3. Η ΑΡΠΑΓΗ
Η Αρπαγή είναι η ελπίδα των πιστών, μια ελπίδα που είναι το πιο
ισχυρό κίνητρο για να ζήσει κανείς για το Θεό. Αποβλέπουμε στη μελλοντική δόξα
με τον Ιησού Χριστό.
Β΄Θες.α:10 Τίτος β:13 Ματθ.κδ:36,39 Β’ Τιμ.δ:8 Β΄Θες.β:3 Ματθ.κε:14,24
Τίτ.β:13 “προσμένοντες την μακαρίαν
ελπίδα, και επιφάνειαν της δόξης του μεγάλου Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού
Χριστού”.
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Κατά την ανάληψή Του στους ουρανούς, μετά την ανάσταση, η μόνη παρηγοριά
που ο Κύριος Ιησούς έδωσε στους μαθητές Του, ήταν η υπόσχεση της επιστροφής για
να τους παραλάβει στον εαυτό Του. «και
θέλω σας παραλάβει προς εμαυτόν, διά να ήσθε και σείς όπου είμαι εγώ»
(Ιωάν.ιδ:3). Αυτή είναι η μακάρια ελπίδα όλων των Χριστιανών, από εκείνη τη
στιγμή, μέχρι σήμερα.
Η λέξη «αρπαγή» σημαίνει το να αποσπάσει κάποιος κάτι βίαια,
διαρπαγή, ληστεία (Ματθ.κδ:43 & Αποκ.γ:10). Γι’ αυτό ο λαός του Θεού
προσδοκά αυτή τη στιγμή και την περιμένει με ανυπομονησία. Θα είναι μια στιγμή
ανεκλάλητης χαράς και ευφροσύνης, όταν η σάλπιγγα ηχήσει και κατεβεί ο Κύριος,
σε σύννεφο δόξας, για να παραλάβει την εκκλησία Του.
Ο λόγος που ο λαός του Θεού προσβλέπει στην Αρπαγή με τέτοια
συγκίνηση, είναι ότι τότε: 1. Θα μετασχηματιστούν τα θνητά σώματα σε αθάνατα.
2. Δεν θα υπάρχει πλέον θλίψη και θάνατος. 3. Θα είναι πάντοτε με τον Κύριο.
Ι. Η ΕΛΠΙΔΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
Α. Η ευλογημένη ελπίδα
Ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια για τον άνθρωπο, έχει να κάνει με
τις συνθήκες κάτω από τις οποίες βρίσκεται μια ψυχή μετά το θάνατο. Η ερώτηση
που συνεχώς εγείρεται είναι αν και κατά πόσο, κάποιος που πεθαίνει ζει σε
κάποιο άλλο κόσμο, καθώς κι αν αυτή η ψυχή ξέρει τι γίνεται στη γη, ή αν
βρίσκεται μαζί με άλλους που τους ήξερε όσο ζούσαν. Δεν μπορούμε να ξέρουμε με
κάθε λεπτομέρεια πως είναι τα πράγματα, αλλά ο απόστολος Παύλος έγραψε στην
εκκλησία της Θεσσαλονίκης ότι δεν πρέπει να αγνοούν το γεγονός ότι αυτοί που
κοιμήθηκαν, θα ζήσουν πάλι στη μέλλουσα ζωή.
Ποιες είναι ακριβώς οι συνθήκες που βρίσκονται οι νεκροί, δεν
μπορούμε να ξέρουμε ακριβώς. Αυτό όμως που ξέρουμε είναι ότι θα ζήσουν και πάλι
όταν ηχήσει η σάλπιγγα για να αναγγείλει τον ερχομό του Κυρίου για την εκκλησία
Του. Δεν πρέπει να αγνοούμε αυτό το γεγονός και θα είμαστε ασυγχώρητοι αν δεν
είμαστε έτοιμοι, όταν ο θάνατος μας προλάβει ή όταν ο Κύριος επιστρέψει για να
παραλάβει την εκκλησία Του.
Η ελπίδα των ανθρώπων για την ανάσταση, εξαρτάται από το αν
πιστεύουν ότι ο Ιησούς Χριστός πέθανε και αναστήθηκε.
«και αν ο Χριστός δεν ανέστη, μάταιον άρα είναι το κήρυγμα ημών,
ματαία δε και η πίστις σας» (Α’ Κορ.ιε:14).
Οι Σαδδουκαίοι, στις μέρες του Χριστού, δεν πίστευαν στην ανάσταση
των νεκρών κι αυτό έφερνε θλίψη και απελπισία σ’ αυτούς που αποδεχόταν τη
διδασκαλία τους. Ο Παύλος επιδίωξε να απαλύνει αυτή την απόγνωση, λέγοντάς μας
ότι αν μπορούμε να πιστέψουμε στην ανάσταση του Χριστού, δεν θα υπάρχει
πρόβλημα να πιστέψουμε και στη μεγάλη ανάσταση των νεκρών εν Χριστώ. Αν οι
μαθητές είδαν προσωπικά τον Ιησού μετά την ανάστασή Του, το ίδιο, τα παιδιά του
Θεού θα δουν τον Κύριο και όλους αυτούς που έχουν φύγει ήδη και είναι μαζί Του.
Τι θα είναι λοιπόν η Αρπαγή; Η πραγματικότητα και η πνευματική
ανάταση αυτής της στιγμής, είναι πέρα από κάθε περιγραφή, γι’ αυτούς που θα
είναι έτοιμοι!
Β. Είναι μια ελπίδα που καθαρίζει.
«Και
πας όστις έχει την ελπίδα ταύτην επ’ αυτόν, καθαρίζει εαυτόν, καθώς εκείνος
είναι καθαρός» (Α’ Ιωάν.γ:3).
Καθένας που φιλοδοξεί να ακολουθήσει ένα συγκεκριμένο επάγγελμα
στη ζωή του, σπαταλά αρκετό χρόνο προετοιμασίας γι’ αυτό. Γιατροί, δικηγόροι,
καθηγητές, και δάσκαλοι ξοδεύουν πολλά χρόνια εκπαιδευόμενοι για το μελλοντικό
επάγγελμά τους. Επιστήμονες, μηχανικοί και τόσοι άλλοι, δίνουν τους εαυτούς
τους στη μελέτη και την προετοιμασία, προκειμένου να γίνουν επιδέξιοι και
ειδικοί στο χώρο τους.
Κανείς δεν θέλει να είναι μέτριος, γιατί ζούμε στον κόσμο των
εξειδικεύσεων που αρνείται να ανέχεται και να υπομένει τη μετριότητα και την
αναποτελεσματικότητα. Παρακινούμενοι από τη φιλοδοξία ή την ελπίδα να γίνουν
αυθεντίες στο χώρο τους, θέλουν να διαπρέψουν για να είναι περιζήτητοι. Αφοσιωμένοι
σ’ αυτό το σκοπό, δεν σταματάνε μέχρι να πετύχουν το στόχο τους. Πολλές φορές,
αφού φτάσουν στο επιθυμητό επίπεδο, συνεχίζουν να μελετάνε και να ψάχνουν νέες
μεθόδους και ιδέες, προκειμένου να είναι ενήμεροι στις αλλαγές.
Αν αυτοί, στις κοσμικές ενασχολήσεις, δίνουν τόσο χρόνο και κόπο
για να προσαρμοστούν σε κάποιο επάγγελμα, πόσο περισσότερο εμείς, δεν πρέπει να
δώσουμε τους εαυτούς μας για να προετοιμαστούμε για τον ερχομό του Κυρίου!
Ο καθαρισμός δεν είναι κάτι που συμβαίνει αυτόματα. Απαιτεί αυτοσυγκέντρωση
και πολύ προσπάθεια. Οι καρδιές πρέπει να καθαριστούν, τα μυαλά πρέπει να καθαριστούν,
τα κίνητρα πρέπει να εναρμονιστούν με το θείο σχέδιο του Θεού, αν θέλουν οι άνθρωποι
να καταστούν κατάλληλοι για την Αρπαγή.
Ένας αθλητής, μπορεί να δαπανήσει πολλές ώρες και μέρες για να
φέρει σε κάποια επιθυμητή κατάσταση το σώμα του. Τρώει προσεκτικά σωστές
τροφές, αναπαύεται αρκετά, ώστε να είναι σε φόρμα τη μέρα του αγώνα. Ωστόσο,
δεν πρέπει να είναι δύσκολο και για μας να αφιερώσουμε ώρες και μέρες για ν’
αγιαστούμε, προσευχόμενοι, νηστεύοντας και λατρεύοντας, προκειμένου να φέρουμε
στην επιθυμητή κατάσταση τις καρδιές και τα μυαλά μας, για το μεγαλύτερο
γεγονός που πρόκειται να συμβεί – τον ερχομό του Χριστού.
Η ελπίδα της Αρπαγής καλεί σε καθαρισμό και εξαγνισμό, προκειμένου
να είναι κάποιος έτοιμος. Ακούμε κάποιους να λένε, ότι άξιζε που δαπάνησαν τόσα
χρόνια της ζωής τους προετοιμαζόμενοι γιατί τώρα την απολαμβάνουν. Πόσο μάλλον
ο Χριστιανός δεν θα μπορεί να πει ότι άξιζε τον κόπο, όταν δει τον Ιησού καθώς
είναι!
Γ. Ελπίδα που παρηγορεί.
Ο Παύλος τελειώνει την υπεράσπιση της ανάστασης με τα παρηγορητικά
λόγια: «Λοιπόν παρηγορείτε αλλήλους με τους λόγους τούτους» (Α’
Θες.δ:18). Η ελπίδα που βρίσκεται στην καρδιά του Χριστιανού, περιέχει μεγάλη
παρηγοριά.
Έχουμε κάτι θετικό και θαυμαστό να περιμένουμε, κάτι για το οποίο
πρέπει να εργαστούμε και να κάνουμε τα πάντα, αφού ξέρουμε ότι δεν θα
απογοητευτούμε ούτε θα πλανηθούμε. Στον ουρανό δεν υπάρχει απογοήτευση. Η δόξα
του ουρανού απέχει πολύ από κάθε ανθρώπινη φαντασία. Θα δούμε τον Ιησού σε όλη
Του τη δόξα!
