Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Σάββατο 24 Μαΐου 2014

Τα χαρίσματα του Πνεύματος (16)



Παραχωρημένοι στο Πνεύμα
Πράξ.γ:16 Και διά της εις το όνομα αυτού πίστεως τούτον, τον οποίον θεωρείτε και γνωρίζετε, το όνομα αυτού εστερέωσε, και η πίστις η δι' αυτού έδωκεν εις αυτόν την τελείαν ταύτην υγείαν ενώπιον πάντων υμών.
Α’ Θεσ.ε:19 Το Πνεύμα μη σβύνετε,

Όπως εξήγησε ο Πέτρος για τη θεραπεία του χωλού, το κλειδί για την άσκηση πνευματικού χαρίσματος είναι η πίστη στον Ιησού Χριστό. Με την πληρέστερη έννοια, πίστη σημαίνει εμπιστοσύνη στον Κύριο και απόλυτη εξάρτηση απ’ Αυτόν.

Αντί να εξαρτιόμαστε από τις δικές μας ικανότητες, θα πρέπει να εξαρτηθούμε από τη δύναμη του Θεού. Αντί να καυχιόμαστε για τα προσόντα ή τα επιτεύγματα μας, πρέπει να καυχηθούμε για το θάνατο, την ταφή και την ανάσταση του Ιησού Χριστού. Αντί να αναπτύσσουμε έξυπνες, περίπλοκες στρατηγικές για πνευματικά επιτεύγματα, πρέπει να κατανοήσουμε τη νίκη που ο Ιησούς έχει ήδη κερδίσει για μας. Αντί να εμπιστευόμαστε το υπόβαθρο μας, τις γνώσεις ή την εμπειρία μας, πρέπει να εμπιστευτούμε το έργο του Αγίου Πνεύματος, του Πνεύματος του αναστημένου Κυρίου. Αντί να σβήνουμε το Πνεύμα, πρέπει να ενδίδουμε σ’ Αυτό.
Εμπιστοσύνη στο Άγιο Πνεύμα απαιτεί ταπείνωση, συντριβή, παραχώρηση. Η ταπείνωση είναι ζωτικής σημασίας για την άσκηση όλων των πνευματικών χαρισμάτων (Ρωμ.ιβ:3-6.)
Α’ Πέτρ.ε:5-6 Ομοίως οι νεώτεροι υποτάχθητε εις τους πρεσβυτέρους. Πάντες δε υποτασσόμενοι εις αλλήλους ενδύθητε την ταπεινοφροσύνην· διότι ο Θεός αντιτάσσεται εις τους υπερηφάνους, εις δε τους ταπεινούς δίδει χάριν. Ταπεινώθητε λοιπόν υπό την κραταιάν χείρα του Θεού, διά να σας υψώση εν καιρώ,
Ψαλμ.λδ:18 Ο Κύριος είναι πλησίον των συντετριμμένων την καρδίαν, και σώζει τους ταπεινούς το πνεύμα.
Ρωμ.ιβ:1 Σας παρακαλώ λοιπόν, αδελφοί, διά των οικτιρμών του Θεού, να παραστήσητε τα σώματά σας θυσίαν ζώσαν, αγίαν, ευάρεστον εις τον Θεόν, ήτις είναι η λογική σας λατρεία,
Η ταπεινοφροσύνη, η συντριβή και η παραχώρηση είναι σημαντικά στοιχεία σε όλες τις πτυχές της χριστιανική ζωής, αλλά αυτά τα χαρακτηριστικά είναι ιδιαίτερα ζωτικής σημασίας για να μπορεί το Πνεύμα του Θεού να εργαστεί μέσα από εμάς.
Δεν πρέπει να είμαστε ούτε υπερήφανοι ούτε να απορρίπτουμε τους εαυτούς μας. Χρειαζόμαστε μια πείνα για τα πράγματα του Θεού και μια ειλικρινή αγάπη για τη Βασιλεία Του. Πρέπει να μετανοήσουμε για τις αμαρτίες μας και να ακολουθήσουμε τον αγιασμό, να ζητήσουμε από τον Κύριο να μας αποκαλύψει και να μας καθαρίσει από κρυφές ακαθαρσίες της ζωής μας. Περιοδικά πρέπει να αποτιμούμε και να εξαγνίζουμε τα κίνητρά μας. Πρέπει να αναπτύξουμε μια ζωή προσευχής, μια συνεχή στάση προσευχής. Αυτοπειθαρχία και αυταπάρνηση πρέπει να γίνουν κατευθυντήριες αρχές της ζωής μας.
Δεν κερδίζουμε χάρες από το Θεό με πνευματικές προσπάθειες, αλλά αυτές οι συμπεριφορές και γυμνασίες θα μας βοηθήσουν να ελαχιστοποιήσουμε τις κοσμικές επιρροές και να μεγιστοποιήσουμε επιρροές κατά το θέλημα του Θεού. Καθώς παραμερίζουμε εγωιστικές επιθυμίες και σαρκικούς πόθους, θα γίνουμε πιο ευαίσθητοι και ανοικτοί στα πράγματα του Θεού.
Το να μάθουμε να περπατάμε δια πίστεως και να παραχωρούμαστε στο Πνεύμα, είναι μια διαδικασία. Αυξάνουμε σε χάρη και γνώση (Β΄ Πέτρ.γ:18). Δεν είναι δύσκολο να αφήσουμε το Θεό να εργαστεί μέσα από εμάς, αλλά χρειάζονται διανοητικές, συναισθηματικές και πνευματικές ρυθμίσεις. Πρέπει να αφήσουμε κατά μέρος το φόβο και την αμφιβολία και να επιτρέψουμε στο Πνεύμα να κινηθεί μέσα από εμάς.
Οι ίδιες αρχές λειτουργούν όταν αρχικά λαμβάνουμε το Άγιο Πνεύμα και μιλάμε σε άγνωστες γλώσσες. Το δώρο του Αγίου Πνεύματος έρχεται από τη χάρη του Θεού δια πίστεως. Μετά που κάποιος θα βαπτιστεί με το Άγιο Πνεύμα, αναγνωρίζει πόσο απλό ήταν να το πάρει.
Κάποιοι προσεύχονται πολλές φορές και για πολλές ώρες πριν από τη βάπτισή με το Άγιο Πνεύμα - όχι επειδή είναι κάτι δύσκολο αλλά επειδή πρέπει να μετανοήσουν πλήρως, να μάθουν να αφήνουν μακριά κάθε ενοχή, φόβο και αμφιβολία, να δεχτούν δια πίστεως τη δωρεά, και να παραχωρήσουν το μυαλό και το σώμα τους στον έλεγχο του Θεού.
Όταν ο Θεός αρχίζει να χρησιμοποιεί τους ανθρώπους με έναν ορισμένο τρόπο, είναι συχνά νευρικοί, διστακτικοί, ή φοβισμένοι — φοβούνται το άγνωστο, φοβούνται την απόρριψη, φοβούνται μήπως βγουν εκτός λειτουργίας. Όταν ξεπεραστούν αυτά τα συναισθήματα και ενεργήσουν με πίστη, τότε το Πνεύμα ρέει ελεύθερα μέσα από αυτούς. Συχνά χρειάζονται λίγη επιβεβαίωση ή ενθάρρυνση για να παραδοθούν πλήρως.
Είναι δυνατό, ένα άτομο να λειτουργήσει ένα συγκεκριμένο χάρισμα μόνο μία φορά, αλλά συνήθως αυτό γίνεται επανειλημμένα. Μόλις ξεπεράσει τους αρχικούς δισταγμούς, κάνει ένα βήμα πίστης, παραδοθεί στο Θεό, τότε είναι πολύ ευκολότερο για το Θεό να το χρησιμοποιήσει πάλι με τον ίδιο τρόπο.
Παρόλα αυτά, δεν πρέπει να τελματώσουμε, είτε σαν άτομα είτε σαν εκκλησίες. Αν έχουμε χρησιμοποιηθεί με ένα συγκεκριμένο τρόπο κάποια στιγμή στο παρελθόν, δεν θα πρέπει να υποθέσουμε ότι αυτόματα ο Θεός θα μας χρησιμοποιήσει αντί κάποιον άλλο την επόμενη φορά. Ανάλογα, αν ο Θεός έχει χρησιμοποιήσει συχνά ένα άλλο μέλος της εκκλησία με ένα συγκεκριμένο τρόπο, δεν θα πρέπει να υποθέσουμε ότι είναι ο μόνος που ο Θεός θέλει να χρησιμοποιεί με αυτό τον τρόπο. Αντίθετα, κάθε φορά που κινείται ο Θεός και κάθε φορά που προκύπτει μια ανάγκη, όλοι μας πρέπει να εκζητούμε το Θεό και να είμαστε ευαίσθητοι στο θέλημά Του και το έργο που θέλει να κάνει εκείνη τη στιγμή.