Έπειτα από τον ορισμό της πίστης στο εδάφιο 1, το υπόλοιπο
κεφ.ια της προς Εβραίους, μοιάζει μια πρωτότυπη όσο και ευλογημένη πινακοθήκη,
την οποία επισκεπτόμενοι μπορούμε να δούμε και να θαυμάσουμε, πως - με μόνο
όπλο την πίστη - ξεχώρισαν οι άγιοι άνθρωποι του Θεού.
Πρόσκληση μας δίνεται να επισκεφθούμε την πινακοθήκη τούτη
και να σταθούμε, θαυμάζοντας και μελετώντας λίγους από τους πίνακες της. Ίσως
κοιταγμένους έτσι, που να συνθέτουν - στη σειρά επίσκεψής τους - τη βραχύβια επίγεια
ζωή μας.
1. «Διά πίστεως, έκαμε
το Πάσχα» (28). Είναι τούτη μια αρχή χωρίς την οποία τίποτα δεν γίνεται.
Πριν αποφασίσεις για μια πορεία πίστης, ανάγκη να δεχτείς με την πίστη, την
«πρόσχυση του αίματος». Να πιστέψεις και να δεχτείς τη σωτηρία του Χριστού για
σένα.
2. «Διά πίστεως, εγκατέλειψε
την Αίγυπτο» (27). Όπως και ιστορικά διαδραματίστηκε, μετά την ταύτισή σου
με το Χριστό και την πασχαλινή Του θυσία, ανάγκη να στρέψεις τα νώτα στην
Αίγυπτο. Δεν είναι πια αυτή περιβάλλον ζωής για σένα. Ξέχασέ την. Βγες απ’
αυτήν και - το σπουδαιότερο βγάλτην απ' την καρδιά σου.
3. «Διά πίστεως, ηρνήθη»
(24). Αν και η χριστιανική ζωή δεν είναι άρνηση κι αναχωρητισμός, εντούτοις το
σταυροδρόμι τούτο πολύ γρήγορα θα το συναντήσεις στην πνευματική σου πορεία.
Και με πίστη θ’ αρνηθείς τη σαρκική και κοσμική συγγένεια, για να κάμεις
συγγενείς σου τους «οικείους του Θεού» (Εφες.β:19).
4. «Διά πίστεως, εξήλθεν»
(8). Αναμφίβολα, η χριστιανική ζωή είναι μια έξοδος. Αποφασιστική σε κάποιο
σταθμό και συνεχής έκτοτε. «Εξέλθετε εκ μέσου αυτών» (Β’ Κορ.ς:17), είναι η
εντολή του Θεού. Κάμε το με πίστη στην ευλογία του Θεού, όσο και να 'ναι το
κόστος.
5. «Διά πίστεως,
προσέφεραν» (17). Ήταν συγκλονιστική η δοκιμασία για τον Αβραάμ, όμως
προχώρησε με πίστη. Πρόσφερε λοιπόν στο Θεό όσα σου ζητάει, όλα σου, βέβαιος
ότι Αυτός θα ανταμείψει και θα αναπληρώσει. Πρόσφερε, με πίστη.
6. «Διά πίστεως,
έλαβεν δύναμιν» (11). Η πνευματική στειρότητα, είναι η χειρότερη μέσα στο
είδος. Όμως, αρνήσου την. Κι αν οι δυνάμεις μέσα ή οι περιστάσεις έξω ή και τα
δυο μαζί σου λένε - «φτάνει πια, απόκαμες, γέρασες, ό,τι ήταν να προσφέρεις το
πρόσφερες», εσύ... «διά πίστεως λάβε δύναμη από τον Θεό». Είναι «πιστός ο επαγγειλάμενος».
Η δύναμή του «κατά το πλήθος των άστρων», θα σε επισκιάσει.
7. «Διά πίστεως,
διέβησαν την Ερυθρά Θάλασσα» (29). Στον ουρανό ο Ιωάννης, δεν είδε
«θάλασσα» (Αποκ.κα:1). Εδώ όμως στη γη, υπάρχουν. Φουρτούνες αναπάντεχες,
κρυμμένα μυστήρια, σπαραξικάρδιους χωρισμούς συμβολίζει η θάλασσα. Διάβα όλα
τούτα, με την πίστη. Με την πίστη ότι θα μπορέσεις να τα διαβείς κι ότι θα τα
διαβείς νικητής.
8. «Διά πίστεως,
έπεσαν τα τείχη» (30). Πελώρια της Ιεριχούς, ανυπέρβλητα αυτά που υψώνονται
συχνά στην πνευματική μας πορεία. Όμως, φούσκωσε τα στήθια σου με πίστη και
σάλπαρε. Ο Θεός θα γκρεμίσει τα όποια κι όσα τείχη εμποδίζουν την πνευματική
σου πορεία και την πραγματοποίηση του δικού Του θελήματος στη ζωή σου.
9. «Διά πίστεως,
μετετέθη ο Ενώχ» (5). «Μετάθεση», είναι ο θάνατος του πιστού, που ήδη «έχει
(με την πίστη στο έργο του Χριστού) μεταβεί εκ του θανάτου στη ζωή» (Ιωάν.ε:24).
«Μετάθεση» θα ’ναι και το «εν ριπή οφθαλμού αλλαγησόμεθα» (Α’ Κορ.ιε:52), ημών
«των περιλειπομένων εις την παρουσία του Κυρίου» (Α’ Θες.δ:15). Με πίστη
λοιπόν, αντιμετωπίζουμε αυτόν που οι μη πιστοί αντιμετωπίζουν με τρόμο και
δέος, το θάνατο.
