Ο ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΟΥ ΠΟΙΜΕΝΑ
Υπάρχουν δύο στοιχεία
για το κήρυγμα: Η αλήθεια και η προσωπικότητα. Το ευαγγέλιο είναι προσωπικό, ο Ιησούς
είναι η αλήθεια. Έτσι, η αλήθεια πρέπει να μεταβιβάζεται μέσα από την
προσωπικότητα. Το μήνυμα διαβιβάζεται μέσα από την ίδια την ζωή του
αγγελιοφόρου. Ένας κήρυκας δεν μπορεί ποτέ να κηρύξει ένα δυνατό μήνυμα, εάν
δεν το ζει ο ίδιος. Ο ίδιος ο χαρακτήρας και η ψυχή του μεταδίδουν στο ποίμνιο
του κάθε μήνυμα που διαβιβάζουν. Η ζωή που ζει μπροστά στο ποίμνιο του και το
παράδειγμα που δίνει, κηρύττει το πιο πειστικό κήρυγμα προς την εκκλησία απ’
ότι όλες οι λέξεις που θα πει. Ο ποιμένας δεν μπορεί να οδηγήσει το ποίμνιο του
πέρα από το σημείο που έχει φτάσει ο ίδιος. Δεν μπορεί να ανυψώσει το ποίμνιο
του ψηλότερα από την κορυφή στην οποία ο ίδιος έχει ανεβεί.
Σε καμία άλλη κλήση ή
επάγγελμα η εργασία ενός ανθρώπου δεν ασκεί τόσο σημαντική επιρροή με τον
χαρακτήρα και την προσωπικότητά του. Για παράδειγμα ένας γιατρός μπορεί να
είναι μέθυσος, όμως συνεχίζουν να τον αναγνωρίζουν ως ικανό γιατρό. Ένας
δικηγόρος μπορεί να μην είναι τίμιος, όμως συνεχίζει να αναγνωρίζεται ως
ικανότατος και εξυπνότατος δικηγόρος. Πρέπει να ζει πρακτικά αυτά που κηρύττει.
Στην διακονία το “να ζεις” είναι πιο σημαντικό και θα ασκήσει μεγαλύτερη
επίδραση από το “να κάνεις”.
Στην μελέτη αυτή
αναφέρουμε έναν μερικό κατάλογο ιδιοτήτων που πρέπει να προσιδιάζουν στο
χαρακτήρα του ποιμένα.