Είναι γνωστό πως τα 3/5 της Γης σκεπάζονται από θάλασσα και
μόνο τα 2/5 από ξηρά. Τέτοια είναι η εξάρτηση των βιολογικών μηχανισμών του
σώματός μας από το νερό. Ενώ χωρίς τροφή μπορούμε να ζήσουμε αρκετά εικοσιτετράωρα,
χωρίς νερό ο άνθρωπος αντέχει μόνο ελάχιστες ώρες πριν χάσει τις αισθήσεις του.
Δεν υπάρχει ούτε μια αντίδραση στη χημεία ή στη βιομηχεία που να μπορεί να
γίνει χωρίς την παρουσία νερού. Έχει υπολογιστεί ότι το σώμα ενός μέτριου
ανθρώπου περιέχει 40 κιλά νερό. Από τα απλά αυτά στοιχεία φαίνεται καθαρά η
αμεσότατη εξάρτηση του ανθρώπου από το νερό. Θάλεγε κανείς πως η ζωή του
ανθρώπου και γενικότερα όλου του πλανήτη μας είναι πολύ στενά δεμένη με το
νερό.
Αν και όλα αυτά που αναφέραμε τα γνωρίζει καλά η επιστήμη,
έδειξε και δείχνει τόσο ανησυχητική αδιαφορία προκρίνοντας την βιομηχανική της
επανάσταση και τα θαύματα της τεχνολογίας και αψηφώντας τις συνέπειες και τα
αποτελέσματα, που όπως όλοι γνωρίζουμε ποτέ δεν μπόρεσε να εκτιμήσει και να
αξιολογήσει σωστά. Τα τελευταία χρόνια η κατανάλωση του νερού θα αυξηθεί από
200% έως 300% με κύριο στόχο την χρησιμοποίησή του για αρδευτικούς σκοπούς. Η
έλλειψη νερού θα γίνει περισσότερο αισθητή και η ποιότητά του θα χειροτερέψει.
Η αύξηση του πληθυσμού μονάχα θα είναι αρκετή για να
διπλασιάσει τη ζήτηση. Βασική αιτία για την μείωση των φυσικών αποθεμάτων νερού
στη Γη είναι η αλόγιστη καταστροφή των δασών, η διάβρωση του εδάφους και η
μετατροπή τεράστιων εκτάσεων γόνιμης γης σε ερήμους. Το έδαφος καταστρέφεται
από την ακατάλληλη άρδευση και την χρησιμοποίηση νερού με ακατάλληλη χημική
σύνθεση. Είναι απαραίτητο για την καλή ποιότητα του χώματος να υπάρχουν οι
σωστές περίοδοι αγρανάπαυσης, ώστε να δίνεται η ευκαιρία στο έδαφος να
εμπλουτίζεται και να ανανεώνεται. Στις μέρες μας ήδη που η ζήτηση αυξάνει,
τείνει να καταργηθεί η πολυτέλεια της αγρανάπαυσης που όμως είναι ζωτικής
σημασίας για την καλλιέργεια και την απόδοση του εδάφους.
Άλλο στοιχείο που θα παίξει βασικό ρόλο στο θέμα του εδάφους
είναι τα λιπάσματα. Στις φτωχές χώρες του τρίτου κόσμου, που η έλλειψη
ενέργειας είναι μεγάλη, χρησιμοποιούν την κοπριά που την καίνε στη θέση του
πετρελαίου ή του κάρβουνου. Μα αυτό είναι μεγάλη καταστροφή, γιατί ο προορισμός
της κοπριάς είναι να χρησιμοποιηθεί σαν φυσικό λίπασμα και να εμπλουτίσει το
χώμα με όλα τα απαραίτητα, για την ανάπτυξη των φυτών, στοιχεία.
Υπάρχει ένας κύκλος στην χρησιμοποίηση της ύλης. Η
συγκρότηση μεγάλων ενώσεων και η «αποδόμησή» τους αργότερα σε απλά στοιχεία που
θα ξαναχρησιμοποιηθούν σε νέες ενώσεις. Η ανακύκλωση λοιπόν αυτή κάποτε σπάει
με αποτέλεσμα η ποιότητα του εδάφους να φθίνει και η γη να ερημώνεται. Μοιραία
έρχεται η εξάρτηση από τα χημικά λιπάσματα, που για μια στιγμή φαίνεται πως
λύνουν το πρόβλημα και επουλώνουν την πληγή, μα η ζημιά που προκαλούν, είναι
ανυπολόγιστη. Γιατί εκτός από την τεράστια μόλυνση του περιβάλλοντος που
προκαλούν, καταστρέφουν διάφορα οργανικά συστατικά του εδάφους και περιορίζουν
την ικανότητά τους στο να συγκρατούν νερό.
Σοβαρά και αυξημένα προβλήματα θα δημιουργούνται από την
μόλυνση του νερού εξαιτίας της μεγάλης χρήσης εντομοκτόνων.
Πιστεύεται πως η χρήση εντομοκτόνων στις αναπτυσσόμενες
χώρες, έχει τουλάχιστον τετραπλασιαστεί. Πληροφορίες αναφέρουν ότι οι αγρότες
στην Ασία έχουν να διαλέξουν ανάμεσα σε ψάρια και ρύζι. Γιατί τα φάρμακα που
χρησιμοποιούν στους ορυζώνες σκοτώνουν τα ψάρια.
Πρόβλημα ζωτικό δεν είναι μόνο η χημική μόλυνση του νερού,
μα και η μικροβιολογική. Όσο ο αστικός πληθυσμός θα αυξάνει και η πυκνότητα ατόμων
ανά τετραγωνικό μέτρο θα ανεβαίνει, τα νερά που περνούν κάτω από τις πόλεις θα
μολύνονται ακόμα περισσότερο από τους υπονόμους και τα σκουπίδια. Δεν είναι
ανάγκη να μιλήσουμε για τις ακτές. Ήδη η κατάσταση είναι απελπιστική στις μέρες
μας. Γιατί να προχωρήσουμε;
Άμεσος κίνδυνος για τη ζωή και την υγεία των κατοίκων της
Γης είναι οι χημικές ουσίες που δύσκολα ή καθόλου δεν διασπώνται και παρουσιάζουν
φοβερή «αθροιστική ικανότητα». Παράδειγμα ζοφερό αποτελεί το ντι-ντι-τι που
χρησιμοποιήθηκε στο παρελθόν και ακόμα σήμερα θερίζουμε τα αποτελέσματα αυτής
της ανοησίας και ποιος ξέρει για πόσο και μέχρι πότε. Οι ουσίες αυτές δεν
αποσυντίθενται ούτε κάτω από την επίδραση ηλιακής ακτινοβολίας, με αποτέλεσμα
να ανακυκλώνονται. Πέφτουν με την βροχή, απορροφώνται από το σώμα,
ανακατεύονται με το πόσιμο νερό, ποτίζουν τα φρούτα, τα λαχανικά, περνούν στο
κρέας των ζώων και φτάνουν συχνά στο σημείο να εκκρίνονται με τον θηλασμό και
να δηλητηριάζουν το νεογέννητο ή σε άλλες περιπτώσεις περνούν από τον πλακούντα
στο έμβρυο και το δηλητηριάζουν, ενώ δεν έχει βγει ακόμα στο εξωτερικό
περιβάλλον.
Οξέα που πέφτουν στη Γη με τη βροχή καταστρέφουν λίμνες
δάση, σοδειές, ακόμα και οικοδομικά υλικά, (εδώ βάλτε την Ακρόπολη κ.λπ.).
Υπολογίζεται ότι 70% από τις λίμνες της Νορβηγίας δεν έχουν ψάρια εξ αιτίας της
μεγάλης συγκέντρωσης οξέων στο νερό τους. Και καλά να είναι μια χώρα σαν την
Νορβηγία που έχει 1.500 λίμνες. Τελικά κάτι θα της μείνει. Μα όταν έχεις καμιά
δεκαριά; Τι να περιμένεις να σωθεί απ’ αυτές.
Και μια που μιλήσαμε για ψάρια. Το παγκόσμιο αλίευμα
σταμάτησε να αυξάνει στη δεκαετία του ’70. Η ποσότητα αυτή ήταν αρκετή για να
εξασφαλίσει μόνο το 27% των αναγκών του τότε πληθυσμού της Γης (4 δισ. τότε) σε
πρωτεΐνη. Και εδώ φθίνουσα πορεία, απογοητευτικές οι προοπτικές. Το πετρέλαιο
που χύνεται κάθε χρόνο στη θάλασσα τις μετατρέπει σε πραγματικό σκουπιδότοπο
του σύγχρονου ανθρώπου. Υπολογίζεται ότι έξι εκατομμύρια τόνοι πετρέλαιο κάθε
χρόνο χύνονται στις διάφορες θάλασσες και σκοτώνουν ό,τι βρεθεί στο πέρασμά τους
ερημώνοντας και απειλώντας τη ζωή όχι μόνο της θάλασσας, όπως νομίζουμε, αλλά
και της ξηράς. Και πρέπει να θυμηθούμε πως σε τούτα τα νούμερα δεν
υπολογίζονται οι τσιμινιέρες των εργοστασίων, οι καμινάδες των πλοίων, που
αφήνουν κι αυτά τον καπνό και το δηλητήριό τους στην επιφάνεια της θάλασσας.
Όλα αυτά τα πολύ αληθινά στοιχεία που αναφέραμε δεν έχουν
άλλο σκοπό παρά να φανερώσουν για μια ακόμα φορά πόσο ο λόγος του Θεού είναι
αληθινός και πραγματικός και πόσο ο ανόητος και επιπόλαιος άνθρωπος είναι με
αγάπη προσκολλημένος στο ψέμα.
Βέβαια ψέμα. Γιατί όταν ο Σατανάς τους έδειξε το δρόμο της
γνώσης και της κυριαρχίας δια της γνώσεως, τους είπε τα βραχυπρόθεσμα «αγαθά»
της ανταρσίας τους, όχι όμως τα μετέπειτα. Δεν τους είπε πως ο εγωισμός του
ανθρώπου οδηγεί στο θάνατο. Δεν τους είπε πως η απομάκρυνσή τους από τον αιώνιο
Θεό σημαίνει θάνατος και είναι αυτή η πραγματικότητα που χτίζει με τα ίδια του
τα χέρια αιώνες τώρα ο άνθρωπος με την άρνησή του, τον εγωισμό του εναντίον του
Ζωντανού Θεού της Βίβλου.
Τα βήματα προς το Τέλος έχουν ανοίξει. Πιο γοργό, πιο
τραγικό το ζύγωμα. Ποιο Τέλος; Μα το τέλος όλων, των πάντων όπως ακριβώς το
βλέπουμε να κοιλοπονείται στις μέρες μας. «Πάντων δε το τέλος πλησίασε». Η πραγματικότητα,
η καθημερινή μας αλήθεια.
Ο κόσμος μας, πλάστηκε με σοφία, αγάπη και δοξασμένο
προορισμό από το Δημιουργό Θεό. Όμως αυτό που έχουμε μπροστά μας είναι τα
χαλάσματα του εγωισμού μας, όταν απορρίψαμε την αγάπη Του και προκρίναμε τον εαυτό
μας.
Εκεί, στην καινούρια πόλη, στον καινούριο κόσμο που
ετοιμάζει ο Θεός του ουρανού θα καλέσει πολλούς. Ανθρώπους από μας, από τα
αγαπημένα Του δημιουργήματα. Και στέλνει προσκλήσεις και καλεί όποιον θελήσει,
όποιον πιστεύει στην αγάπη Του, όποιον δέχεται τη σωτηρία Του να κάτσει στο
τραπέζι της χαράς εκείνη την ημέρα που θα μαζευτούμε στον ουρανό. Τα πνευμόνια
μας, θα συνεχίσουν να ρουφούν καπναιθάλη και οι τσιμινιέρες τη δουλειά τους.
Στα ψάρια ο υδράργυρος, στα κοτόπουλα οι ορμόνες, στο γάλατα
αντιβιοτικά. Μας έχει ετοιμάσει δοξασμένα σώματα, δοξασμένη ζωή για τα δικά Του
παιδιά ο Θεός εκεί πάνω στα ουράνια. Δε ζηλεύεις, δεν ποθείς, δε χτυπάει η
καρδιά σου; Μέσα στις σελίδες της Καινής Διαθήκης είναι η πρόσκληση, και ο
δρόμος για τον ουρανό. Η λαχτάρα του Ιησού να σε δει χαρούμενο, δοξασμένο στην
παρουσία Του να απολαμβάνεις τη σωτηρία που πλήρωσε με το αίμα Του στο σταυρό.
Θα προσπεράσεις, ή θα αρπάξεις την ευκαιρία;
Δικό σου θέμα φίλε. «Όσοι
δε εδέχθησαν αυτόν εις αυτούς έδωκεν εξουσίαν να γείνωσι τέκνα Θεού, εις τους
πιστεύοντας εις το όνομα αυτού» (Ιωάν.α:12).
