Αποκ.η:3 Και ήλθεν άλλος άγγελος και εστάθη έμπροσθεν
του θυσιαστηρίου, κρατών θυμιατήριον χρυσούν και εδόθησαν εις αυτόν θυμιάματα πολλά,
δια να προσφέρη με τας προσευχάς πάντων των αγίων επί το θυσιαστήριον το χρυσούν
το ενώπιον του θρόνου.
Και ήλθεν άλλος άγγελος
Αυτός ο άγγελος
είναι ένας άλλος, εκτός των 7 αγγέλων που είδαμε, ο οποίος ήλθε και στάθηκε
μπροστά στο θυσιαστήριο.
ήλθε και εστάθη έμπροσθεν του θυσιαστηρίου
Το θυσιαστήριο
αυτό είναι αντίτυπο του θυσιαστηρίου που βλέπουμε στην Εξ.λ:1. Στο Λουκ.α:11
μας αναφέρει πάλι αυτό το θυσιαστήριο του θυμιάματος. Αναφέρεται σε κάτι
πνευματικό, εξίσου αληθινό.
κρατών θυμιατήριον χρυσούν
Στην Εβρ.θ:4 μας
λέει ότι το χρυσό θυμιατήριο βρισκόταν μέσα στα άγια των αγίων.
Το θυμίαμα
προσφερόταν κάθε μέρα πάνω στο θυσιαστήριο του θυμιάματος, που ήταν έξω από το
καταπέτασμα. Μια φορά το χρόνο ο αρχιερέας εισερχόταν μέσα στα άγια των αγίων
για να θυμιάσει. Κρατούσε το θυμιατήριό του μέσα στο οποίο καιγόταν το θυμίαμα
και δημιουργούσε ένα νέφος που γέμιζε όλο εκείνο το χώρο. Τότε η δόξα του
ΓΙΑΧΟΥΕ φανερωνόταν από το θρόνο Του, μέσα σ’ αυτό το νέφος του θυμιάματος.
Αυτό το χρυσό θυμιατήριο λοιπόν, είναι για να προσφέρεται θυμίαμα. Ο χρυσός
συμβολίζει τη θεότητα. Αυτό σημαίνει ότι ο Θεός είναι ο μόνος στον Οποίο
προσφέρουμε το θυμίαμά μας, που είναι οι προσευχές μας.
Και εδόθησαν εις αυτόν θυμιάματα πολλά
Αυτά τα θυμιάματα
δόθηκαν στον άγγελο, δεν προσεύχεται ο άγγελος. Του δόθηκαν τα θυμιάματα, για
να τα προσφέρει με τις προσευχές όλων των αγίων. Ο Ιωάννης βλέπει αυτόν τον
άγγελο απλά να προσφέρει θυμίαμα σε κάποιον.
Τα πολλά θυμιάματα
συμβολίζουν τις πολλές προσευχές που πρέπει να προσφέρει μαζί με τις προσευχές
όλων των αγίων. Το θυμίαμα συμβολίζει την προσευχή (Ψαλμ.ρμα:2), όπου ο Δαβίδ
λέει να έρθει η προσευχή του ενώπιον του Θεού σαν ευώδες θυμίαμα. Ακόμα
Αποκ.ε:8.
Αυτά τα πολλά
θυμιάματα έπρεπε να προσφερθούν μαζί με τις προσευχές όλων των αγίων. Μια άλλη
καλή ερμηνεία είναι ότι έπρεπε να προσφερθεί για τις προσευχές των αγίων. Ο
Θεός θυμάται τις προσευχές μας και τα δάκρυά μας
Ψαλμ.ρβς:5, 6 Οι
σπείροντες μετά δακρύων εν αγαλλιάσει θέλουσι θερίσει.
Ψαλμ.νς:8 Ο Δαβίδ
λέει: Κύριε, θες τα δάκρυά μου εν τη φιάλη σου. Όλα τα δάκρυά μας προς
το Θεό έχουν διαφυλαχτεί. Όλες οι προσευχές μας πρόκειται να απαντηθούν πλήρως.
Ο Θεός δεν έχει ξεχάσει απολύτως τίποτα. Οι προσευχές μας δεν πάνε χαμένες.
Γιατί εδώ στο
όγδοο κεφάλαιο της Αποκάλυψης, όταν πρόκειται να εκχυθούν οι πληγές πάνω στη
γη, βλέπει ο Ιωάννης αυτή την όραση με τον άγγελο να προσφέρει θυμίαμα για τις
προσευχές όλων των αγίων;
Εκείνο που
ακολουθεί σαν απάντηση αυτών των προσευχών που έχουν προσφερθεί είναι κυρίως η
ήττα του Σατανά και η νίκη του Ιησού Χριστού, του Αρνίου. Αυτό ποθούσαν και
λαχταρούσαν να δουν όλοι οι άγιοι του Θεού δια μέσου των αιώνων. Λαχταρούσαν
την απελευθέρωση του Θεού, λαχταρούσαν
Αυτόν που θα σύντριβε το κεφάλι του Σατανά.
Ο απόστολος Παύλος
στην Ρωμ.η:19-23 λέει ότι όλη η κτίση συστενάζει και συναγωνιά, περιμένοντας τη
στιγμή που θα ελευθερωθεί από τη δουλεία της φθοράς, από την κατάρα της
αμαρτίας. Και οι άγιοι του Θεού, εμείς που έχουμε την απαρχή του Πνεύματος
στενάζομεν εν εαυτοίς, περιμένοντας την υιοθεσίαν, την απολύτρωση του σώματος
ημών. Περιμένουμε για τη νίκη αυτή του Ιησού Χριστού και την τελική συντριβή
του Σατανά.
Οι προσευχές όλων
των αγίων έχουν γίνει γι’ αυτή τη νίκη του Ιησού Χριστού. Η βασιλεία του Θεού
εγκαθιδρύεται. Ο Σατανάς συντρίβεται ολοσχερώς και το σύστημα του Α/Χ
διαλύεται. Έτσι, οι προσευχές των αγίων δια μέσου των αιώνων εκπληρώνονται και
έχουν μεγάλη επίδραση στην εγκαθίδρυση της βασιλείας του Θεού.
Στο Λουκ.ιη:7, 8 ο
Ιησούς λέει: ο δε Θεός δεν θέλει κάμει
εκδίκησιν των εκλεκτών αυτού, των βοόντων πρός αυτόν ημέραν και νύκταν.... σας
λέγω ότι θέλει κάμει την εκδίκησιν αυτών ταχέως. Και όταν αυτά τα γεγονότα
συμβούν, θα συμβούν ταχέως.
