Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Παρασκευή 12 Ιουνίου 2015

Η ζωή του Χριστού στα 4 ευαγγέλια (54)


Πώς ο Υιός του ανθρώπου ανέβη και κατέβη;  (Ιωάν.γ:13)
Α’ Κορ.ιε:50

«Ο ΩΝ ΕΝ ΤΩ ΟΥΡΑΝΩ» Στο κείμενο παραλείπεται από τον p66,75 S B L W 33. Πολλοί εκκλησιαστικοί πατέρες και πολλά χειρόγραφα δίνουν την μαρτυρία Ο ΩΝ ΕΝ ΤΩ ΟΥΡΑΝΩ. 

«ειμή» Ο Υιός του ανθρώπου είναι η μία και μεγάλη εξαίρεση στην δύσκολη αυτή κατάσταση του ανθρώπου. Επειδή λοιπόν ανέβη, γι’ αυτό μπορούμε κι εμείς (εδ.15)


Πότε ο Υιός του ανθρώπου ανέβηκε; (αναβαίνω) Ιωάν.ις:7 κ:17 Πράξ.α:9 β:33,34 EΦΕΣ.δ:7

Το ότι ο Χριστός θα ανέβαινε είναι μελλοντικό γεγονός. Γιατί όμως το λέει σαν τετελεσμένο; (ανέβηκεν)

Διότι είναι μια δήλωση για όλους τους αιώνες, όλους τους λαούς όλες τις εποχές. Κανείς δεν μπορούσε να είναι άξιος γι’ αυτό.

Όποιος ανεβεί, θα ανεβεί μόνο εξ αιτίας και δια Ιησού Χριστού.

«ο καταβάς» - ειμί ο εκ του ουρανού καταβάς Το ανέβασμα του Χριστού ήταν σε άμεση σχέση με το γεγονός της κατάβασής Του. Αναφέρεται όμως και στην εξουσία και στη θέση του Χριστού, σαν Αυτός που έχει αποσταλεί από τον Πατέρα.

Δεν μιλάει για κάποια απόσταση που διάνυσε για να έλθει, για να ταξιδέψει. Μιλά για την πηγή της εξουσίας (δηλ. από άνωθεν και γι’ αυτό κατέβηκε).

«ο καταβαίνων» χρησιμοποιείται στο Ιωάν.ς:33, 38, 41, 42, 50, 51, 58. Επίσης Ματθ.κα:23-27 και δεν είναι κάποια παρελθούσα πράξη, αλλά κάτι που γίνεται τώρα (παρών) Ιωάν.ς:32,33.

Το ότι έχει «αποσταλεί» σημαίνει ότι έχει την εξουσία του ουρανού και την ομοίωση (δεν αναφέρεται σε ταξίδι από πάνω προς τα κάτω) Ιωάν.γ:31,34  η:23,42  ις:30  A’ Κορ.ιε:47 Ιωάν.ε:23,24,36-38 Με τον ίδιο τρόπο απεστάλλει και ο Ιωάννης Ιωάν.α:6 απεστάλλει όπως ο Λόγος.

Εκείνος στον οποίο ευαρεστήθηκε ο Θεός, που υπάκουσε στο Θεό και εκπλήρωσε το θέλημά Του, Αυτός είναι που έγινε δεκτός στους ουρανούς, ανοίγοντας τον δρόμο για όλους του υιούς του Θεού. Ιωάν.κ:21

«Υιός του ανθρώπου» δεν αναφέρεται στη θεότητα, αλλά στον άνθρωπο Ιησού που απεστάλλει Ιωάν.ιγ:16 ιδ:28.

εδ.14-15  Η σταύρωση του Κυρίου (θάνατος για εξιλασμό όλων των αμαρτιών) είναι το μέσον δια του οποίου κι εμείς μπορούμε να κληρονομήσουμε την βασιλεία του Θεού.

εδ.16-21  Εδώ είναι η καρδιά του Ευαγγελίου.

εδ.23  «Αινών» σημαίνει πηγές, βρύσες. Υπάρχουν ορισμένα πιθανά σημεία που μπορεί να ήταν: 1) 6 ή 8 μίλια νότια της Σκυθόπολης (Βεθσάν) στην οροσειρά της Δεκαπόλεως στην Δυτική όχθη του Ιορδάνη, η κωμόπολη Σαλήμ ήταν κοντά (κοντά στην έδρα του Ηρώδη Αντίπα που αποκεφάλισε τον Ιωάννη) Όμως δεν φαίνεται να είναι αυτή η τοποθεσία. 2) Υπάρχει κάποιος τόπος Σαλήμ 5 μίλια νότια της Ιερουσαλήμ. 3) Στην καρδιά της Σαμάρειας ανατολικά της Ναμπλούς (που είναι η παλαιά πόλις Συχέμ) περίπου 4 μίλια βόρεια μιας πόλης που ονομαζόταν Σαλήμ.

Αυτό που ο Κύριος είπε στον Ιωάννη «διότι ούτως είναι πρέπον εις ημάς» μάλλον εξηγεί ότι ο Κύριος ακολούθησε  την διακονία του Ιωάννη εκεί.

διότι ήσαν εκεί ύδατα πολλά  Χρειαζόταν για την βύθιση του ατόμου την ώρα του βαπτίσματος  Πράξ.η:36-39  Μάρκ.α:9-10 Πράξ.κβ:16  Κολ.β:12

εδ.24  «δεν ήτο έτι βεβλημένος εις την  φυλακήν»  θα τον έριχναν όμως σύντομα. Γιατί; Ματθ.ιδ:3-13  Μάρκ.α:14 Λουκ.γ:19,20.

H Ηρωδιάδα άφησε τον σύζυγο και θείο της για να παντρευτεί τον αδελφό του άνδρα της και φυσικά το έκανε. Ο Ιώσηππος προσθέτει ότι ο Ηρώδης φυλάκισε τον Ιωάννη, εξ αιτίας της απόλυτης επιρροής που είχε επάνω στον λαό, ο οποίος φαινόταν να είχε την ικανότητα να φέρει εις πέρας οτιδήποτε ήθελε, πράγμα που θα μπορούσε να οδηγήσει στην επανάσταση.

Σύμφωνα με τον Ιώσηππο ο Ιωάννης φυλακίστηκε στους Μαχαήρους, ένα από τα ισχυρότερα φρούρια εκεί γύρω (κτίστηκε από τον Ηρώδη τον Μέγα) που είναι στο Νοτιότατο άκρο της Περαίας, βορειοανατολικά της Νεκρής θαλάσσης.

Πιθανό να κρατήθηκε εκεί 10 μήνες περίπου, σε μια βαθειά φυλακή, που είναι ορατή εκεί και σήμερα.

Η αλήθεια για την Ηρωδιάδα είναι ότι ήταν ανιψιά του Ηρώδη δια μέσου του Ηρώδη Φιλίππου, που ήταν αδελφός του από άλλη μητέρα.

Ο Ηρώδης Αντύπας την δελέασε σ’ ένα ταξίδι του στην Ρώμη. Όταν επέστρεψε έδιωξε την γυναίκα του, κόρη του Αρέτα της Αραβίας. Ο Αρέτας ανταπέδωσε στον Ηρώδη ένα ακριβό και καταστρεπτικό πόλεμο μαζί του.

Η Ηρωδιάδα αποδείχθηκε μια «Ιεζάβελ». Κυριάρχησε επί τον Ηρώδη, που ήταν παραδομένος στα γλέντια, διασκεδάσεις και παράλληλα βίαιος, γεμάτος μίσος και κακία.

Ματθ.ιδ:5,9 Ο Ηρώδης φοβόταν τα πλήθη, αλλά και εκτιμούσε τον Ιωάννη (Μάρκ.ς:14-20)

Η Ηρωδιάδα μισούσε τον Ιωάννη, ενώ ο Ηρώδης τον φοβόταν, εξ αιτίας όμως της υπερηφάνειας της καρδιάς του πήγε ενάντια στις πεποιθήσεις του και υπέκυψε, αποκεφαλίζοντας τον Ιωάννη.

Ματθ.γ:8//Μάρκ.ς:24 έλαβε οδηγίες μετά τον χορό τι να ζητήσει.

Ματθ.ιδ:9 γεμάτος από υπερηφάνεια.

Ο Ιωάννης πιθανόν να σκεπτόταν πολύ στην φυλακή-είχε «ελαττωθεί» δεν είχε την ίδια αποκάλυψη.

Ο Χριστός δεν είχε αναλάβει την εθνική απελευθέρωση των Ισραηλιτών.

Είχε ακούσει οπωσδήποτε φήμες. Γι’ αυτό έστειλε να ρωτήσουν τον Κύριο εάν είναι ο Μεσσίας ή όχι.

Ματθ.ιδ:10 Ο Θεός δεν ελευθέρωσε τον Ιωάννη (ελαττώθηκε, άλλωστε η διακονία του είχε τελειώσει και ο ουρανός ήταν πολύ καλύτερος.)

Οι εχθροί του Ιωάννη έλαβαν την ανταπόδοση τους.
Ο αδελφός της Ηρωδιάδας έγινε βασιλιάς.

Η Ηρωδιάδα πίεσε τον Ηρώδη να ζητήσει τον ίδιο τίτλο (πάλι η υπερηφάνεια)

Ο Ηρώδης πήγε στη Ρώμη, αλλά ακολουθήθηκε από καταπιεσμένους και γεμάτους παράπονα Γαλιλαίους - Σύντομα εξορίστηκε στην Νότια Γαλλία. Η Ηρωδιάδα τον ακολούθησε.

Ιωάν.δ:1-4