Α. ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΠΕΤΡΟΥ.
Ανάμεσα στους
παρατηρητές εκείνη την ημέρα ήταν δίχως αμφιβολία εκεί και ένας αριθμός ιερέων,
ραβίνων και γραμματέων που ερευνούσαν τον ήχο των παράξενων γλωσσών. Αναμφίβολα
οι ιερείς εξέθεσαν τις γνώμες τους, οι ραβίνοι εξέφρασαν τις θεωρίες τους και
οι γραμματείς εκφράσανε τους υπολογισμούς τους, αλλά καμία από τις εξηγήσεις
τους δεν ικανοποίησαν το πλήθος. Μερικοί φώναξαν ότι είναι μεστοί από
γλυκόν οίνον.
Τώρα υπήρχε η
ανάγκη για κάποιον με αληθινή εξουσία να απαντήσει στην ερώτηση Τι σημαίνει τούτο;
Θυμάστε ότι ο
Ιησούς είχε δώσει στον Πέτρο τα κλειδιά της βασιλείας των ουρανών, και τώρα
είναι καιρός για αυτόν να τα χρησιμοποιήσει.
Σταθείς δε ο
Πέτρος μετά των ένδεκα, ύψωσε την φωνήν αυτού, και ελάλησε προς αυτούς... διότι
είναι τρίτη ώρα της ημέρας. Η με άλλα λόγια εννιά το πρωί. Δίχως αμφιβολία
φαίνονταν μεθυσμένοι στους παρατηρητές, όπως και σήμερα οι άνθρωποι μπορεί να
φαίνονται μεθυσμένοι όταν πίνουν από αυτό το ζωντανό νερό.
Μετά ο Πέτρος
άρχισε να τους ανοίγει την διάνοιά τους πηγαίνοντας στον προφήτη Ιωήλ. Αυτά τα
λόγια είναι που ειπώθηκαν από τον προφήτη Ιωήλ. Και μετά ταύτα θέλω εκχέει το
πνεύμα μου. Ιωήλ β:28-29.
Γιατί ο Πέτρος
δεν χρησιμοποίησε την προφητεία του προφήτη Ησαία, που αναφέρεται στην λήψη του
Αγίου Πνεύματος με το χαρακτηριστικό της ομιλίας σε ξένες γλώσσες; Υπήρχε
λόγος. Το Άγιο Πνεύμα έβαλε μέσα στον νου του Πέτρου την προφητεία του Ιωήλ απ’
ότι του Ησαία έτσι ώστε όλοι οι Εβραίοι να γνωρίζουν ότι αυτό το χάρισμα που
δόθηκε στους Ιουδαίους πιστούς την ημέρα της Πεντηκοστής ήταν για όλους τους πιστούς κάθε έθνους.
Στο τέλος του
θαυμαστού λόγου του Πέτρου οι Ιουδαίοι είχαν έρθει σε κατάνυξη στις καρδιές
τους και είπαν στον Πέτρο και στους υπόλοιπους αποστόλους, Άνδρες αδελφοί τι
πρέπει να κάμωμεν; Μετά ο Πέτρος είπε τα λόγια που θα προκαλούσαν αυτή την
υπέροχη εμπειρία της αναγέννησης. Μετανοήσατε και ας βαπτιστεί
έκαστος....Κύριος ο Θεός ημών. Και αυτή εσωκλείνει εσένα και εμένα. Εκείνη την
ίδια μέρα τρεις χιλιάδες προστέθηκαν στην εκκλησία.
Τώρα βλέπουμε
το σχέδιο της Σκηνής του Μαρτυρίου που δόθηκε στον Μωυσή να εκπληρώνεται.
Μετάνοια, βάπτισμα στο όνομα του Ιησού Χριστού για άφεση αμαρτιών, και λήψη της
δωρεάς του Αγίου Πνεύματος. Το καταπέτασμα έχει σχιστεί στα δύο και τώρα
μπορούμε να εισέλθουμε στα Αγια των Αγίων και να σταθούμε σωματικά μπροστά στον
θρόνο της χάρης. Τώρα καταλαβαίνουμε το εξακριβωμένο σημείο που δινόταν από τον
Θεό ότι δεχόταν την θυσία των τέκνων του Ισραήλ. Η φωτιά του Θεού που
κατανάλωνε την θυσία τους στον βωμό ήταν ένας τύπος της ομιλίας σε άλλες
γλώσσες σαν το χαρακτηριστικό σημείο ότι έχουμε λάβει την δωρεά του Αγίου Πνεύματος
και ότι ο Θεός μας έχει δεχτεί.
Ο Πέτρος ήταν
ο μόνος που κήρυξε την ημέρα της Πεντηκοστής. Όλοι άκουσαν και κατάλαβαν, γιατί
μιλούσε σε μια γλώσσα που ήταν οικεία σε αυτούς, είχε την γνωστή γλώσσα της
Παλαιστίνης, Αραμαϊκά ή την παγκοσμίως γνωστή, τα Ελληνικά. Η ομιλία σε άλλες
γλώσσες δεν ήταν το στοιχείο που έπεισε το πλήθος για το ευαγγέλιο, ήταν το μήνυμα
που τους έφερε τα καλά νέα.
