Πρώτα απ’ όλα πρέπει να μάθουμε να ζούμε δια
πίστεως «εν Χριστώ Ιησού» και να μη
στηριζόμαστε σε κάποιο προφητικό σχέδιο.
Μερικοί είναι τόσο αμετακίνητοι από τη θέση ότι ο Ιησούς θ’ αρπάξει την
εκκλησία Του πριν τη μεγάλη θλίψη, που δεν φαίνεται να ετοιμάζονται για
πιθανούς διωγμούς, θλίψεις και δοκιμασίες σ’ αυτή τη ζωή. Απ’ την άλλη μεριά,
κάποιοι άλλοι είναι το ίδιο αμετακίνητοι από τη θέση ότι ο Ιησούς δεν πρόκειται
ν’ αρπάξει την εκκλησία πριν τη μεγάλη θλίψη, με αποτέλεσμα να μην καλλιεργούν
ένα πνεύμα προσμονής του σύντομου ερχομού Του.
Είτε έτσι, είτε αλλιώς, αυτό που πρέπει να
προσέξουμε είναι να βαδίζουμε με πίστη στον Ιησού. Μπορεί να είμαστε σωστοί,
μπορεί να είμαστε και λάθος στην κατανόηση των εσχατολογικών, θα σωθούμε όμως
αν υπακούσουμε στο ευαγγέλιο και συνεχίσουμε να ζούμε δια πίστεως. Άσχετα με
τις περιστάσεις, θα καταλάβουμε ότι η χάρη του Θεού είναι πάντοτε αρκετή. Αν
ξαφνικά αρχίσει διωγμός που δεν τον περιμέναμε, δεν θα ταρακουνηθούμε. Αν ο
Ιησούς έρθει πριν από κάποια γεγονότα που ίσως περιμέναμε, δεν θα είμαστε
απροετοίμαστοι. Αν η πίστη μας είναι στον Ιησού, θα είμαστε έτοιμοι, ότι κι αν
επιφυλάσσει το μέλλον.
