Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Τετάρτη 7 Μαΐου 2014

Σκέψεις...

Πόσο αληθινή είναι για μας η αιωνιότητα; Πόσο αληθινός είναι ο ερχομός του Κυρίου; Πόσο αληθινή είναι η παγκόσμια κρίση; Πόσο αληθινός είναι ο ΘΕΟΣ στη ζωή μας; Είναι στ' αλήθεια το πρότυπό Του και τα λόγια Του εκείνα που καθορίζουν αυτό που κάνουμε ή που δεν κάνουμε, ή είναι μια θρησκευτική παράδοση και μια πνευματική συνήθεια αυτά που διαμορφώνουν τον τρόπο σκέψης μας;


Ο Ιησούς είπε: «Ω γενεά άπιστος και διεστραμμένη, έως πότε θέλω είσθαι μεθ' υμών; Έως πότε θέλω υποφέρει υμάς;» (Ματθ.ιζ:17). Αυτό εφαρμόζεται στην πολιτισμένη, τεχνολογική και άπιστη γενιά μας!

Σήμερα, όταν έχουμε ελάχιστη εμπειρία της επίσκεψης του Θεού, όταν είμαστε τόσο συνηθισμένοι σε ένα μήνυμα που δίνει εξουσία στη σάρκα, που εξαρτάται από τύπους, όταν αυτό που φαίνεται να ακούμε είναι μόνο υποσχέσεις για τη «μεγάλη επερχόμενη αναζωπύρωση», όταν δεν βρισκόμαστε στην πορεία για να έρθει ακόμα μια μεγάλη συνάθροιση με ζωντανά θαύματα, τότε αρχίζει να παίρνει θέση η αποθάρρυνση.

Θα ήθελα να το πω ακόμα μια φορά. Γνωρίζουμε ελάχιστα για το ευαγγέλιο σήμερα. Γνωρίζουμε ελάχιστα για τις σαρωτικές κινήσεις του Πνεύματος. Στην πραγματικότητα, γνωρίζουμε ελάχιστα για τον Ίδιο τον Ιησού. Αν ζούσε στη χώρα μας, πού θα Τον βρίσκαμε; Στις εκκλησίες μας; Στα συνέδριά μας; Στο ραδιόφωνο ή την τηλεόραση; Στο δρόμο; Στη φυλακή; Στα μπαρ; Τι θα έγραφαν γι' Αυτόν τα πιο σημαντικά χριστιανικά περιοδικά μας; Πώς θα ανταποκρινόταν η κοινωνία μας σ' Εκείνον; (Συγκρίνετε με το πώς ανταποκρίνεται η κοινωνία σε μας). Τι θα σκέφτονταν οι γείτονές μας για Εκείνον; Τι θα νόμιζαν για μας, αν εμείς περπατούσαμε μαζί Του; Υποτίθεται ότι περπατάμε μαζί Του τώρα!