Ο ΙΗΣΟΥΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΘΕΟΣ (2)

 

Ο Ιησούς είναι ο Γιάχβε

 

Τα εδάφια της Γραφής που αποδεικνύουν ότι ο Ιησούς είναι ο Πατέρας δεν αποδυναμώνουν τα αποδεικτικά στοιχεία ότι ο Ιησούς είναι ο ένας Θεός. Πιο κάτω παραθέτουμε 12 εδάφια που αποδεικνύουν ειδικά ότι ο Ιησούς είναι ο Γιάχβε-ο ένας Θεός της Παλαιάς Διαθήκης.

1.   Στο Ησ.μ:3 έχουμε την προφητεία ότι κάποιος θα φώναζε στην έρημο, «Ετοιμάσατε την οδόν του ΚΥΡΙΟΥ» (Γιάχβε) και στο Ματθ.γ:3 λέει ότι ο Ιωάννης ο Βαπτιστής ήταν η εκπλήρωση αυτής της προφητείας. Φυσικά, ξέρουμε ότι ο Ιωάννης ετοίμασε το δρόμο για τον Κύριο Ιησού Χριστό. Εφόσον το όνομα Γιάχβε ήταν το άγιο όνομα για τον ένα Θεό, η Γραφή δε μπορεί να το χρησιμοποιεί για κανένα άλλο πέρα από τον Άγιο του Ισραήλ και εδώ αναφέρεται στον Ιησού.

2.   Στο Μαλαχ.γ:1 λέει, «Ο Γιάχβε, τον οποίον σεις ζητείτε, εξαίφνης θέλει ελθεί εις τον ναόν αυτού, ναι ο άγγελος της διαθήκης». Αυτό εκπληρώθηκε από τον Ιησού, είτε πρόκειται, κυριολεκτικά, για το Ναό, είτε για το σώμα του Ιησού (Ιωάν.β:21).

3.   Στον Ιερ.κγ:5-6 μιλάει για ένα δίκαιο Βλαστό από τον Δαυίδ - μια καθαρή αναφορά στο Μεσσία - και Τον ονομάζει «Ο ΚΥΡΙΟΣ Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΗΜΩΝ». (Δες επίσης Ιερεμία λγ:15-16). Με άλλα λόγια, ο Ιησούς είναι ο «Ο Γιάχβε η δικαιοσύνη ημών».

4.   Ο Ησαΐας μιλώντας για τον Γιάχβε λέει: “Ο βραχίων αυτού ενήργησεν εις αυτόν σωτηρίαν” (Ησ.νθ:16) και “ο βραχίων αυτού θέλει εξουσιάζει δι’ αυτόν” (Ησ.μ:10). Το Ης.νγ:1-2 περιγράφει το Μεσσία σαν την αποκάλυψη του βραχίονα του Γιάχβε. Έτσι, ο Ιησούς ο Σωτήρας δεν είναι ένας άλλος Θεός, αλλά η φανέρωση του Γιάχβε σε ανθρώπινη σάρκα για να φέρει σωτηρία στον κόσμο.

5.   Ο Ησαΐας προφήτευσε ότι «η δόξα του Γιάχβε θέλει φανερωθή και πάσα σαρξ ομού θέλει ιδεί» (Ησ.μ:5). Εφόσον ο Γιάχβε είπε ότι δεν θα δώσει τη δόξα Του σε άλλον (Ησ.μβ:8, μη:11), ξέρουμε ότι αυτή η προφητεία θα μπορούσε να εκπληρωθεί μόνο αν αποκάλυπτε τον εαυτό του με κάποιο τρόπο. Πραγματικά, βλέπουμε στην Καινή Διαθήκη ότι ο Ιησούς είχε την δόξα του Πατέρα (Ιωάν.α:14, Φιλιπ.β:11). Αυτός είναι ο Κύριος της δόξης (Α’ Κορ.β:8). Όταν ο Ιησούς επιστρέψει, θα έρθει «εν τη δόξη του Πατρός αυτού» (Ματθ.ις:27, Μαρκ. η:38). Αφού ο Ιησούς έχει την δόξα του Γιάχβε, πρέπει να είναι ο Γιάχβε.

6.   Ο Γιάχβε είπε, «Δια τούτο ο λαός μου θέλει γνωρίσει το όνομά μου, δια τούτο θέλει γνωρίσει εν εκείνη τη ημέρα, ότι εγώ είμαι ο λαλών, ιδού εγώ» (Ησ.νβ:6). Ωστόσο, εμείς ξέρουμε ότι ο Ιησούς διακήρυξε τον Πατέρα, φανέρωσε και εξάγγειλε το όνομα του Πατέρα (Ιωάν.α:18, ιζ:6, ιζ:26). Ο Ιησούς απήγγειλε το όνομα του Γιάχβε (Ψαλμ.κβ:22, Εβρ.β:12). Γι’ αυτό, πρέπει να είναι ο Γιάχβε.

7.   O Γιάχβε είπε «Ώμοσα εις εμαυτόν ο λόγος εξήλθεν εκ του στόματός μου εν δικαιοσύνη και δεν θέλει επιστραφή, Ότι παν γόνυ θέλει κάμψει εις εμέ, πάσα γλώσσα θέλει ομνύει εις εμέ» (Ησ.με:23). Ο Παύλος ανέφερε αυτό το εδάφιο για να αποδείξει ότι όλοι θα σταθούμε μπροστά στο βήμα του Χριστού (Ρωμ.ιδ:10-11). Ο Παύλος έγραψε επίσης, «διά να κλίνη εις το όνομα του Ιησού παν γόνυ επουρανίων και επιγείων και καταχθονίων» (Φιλιπ.β:10).

8.   Ο Ζαχαρίας έχει πειστικές αποδείξεις ότι ο Ιησούς είναι ο Γιάχβε. Ξεκινάει με τα λόγια: «Ούτω λέγει Γιάχβε ο Ελοχάϊ μου» και στο εδ.12 λέει: «Και έστησαν τον μισθόν μου τριάκοντα αργύρια». Στο Ζαχ.ιβ:10 ο Γιάχβε λέει: «και θέλουσιν επιβλέψει προς εμέ, τον οποίον εξεκέντησαν». Φυσικά ήταν ο Ιησούς που πουλήθηκε 30 αργύρια και Τον εξεκέντησαν πάνω στο σταυρό του Γολγοθά (Ματθ.κς:14-16, Ιωάν.ιθ:34).  Στο Ζαχ.ιβ:8 λέει, αναφερόμενος στον Μεσσία, «Ο οίκος του Δαβίδ ως Θεός». Ο Ζαχαρίας επίσης έγραψε, «Και ο Γιάχβε θέλει εξέλθει και θέλει πολεμήσει κατά των εθνών εκείνων, ως ότε επολέμησεν εν τη ημέρα της μάχης. Και οι πόδες αυτού θέλουσι σταθή κατά την ημέραν εκείνην επί του όρους των ελαιών, του απέναντι της Ιερουσαλήμ εξ ανατολών· και το όρος των ελαιών θέλει σχισθή κατά το μέσον αυτού προς ανατολάς και προς δυσμάς και θέλει γείνει κοιλάς μεγάλη σφόδρα· και το ήμισυ του όρους θέλει συρθή προς βορράν και το ήμισυ αυτού προς νότον. Και θέλετε καταφύγει εις την κοιλάδα των ορέων μου· διότι η κοιλάς των ορέων θέλει φθάνει έως εις Ασάλ· και θέλετε φύγει, καθώς εφύγετε απ' έμπροσθεν του σεισμού εν ταις ημέραις Οζίου του βασιλέως του Ιούδα· και Γιάχβε ο Θεός μου θέλει ελθεί και μετά σου πάντες οι άγιοι» (Ζαχ.ιδ:3-5). Όλοι ξέρουμε ότι Αυτός που θα έρθει, Αυτός που θα πατήσει πάνω στο όρος των ελαιών σαν Βασιλιάς βασιλιάδων και Κύριος κυρίων και το όρος θα σχισθεί, Αυτός με τον οποίο θα έρθουν όλοι οι άγιοι και θα πολεμήσει όλα τα έθνη είναι ο Ιησούς κατά τη δεύτερη έλευση (Πράξ.α:9-12, Α’ Τιμ.ς:14-16, Αποκ.ιθ:11-16).

9.   Όταν ο Παύλος, ο μορφωμένος Εβραίος, ο Φαρισαίος εκ Φαρισαίου, ο φανατικός διώκτης των χριστιανών, χτυπήθηκε στο δρόμο προς τη Δαμασκό με ένα εκτυφλωτικό φως από το Θεό, ρώτησε, «Τις είσαι, Κύριε;» Σαν Εβραίος, ήξερε μόνο ένα Θεό και Κύριο και έκανε την ερώτηση, «Ποιος είσαι, Γιάχβε;» Ο Κύριος απάντησε, «Εγώ είμαι Ιησούς» (Πράξ.θ:5).

10.Παρόλο που ο Μωυσής είχε σχέση με τον Γιάχβε, στο Εβρ.ια:26 λέει ότι ο Μωυσής «κρίνας τον υπέρ του Χριστού ονειδισμόν μεγαλήτερον πλούτον παρά τους εν Αιγύπτω θησαυρούς». Έτσι ο Θεός του Μωυσή ήταν ο Ιησούς Χριστός.

11.Ο Ψαλμός ξη:18 απεικονίζει μια σκηνή στην οποία ο Γιάχβε Ελοχίμ ανεβαίνει εις ύψος και αιχμαλωτίζει αιχμαλωσία, αλλά ξέρουμε ότι ο Ιησούς αναλήφθηκε και αιχμαλώτισε αιχμαλωσία. Στην πραγματικότητα το Εφες.δ:7-10 εφαρμόζει αυτή την προφητεία στον Ιησού.

12.Στην Αποκ.κβ:6 λέει, “Κύριος ο Θεός των αγίων προφητών απέστειλε τον άγγελον αυτού” στον Ιωάννη, αλλά στο εδάφιο 16 λέει, «Εγώ ο Ιησούς έπεμψα τον άγγελόν μου να μαρτυρήση εις εσάς ταύτα εις τας εκκλησίας».

Υπάρχουν πολλά ακόμα εδάφια της Γραφής που ταυτίζουν τον Ιησού με τον ένα Θεό, τον Γιάχβε. Πιο κάτω παραθέτουμε έναν κατάλογο με εδάφια που περιγράφουν τον Γιάχβε με συγκεκριμένους τρόπους σε αντιστοιχία με άλλα εδάφια, τα οποία περιγράφουν τον Ιησού με τους ίδιους τρόπους. Έτσι, όλα αυτά τα εδάφια αποδεικνύουν ότι ο Ιησούς είναι ο Γιάχβε.

 

Ο ΙΗΣΟΥΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΓΙΑΧΒΕ (Ι)

 

Γ Ι Α Χ Β Ε		Ι Η Σ Ο Υ Σ
ΤΙΤΛΟΣ	ΕΔΑΦΙΟ	ΤΙΤΛΟΣ	ΕΔΑΦΙΟ
Παντοκράτωρ	Γεν.ιζ:1	Παντοκράτωρ	Αποκ.α:8
ΕΓΩ ΕΙΜΙ	Εξ.γ:14-16	Εγώ ειμί	Ιωάν.η:58
Πέτρα	Ψαλμ.ιη:2 Ψαλμ.κη:1	Πέτρα	Α’ Κορ.ι:4
Κέρας σωτηρίας	Ψαλμ.ιη:2	Κέρας σωτηρίας	Λουκ.α:69
Ποιμήν	Ψαλμ.κγ:1, Ησ.μ:10-11	Καλός Ποιμήν, Μέγας Ποιμήν, Αρχιποιμήν	Ιωάν.ι:11, Εβρ.ιγ:20 Α’ Πέτρ.ε:4
Κύριος της Δόξης	Ψαλμ.κδ:7-10	Κύριος της Δόξης	Α’ Κορ.β:8
Φως	Ψαλμ.κζ:1, Ησ.ξ:19	Φως	Ιωάν.α:4-9, Ιωάν.η:12, Αποκ.κα:23
Σωτηρία	Ψαλμ.κζ:1, Ησ.ιβ:2	Μόνη Σωτηρία	Πρ.δ:10-12
Κύριος των κυρίων	Ψαλμ.ρλς:3	Κύριος των κυρίων	Αποκ.ιθ:16
Άγιος	Ησ.ιβ:6	Άγιος	Πρ.β:27
Νομοθέτης	Ησ.λγ:22	Διαθέτης της Πρώτης Διαθήκης (του Νόμου)	Εβρ.θ:14-17
Κριτής	Ησ.λγ:22	Κριτής	Μιχ.ε:1, Πρ.ι:42
Πρώτος και Έσχατος	Ησ.μα:4, μδ:6, μη:12	Άλφα και Ωμέγα, Αρχή και Τέλος, Πρώτος και Έσχατος	Αποκ.α:8, κβ:13
Μόνος Σωτήρας	Ησ.μγ:11, με:21, ξ:16	Σωτήρας	Τίτ.β:13, γ:6
Δοτήρ του Πνευματικού Ύδατος	Ησ.μδ:3,νε:1	Δοτήρ του Ζωντανού Νερού	Ιωάν.δ:10-14
Βασιλεύς του Ισραήλ	Ησ.μδ:6	Βασιλεύς του Ισραήλ, Βασιλεύς βασιλέων	Ιωάν.α:49, Αποκ.ιθ:16
Ο μόνος ποιητής	Ησ.μδ:24, με:8, μη:13	Ποιητής των πάντων	Ιωάν.α:3, Κολ.α:16, Εβρ.α:10
Ο Μόνος Δίκαιος Θεός	Ησ.με:21	Ο Δίκαιος	Πρ.ζ:52
Λυτρωτής	Ησ.νδ:5, ξ:16	Λυτρωτής	Γαλ.γ:13, Αποκ.ε:9

 

 Ο ΙΗΣΟΥΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΓΙΑΧΒΕ (ΙΙ)

 

	ΟΝΟΜΑ	Ο ΙΗΣΟΥΣ ΕΙΝΑΙ	ΕΔΑΦΙΑ
1	Γιάχβε - ιρέ (προμηθεύων)	Ο προμηθευτής της θυσίας	Εβρ. ι:10-12
2	Γιάχβε-ραφά (θεραπεύων)	Ο θεραπεύων	Ιάκ. ε:14-15
3	Γιάχβε-νισσί (σημαία, νίκη)	Νίκη	Α’ Κορ. ιε:57
4	Γιάχβε-μ’καντόσχ (αγιάζων)	Ο αγιάζων	Εφεσ. ε:26
5	Γιάχβε-σαλόμ (ειρήνη)	Ειρήνη	Ιωάν. ιδ:27
6	Γιάχβε-σαμπαόθ (Κύριος των δυνάμεων)	Κύριος των Δυνάμεων	Ιάκ. ε:4-7
7	Γιάχβε-ελιόν (Ύψιστος)	Ύψιστος	Λουκ. α:32,76,78
8	Γιάχβε-ραάχ (ποιμένας)	Ποιμένας	Ιωάν. ι:11
9	Γιάχβε-χοσινού (δημιουργός)	Δημιουργός	Ιωάν. α:3
10	Γιάχβε-τσιντκενού (δικαιοσύνη)	Δικαιοσύνη	Α’ Κορ. α:30
11	Γιάχβε-σαμμάχ (παρών)	Πανταχού Παρών	Ματθ. κδ:20

                                               

Τα παραπάνω στοιχεία δεν είναι όλα όσα υπάρχουν, αλλά είναι αρκετά για να αποδείξουν ότι ο Ιησούς είναι ο Γιάχβε.

Υπάρχει μόνο ένας Θεός (Δευτ. ς:4), πράγμα που σημαίνει ότι ο Ιησούς είναι ο ένας Θεός της Παλαιάς Διαθήκης.

 

Οι Εβραίοι κατάλαβαν ότι ο Ιησούς απαιτούσε ότι ήταν ο Θεός.

 

Οι Εβραίοι δεν κατάλαβαν πώς μπορούσε ο Θεός να φανερωθεί «εν σαρκί».

Δεν κατάλαβαν σε κάποια περίπτωση τον Ιησού που τους είπε ότι είναι ο Πατέρας (Ιωαν.η:19-27).

Ωστόσο, σε πολλές άλλες περιπτώσεις, κατάλαβαν την αξίωσή του ότι είναι ο Θεός.

Κάποτε, όταν ο Ιησούς θεράπευσε ένα άνδρα το Σάββατο και χρέωσε το έργο αυτό στον Πατέρα Του, οι Εβραίοι ήθελαν να Τον σκοτώσουν - όχι μόνο επειδή είχε παραβεί το νόμο του Σαββάτου, αλλά επειδή έλεγε ότι ο Θεός είναι ο Πατέρας Του κάνοντας τον εαυτό του ίσο με το Θεό (Ιωάν.ε:17-18).

Μια άλλη φορά, ο Ιησούς είπε ότι ο Αβραάμ χάρηκε όταν είδε την ημέρα Του. Όταν οι Εβραίοι Τον ρώτησαν πώς μπορούσε να γίνει αυτό, τους απάντησε: «Αληθώς, αληθώς σας λέγω, πρίν γείνη ο Αβραάμ εγώ είμαι». Οι Εβραίοι αμέσως κατάλαβαν ότι αξίωνε ότι είναι ο ΕΓΩ ΕΙΜΙ - το όνομα με το ο ποίο ο Γιάχβε φανέρωσε τον Εαυτό Του στην Έξ.γ:14 - και γι’ αυτό πήραν πέτρες να Τον σκοτώσουν για βλασφημία (Ιωάν.η:56-59).

Όταν ο Ιησούς είπε: «Εγώ και ο Πατήρ έν είμεθα», οι Εβραίοι έπιασαν πέτρες να τον λιθοβολήσουν για βλασφημία διότι «άνθρωπος ών, κάμνεις σεαυτόν Θεόν» Του είπαν (Ιωάν.ι:30-33). Ακόμα, προσπάθησαν να Τον σκοτώσουν, όταν τους είπε ότι ο Πατέρας είναι μέσα Του, πάλι για την ίδια αιτία, αξίωνε ότι είναι ο Πατέρας (Ιωάν.ι:38-39).

Όταν ο Ιησούς συγχώρησε τις αμαρτίες του παραλυτικού, οι Εβραίοι σκέφτηκαν ότι βλασφήμησε γιατί ήξεραν ότι μόνο ο Θεός μπορεί να συγχωρεί αμαρτίες (Ησ.μγ:25). Ο Ιησούς, αν και γνώριζε τις σκέψεις τους, θεράπευσε τον άνθρωπο κι έτσι φανέρωσε τη θεία Του δύναμη και απέδειξε τη θεότητά Του (Λουκ.ε:20-26). Οι Εβραίοι σωστά πίστευαν ότι υπάρχει μόνο ένας Θεός, ότι μόνο ο Θεός μπορεί να συγχωρεί αμαρτίες κι ότι ο Ιησούς αξίωνε ότι είναι Αυτός ο ένας Θεός, ο Πατέρας, ο Γιάχβε. Το μόνο τους λάθος ήταν ότι απέρριψαν την αξίωση του Ιησού!

Είναι εκπληκτικό το γεγονός, ότι κάποιοι άνθρωποι, σήμερα, όχι μόνο αρνούνται τους ισχυρισμούς του Κυρίου για την αληθινή Του ταυτότητα, αλλά αδυνατούν να καταλάβουν ότι είναι κάτι που ο ίδιος διεκδίκησε. Ακόμα και οι Εβραίοι αντίπαλοι του Ιησού κατάλαβαν την αξίωσή Του ότι είναι Θεός, ο Πατέρας, ο Γιάχβε.

 

Ο Ιησούς είναι Αυτός που κάθεται στο θρόνο.

 

Υπάρχει ΕΝΑΣ θρόνος στον ουρανό και ΕΝΑΣ που κάθεται στο θρόνο. Αυτό τουλάχιστον περιγράφει ο Ιωάννης στην Αποκ.δ:2 «Και ευθύς ήλθον εις πνευματικήν έκστασιν, και ιδού, θρόνος έκειτο εν τω ουρανώ, και επί του θρόνου ήτο τις καθήμενος». Χωρίς αμφιβολία, ο καθήμενος στο θρόνο είναι ο Θεός, γιατί οι 24 πρεσβύτεροι που βρίσκονται κύκλω του θρόνου Τον προσφωνούν «Άγιος, άγιος, άγιος, Κύριος ο Θεός ο Παντοκράτωρ, ο Ην και ο Ων και ο ερχόμενος» (Αποκ.δ:8). Όταν συγκρίνουμε αυτή τη γραφή με το Αποκ.α:5-18, βρίσκουμε αξιοσημείωτη ομοιότητα στην περιγραφή του Ιησού και Αυτού που κάθεται στο θρόνο. «Εγώ είμαι το Α και το Ω, αρχή και τέλος, λέγει ο Κύριος, ο Ων και ο Ην και ο Ερχόμενος, ο Παντοκράτωρ» (Αποκ.α:8).

Από τα εδάφια 5-7 καταλαβαίνουμε ότι Αυτός που μιλάει στο εδάφιο 8 είναι ο Ιησούς. Επιπλέον, ο Ιησούς είναι το αντικείμενο των εδαφίων Αποκ.α:11-18. Στο εδάφιο 11, ο Ιησούς αποκαλύπτεται σαν το «Α και το Ω, ο πρώτος και ο έσχατος». Στα εδάφια 17-18 ο Ιησούς λέει: «εγώ είμαι ο πρώτος και ο έσχατος, και ο ζών και έγεινα νεκρός και ιδού, είμαι ζών εις τους αιώνας των αιώνων αμήν και έχω τα κλειδιά του άδου και του θανάτου». Απ’ την αρχή της Αποκάλυψης, ωστόσο, βλέπουμε ότι ο Ιησούς είναι ο Κύριος, ο Παντοκράτωρας, ο Ων ο Ην και ο ερχόμενος. Όμως οι ίδιοι τίτλοι και περιγραφικοί όροι αναφέρονται σ’ Αυτόν που κάθεται στο θρόνο.

Επιπρόσθετα, Αυτός που κάθεται στο θρόνο είναι άξιος να λάβει δόξα τιμή και δύναμη (Αποκ.δ:11), αλλά διαβάζουμε ότι το αρνίο το εσφαγμένο είναι αυτό που είναι άξιο να λάβει δύναμη, πλούτο, σοφία, ισχύ, τιμή, δόξα και ευλογία (Αποκ.ε:12). Στην Αποκ.κ:11-12 διαβάζουμε ότι Αυτός που κάθεται στο θρόνο είναι κριτής, αλλά εμείς ξέρουμε ότι ο Ιησούς είναι ο Κριτής πάντων (Ιωάν.ε:22, 27  Ρωμ.β:16  ιδ:10-11 με Β΄Κορ.ε:10).

Στην Αποκ.κβ:3-4 διαβάζουμε για το θρόνο του Θεού και του Αρνίου. Αυτά τα εδάφια μιλάνε για ένα θρόνο, ένα πρόσωπο, ένα όνομα. Αυτό σημαίνει ότι ο Θεός και το Αρνίο είναι ένα Όν που έχει ένα πρόσωπο, ένα όνομα και κάθεται στο θρόνο. Το μόνο πρόσωπο που είναι Θεός και Αρνίο, είναι ο Ιησούς Χριστός. (Σχετικά με τον «Παλαιό των ημερών» Δαν.ζ, θα το εξετάσουμε στο κεφ.7. Σχετικά με το Αρνίο στην Αποκ.ε θα το δούμε στο κεφ.9). Με λίγα λόγια, η Αποκάλυψη μας λέει ότι όταν πάμε στον ουρανό, θα δούμε στον θρόνο τον Ιησού μόνο. Ο Ιησούς είναι η μόνη ορατή φανέρωση του Θεού που θα δούμε στον ουρανό.

 

Η Αποκάλυψη του Ιησού Χριστού.

 

Το βιβλίο της Αποκάλυψης περιέχει κι άλλες πολλές δυνατές δηλώσεις σχετικά με τη θεότητα του Ιησού. Ο σκοπός του Θεού, όταν είπε στον Ιωάννη να γράψει αυτό το βιβλίο, ήταν ν’ αποκαλύψει τον Ιησού Χριστό κι όχι τόσο τα μέλλοντα γεγονότα. Στην πραγματικότητα, όλα τα γραφτά του Ιωάννη δίνουν μεγάλη έμφαση στο θέμα της μονότητας του Θεού, στη θεότητα του Ιησού και τη διπλή φύση Του. Ο Ιωάννης έγραψε το ευαγγέλιο που φέρει το όνομά του για να πιστέψουμε ότι ο Ιησούς είναι ο Χριστός, ο Γιος του Θεού (Ιωάν.κ:31).

Δεχόμενοι τον Ιησού σαν Γιο του Θεού, σημαίνει ότι Τον δεχόμαστε σαν το Θεό, γιατί ο τίτλος «Υιός Θεού» απλά σημαίνει Θεός που φανερώθηκε σε σάρκα. (περισσότερα για το θέμα αυτό δες στο κεφ.5). Ο Ιωάννης αποκάλυψε τον Ιησού σαν το Θεό, σαν το Λόγο, σαν τον Πατέρα, σαν τον Γιάχβε (Εγώ ειμί). Όλα τα γραπτά του Ιωάννη εξυψώνουν τη θεότητα του Ιησού και το βιβλίο της Αποκάλυψης δεν αποτελεί εξαίρεση.

Στην Αποκ.α:1 μας λέει ότι αυτό το βιβλίο είναι η αποκάλυψη του Ιησού Χριστού. Σίγουρα, το βιβλίο είναι προφητικό, σχετικά με το τί πρόκειται να συμβεί, αλλά ένας απ’ τους κύριους λόγους αυτής της προφητείας είναι ν’ αποκαλύψει το Χριστό - να μας δείξει ποιος είναι στην πραγματικότητα.

Το βιβλίο της Αποκάλυψης φανερώνει τον Ιησού σαν άνθρωπο και σαν Θεό. Είναι το Αρνίο που σφάχτηκε για τις αμαρτίες μας, αλλά είναι επίσης ο Παντοδύναμος Θεός που κάθεται στο θρόνο. Η παρακάτω λίστα δείχνει μερικούς απ’ τους τρόπους που το βιβλίο φανερώνει τον Ιησού.

 

Τίτλος	Σχόλιο	Αποκάλυψη
1. Ο μάρτυς ο πιστός	Προφήτης και απόστολος	α:5
2. Πρωτότοκος εκ των νεκρών		α:5
3. Άρχων των βασιλέων		α:5
4. Α & Ω		α:8, 11  κα:6  κβ:13
5. Αρχή και τέλος		α:8  κα:6  κβ:13
6. Ο Ων, ο Ην, ο Ερχόμενος		α:8  δ:8
7. Ο Παντοκράτωρ		α:8  δ:8
8. Υιός ανθρώπου	Όπως ο Παλαιός των ημερών στο Δαν.ζ:9	α:13
9. Ο πρώτος και ο έσχατος		α:17  κβ:13
10. Ο ζών που έγινε νεκρός και είναι ζωντανός στους αιώνες των αιώνων.		α:18
11. Ο έχων τα επτά πνεύματα		γ:1  ε:6
12. Ο καθήμενος επί του θρόνου		δ:2
13. Θεός		δ:8  κα:7
14. Δημιουργός		δ:11
15. Ο Λέων του Ιούδα	Ανθρώπινη φύση	ε:5
16. Ρίζα του Δαβίδ	Δημιουργός του Δαβίδ	ε:5  κβ:16
17. Αρνίο	Θυσία περί αμαρτίας	ε:6
18. Λυτρωτής		ε:9
19. Πιστός		ιθ:11
20. Αληθινός		ιθ:11
21. Ο Λόγος του Θεού		ιθ:13
22. Βασιλιάς βασιλιάδων		ιθ:16
23. Κύριος κυρίων		ιθ:16
24. Γένος του Δαβίδ	Ανθρώπινη φύση	κβ:16
25. Ο αστήρ ο λαμπρός και ορθρινός		κβ:16

 

Καθένας απ’ αυτούς τους τίτλους και ρόλους, είναι μια όμορφη αποκάλυψη του Ιησού Χριστού. Όλοι μαζί, φτιάχνουν το πορτραίτο του ανθρώπου Χριστού που πέθανε και αναστήθηκε αλλά και του αιώνιου Θεού του Παντοκράτορα!

Το τελευταίο κεφάλαιο της Αποκάλυψης περιγράφει το Θεό και το Αρνίο στον ενικό αριθμό (κβ:3-4) και φανερώνει ότι Κύριος ο Θεός των αγίων προφητών είναι ο Ιησούς (Αποκ.κβ:6, 16). Όλες αυτές οι αναφορές μας λένε ότι ο Ιησούς είναι ο Αιώνιος Θεός κι ότι θα εμφανίζεται με το δοξασμένο ανθρώπινο σώμα Του (Αρνίο) σ’ όλη την αιωνιότητα. Η δόξα του Θεού θα είναι το φως στη Νέα Ιερουσαλήμ καθώς θα λάμπει απ’ το ένδοξο σώμα του Ιησού (Αποκ.κα:23). Αυτά τα τελευταία κεφάλαια της Αποκάλυψης, περιγράφουν πώς ο Θεός θ’ αποκαλύπτει στον καθένα τον Εαυτό Του, σε όλη Του τη δόξα, στους αιώνες των αιώνων.

 

Ο Ιησούς έχει όλες τις ιδιότητες και τα προνόμια του Θεού.

 

Αν χρειάζεται ακόμα περισσότερη απόδειξη σχετικά με το ότι ο Ιησούς είναι ο Θεός, μπορούμε να συγκρίνουμε τις ιδιότητες του Ιησού με αυτές του Θεού. Όταν το κάνουμε, θα δούμε ότι ο Ιησούς κατέχει όλες τις ιδιότητες και τα προνόμια του Θεού και ιδιαίτερα αυτές που μπορούν ν’ ανήκουν μόνο στο Θεό. Σαν άνθρωπος, ο Ιησούς ήταν ορατός, περιορισμένος σ’ ένα φυσικό σώμα, αδύνατος, ατελής σε δύναμη κ.τ.λ. Σαν ο Θεός, όμως, ο Ιησούς είναι Πνεύμα, γιατί στις Πράξ.ις:7 μας μιλάει για το Πνεύμα Ιησού. Ήταν και είναι πανταχού παρών. Αυτή η ιδιότητα του έδινε το δικαίωμα να μιλάει στον ενεστώτα χρόνο και να λέει: «Διότι όπου είναι δύο ή τρείς συνηγμένοι εις το όνομά μου, εκεί είμαι εγώ εν τω μέσω αυτών» (Ματθ.ιη:20). Με άλλα λόγια, ενώ το πλήρωμα του χαρακτήρα του Θεού βρισκόταν στο ανθρώπινο σώμα του Ιησού, το πανταχού παρών Πνεύμα Ιησού δεν ήταν περιορισμένο. Ενώ ο Ιησούς βάδιζε πάνω σ’ αυτή τη γη σαν άνθρωπος, σαν ο Θεός βρισκόταν παντού την ίδια στιγμή.

Ο Ιησούς είναι ακόμα παντογνώστης, γιατί μπορούσε να διαβάζει τις σκέψεις (Μάρκ.β:6-12). Ήξερε το Ναθαναήλ πριν τον συναντήσει (Ιωάν.α:47-50). Ξέρει τα πάντα (Ιωάν.κα:17) και «πάντες οι θησαυροί της σοφίας και της γνώσεως είναι κεκρυμμένοι εν αυτώ» (Κολ.β:3).

Ο Ιησούς είναι ο Παντοδύναμος, έχει όλη την εξουσία, είναι η κεφαλή κάθε αρχής και εξουσίας (Ματθ.κη:18  Κολ.β:10  Αποκ.α:8).

Ο Ιησούς είναι αναλλοίωτος, αμετάβλητος (Εβρ.α:8-12  ιγ:8  Αποκ.α:8, 18).

Μόνο ο Θεός μπορούσε να λάβει λατρεία (Εξ.κ:1-5  λδ:14), όμως ο Ιησούς δέχτηκε λατρεία σε πολλές περιπτώσεις και θα λάβει λατρεία απ’ όλη την κτίση (Λουκ.κδ:52  Φιλιπ.β:10  Εβρ.α:6). Μόνο ο Θεός μπορεί να συγχωρέσει αμαρτίες (Ησ.μγ:25), όμως ο Ιησούς είχε αυτή τη δύναμη της συγχώρησης των αμαρτιών (Μάρκ.β:5). Ο Θεός είναι Αυτός που δέχεται τα πνεύματα των ανθρώπων, αλλά ο Ιησούς είναι Αυτός που δέχτηκε το πνεύμα του Στέφανου (Πράξ.ζ:59). Ο Θεός είναι ο Τεχνίτης και Δημιουργός του ουρανού (Εβρ.ια:10), αλλά ο Ιησούς είναι Αυτός που ετοιμάζει τόπο στον ουρανό (Ιωάν.ιδ:3). Βλέπουμε λοιπόν, ότι ο Ιησούς κατέχει όλες τις ιδιότητες και τα προνόμια που ανήκουν μόνο στο Θεό.

Επιπλέον, ο Ιησούς φανερώνει και όλα τ’ άλλα χαρακτηριστικά που έχει ο Θεός. Για παράδειγμα, όταν ο Ιησούς ήταν στη γη, φανέρωνε θεϊκά συναισθήματα όπως αγαλλίαση, ευσπλαχνία, συμπάθεια και λύπη (Λουκ.ι:21  Μάρκ.ς:34  Ιωάν.ια:35). Η Βίβλος ακόμα μας βεβαιώνει ότι είχε όλες τις ηθικές ιδιότητες του Θεού. Στον παρακάτω κατάλογο βρίσκουμε μερικές απ’ αυτές τις ηθικές ιδιότητες του Ιησού που ανταποκρίνονται σ’ αυτές του Θεού.

 

 

Ο Ιησούς είχε την ηθική φύση του Θεού.

 

Αγάπη (Εφεσίους ε:25)	Φως (Ιωάννης α:3-9)	Αγιότητα (Λουκάς α:35)
Έλεος (Εβραίους β:17)	Ευγένεια (Β’ Κορ.ι:1)	Δικαιοσύνη (Β’ Τιμ.δ:8)
Καλοσύνη (Ματθ.ιθ:16)	Τελειότητα (Εφες.δ:13)	Πιστότητα (Αποκ.ιθ:11)
Αλήθεια (Ιωάννης ιδ:6)	Χάρη (Ιωάννης α:16-17)

 

Συμπέρασμα.

 

Ο Ιησούς είναι ό,τι η Βίβλος περιγράφει το Θεό. Έχει όλες τις ιδιότητες, τα προνόμια και τα χαρακτηριστικά του ίδιου του Θεού. Απλά, ό,τι είναι ο Θεός, είναι ο Ιησούς. Ο Ιησούς είναι ο ΕΝΑΣ Θεός. Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος ν’ ανακεφαλαιώσουμε, από το να πούμε μαζί με τον απόστολο Παύλο που έγραφε δια Πνεύματος Αγίου: «Διότι εν αυτώ κατοικεί πάν το πλήρωμα της θεότητος σωματικώς και είσθε πλήρεις εν αυτώ» (Κολ.β:9-10).