Α. ΚΑΘΟΔΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ.
Το πως αυτή η
ομάδα που περίμενε, γέμισε με το Πνεύμα το Άγιο, θα το διαβάσουμε στις Πράξεις
β:1-4. Δεν ήταν μόνο οι δώδεκα απόστολοι που έλαβαν αυτή την εμπειρία, όπως
μερικοί άνθρωποι θέλουν να πιστεύουν. Ήταν περίπου 120 άνθρωποι παρόντες, συμπεριλαμβανομένης
και της μητέρας του Ιησού. Ακόμα και η Μαριάμ, που έφερε τον Ιησού στον κόσμο,
ακόμα και αυτή χρειαζόταν το Άγιο Πνεύμα. Αν αυτή το χρειαζόταν, είμαι σίγουρος
ότι και εγώ το χρειάζομαι.
Τι σημαίνουν
πραγματικά αυτά τα εδάφια; «Και ότε ήλθεν
η ημέρα της Πεντηκοστής, ήσαν άπαντες ομοθυμαδόν εν τω αυτώ τόπω». 120 άνθρωποι
ήταν μαζί εκείνο το πρωί περιμένοντας αυτή τη δύναμη που θα τους έκανε ικανούς
να μαρτυρήσουν περί του Ιησού «εν Ιερουσαλήμ
και εν πάση την Ιουδαία και Σαμάρεια και έως εσχάτου της γης».
Ο Ιησούς ήξερε
ότι δεν αρκεί ένας ενθουσιασμός για την Εκκλησία Του, αλλά χρειαζόταν πολύ περισσότερα.
Χρειαζόταν πολύ περισσότερα από ενέργεια. Γνώριζε ότι ο στρατιωτικός,
εκκλησιαστικός, πολιτικός και κοινωνικός κόσμος θα συνεργαζόταν εναντίον τους.
Αυτό που χρειάζονταν ήταν ΔΥΝΑΜΗ !! Και
ξαφνικά, ήρθε ένας ήχος «ήταν ένας βαθύς παράξενος ήχος που φαινόταν να έρχεται
από ψηλά από τον ουρανό». Όλοι μέσα στο δωμάτιο στέκονταν ακίνητοι. Ο ήχος που
πιθανόν στην αρχή φαινόταν μακρινός, τώρα σαν να ερχόταν πιο κοντά, ήταν σαν ο
ήχος ενός στροβίλου ή ο βρυχηθμός μιας καταιγίδας «ως ανέμου βιαίως φερομένου». Ερχόταν όλο και πιο κοντά, όλο και πιο
δυνατός σε ένταση, έως ότου πια, με ένα μεγαλοπρεπές βουητό όρμησε μέσα στο δωμάτιο
«και εγέμισεν όλον τον οίκον όπου ήσαν
καθήμενοι». Τι συναισθήματα θα πλημμύριζαν τους μαθητές καθώς
συνειδητοποιούσαν ότι ο ίδιος ο Θεός το
Άγιο Πνεύμα, ήταν εκεί στο δωμάτιο μαζί τους.
Σε λίγο, αυτό
που άκουγαν με τα αυτιά τους ήταν δευτερεύον σε σύγκριση με αυτό που έβλεπαν με
τα μάτια τους. Μια φλόγα φωτιάς, φάνηκε πάνω από τα κεφάλια τους. Καθώς
παρακολουθούσαν, η μάζα της φωτιάς διαμεριζόταν σε ξεχωριστά μέρη και
διανεμόταν μέσα σε όλο το δωμάτιο. Κάθε καιγόμενο κομμάτι έπαιρνε την μορφή
ξεχωριστής γλώσσας φωτιάς «και εκάθισεν
επί έκαστον αυτών».
Οι μαθητές
παρατηρώντας άρχισαν να θαυμάζουν αυτή τη δεύτερη θαυμαστή εκδήλωση του Αγίου
Πνεύματος, όταν ξαφνικά ένιωσαν μια παράξενη δύναμη να κινείται μέσα τους.
Κάποια πνευματική δύναμη έσπαγε και έκανε εισβολή στα βάθη της ψυχής τους, και
την ίδια ώρα τα παράθυρα του ουρανού άνοιξαν καθώς θυμήθηκαν τα λόγια του Ιησού
«εγώ εν υμίν».
Το Πνεύμα δεν
είχε την πρόθεση να καταλάβει μόνο τα ενδόμυχα μέρη των ψυχών τους. Τώρα γέμισε
αυτούς τους ναούς όπως η δόξα του Κυρίου γέμισε το ναό του Σολομώντα «και επλήσθησαν άπαντες Πνεύματος Αγίου».
Αυτό το υπέροχο δώρο είχε έρθει! Παίρνοντας τον έλεγχο των διανοητικών
ικανοτήτων τους και φωνητικών οργάνων τους ο Κύριος άρχισε να δίνει έκφραση στη
δοξολογία την οποία οι μαθητές ένιωθαν στις καρδιές τους, αλλά που δεν
μπορούσαν να εκφράσουν με τα χείλη τους, «και
ήρχισαν να λαλώσι ξένας γλώσσας, καθώς το Πνεύμα έδιδεν εις αυτούς να λαλώσιν».
Εν τω μεταξύ
αυτές οι φανερώσεις της θείας δύναμης προσέλκυσαν ένα μεγάλο πλήθος από
παρατηρητές. Χιλιάδες συγκλονισμένοι Ιουδαίοι έρχονταν να δουν ποιό ήταν το μυστήριο του βίαιου
ανέμου. Καθώς συγκεντρώθηκαν μαζί, ήρθαν σε επαφή με άλλο ένα μυστήριο - οι
γλώσσες πυρός πάνω από τα κεφάλια κάθε Γαλιλαίου.
Σύντομα αυτό
το μυστήριο προσπεράστηκε από ένα μεγαλύτερο, η ομιλία σε ξένες γλώσσες. Με
έκπληξη οι παρατηρητές ανακάλυψαν ότι αυτοί οι Γαλιλαίοι που είχαν αναγνωριστεί
σαν οπαδοί του Ιησού του Ναζωραίου, δεν μιλούσαν στην απλή γλώσσα της Γαλιλαίας,
μιλούσαν σε άλλες γλώσσες.
Αυτές οι άλλες
γλώσσες αναγνωρίστηκαν από μερικούς ξένους σαν δικές τους γλώσσες. Αυτοί ήταν
όλοι ευσεβείς (θρήσκοι) Εβραίοι που είχαν έρθει στην Ιερουσαλήμ για να
γιορτάσουν τη γιορτή της Πεντηκοστής, που ήταν 50 μέρες μετά την γιορτή του
Πάσχα. Είχαν έρθει από διαφορετικές χώρες γύρω από την Παλαιστίνη, αλλά άκουσαν
αυτούς τους Γαλιλαίους να μιλούν στη γλώσσα αυτών των διαφορετικών εθνών απ’
όπου είχαν έρθει. Είχαν μείνει όλοι έκπληκτοι και σε απορία και έλεγαν ο ένας
στον άλλον «τι σημαίνει τούτο;
Β. Η ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ.
Με το δώρο του
Αγίου Πνεύματος που εκχύθηκε σ’ αυτή την ομάδα των πιστών, γεννήθηκε η
Εκκλησία. Η λέξη «εκκλησία» σημαίνει την συγκέντρωση αυτών που έχουν κληθεί έξω
από. Στην οικονομία της Εκκλησίας, ο Θεός καλεί μέσω της ενέργειας
(μεσολάβησης) του Αγίου Πνεύματος άτομα από τους Εβραίους και τους Εθνικούς. Ο
Παύλος αναφέρεται στην συγκρότηση (δημιουργία) της εκκλησίας σαν ένα μυστήριο.
Το μυστήριο ήταν το γεγονός του σκοπού του Θεού να ενώσει τους Εβραίους και εθνικούς
σε ένα ενωμένο νέον πράγμα, την Εκκλησία το οποίο είναι το Σώμα Του. Γαλ.γ:28,
Εφεσ.α:22-23 Κολοσ.γ:11
Δεν μπορεί
κάποιος άνθρωπος να ενώσει αυτή την Εκκλησία. Χρειάζεται το Πνεύμα του Θεού για
να ενσωματώσει κάποιον μέσα σε αυτό το σώμα. Η Εκκλησία είχε την εντολή να
μεταφέρει το Ευαγγέλιο σε όλο τον κόσμο. Το παράδειγμα της πρώτης Εκκλησίας που
καταγράφεται στις Πράξεις είναι μια πρόκληση στην Εκκλησία σήμερα να κηρύξει το
Ευαγγέλιο σε όλη την πλάση.
