Χριστιανός υπό μια έννοια σημαίνει, άνθρωπος που ο Θεός
έκλεξε, προσκάλεσε και ξεχώρισε από τον κόσμο (κόσμο, νοούμε το αντίθετο και
υλιστικό φρόνημα του κόσμου). Αυτό, το διατύπωσε αποφασιστικά ο Χριστός: «δεν
είσθε εκ του κόσμου, αλλ’ εγώ σας εξέλεξα εκ του κόσμου» (Ιωάν.ιε:19). Το
ολέθριο σφάλμα πολλών είναι ότι όταν άκουσαν το «έλθετε προς με» (Ματθ.ια:28),
έκλεισαν τ' αυτιά τους και δεν πρόσεξαν και το «εξέλθετε εκ μέσου αυτών και
αποχωρίσθητε» (Β’ Κορ.ς:17). Όμως, πώς να ζήσεις το Χριστό και με το Χριστό
μέσα στον κόσμο!..
Α. Η ΑΝΑΓΚΗ ΤΟΥ ΞΕΧΩΡΙΣΜΟΥ
Διότι «ο κόσμος όλος εν τω πονηρώ κείται» (Α’ Ιωάν.ε:19) κι
απ’ αυτό τον κόσμο, τη δύναμη, την έλξη του και το φρόνημά του, μας
απελευθερώνει ο Χριστός. Αν ο ξεχωρισμός δεν γίνει, είναι σαν να γλυτώνεις έναν
από τον πνιγμό και για να συνέλθει να τον εμπιστευθείς... στο κύμα. Το
«αγίασον... εκ του κόσμου δεν είναι» (Ιωάν.ιζ:16,17), δείχνει τη διαχωριστική
γραμμή που πρέπει να υπάρχει.
Πρέπει δε, «διότι...
1. «Ποια σχέση μπορεί
να ’χει η δικαιοσύνη με την ανομία;» (14). Στο πρώτο βήμα συμπόρευσης
(επαγγελματικής, κοινωνικής, ψυχαγωγικής), θα σκοντάψει η δικαιοσύνη με την
ανομία. Εκτός, αν... στο μέρος σου η δικαιοσύνη έχει υποσταλεί. Τότε!..
2. «Ποια επικοινωνία
μπορεί να ’χει το φως με το σκοτάδι;» (14). Δέχτηκε ποτέ ο ήλιος ν’
ανατείλει τα μεσάνυχτα; Δεν είδες πως «φως» και «σκοτάδι» ποτέ δεν συνυπάρχουν,
αλλά το ένα διώχνει το άλλο; Πώς λοιπόν εσύ που είσαι «φως εν Κυρίω... θα
συνεργήσεις στα έργα του σκότους» (Εφες.ε:8,11).
3. «Ποια συμφωνία
μπορεί να υπάρξει ανάμεσα Χριστού και Βελίαλ;» (15). Ο χαρακτηρισμός «Βελίαλ»,
σημαίνει - ακαθαρσία, άχρηστα πράγματα και στο Δευτ.ιγ:13 έχουμε ένα παράδειγμα
προσπάθειας εκτροπής από το Θεό στην ειδωλολατρία.
4. «Ποια θέση μπορεί
να ’χει ο πιστός μέσα στη σύναξη των απίστων;» (15). Γνωστή η άρνηση του
λευκαντή να συγκατοικήσει με τον καρβουνιάρη και σωστό το επιχείρημα του «διότι
όσα εγώ λευκαίνω, εσύ θα τα μαυρίζεις». Δεν σε φοβίζει ένα τέτοιο ενδεχόμενο!..
5. «Ποια θέση έχουν
τα είδωλα στο Ναό του Θεού;» (16). Εφόσον «είμαστε ναός του Θεού», πώς να
μπάσεις μέσα σου τα είδωλα κοσμικοφροσύνη, επιδεικτικότητα, υποκρισία,
φιλαργυρία και άλλα! Δεν βλέπεις πως βεβηλώνεις έτσι το «Ναό του Θεού»!..
Β. Η ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΞΕΧΩΡΙΣΜΟ
«Εξέλθετε και αποχωρίσθητε» (17), είναι η πρόσκληση του
Θεού. Η πνευματική ζωή, πρέπει να ’ναι μια διαρκής «έξοδος». Όχι, σαν τον Λωτ
«είδε τα Σόδομα... έκλεξε εις σεαυτόν τα Σόδομα... έστησε τις σκηνές του έως
Σοδόμων... εκάθητο παρά την πύλην των Σοδόμων» (Γέν.ιγ:10-12, ιθ:1). Απ’ όταν ο
Θεός «διεχώρισεν το φως από του σκότους» (α:4), ο άνθρωπος πασκίζει να τ’
αναμείξει. Να καθαιρέσει τα όρια, ανάμεσα πνευματικού και σαρκικού, αγιότητας
και αμαρτίας, αφιέρωσης και κο- σμικότητας. Προσπαθεί να σβήσει τη διαχωριστική
γραμμή ανάμεσα του «τα άνω φρονείτε, μη τα επί της γης» (Κολ.γ:2). Σ’ όλα αυτά,
ο Θεός απαντάει:
- εξέλθετε
- αποχωρισθείτε
Γ. ΟΙ ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ ΓΙ’ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΞΕΧΩΡΙΖΟΥΝ
1. «Θα σας δεχθώ»
(17). Το «εξέλθετε», δεν σημαίνει αποπομπή στο κενό και τη μοναξιά. Σημαίνει,
πλησίασμα στην ανοιχτή αγκαλιά του Θεού. Σημαίνει, προσευχές που ακούγονται κι
απαντιούνται γιατί τώρα δεν υπάρχει τίποτα που να εμποδίζει την ελεύθερη και
εγκάρδια επικοινωνία. Πρόκειται για μια εγκάρδια πνευματική σχέση, που δεν την
υποβαθμίζει ούτε την αμαυρώνει η μοιρασμένη καρδιά. Δεν υπάρχει τίποτα, ανάμεσα
Θεού και πιστού.
2. «Θα γίνω Πατέρας
σας» (18). Ο Θεός γίνηκε Πατέρας μας, βάσει του έργου του Χριστού. Γίνεται
προσωπικά και βιωματικά Πατέρας μας, όταν δια του Χριστού Τον πλησιάσουμε.
Γίνεται και κατά μια στενότερη κι εγκάρδια σχέση, όταν βαθιά κι ανεξίτηλα
τραβήξουμε τη διαχωριστική γραμμή.
