Άνοιξε την
καρδιά σου σ’ αυτές τις αναρτήσεις κι αν είναι αναγκαίο ν’ αλλάξεις κάποιες ιδέες σου
σχετικά με το θέμα που εξετάζουμε, κάνε το για τη δόξα του Θεού.
Είναι απαραίτητο
οι πιστοί να οδηγούνται και να συμμορφώνουν τον τρόπο σκέψης τους, με το σχέδιο
του Θεού. Στο Ησ.νε:8 λέει: “αι βουλαί
μου δεν είναι βουλαί υμών”. Ο τρόπος που ο Θεός βλέπει τα πράγματα είναι
πολύ διαφορετικός από του ανθρώπου. Ένα άτομο που διαβάζει τη Βίβλο με σαρκικό
(μη ανανεωμένο) νου δεν θα μπορέσει ποτέ να την καταλάβει πλήρως.
Ο σαρκικός
άνθρωπος δεν δέχεται τα πράγματα του Θεού, γιατί γι’ αυτόν είναι ανοησίες
(Α’Κορ.β:14). Ο Παύλος είπε: “Διότι το
φρόνημα της σαρκός είναι έχθρα εις τον Θεόν επειδή εις τον νόμον του Θεού δεν
υποτάσσεται, αλλ’ ουδέ δύναται”. (Ρωμ.η:7)
Οι αρχές που
κυβερνούν τη χριστιανική ζωή είναι σε τέλεια αντίθεση μ’ αυτές που κυβερνούν το
σαρκικό νου. Δεν είναι παράξενο λοιπόν, οι νέοι Χριστιανοί να έχουν δυσκολίες προσαρμογής στο νέο τρόπο σκέψης. Η Βίβλος όμως, απαιτεί
ν’ αλλάξουμε τον κοσμικό τρόπο σκέψης, μ’ ένα καινούριο. Η Βιβλική εντολή
είναι: “Μη συμμορφώνεστε με τον αιώνα
τούτον, αλλά μεταμορφώνεσθε διά της ανακαινίσεως του νοός σας” (Ρωμ.ιβ:2).
Οι πραγματικοί Χριστιανοί δεν συμμορφώνονται με κοσμικά φρονήματα και
φιλοσοφίες, αλλάζουν από “δόξα σε δόξα” στην ίδια εικόνα με το πνεύμα του
Κυρίου (Β’Κορ.γ:18)
Θα μπορούσαμε να
ονομάσουμε αυτή τη διαδικασία “πνευματική μεταμόρφωση”. Η μεταμόρφωση είναι μια
αλλαγή στον τύπο, στη δομή ή στη λειτουργία κάποιου πράγματος, είναι μια ριζική
αλλαγή.
Ένας γυρίνος
μεταμορφώνεται σε βάτραχο με τη διαδικασία της μεταμόρφωσης, γίνεται δηλαδή μια
ριζική αλλαγή στη δομή του. Η κάμπια περνάει μέσα από τη μεταμορφωτική
διαδικασία για να φθάσει στο τελικό της στάδιο, την πεταλούδα. Ένας βάτραχος δε
μοιάζει καθόλου με γυρίνο, ούτε η
πεταλούδα με την κάμπια, γιατί και τα δύο έχουν υποστεί ριζικές αλλαγές. Επειδή
μεταμορφώθηκαν, η όψη τους είναι τελείως διαφορετική από την παλιά.
Όταν γινόμαστε
Χριστιανοί περνούμε μια διαδικασία που αλλάζει τη μορφή μας, τη δομή και τη
λειτουργία μας. Ο Θεός μας έχει προορίσει να γίνουμε όμοιοι με την εικόνα του
Υιού Του (Ρωμ.η:29). Από τη στιγμή που πιστεύουμε αρχίζει η διαδικασία της
αποβολής του παλαιού ανθρώπου και της ανανέωσης του πνεύματος του νου μας. Ο
Θεός αλλάζει τον τρόπο σκέψης μας για να τον συμμορφώσει μ’ αυτόν του Ιησού.
Δεν μοιάζουμε πια με τον παλαιό άνθρωπο,
έχουμε μεταμορφωθεί με τη δύναμη του Χριστού σε νέο άνθρωπο και μ’ αυτή τη
μεταμόρφωση είμαστε ένα νέο κτίσμα (Εφ.δ:22-24, Β’Κορ.ε:17).
Κάποια καλά
παραδείγματα της διαδικασίας της “πνευματικής μεταμόρφωσης” είναι ο Σίμων και ο
Σαούλ. Το όνομα Σίμων σημαίνει “καλάμι”, κάτι ασταθές, εύκολα μετακινούμενο,
ευμετάβλητο. Αλλά ο Ιησούς είπε στον Σίμωνα ότι το όνομά του θα αλλαζόταν σε
Κηφάς, που σημαίνει “πέτρα” (Ιωαν.α:42). Η ζωή του Σίμωνα είχε αλλάξει από ένα
καλάμι σε μια πέτρα. Εκείνος που αρνήθηκε τον Ιησού είναι ο ίδιος που κήρυξε το
πρώτο μήνυμα την ημέρα της Πεντηκοστής (Πραξ.β:14-38) τι μεταμόρφωση!
Ο Σαούλ από την
Ταρσό ήταν σύμφωνος με το θάνατο του Στέφανου και πήγαινε στη Δαμασκό για να
συλλάβει εκείνους που επικαλούνταν το όνομα του Ιησού, αλλά όταν κλήθηκε από το
Θεό, ο ίδιος άνθρωπος μεταμορφώθηκε στο μεγάλο απόστολο Παύλο
(Πραξ.θ:1-6,20-21). Άλλαξε από διώκτης σε κήρυκα.
Αφού ένα άτομο
αναγεννηθεί, μπορεί μετά να καταλάβει λίγο, λίγο τι διδάσκει η Βίβλος. Η Βίβλος
λέει: “Εχομεν το νου του Χριστού” (Α’
Κορ.β:16) “Τότε διήνοιξεν αυτών τον νουν,
διά να καταλάβωσι τας γραφάς” (Λουκ.κδ:45). “Να φωτισθώσιν οι οφθαλμοί του νοός σας” (Εφ.α:18). Έχοντας το νου
μας αλλαγμένο μπορούμε να καταλάβουμε και να αφομοιώσουμε τις σκέψεις και τα
ιδανικά που εκφράζονται στο λόγο του Θεού. Είμαστε εν Χριστώ, και μέσα σ’
Αυτόν, λαμβάνουμε ένα νέο σύνολο ηθικών και πνευματικών αξιών που μας
παρακινούν να περπατήσουμε σε μια νέα ζωή (Β’Κορ.ε:17). Σαρκικές, κοσμικές
σκέψεις αντικαθίστανται συνεχώς με Βιβλικές (Εφ.δ:17-32, Ψαλμ.ριθ:105). Ο
σαρκικός άνθρωπος που οδηγείτο από σαρκικές ορμές μεταμορφώνεται σ’ έναν
οδηγούμενο από το Πνεύμα πιστό, που συνεχώς επιτρέπει στον Κύριο να σπέρνει
Βιβλικές ιδέες στο μυαλό του (Ρωμ.η:5-9).
Όλα αυτά είναι
σημαντικά όταν τα εφαρμόσουμε στη διαχείριση των οικονομικών πόρων που ο Θεός
μας εμπιστεύτηκε. Αν έχουμε μια λάθος γνώμη στον τομέα των χρημάτων, αυτό θα
επηρεάσει κι άλλες σφαίρες της πνευματικής μας ζωής (Ματθ.ς:19-21). Πολλές από
τις ιδέες για τα χρήματα που έχουμε πάρει από τους γονείς μας ή την κουλτούρα
μας είναι λάθος. Νέοι πιστοί έρχονται στο Χριστό με ιδέες για τα χρήματα που
σχηματίστηκαν σε μεγάλο βαθμό από το κοσμικό σύστημα. Αυτές οι εσφαλμένες ιδέες
πρέπει να διορθωθούν Βιβλικά.
Ο λόγος του Θεού
λέει: “καθώς φρονεί εν τη ψυχή αυτού,
τοιούτος είναι” (Παρ.κγ:7). Είναι ενδιαφέρον να σημειώσουμε ότι το κείμενο
των Παροιμιών κγ:7 ασχολείται με την απληστία. “Μη μερίμνα διά να γείνεις πλούσιος άπεχε από της σοφίας σου. Θέλεις
επιστήσει τους οφθαλμούς σου εις το μη υπάρχον; διότι ο πλούτος κατασκευάζει
βεβαίως εις εαυτόν πτέρυγας ως αετού, και πετά προς τον ουρανόν. Μη τρώγε τον
άρτον του φθονερού, μηδέ επιθύμει τα εδέσματα αυτού, διότι καθώς φρονεί εν τη
ψυχή αυτού, τοιούτος είναι. Φάγε και πίε, λέγει προς σε αλλ’ η καρδία αυτού δεν
είναι μετά σου (Παρ.κγ:4-7).
Λαμβάνοντας
υπόψη τα συμφραζόμενα, θα μπορούσαμε να καταλάβουμε το εδάφιο έτσι: “καθώς φρονεί
εν τη ψυχή αυτού (για τα χρήματα) τοιούτος είναι”. Εάν έχουμε λάθος ιδέα για τα
χρήματα, αυτό θα επηρεάσει αρνητικά την όλη μας στάση στο να δίνουμε για το
έργο του Θεού. Αντίθετα, εάν έχουμε τη σωστή ιδέα για τα χρήματα, αυτό θα
επιδράει θετικά.
Ένα άτομο είναι
το σύνολο των ιδεών και των σκέψεών του, είτε αυτές είναι θετικές, είτε
αρνητικές. Συνήθως, οι ενέργειές μας είναι η αντανάκλαση και η εικόνα των
διανοητικών μας κρίσεων. Είναι σημαντικό να έχουμε θετική στάση στα θέματα των
οικονομικών μας ευθυνών προς το Θεό. Παλιές σκέψεις και ιδέες για τα χρήματα θα
πρέπει να αντικατασταθούν με τις σκέψεις του Θεού σ’ αυτό το θέμα. Αυτό μπορεί
να γίνει μόνο εάν αφήσουμε τον Κύριο, με το Πνεύμα Του, ν’ αλλάξει τα μυαλά
μας. Πρέπει ν’ αφήσουμε το Πνεύμα να φτιάξει μέσα μας μια θετική, ανανεωμένη
διανοητική στάση στο να δίνουμε στο έργο του Θεού.
