Ο
Ιωάννης κήρυξε: «βάπτισμα μετανοίας εις άφεσιν αμαρτιών» (Μάρκ.α:4,
Λουκ.γ:3) δείχνοντας τον καιρό που ο Θεός θα συγχωρούσε τις αμαρτίες στο χριστιανικό
βάπτισμα στο νερό. Λίγο πριν το πρώτο χριστιανικό βάπτισμα, ο Πέτρος είπε: «Μετανοήσατε,
καί άς βαπτισθή έκαστος υμών εις τό όνομα τού
Ιησού Χριστού εις άφεσιν αμαρτιών…» (Πράξ.β:38). Άφεση σημαίνει αποδέσμευση,
εξάλειψη, ακύρωση, αθώωση. Στο βάπτισμα ο Θεός αποδεσμεύει, εξαλείφει, ακυρώνει
και αθωώνει τις αμαρτίες μας.
Κάποιοι
διαφωνούν μ’ αυτή την άποψη, υποστηρίζοντας ότι το βάπτισμα γίνεται επειδή
κάποιος ήδη έχει λάβει άφεση αμαρτιών. Όμως δεν είναι αυτή η έννοια της
πρόθεσης «εις» στο Πράξ.β:38. Η πρόθεση αυτή σημαίνει: κίνηση προς
κι όχι από. Επί σκοπού ή πρόθεσης: λέγω εις αγαθόν = μιλάω για το καλό,
εις πόλεμον θωρήξομαι = θα εξοπλιστώ για πόλεμο.
Το
ίδιο το κείμενο μας οδηγεί σ’ αυτή την έννοια: Αμαρτωλοί ρωτάνε τι να κάνουν
(Πράξ.β:37), κι ο Πέτρος τους απαντά, εξηγώντας τους τι χρειαζόταν να κάνουν
προκειμένου να λάβουν άφεση αμαρτιών. Μ’ αυτά που τους είπε δεν εννοούσε:
Μετανοήστε και βαπτιστείτε γιατί εσείς ήδη έχετε λάβει άφεση αμαρτιών.
«διότι
τούτο είναι τό αίμά μου τό τής καινής διαθήκης, τό υπέρ πολλών εκχυνόμενον εις
άφεσιν αμαρτιών»
(Ματθ.κς:28).
Εδώ
έχουμε ακριβώς την ίδια φρασεολογία από το στόμα του Ιησού. Ο Κύριος έχυσε το
αίμα Του για να λάβουμε άφεση αμαρτιών κι όχι επειδή ήδη την είχαμε. Η φράση
αναφέρεται στη μελλοντική άφεση των αμαρτιών (όπως τη χρησιμοποίησαν ο Ιωάννης
και ο Ιησούς), αλλά σε καμία περίπτωση δεν αναφέρεται σε προγενέστερη άφεση
αμαρτιών. Πολλά άλλα εδάφια της Γραφής επισημαίνουν το ρόλο του βαπτίσματος
στην άφεση των αμαρτιών.
Αναγέννηση με το
βάπτισμα;
Σ’
αυτό το σημείο πρέπει να επισημάνουμε ότι πουθενά η Γραφή δεν διδάσκει κάτι
τέτοιο, γιατί το νερό και η τελετουργία δεν έχουν από δικού τους καμία σώζουσα
δύναμη. Το βάπτισμα στο νερό δεν είναι μια μαγική πράξη. Δεν έχει καμία
πνευματική αξία, εκτός αν συνοδεύεται από συνειδητή πίστη και μετάνοια. Το
βάπτισμα είναι σημαντικό, μόνο επειδή ο Θεός το όρισε έτσι. Ο Θεός θα μπορούσε
να είχε διαλέξει να συγχωρεί τις αμαρτίες χωρίς το βάπτισμα, αλλά στην εκκλησία
της Καινής Διαθήκης διάλεξε να το κάνει κατά την ώρα του βαπτίσματος. Οι
ενέργειές μας κατά το βάπτισμα δεν προμηθεύουν ούτε κερδίζουν τη σωτηρία. Ο
Θεός από μόνος Του μας απαλλάσσει από τις αμαρτίες, ακριβώς επειδή ο Χριστός με
το θάνατό Του πλήρωσε γι’ αυτές. Όταν εμείς υπακούμε και βαπτιζόμαστε στο νερό
σύμφωνα με το σχέδιο του Θεού, ο Θεός τιμά την υπακοή της πίστης μας και
συγχωρεί τις αμαρτίες μας.
Το βάπτισμα είναι
μέρος της αναγέννησης.
Ο
Ιησούς είπε ότι πρέπει να γεννηθούμε από το νερό και το Πνεύμα, αν θέλουμε να
μπούμε στη Βασιλεία του Θεού (Ιωάν.γ:5). Σωθήκαμε «διά λουτρού παλιγγενεσίας
καί ανακαινίσεως τού Αγίου Πνεύματος»
(Τίτ.γ:5). Στο τέταρτο κεφάλαιο εξηγήσαμε ότι και τα δύο αυτά εδάφια
αναφέρονται στο βάπτισμα στο νερό. Αυτά τα εδάφια τοποθετούν το βάπτισμα στο
νερό σαν μέρος της διαδικασίας της αναγέννησης, αλλά δεν διδάσκουν ότι με το
βάπτισμα στο νερό αναγεννάται κάποιος. Ο Ιησούς μίλησε για μία νέα γέννηση που
περιλαμβάνει το νερό και το Πνεύμα.
Πίστη και βάπτισμα
φέρνουν τη σωτηρία.
Ο
Ιησούς είπε: «Όστις πιστεύση καί βαπτισθή θέλει σωθή, όστις όμως απιστήση
θέλει κατακριθή» (Μάρκ.ις:16). Ο Ιησούς συνέδεσε την πίστη και το βάπτισμα
με την υπόσχεση της σωτηρίας, για να δείξει ότι και τα δύο είναι απαραίτητα. Αν
λέμε ότι το βάπτισμα δεν είναι αναγκαίο, είναι σαν ν’ αλλάζουμε τα λόγια του
Κυρίου ώστε να σημαίνουν «Όστις πιστεύση καί [δεν] βαπτισθή θέλει
σωθή».
Ο
Ιησούς με τα παραπάνω λόγια δεν αναφέρθηκε στην περίπτωση κάποιου που «πίστεψε»
αλλά αρνιόταν να βαπτιστεί, γιατί αυτό αντιφάσκει με την ορολογία. Ήξερε ότι αν
κάποιος δεν πιστεύει δεν μπορεί να βαπτιστεί, ή αν βαπτιστεί, το βάπτισμά του
χωρίς πίστη δεν θα είχε καμία αξία. Ήξερε ότι ο αληθινός πιστός θα ζητήσει να
βαπτιστεί. Με τα λόγια: «όστις όμως απιστήση θέλει κατακριθή», ο Ιησούς
αυτονόητα αναφέρθηκε στην περίπτωση κάποιου που θα αρνιόταν το βάπτισμα.
Το «πλύσιμο» των
αμαρτιών.
Στις
Πράξ.κβ:16 λέει: «Καί τώρα τί βραδύνεις; σηκωθείς βαπτίσθητι καί απολούσθητι
από τών αμαρτιών σου, επικαλεσθείς τό όνομα τού Κυρίου». Ο Θεός μας
«πλένει» και μας καθαρίζει από τις αμαρτίες μας στο βάπτισμα, όταν επικαλούμαστε
το όνομά Του. «…αλλά απελούσθητε, αλλά ηγιάσθητε, αλλ' εδικαιώθητε διά τού
ονόματος τού Κυρίου Ιησού καί διά τού
Πνεύματος τού Θεού ημών» (Α΄Κορ.ς:11). Πολλοί σχολιαστές βλέπουν αυτό το εδάφιο
σαν άλλη μία αναφορά της συγχώρησης των αμαρτιών που συμβαίνει όταν κάποιος
βαπτίζεται στο όνομα του Κυρίου Ιησού.
Μέρος της σωτηρίας.
Ο
Πέτρος κάποτε είπε ότι στις μέρες του Νώε «οκτώ, ψυχαί διεσώθησαν δι'
ύδατος» (Α΄Πέτρ.γ:29). Και συνέχισε: «Τού οποίου αντίτυπον όν τό
βάπτισμα, σώζει καί ημάς τήν σήμερον, ουχί αποβολή τής ακαθαρσίας τής σαρκός,
αλλά μαρτυρία τής αγαθής συνειδήσεως εις Θεόν,[αλλά συνειδήσεως αγαθής
επερώτημα εις θεόν] διά τής αναστάσεως τού
Ιησού Χριστού» (εδ.21).
Θα
μπορούσαμε με απλά λόγια να το αποδώσουμε κάπως έτσι: Μόνο οχτώ σώθηκαν μέσα
από το νερό. Αυτό το νερό συμβολίζει το βάπτισμα που σώζει κι εμάς ….. μας
σώζει με την ανάσταση του Ιησού Χριστού.
Τα
νερά του κατακλυσμού που έπνιξαν τους ανθρώπους τον καιρό του Νώε, λειτούργησαν
σαν μέσο σωτηρίας για τις οχτώ ψυχές που βρισκόταν μέσα στην κιβωτό, γιατί αυτή
έπλεε πάνω στα νερά. Σώθηκαν «δι' ύδατος» το οποίο συμβολίζει το
βάπτισμα σήμερα. Το βάπτισμα έχει γίνει ένα μέσο σωτηρίας για μας σήμερα, όχι
επειδή μας καθαρίζει από τη βρωμιά του φυσικού μας σώματος, αλλά γιατί μας
εφοδιάζει με μια αγαθή συνείδηση μπροστά στο Θεό. Επειδή ο Θεός μας καθαρίζει
από τις αμαρτίες μας στο βάπτισμα, μετά περιμένουμε να μας δώσει συνείδηση που
δεν θα μας κατακρίνει.
Δεν
θα πρέπει βέβαια να φανταζόμαστε ότι το νερό στη βάπτιση έχει κάποια ιδιαίτερη
σωτηριακή δύναμη. Το νερό από μόνο του δεν σώζει κανένα, όπως τα νερά του
κατακλυσμού από μόνα τους δεν έσωσαν τους οχτώ. Η σωτηρία βρισκόταν στην κιβωτό
και μόνο όσοι υπάκουσαν στο σχέδιο του Θεού να μπουν μέσα στην κιβωτό σώθηκαν.
Κατά τον ίδιο τρόπο, όταν υπακούμε το Θεό και βαπτιζόμαστε τοποθετούμαστε σε
ασφαλές μέρος. Με άλλα λόγια, το βάπτισμα είναι το νερό δια του οποίου
σωζόμαστε, αλλά ο Ιησούς είναι η κιβωτός της σωτηρίας μας.