ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ - β:26-28

ΑΠΟΚ.β:26 και ο νικών και ο τηρών άχρι τέλους τα έργα μου, δώσω αυτώ εξουσίαν επί των εθνών

Α. ο τηρών άχρι τέλους τα έργα μου

Τα έργα του Ιησού είναι αυτά που είδαμε παραπάνω. Είναι αλήθεια ότι ο Ιησούς πέθανε για να συγχωρεθούν οι αμαρτίες μας, ότι ο δίκαιος θα ζήσει εκ πίστεως, ότι χωρίς την αναγέννηση δεν μπορούμε να λεγόμαστε Χριστιανοί.

Έπρεπε να έχουν τις αλήθειες αυτές ζωντανές μέσα στην καρδιά τους. Ο Ιησούς τους λέει να τηρήσουν τα δικά Του έργα, όχι τα τυπικά ξερά έργα που η ψευδοεκκλησία βάζει να κάνουν οι αμαθείς και φανατισμένοι άνθρωποι.

Ο Πάπας έλεγε ότι όποιος ανέβει τα σκαλοπάτια του Αγ. Πέτρου της Ρώμης γονατιστός (βλέπε τι γίνεται σήμερα στην Τήνο) και φιλήσει κάθε σκαλοπάτι, θα γλυτώσει ανάλογες μέρες απ’ το πουργατόριο.  Η υπόθεση με τα συγχωροχάρτια είχε σκοπό να μαζευτούν χρήματα για να κτιστεί ο Αγ. Πέτρος της Ρώμης. Έλεγαν δε στους αφελείς ότι όταν το νόμισμα κτυπά στο κουτί που τα έριχναν, αμέσως οι ψυχές των συγγενών τους ελευθερωνόταν από το πουργατόριο.

Ακόμα μνημόσυνα, κόλλυβα για τους νεκρούς, προσκύνηση εικόνων και αγαλμάτων, λιτανείες με εικόνες, κι ένα σωρό άλλα σκουπίδια που ο διάβολος έφερε μέσα στην απλή, καθαρή εκκλησία του Ιησού Χριστού που κήρυττε το απλό Ευαγγέλιο.

Αυτή την εποχή ήταν μόδα να είναι κάποιος καλόγερος ή καλογριά. Ο καθένας που δεν ήθελε να δουλεύει, να κουράζεται, πήγαινε σ’ ένα μοναστήρι και καθόταν.

Ιωαν.ς:28,29 Ο Ιησούς μας έδειξε ποια έργα πρέπει να κάνουμε. Τα έργα του Θεού χρειάζονται ζωντανή και ενεργητική πίστη γεμάτη από αγάπη για Εκείνον που πέθανε για  μας.

Ο Ιησούς τους ζητά να μείνουν πιστοί μέχρι το τέλος της ζωής τους και να μην αποκάμουν από το αντίξοο, Αντίχριστο, Βαβυλωνιακό, Ιεζαβελικό φρόνημα που επικρατούσε γύρω τους, αλλά να κρατήσουν την μαρτυρία τους και το λόγο Του.

Δεν θέλει ο λαός Του να είναι απομονωμένος μέσα σε κελιά και τρύπες αλλά μέσα στη δυσκολία κι εκεί να νικάει!

Μέσα σ’ αυτό τον κόσμο δεν πρέπει ν’ αποκάμουμε να πράττουμε το αγαθό Γαλ.ς:9. Δεν μπορούμε να πούμε κάποια στιγμή, «κουράστηκα να είμαι Χριστιανός, κουράστηκα να λέω την αλήθεια, κουράστηκα να είμαι άγιος....»

Β. εξουσίαν επί των εθνών

Αν ο Κύριος δεν μπορούσε να εκπληρώσει την υπόσχεσή Του δεν θα την έδινε, άρα, υπάρχει λόγος που λέει ότι στους νικώντας θα δώσει εξουσία επί των εθνών. 

Αποκ.β:27 και ποιμάνει αυτούς εν ράβδω σιδηρά, ως τα σκεύη τα κεραμικά συντρίβεται

Α. και ποιμάνει αυτούς

Ο Ιησούς με τους αγίους Του (ο νικών και τηρών άχρι τέλους) θα ποιμάνει όλα τα έθνη με ράβδο σιδηρά. Αυτό θα γίνει στη Χιλιετή Βασιλεία όταν οι άγιοι του Θεού θα βασιλέψουν επάνω στη γη για χίλια χρόνια και θα εκπληρωθεί η προσευχή του Ιησού που λέει «ελθέτω η βασιλεία Σου». Τότε, ο Θεός δε θα ανεχτεί πλέον την ανυπακοή γιατί λέει ότι θα τους ποιμάνει με ράβδο σιδηρά, που σημαίνει με εξουσία και δύναμη.

Το «αυτούς» αναφέρεται στα έθνη που είδαμε στο προηγούμενο εδάφιο. Έθνη είναι οι φυλές των ανθρώπων που θα διοικηθούν δίκαια πλέον από το Θεό δια μέσου των αγίων Του.

Β. ως τα σκεύη τα κεραμικά συντρίβεται

Η σύγκριση που βλέπουμε εδώ είναι ενός παλιού ραγισμένου κεραμικού αγγείου που δεν αξίζει πλέον τίποτα ή δεν χρησιμεύει για τίποτε και ο κεραμέας το σπάει σε μικρά κομμάτια. 

Τα έθνη θα κατασυντριφτούν στη μάχη του Αρμαγεδώνα κατά τη 2^η έλευση του Ιησού και θα εγκαθιδρυθεί η Χιλιετής Βασιλεία όπου κυβερνούν οι άγιοι του Κυρίου.

Την εκκλησία Του ο Θεός την ονομάζει «βασιλεία». Δεν θα μας δώσει ο Κύριος μόνο στον ουρανό τη βασιλεία, αλλά θα δώσει εξουσία στα παιδιά Του, για χίλια χρόνια, επάνω στη γη.  Μπορεί βέβαια να μην υπάρχει ο διάβολος, (έχει δεθεί τα χίλια αυτά χρόνια στην άβυσσο Αποκ.κ:3) αλλά θα υπάρχουν άνθρωποι που αμαρτάνουν από μόνοι τους. Θα έχουν λοιπόν τα παιδιά του Θεού εξουσία πάνω στη γη για να υπάρξει η ειρήνη, η τάξη και η ομορφιά του Θεού.

Στο Λουκ.ιθ:12-19 ο Ιησούς λέγοντας μια παραβολή δίνει σε άλλον εξουσία επί 10 πόλεων και σε άλλον επί 5 πόλεων. Το λέει αυτό, γιατί ανάλογα με το πόσο παραχωρείται ο άνθρωπος, ανάλογα με τα τάλαντα τα οποία έχει, ανάλογα με το πόσο αφιερώνεται στο Θεό, έχει καρπούς. Ο Θεός που είναι δίκαιος θα δώσει στον καθένα ανάλογα με το πόσο πρόσφερε.

Αν δηλαδή ένα άτομο που σε όλη του τη ζωή ήταν άπιστο, ή άκουγε το λόγο και δεν έδινε σημασία και μόνο τα τελευταία χρόνια της ζωής του έδωσε την καρδιά του στο Θεό και μετάνιωσε, έκλαψε και ζήτησε την χάρη Του δεν μπορεί να έχει την ίδια θέση και εξουσία με κάποιον που από 10 χρονών Τον αγαπά και Τον υπηρετεί. Βέβαια, και οι δύο θ’ απολαμβάνουν τη σωτηρία, όμως δεν θα έχουν την ίδια εξουσία, ή την ίδια θέση απέναντι στον Κύριο.

ΑΠΟΚ.β:28 ως καγώ είληφα παρά του πατρός μου, και δώσω αυτώ τον αστέρα το πρωινόν.

Α. ως καγώ είληφα παρά του πατρός μου

Βλέπουμε ότι ο Ιησούς έλαβε όλη την εξουσία από τον Πατέρα Του: «κάθου εκ δεξιών μου έως ού θέσω τους εχθρούς σου υποπόδιο των ποδών σου».

Τώρα ο Ιησούς μας δίνει την ίδια εξουσία να ποιμάνουμε τα έθνη, αλλά αυτό θα εξαρτηθεί από το αν θα νικήσουμε και θα κρατήσουμε μέχρι τέλους τα έργα Του.

Β. και δώσω αυτώ τον αστέρα τον πρωινόν

Ο πρωινός αστέρας είναι το τελευταίο αστέρι που φέγγει πριν ροδίσει η μέρα. Ο Ιησούς λοιπόν λέει στους πιστούς αυτής της περιόδου ότι πράγματι ζουν μέσα σε πυκνό σκοτάδι, τόσο που σκεπάζει όχι μόνο τα έθνη αλλά και ολόκληρη την εκκλησία, ώστε να είναι δύσκολο να διακρίνεις τους λίγους πιστούς που έμειναν με το φωτάκι τους ψηλά, ενάντια στο σκοτάδι και στην απάτη των σκοτεινών αιώνων την Παποκρατίας.

Τους λέει ότι επειδή έμειναν πιστοί στην αλήθεια Του και κράτησαν μέχρι τέλους τα έργα Του, θα τους δώσει τον αστέρα τον πρωινό. Πρόκειται να έρθει η μέρα και σαν προάγγελος της θα υπάρξει ο πρωινός αστέρας ο οποίος θα ανατείλει στις καρδιές τους, που δεν είναι άλλος από τον Κύριο Ιησού Χριστό. Τους υπόσχεται λοιπόν τον Εαυτό Του.

Ο Κύριος φανερώνεται εδώ κατ’ αυτό τον τρόπο, γιατί σαν άνθρωπος ήταν κι Αυτός εργάτης, ο απόστολος της ομολογίας μας, ο πρώτος γιος, ο πρώτος αδελφός, ο καλύτερος εργάτης, το πιο λαμπρό αστέρι, ο Αυγερινός.

Ο Ιησούς υπόσχεται στους πιστούς Του που έζησαν στη σκοτεινή αυτή περίοδο, μια καινούρια ημέρα και σαν σύμβολο τους δίνει αυτό το αστέρι.

Αποκ.κβ:16 Εγώ είμαι ο αστήρ ο λαμπρός και ο πρωινός.

Β’ Πετρ.α:19 «Εωσού έλθει η αυγή της ημέρας, και ο φωσφόρος ανατείλει εν ταις καρδίαις υμών». Είναι ο Ιησούς εν ημίν η ελπίς της δόξης. Μας δίνει ελπίδα για την επερχόμενη δόξα όταν θα μεταμορφωθούμε εν μια στιγμή εν ριπή οφθαλμού.

Γ. Πνευματικά μαθήματα  για μας σήμερα από την εκκλ. περίοδο των Θυάτειρων.

Αρχικά βλέπουμε ότι η Ιεζάβελ, μια γυναίκα άπιστη στο σύζυγο της, πλανά τα παιδιά του Θεού. Σ’ αυτή την περιγραφή δεν ταιριάζει τίποτε άλλο παρά μόνο το θρησκευτικό σύστημα της Καθολικής εκκλησίας τόσο της Ανατολής όσο και της Δύσης.

Το σύστημα αυτό οδηγεί αυτούς που το ακολουθούν στην ειδωλολατρία, στον τυπικισμό, μακριά από τη σωτηρία και το λόγο του Θεού. Γενικά κάθε διδασκαλία του λόγου του Θεού είναι με κάποιο τρόπο χαλασμένη και διαστρεβλωμένη απ’ αυτό το σύστημα.

Πρέπει να έχουμε σαν παράδειγμά όλους αυτούς που έδωσαν τη ζωή  τους για να ελευθερωθούν απ’ τα δίχτυα της. Δεν πρέπει να μας ξεγελάσει με κάποια καινούρια μάσκα, όπως με το να δείξει υπερβολική αγάπη για την ενότητα, ίσως με ανθρώπινη δόξα, με θάμβος, με εύκολη εξουσία και φήμη. Ας μην ξεγελαστούμε, πίσω απ’ αυτά κρύβεται η γυναίκα που είδε ο Ιησούς, η Ιεζάβελ, η ίδια Βαβυλώνα, με νύχια ματωμένα απ’ το αίμα των αγίων, προσπαθώντας να τραβήξει όσο το δυνατόν περισσότερους μαζί της στον Άδη.

Αυτό το σύστημα, «η Ιεζάβελ», μας λέει ο Ιησούς, ότι δεν πρόκειται να μετανοήσει γιατί δεν θέλει. Ας μην ξεγελιόνται ορισμένοι ότι θα μπορέσουν να ντύσουν με δικαιοσύνη την παλιά Ιεζάβελ, τη Βαβυλώνα, γιατί μάλλον θα γίνει το αντίθετο. Αυτή δεν πρόκειται να μετανοήσει, να αφήσει την πορνεία της, γι’ αυτό πρέπει να παρακινήσουμε όσους μπορούμε, να βγουν από κει μέσα το γρηγορότερο. «Εξέλθετε εξ αυτής ο λαός μου» λέει ο Κύριος και μάλιστα να μην έχουμε καμία κοινωνία με τα έργα της.

Μπορεί στο μέλλον να δούμε τις δύο πόρνες (Ανατολική και Δυτική Ρωμαιοκαθολική εκκλησία) να ενωθούν σε μία, όπως παλιά και ν’ αλλάξουν φόρμα λειτουργίας. Αυτό όμως ας μη μας ξεγελάσει γιατί το «δόγμα» της και οι «κανόνες» της παραμένουν οι ίδιοι.

Η Καθολική διδασκαλία αποτελείται από 2 κύρια μέρη:

α) Το τελετουργικό που είναι η εξωτερική φόρμα, η σειρά των λειτουργιών, τι θα ακουστεί, πότε, γιορτές αγίων, κτλ. Αυτό αλλάζει και θ’ αλλάξει ακόμη περισσότερο. 

β) Τη Δογματική και τους κανόνες. Αυτή είναι η βάση και το θεμέλιο, τα ψεύδη του καθολικισμού που δεν πρόκειται ν’ αλλάξουν. Δεν πρόκειται να συμβιβαστούν σ’ αυτά για την ενότητα. Θα συμβιβαστούν στην εξωτερική φόρμα της λειτουργίας, για να προσελκύσουν κι άλλες αποχρώσεις, η Δογματική όμως και οι κανόνες θα παραμείνουν οι ίδιοι.

Ο Ιησούς προειδοποιεί όλους αυτούς που θέλουν να μένουν στους λερωμένους με αίμα αγίων κόλπους της ψεύτικης αυτής εκκλησίας ότι «τα τέκνα αυτής αποκτενώ θανάτω». Όταν κάποιος σκοτώνεται, εννοείται ότι είναι νεκρός, έχει θανατωθεί.  Εδώ όμως ο Ιησούς δεν μιλάει για το φυσικό θάνατο, αλλά για το δεύτερο θάνατο.

Αναφέρεται στα άτομα που παραμένουν στο ψέμα και στην απάτη, αναφέρεται όμως και σ’ αυτές τις ομάδες που βγήκαν απ’ αυτή την πόρνη εκκλησία και αποχωρίστηκαν. Αν όλοι αυτοί που βγήκαν από αυτή την παγίδα επανέλθουν τώρα και θελήσουν να ξαναενωθούν μαζί της, τότε ο Ιησούς λέει ότι θα τους αποκτείνει με το δεύτερο θάνατο στη λίμνη του πυρός. Αυτό είναι η κλίνη του πόνου και της θλίψης.

«ο τηρών άρχι τέλους τα έργα μου...»

Ο Ιησούς περιμένει από εμάς να τηρήσουμε τα δικά Του έργα μέχρι τέλους, να σταθούμε δικαιωμένοι δια πίστεως στη σταυρική Του θυσία και όχι στα έργα μας. Να κρατήσουμε το λόγο Του ψηλά στην καρδιά μας και τότε θα μας δώσει το στέφανο της νίκης, θα μας δώσει εξουσία πάνω στα έθνη, κατά τη Χιλιετή Βασιλεία!!!