ΔΕΚΑΤΟ

Είναι καλό να γνωρίζουμε όλη τη βουλή του Θεού!

Ερχόμαστε στην εκκλησία για να ακούσουμε το θέλημα του Θεού και να το πράξουμε.

Α΄Κορ.θ:5-16 «μη δεν έχομεν εξουσίαν να συμπεριφέρωμεν αδελφήν γυναίκα, ως και οι λοιποί απόστολοι και οι αδελφοί του Κυρίου και ο Κηφάς; ή μόνος εγώ και ο Βαρνάβας δεν έχομεν εξουσίαν να μη εργαζώμεθα; Τις ποτέ εκστρατεύει με ίδια αυτού έξοδα; Τις φυτεύει αμπελώνα και δεν τρώγει εκ του καρπού αυτού; ή τις ποιμαίνει ποίμνιον και δεν τρώγει εκ του γάλακτος του ποιμνίου; Μήπως κατά άνθρωπον λαλώ ταύτα; ή δεν λέγει ταύτα και ο νόμος; διότι εν τω νόμω του Μωϋσέως είναι γεγραμμένον· Δεν θέλεις εμφράξει το στόμα βοός αλωνίζοντος. Μήπως μέλει τον Θεόν περί των βοών; ή δι' ημάς βεβαίως λέγει τούτο; διότι δι' ημάς εγράφη, ότι ο αροτριών με ελπίδα πρέπει να αροτριά, και ο αλωνίζων με ελπίδα να μετέχη της ελπίδος αυτού. Εάν ημείς εσπείραμεν εις εσάς τα πνευματικά, μέγα είναι εάν ημείς θερίσωμεν τα σαρκικά σας; Εάν άλλοι μετέχωσι της εφ' υμάς εξουσίας, δεν πρέπει μάλλον ημείς; Αλλά δεν μετεχειρίσθημεν την εξουσίαν ταύτην, αλλ' υποφέρομεν πάντα, διά να μη προξενήσωμεν εμπόδιόν τι εις το ευαγγέλιον του Χριστού. Δεν εξεύρετε ότι οι εργαζόμενοι τα ιερά εκ του ιερού τρώγουσιν, οι ενασχολούμενοι εις το θυσιαστήριον μετά του θυσιαστηρίου λαμβάνουσι μερίδιον; Ούτω και ο Κύριος διέταξεν, οι κηρύττοντες το ευαγγέλιον να ζώσιν εκ του ευαγγελίου. Πλην εγώ ουδέν τούτων μετεχειρίσθην. Ουδέ έγραψα ταύτα διά να γείνη ούτως εις εμέ· διότι καλόν είναι εις εμέ να αποθάνω μάλλον παρά να ματαιώση τις το καύχημά μου. Διότι εάν κηρύττω το ευαγγέλιον, δεν είναι εις εμέ καύχημα· επειδή ανάγκη επίκειται εις εμέ· ουαί δε είναι εις εμέ εάν δεν κηρύττω».

Β΄Κορ.ια:7 «Η έπραξα αμαρτίαν ταπεινόνων εμαυτόν διά να υψωθήτε σεις, διότι σας εκήρυξα δωρεάν το ευαγγέλιον του Θεού;».

Τι έχει διατάξει ο Θεός και τι κάνουμε εμείς; Πρέπει να ξέρουμε γιατί είναι δικό μας θέμα.

Ότι έχουμε μας το έχει δώσει ο Θεός. Βέβαια, θα πει κάποιος: αν δεν δουλέψω εγώ… Όμως, ποιος μας δίνει δύναμη και υγεία για να δουλέψουμε, ποιος ανατέλλει τον ήλιο, ποιος δίνει βροχές;

Η τάση του Θεού είναι να δίνει. Η τάση του πιστού ποια πρέπει να είναι;

Όχι μόνο χρήμα, αλλά χρόνο, καλοπέραση, ύπνο, υπομονή.

Οι διατάξεις του Θεού είναι για πιστούς. Ο Θεός πήρε από τους Ισραηλίτες ότι χρειαζόταν για τη σκηνή του Μαρτυρίου.

Ότι υλικό δίνουμε, γίνεται πνευματική αξία στον ουρανό. Ο Ιησούς ονόμασε τα χρήματα Μαμωνά της αδικίας, αλλά ότι μπορείς να κάνεις με τον Μαμωνά μέσα στα πλαίσια του λόγου του Θεού, κάνε το.

Γεν.ιδ:20 «και ευλογητός ο Θεός ο Ύψιστος όστις παρέδωκε τους εχθρούς σου εις την χείρα σου. Και Άβραμ έδωκεν εις αυτόν δέκατον από πάντων».

Δεν υπήρχε ακόμα Μωσαϊκός νόμος. Δεν είναι θέμα νόμου, είναι βασική αρχή που ποτέ δεν καταλύθηκε. Είναι πράξη ευγνωμοσύνης προς το Θεό.

Λευιτ.κζ:30 «Και παν δέκατον της γης, είτε εκ του σπόρου της γης είτε εκ του καρπού των δένδρων, του Κυρίου είναι· είναι άγιον εις τον Κύριον».

Αριθ.ιη:23 «αλλ' οι Λευΐται, ούτοι θέλουσιν υπηρετεί την υπηρεσίαν της σκηνής του μαρτυρίου και ούτοι θέλουσι βαστάζει την ανομίαν αυτών· τούτο θέλει είσθαι νόμιμον αιώνιον εις τας γενεάς σας· και δεν θέλουσιν έχει μεταξύ των υιών Ισραήλ ουδεμίαν κληρονομίαν».

Ήταν για τη συντήρηση των Λευιτών, αργότερα βέβαια τους στοίχισε η απιστία τους.

Β΄Κορ.θ:7 «Έκαστος κατά την προαίρεσιν της καρδίας αυτού, ουχί με λύπην ή εξ ανάγκης· διότι τον ιλαρόν δότην αγαπά ο Θεός».

Ιλαρός δότης είναι ο χαρούμενος δότης. Μιλάμε για πιστούς.

Δευτ.ιδ:22-23 «Θέλεις εξάπαντος δεκατίζει πάντα τα γεννήματα του σπόρου σου, τα οποία φέρει ο αγρός κατ' έτος. Και θέλεις τρώγει ενώπιον Κυρίου του Θεού σου, εν τω τόπω όντινα εκλέξη διά να θέση το όνομα αυτού εκεί, το δέκατον του σίτου σου, του οίνου σου και του ελαίου σου, και τα πρωτότοκα των βοών σου και των προβάτων σου· διά να μάθης να φοβήσαι πάντοτε Κύριον τον Θεόν σου».

Αποδεκατισμός = πίστη!

Στα 10 € εύκολα δίνεις το 1 €, στα 1000 όμως θα δώσεις τα 100;

Του Θεού είναι όλα. Ο Θεός επιτρέπει κι έχουν αξία τα χρήματα (τελευταία παγκόσμια γεγονότα, αλλά ιδιαίτερα στην Ελλάδα).

Μαλαχ.γ:8 «Μήπως θέλει κλέπτει ο άνθρωπος τον Θεόν; σεις όμως με εκλέπτετε· και λέγετε, Εις τι σε εκλέψαμεν; εις τα δέκατα και εις τας προσφοράς».

Αριθ.κη:2 «Πρόσταξον τους υιούς Ισραήλ και ειπέ προς αυτούς, Τα δώρα μου, τους άρτους μου, την θυσίαν μου γινομένην διά πυρός εις οσμήν ευωδίας προς εμέ, προσέχετε να προσφέρητε εις εμέ εν τω πρέποντι καιρώ αυτών».

Δέκατα – προσφορές – δώρα.

Ματθ.κγ:23 «Ουαί εις εσάς, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριταί, διότι αποδεκατίζετε το ηδύοσμον και το άνηθον και το κύμινον, και αφήκατε τα βαρύτερα του νόμου, την κρίσιν και τον έλεον και την πίστιν· ταύτα έπρεπε να πράττητε και εκείνα να μη αφίνητε».

Ισχύει και στην Καινή Διαθήκη.

Α΄Κορ.θ:3-14

Α΄Τιμ.ε:17 «Οι καλώς προϊστάμενοι πρεσβύτεροι ας αξιόνωνται διπλής τιμής, μάλιστα όσοι κοπιάζουσιν εις λόγον και διδασκαλίαν».

Σήμερα μπορεί να μην υπάρχουν Λευίτες αλλά υπάρχουν οι εργάτες του Θεού.