνοι 2:20, 4:10) που προέβλεπε ότι σε περίπτωση αποστασίας του λαού Ισραήλ, θα τους επέρχονταν συμφορές τέτοιες, που θα έτρωγαν και τα ίδια τους τα παιδιά!

Όλα τα λόγια του Ιησού Χριστού εκπληρώθηκαν, πλην της προφητείας της Β΄ παρουσίας του, μέσα σε μία γενιά (33-70 μ.Χ.), μέσα σε 40 χρόνια περίπου, γιατί αυτή ήταν η γενεά που είδε τα σημεία που προηγήθηκαν της καταστροφής: πόλεμοι, πείνες, σεισμοί, λοιμοί, λιμοί κ.λπ. (βλ. George R. Beasley-Murray, Jesus and the Last Days: The Interpretation of the Olivet Discourse, σελ. 444).


​Αψευδής μάρτυρας της εκπλήρωσης των λόγων του Ιησού.


Μεταφορά λαφύρων από την κατάκτηση της Ιερουσαλήμ (70 μ.Χ.).
 
Διακρίνονται η επτάφωτος λυχνία και το τραπέζι των άρτων της προθέσεως, πάνω στο οποίο βρίσκονται οι ιερές σάλπιγγες. Αναπαράσταση στην αψίδα του Τίτου.

Μίνι ντοκιμαντέρ περί της αψίδας. (Smarthistory, Art History at Khan Academy).


Νόμισμα του Βεσπασιανού το οποίο εξεδόθη ως αναμνηστικό της καταστροφής της Ιερουσαλήμ το 70 μ.Χ. Η επιγραφή στην πίσω πλευρά γράφει: «IVDEA CAPTA», δηλαδή, «η Ιουδαία κατακτήθηκε». Ανήκει στα λεγόμενα Judaea Capta νομίσματα.


Συγγραφέας: Τσινικόπουλος, Δημήτρης