ΔΕΥΤΕΡΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ
Εβρ.β:1 Το "δια τούτο" είναι αιτιολογικό.
Δηλαδή για όλα τα παραπάνω, πρέπει να προσέχουμε αυτά που ακούσαμε γιατί
διαφορετικά θα εκπέσουμε επειδή έχουμε ένα αντίδικο, το Σατανά.
Εβρ.β:2-3 Αυτοί
χου θα αμελήσουν τη σωτηρία του Χριστού δεν πρόκειται να ξεφύγουν την κρίση του
Θεού. Ο λόγος ο λαληθείς δι’ αγγέλων
είναι ο Νόμος της Π.Δ. Μέσω αγγέλων ήρθε και μίλησε ο Θεός στο Μωυσή και
φανέρωσε τη δόξα Του. Και αυτός ο λόγος βεβαιώθηκε με τέρατα και σημεία από το
Θεό όταν οι Ισραηλίτες απίστησαν σ’ αυτό το λόγο. Τους είχε πει ο Θεός ότι αν
ακούσετε τις εντολές μου και κάνετε ότι εγώ σας λέω, τότε η γη θα αποδώσει τους
καρπούς της, θα είστε ευλογημένοι, θα πληθύνετε σαν τα άστρα του ουρανού και
σαν την άμμο της θαλάσσης. Αν όμως δεν ακούσετε τους λόγους μου, θα σας διασκορπίσω
σ’ όλα τα έθνη και θα είσθε παροιμία μεταξύ των εθνών. Και όλα αυτά έγιναν.
Τώρα παίρνει όλο αυτό και το προσαρμόζει σε μάς σήμερα και
λέει: Πως εμείς που ακούσαμε το λόγο, όχι από αγγέλους, αλλά απ’ τον ίδιο τον
Ιησού Χριστό που είναι η φανέρωση του Θεού στη γη, ο ίδιος ο Θεός, μπορούμε να ξεφύγουμε;
Ο Χριστός πέθανε πάνω στον σταυρό, για σένα, για να δεις εσύ τον Κύριο. Είναι
δυνατόν ο Θεός να μην κάνει δίκαιη μισθαποδοσία σ’ αυτή τη θυσία;
Σ’ αυτούς που τη δέχτηκαν θα κάνει δικαιοσύνη (Αποκ.κα:7,8).
Όταν έρχεται καμιά φορά ο διάβολος να μας δελεάσει, να σκεπτόμαστε την άλλη
μεριά του Θεού.
Αν ο λόγος που λαλήθηκε από αγγέλους ήταν αληθινός,
αξιόπιστος κι έπρεπε να του δοθεί προσοχή, πόσο μάλλον τα λόγια του Κυρίου μας
που επιβεβαιώθηκαν με σημεία και θαύματα, αλλά και με τη δωρεά του Αγίου
Πνεύματος. Στην Παλαιά Διαθήκη, δεν υπήρχε περίπτωση να ξεφύγει κανείς την
κρίση που ακολουθούσε κάθε παράβαση και ανυπακοή. Πολύ περισσότερο δεν μπορεί
να ξεφύγει κανείς αν αμελήσει το δώρο της θαυμαστής σωτηρίας. Αμέλεια μπορεί να
σημαίνει αποτυχία στο να δώσεις την πρέπουσα προσοχή στην προσευχή, στη μελέτη
της Βίβλου, στην παρακολούθηση της εκκλησίας κτλ. Μπορεί ακόμα να σημαίνει
αδιαφορία εξ αιτίας κοσμικού πνεύματος, αγάπη για τον κόσμο.
Εβρ.β:3 οι ακούσαντες είναι οι απόστολοι. Και αυτό
ήταν όρος για να είναι κάποιος απόστολος του Χριστού. Υπάρχει μια διδασκαλία
που λέει ότι ο Παύλος, έπρεπε να μπει στη θέση του Ιούδα κι ότι οι 11 απόστολοι
βιάστηκαν που έβαλαν κλήρους μεταξύ του Ιούστου και του Ματθία (και ο κλήρος
έπεσε στον Ματθία). Όμως μας λέει ο λόγος του Θεού ποιες ήταν οι προϋποθέσεις
για να πάρει κάποιος τη θέση του Ιούδα. Γιατί όμως αυτό; Γιατί ο Χριστός να
πάρει 12 από την αρχή και να μην πάρει 6 ή 3 και οι υπόλοιποι να τα διδαχτούν δι’
αποκαλύψεως;
Λέει ο προφήτης "άλλος
ας λάβη την επισκοπήν αυτού" (Ψαλμ.ρθ:8) και η γραφή αυτή εκπληρώνεται
εδώ. Δεν μας λέει πουθενά αλλού ο λόγος του Θεού ότι ο Πέτρος έκανε λάθος. Μη
ξεχνάμε ότι ήταν ακόμη ο καιρός της Π.Δ. και αυτό που έκανε ο Πέτρος, να βάλει
κλήρους, ήταν μέσα στο Νόμο του Θεού. Όπως έκανε ο Ιησούς του Ναυή για να βρει
τον Αχάν ο οποίος είχε πάρει μέσα από την Ιεριχώ ένα έλασμα χρυσού και μία
στολή.
Ο απόστολος Παύλος μπορεί να τα πήρε δι’ αποκαλύψεως αλλά
δεν τα άκουσε και δεν τα είδε (Πράξ.α:21).
Στο β:3 λέει:". . . υπό των ακουσάντων". Ο Παύλος δεν άκουσε το Χριστό. Δεν θα
ήταν λοιπόν μια καλή μαρτυρία για το λόγο του Θεού. Με όλα αυτά δεν θέλουμε να
πούμε ότι ο Παύλος δεν ήταν απόστολος. Ήταν όπως και ο Τιμόθεος, ο Τίτος, ο
Βαρνάβας και περίπου άλλοι 15.
Σήμερα μπορούμε να δούμε το Χριστό σε όραση, μπορούμε να πάρουμε
το λόγο δι’ αποκαλύψεως, δεν είμαστε όμως αυτόπτες μάρτυρες της ζωής, του
θανάτου, της ανάστασης του Χριστού. Πολλοί λένε ότι δεν βλέπουμε το Ματθία να
κάνει έργο. Μα, ούτε τον Ναθαναήλ, ούτε τον Ιάκωβο βλέπουμε να κάνουν έργο. Άρα
δεν είναι λόγος αυτός. Μετά βλέπομε ότι ο Χριστός εμφανίστηκε στους 12 και όχι
στους 11 πράγμα που σημαίνει ότι ήταν και ο Ματθίας, τον οποίο δεχόταν όλη η
πρώτη εκκλησία.
Η έμφαση είναι στο επίρρημα «τόσον». Αυτή η σωτηρία δεν είναι μόνο μεγάλη, αλλά είναι «ΤΟΣΟΝ
μεγάλη». Γιατί είναι τόσο μεγάλη;
1. Γιατί
είναι μοναδική, δεν υπάρχει άλλη.
2. Η
τιμή που πληρώθηκε γι’ αυτήν την κάνει μεγάλη. Ο Ιησούς έδωσε τη ζωή Του πάνω
στο σταυρό γι’ αυτήν.
3. Αγκαλιάζει
ολόκληρο τον κόσμο. Είναι για κάθε άνθρωπο, άσχετα με την κοινωνική του θέση το
χρώμα και τη μόρφωση.
4. Σώζει
εντελώς. Δεν κάνει τον άνθρωπο απλά θρησκευόμενο, αλλά τον αναζωογονεί.
5. Έχει
δύναμη να σώσει τον καθένα, άσχετα πόσο βαθιά έχει πέσει μέσα στην αμαρτία.
Πρέπει να προσέχουμε να μην εκπέσουμε ποτέ απ’ το ευαγγέλιο
που ακούσαμε γιατί αν αμελήσουμε το μήνυμα της σωτηρίας είμαστε χαμένοι και μας
περιμένει σίγουρη κρίση.
Εβρ.β:4 Όλο το
μήνυμα του Χριστού, το μήνυμα της σωτηρίας δεν ήταν απλά ένας φιλοσοφικός λόγος
όπως ήταν του Σωκράτη ή του Πλάτωνα αλλά ήταν με σημεία. Με αναστάσεις, με
θεραπείες, αναβλέψεις, υπακοή των στοιχείων της φύσης.
Τα τρία χρόνια της διακονίας του Χριστού έγιναν τρομερά
πράγματα. Αλλά πολύ περισσότερα έγιναν όταν ο Χριστός αναλήφθηκε, και ξαναήρθε
στη γη σαν Πνεύμα Άγιο την ημέρα της Πεντηκοστής με διανομάς Πνεύματος Αγίου. Όλη η πρώτη εκκλησία ήταν πλήρης
Πνεύματος Αγίου.
