Δεν μου αρέσει καθόλου να συστήνω διαζύγιο σε κανένα. Ο Θεός
καθιέρωσε το γάμο και γι’ αυτό είναι άγιος. Πρόκειται για ένα άγιο δεσμό που υποχρεούμαστε
να προστατέψουμε.
Ο ίδιος ο Ιησούς είπε, (Ματθ.ιθ:6) «Εκείνο λοιπόν το οποίον ο Θεός συνέζευξεν, άνθρωπος ας μη χωρίζη». Ακόμα στο εδ.9 ανέφερε ότι η πορνεία είναι επιτρεπτός λόγος για διαζύγιο. Σ’ ένα κόσμο γεμάτο αμαρτία και αναξιοπιστία, το διαζύγιο δεν είναι πάντα αναπόφευκτο.
Είναι αλήθεια ότι πολλοί Χριστιανοί είναι πάρα πολύ πρόθυμοι
να διαλύσουν το γάμο τους μετά την πρώτη μεγάλη διαφωνία τους ή όταν η φλόγα
του ειδυλλίου αρχίζει να τρεμοσβήνει. Πάρα πολλοί άνθρωποι βλέπουν το διαζύγιο σαν
μια βολική έξοδο κινδύνου. Η επιπόλαιη αδιαφορία για τους όρκους που δόθηκαν
στο γάμο, είναι απαράδεκτη για ένα παιδί του Θεού. Κάθε χριστιανικό ζευγάρι που
στέκεται μπροστά στο Θεό για να σφραγίσει την ένωση τους, πρέπει να δεσμευτεί ότι
θα παραμείνουν μαζί και στα εύκολα και στα δύσκολα.
Την ίδια στιγμή, δεν μπορεί κανείς να αρνηθεί ότι υπάρχουν άντρες
και γυναίκες που έχουν παγιδευτεί σε σοβαρά δυσλειτουργικούς γάμους και είναι
φανερό ότι μερικές από αυτές τις σχέσεις απλά δεν θα μπορούν να αποκατασταθούν.
Σίγουρα κάποιος ή και οι δύο φταίνε γι’ αυτή την κατάληξη. Σίγουρα δεν τηρήθηκαν οι αρχές του λόγου του Θεού που πρέπει να διέπουν το γάμο και τη σχέση των συζύγων. Σίγουρα άφησαν τον Ιησού έξω από το σπίτι τους, όσο και αν προφασιζόταν ότι είναι χριστιανοί.
Όμως, τι μπορεί να γίνει σε μια τέτοια περίπτωση;
Πιστεύω ότι ο λόγος του Θεού δίνει λύση και γι’ αυτή την περίπτωση, Α’ Κορ.ζ:10-11 «Εις δε τους νενυμφευμένους παραγγέλλω, ουχί εγώ αλλ' ο Κύριος, να μη χωρισθή η γυνή από του ανδρός αυτής· αλλ' εάν και χωρισθή, ας μένη άγαμος ή ας συνδιαλλαγή με τον άνδρα· και ο ανήρ να μη αφίνη την εαυτού γυναίκα».
Θα δούμε τέσσερις καταστάσεις στις οποίες το διαζύγιο μπορεί να είναι μια σκόπιμη επιλογή:
1. Αμετανόητος μοιχεία.
Αν ένας άντρας ή μια γυναίκα απιστήσει στο
σύντροφό του, είναι δυνατόν να συγχωρέσουν και να συμφιλιωθούν. Αλλά αυτό είναι
μόνο μια επιλογή, αν το άτομο που διέπραξε τη μοιχεία είναι πρόθυμο να παραδεχτεί
την αμαρτία του και να διακόψει τον παράνομο δεσμό. Αν η υπόθεση ήταν μια
μοναδική εμπειρία, και ο/η ένοχος σύζυγος είναι συντετριμμένος για την αμαρτία
του, στη συνέχεια η θεραπεία είναι δυνατή. Ωστόσο, όταν κάποιος απατά συνεχώς
τη γυναίκα του (ή αντίστροφα) έχει πλανηθεί, και εκθέτει το/τη σύντροφό του σε
κίνδυνο αφροδίσιου νοσήματος. Εάν ο/η σύζυγός σου έχει σεξουαλικές σχέσεις με κάποιον άλλο, δεν απαιτείται από το Θεό να
ανεχτείς αυτή τη συμπεριφορά.
2. Ενδοοικογενειακή βία.
Δεν νομίζω ότι είναι σωστό να συμβουλέψεις μια γυναίκα να μείνει σ’
ένα γάμο που υφίσταται σωματική κακοποίηση. Η γυναίκα πρέπει να πάρει τα παιδιά
της και να φύγει από το σπίτι, αν ο σύζυγός της την δέρνει ή εκφράζει βίαιες
απειλές. Βέβαια, πρέπει να εξεταστεί και η περίπτωση που η σύζυγος με τη
συμπεριφορά της εξωθεί αυτές τις συμπεριφορές. Αν όμως ο σύζυγος είναι το
πρόβλημα, είναι ανεύθυνο για κάθε Χριστιανό εργάτη να πει σε μια κακοποιημένη
γυναίκα να μείνει σε ένα σπίτι που κινδυνεύει η σωματική της ακεραιότητα. Ο χωρισμός
είναι μια επιλογή για ένα διάστημα. Αν ο σύζυγος (ή η σύζυγος) είναι
διατεθειμένος/η να δεχτεί συμβουλές, θα μπορούσε να σωθεί ο γάμος. Αλλά ο Θεός
δεν περιμένει από εσένα να μείνεις παντρεμένη με ένα καταχραστή. Θέλει να σε
σώσει από αυτή την κατάσταση!
3. Συναισθηματική σκληρότητα ή συνεχής έλεγχος.
Ξέρω γυναίκες (και άντρες) που επί χρόνια υπομένουν λεκτική
βία από τους/τις συζύγους που ισχυρίζονται ότι αγαπούν το Θεό, αλλά δεν
καταλαβαίνουν ότι με αυτή την εξουσιαστική στάση τους αργοσκοτώνουν τις/τους
συζύγους τους. Κάποιοι σύζυγοι πιστεύουν ότι έχουν το δικαίωμα να ελέγχουν, να αναλύουν
και να ρυθμίζουν κάθε κίνηση της/του συζύγου τους. Άλλοι/ες συνέχεια
αποπαίρνουν τους/τις συζύγους, ουρλιάζουν ή τους/τις υποβάλουν σε συνεχή
βωμολοχία και νευριασμένους εξάψαλμους. Για τα θύματα, αυτό μπορεί να οδηγήσει
σε κατάθλιψη, σε εθισμό, ακόμη και σε αυτοκτονία. Αν ο δράστης δεν είναι
πρόθυμος να μετανοήσει γι’ αυτές τις τοξικές συμπεριφορές, η/ο σύζυγος πρέπει
να βγει απ’ αυτή τη σχέση πριν αυτή η κατάχρηση καταστρέψει ό, τι έχει
απομείνει από την εικόνας του/της. Αυτή η αρχή ισχύει και για τους συζύγους που
καταναλώνουν ναρκωτικές ουσίες, είναι αλκοολικοί ή έχουν εγκληματική
δραστηριότητα.
4. Πνευματική ασυμβατότητα.
Πολλές
φορές ένας από τους συζύγους θα πιστέψει στο Χριστό πριν από τον άλλο. Στις
καλύτερες περιπτώσεις, ο/η πιστός σύζυγος οδηγεί τον άπιστο στον Κύριο. Αλλά τι
γίνεται αν ο άπιστος σύζυγος ποτέ δεν αποδέχεται το Χριστιανισμό; Ο Παύλος είπε
στους Κορίνθιους ότι μπορούν να μείνουν μαζί, αλλά και ότι δεν είναι λάθος να
επιτρέψουν στον άπιστο σύζυγο να φύγει (Α’ Κορ.ζ:12-16).
Βέβαια, ξέρουμε ότι το διαζύγιο δεν είναι αποδεκτό γιατί «Ο Θεός μισεί το διαζύγιο» Μαλαχ.β:16. Αλλά, μήπως υπάρχουν περιπτώσεις που δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά; Και τότε, το έλεος του Θεού είναι μεγαλύτερο!
Ο Θεός σίγουρα μισεί τον πόνο, την ντροπή και την οικογενειακή διάλυση που συνοδεύει το διαζύγιο, αλλά επίσης προσφέρει θεραπεία, αποκατάσταση και ελευθερία σε ανθρώπους που έχουν διαλυθεί οι γάμοι τους.
Καθώς εργαζόμαστε για να προστατέψουμε τους γάμους και να ενθαρρύνουμε ισχυρές οικογένειες, ας αφήσουμε περιθώρια στις καρδιές μας - και στη θεολογία μας - για τους ανθρώπους που απλά δεν μπορούν να μείνουν σε ανεπανόρθωτες σχέσεις.
