ΤΟ «ΠΥΡ»

Κομμάτι της ζωής μας, γίνηκε πια η φωτιά. Τα δάση μας, καίγονται. Τα υπερκαταστήματα, καίγονται. Σύγχρονοι Νέρωνες, πυρπολούν προάστια της πρωτεύουσας. Τα όμορφα νησιά μας, παραδίνονται στις φλόγες. Οι αρχές, ανησυχούν και ανακρίνουν. Ο λαός απορεί. Τι πράμα λοιπόν είναι η φωτιά! Και μπορούμε να πάρουμε κάποιο πνευματικό μήνυμα απ’ αυτή! Ας δοκιμάσουμε:

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ

Αποκ.ια:4 Ούτοι είναι αι δύο ελαίαι και αι δύο λυχνίαι αι ιστάμενοι ενώπιον του Θεού και της γής.

ούτοι είναι αι δύο ελαίαι.

Αυτό είναι το βασικότερο στοιχείο σχετικά με το ποιοι είναι αυτοί οι δύο μάρτυρες. Αποκαλούνται δύο ελαίες. Αυτό είναι απόδειξη ότι πρόκειται για δύο σύνολα ανθρώπων κι όχι για δύο ανθρώπους, γιατί μέσα στο λόγο του Θεού οι ελαίες συμβολίζουν δύο πνευματικά σύνολα ανθρώπων.

Κ α λ η μ έ ρ α

Ο νόμος του Μέρφυ

Ίσως για πρώτη φορά να τον ακούτε, γιατί δεν πολυχρησιμοποιείται, επειδή δεν είναι και τόσο ευχάριστος στον άνθρωπο της εποχής μας και στις κατακτήσεις του.

Με πολύ απλά λόγια, ο νόμος αυτός του Μέρφυ, όπως τον λένε και που είναι επιστημονικά τεκμηριωμένος, αποκαλύπτει ότι «δεν είναι πιθανό ατύχημα που να μην έγινε. Κάθε προσπάθεια αποτροπής του απέτυχε».

ΕΞΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

<Και άλλους μεν έθεσε ο Θεός εν τη εκκλησία.....κυβερνήσεις> (Α΄Κορ.ιβ:28).

Θα έρθουμε σ’ επαφή με το θέμα της εξουσίας και της οργάνωσης μέσα στην εκκλησία με διάφορους τρόπους. Θα προσπαθήσουμε να απαντήσουμε σε διάφορες ερωτήσεις όπως:

·     Ποιο είναι το μέγεθος της εξουσίας της εκκλησίας;

·     Η εκκλησία έχει την εξουσία να θεσπίζει πρότυπα αγιασμού;

·     Η εκκλησία έχει την εξουσία να αποκόπτει άτομα που παραβιάζουν βασικές αρχές αγιασμού;

·     Μέχρι ποιο σημείο είναι κανείς υποχρεωμένος ν’ ακολουθεί τις αποφάσεις της εκκλησίας;

·     Έχει ο καθένας εξουσία ανθρώπινη πάνω σ’ αυτούς που ασχολούνται με τα πνευματικά;

·     Τί διδάσκει ο λόγος του Θεού για τις σχέσεις μεταξύ των πιστών;

Κ α λ η μ έ ρ α

ΣΤΕΓΕΣ και ΚΑΡΔΙΕΣ

Αναμφίβολα, στην τρομερή κρίση που οι ανθρώπινες σχέσεις περνάνε στην εποχή μας, αναφέρεται το θέμα που δόθηκε στις πανελλήνιες εξετάσεις στο μάθημα της έκθεσης το 1984: «Ποτέ άλλοτε οι στέγες των σπιτιών των ανθρώπων δεν ήταν τόσο κοντά η μια στην άλλη όσο είναι σήμερα και ποτέ άλλοτε οι καρδιές των ανθρώπων δεν ήταν τόσο μακριά η μια από την άλλη όσο είναι σήμερα». Θα προσπαθήσουμε ν’ απαντήσουμε στο γιατί να ’χουν έτσι - γιατί έτσι όντως έχουν - τα πράγματα, ανοίγοντας δίπλα στο θέμα τη Βίβλο.

Προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης σχετικά με το Άγιο Πνεύμα

Αν και οι προφήτες της Παλιάς Διαθήκης δεν ήταν βαπτισμένοι με Πνεύμα Άγιο, αναφέρθηκαν σ’ αυτή την υπόσχεση του Θεού σχετικά με τον ερχομό του Πνεύματος (Α΄Πέτρ.α:10-12).

«Και μετά ταύτα θέλω εκχέει το πνεύμά μου επί πάσαν σάρκα· και θέλουσι προφητεύσει οι υιοί σας και αι θυγατέρες σας· οι πρεσβύτεροί σας θέλουσιν ενυπνιασθή ενύπνια, οι νεανίσκοι σας θέλουσιν ιδεί οράσεις. Και έτι επί τους δούλους μου και επί τας δούλας μου εν ταις ημέραις εκείναις θέλω εκχέει το πνεύμα μου» (Ιωήλ β:28-29).

Ο Πέτρος επικαλέστηκε αυτή την προφητεία και την ταίριαξε με τη βάπτιση του Πνεύματος τη μέρα της Πεντηκοστής (Πράξ.β:16-18).

Κ α λ η μ έ ρ α

Δε νταίυ άφτερ

Έσκυψαν πολλοί με γνήσιο ενδιαφέρον πάνω του για να μάθουν τι θα γίνει την επομένη της πυρηνικής καταστροφής. Πώς θα είναι το περιβάλλον, ποιοι και πώς θα καταφέρουν να επιβιώσουν, πόσοι θα είναι αυτοί; Φυσιολογική, ανθρώπινη περιέργεια, αλλά και τραγική άγνοια συνάμα.

Γράφτηκαν πολλά. Κυρίως υποθέσεις και συμπεράσματα. Κάποιοι ευσεβείς πόθοι. Μεγάλη απόσταση απ’ την πραγματικότητα. Ο αξιοθρήνητος άνθρωπος της εποχής μας, οπλισμένος με τα απίθανα μέσα μαζικής καταστροφής, ούτε τη χρήση τους μπορεί να τιθασεύσει, ούτε τις συνέπειες μπορεί να εκτιμήσει. Σαν το άταχτο πιτσιρίκι σκαρφάλωσε στο βράχο και τώρα κοιτάζει το βάραθρο που χάσκει μπρος του και λύνονται τα πόδια του, μα ούτε να γυρίσει πίσω μπορεί.

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ

Αποκ.ια:2  Την αυλήν όμως την έξωθεν άφες έξω, και μη μετρήσης αυτή, διότι εδόθη εις τα έθνη, και την πόλιν την αγίαν θέλουσι πατήσει τεσσαράκοντα δύο μήνας.

Τεσσαράκοντα δύο μήνας.

Αυτός είναι ο καιρός της βασιλείας του Α/Χ και αυτοί που μετρούνται είναι ο λαός που βρίσκεται μέσα στη διαθήκη του Θεού αυτή τη χρονική περίοδο. Στην Αποκ.ια:3 το ίδιο χρονικό διάστημα ονομάζεται 1260 μέρες.

Δεν αναφέρεται στους Ιουδαίους, γιατί δεν είναι εκείνοι που προσκυνούν το Θεό μέσα στον πραγματικό ναό αυτή την περίοδο. Ο λαός Ισραήλ δεν βρίσκεται ακόμα μέσα στη διαθήκη του Θεού αυτόν τον καιρό.

Ιεζ. λθ:22  Και θέλει γνωρίσει ο οίκος Ισραήλ ότι εγώ είμαι Κύριος ο Θεός αυτών από της ημέρας ταύτης και εις το εξής.

Αυτό αναφέρεται στον καιρό της μάχης του Αρμαγεδδών, όταν ο Ιησούς επιστρέφει με τους αγίους Του στη δεύτερη έλευση. Σημαίνει ότι πριν απ’ αυτή την μέρα ο λαός Ισραήλ δεν έχει γνωρίσει το Θεό του. Δεν είναι λαός του Θεού, και όπως λέει ο προφήτης Ωσηέ, ακόμα αποκαλούνται ού λαός μου.

Κ α λ η μ έ ρ α

Η ΤΡΙΤΗ ΘΕΣΗ

Στον κόσμο, συχνά υπάρχει. Δεν είμαι ούτε με τη μια άκρη ούτε με την άλλη, παίρνω ενδιάμεση θέση. Δεν ανήκω ούτε στο Ανατολικό ούτε στο Δυτικό Συνασπισμό, η θέση μου είναι στον Τρίτο Κόσμο. Όμως στη Βίβλο, δεν υπάρχει τρίτη θέση. Ο άνθρωπος, προσωπικά κι υπεύθυνα, καλείται να πάρει μια θέση με το Θεό ή ενάντια στο Θεό. Έτσι, ενώ αναφορικά με την χριστιανική υπηρεσία ισχύει το «όστις δεν είναι καθ’ ημών, είναι υπέρ ημών» (Μάρκος θ:40), σε σχέση με την προσωπική τοποθέτηση του ανθρώπου απέναντι στο Θεό ισχύει αντιθέτως το «ο μη ών μετ' εμού κατ’ εμού έστιν και ο μη συνάγων μετ’ εμού σκορπίζει» (Ματθαίος ιβ:30). Να, Βιβλικές εικόνες που υπογραμμίζουν τούτη την πραγματικότητα.

   

Εκβιασμός.

<Οι άρπαγες δεν θα κληρονομήσουν τη Βασιλεία του Θεού> (Α΄Κορ.ς:10). Στην πραγματικότητα, οι Χριστιανοί διατάσσονται να μην συναναστρέφονται μ’ αυτούς που αποκαλούν τους εαυτούς τους πιστούς αλλά είναι άρπαγες (Α΄Κορ.ε:11). Εκβιάζω σημαίνει αποκομίζω χρήματα ή κάποια χάρη (εκδούλευση) με τη βία, με απειλή ή κατάχρηση εξουσίας. Αυτό είναι αμαρτία σύμφωνα με τη Γραφή. Συνήθως έχουμε συνδεδεμένο τον εκβιασμό με χρήματα, αλλά δεν είναι πάντα απαραίτητο. Μια μορφή εκβιασμού είναι η απειλή αποκάλυψης και έκθεσης καταστάσεων.

Να, μερικά παραδείγματα εκβιασμού:

Κ α λ η μ έ ρ α

Υπάρχει αιωνιότητα

Είναι πλέον αναγνωρίσιμο από πολλούς. Ο άνθρωπος έγινε πανίσχυρος, αφού απόκτησε τη δύναμη να αυτοκαταστρέφεται. Ας πούμε ότι μοιάζει σαν να έφτασε στην κορυφή. Έγινε ο κύριος της ζωής του και του κόσμου του, κάτι που τόσο πόθησε όπως ξέρουμε όλοι. Όμως το ερώτημα το γεμάτο αγωνία είναι αν μπορούμε να ελέγξουμε τη δύναμη που αποκτήσαμε. Από χίλιες μεριές φοβισμένες φωνές ομολογούν πως η πορεία των πραγμάτων οδηγεί στο φρικτό ενδεχόμενο πως κάποτε θα χρησιμοποιηθούν όλα όσα σχεδιάστηκαν και αποκτήθηκαν. Έτσι έγινε και στο παρελθόν. Στον Β' παγκόσμιο πόλεμο χρησιμοποιήθηκαν όλα τα όπλα και τα πλέον μοντέρνα και τα «πιο αμυντικά»... έτσι κατέγραψε η Ιστορία.

Το βάπτισμα του Αγίου Πνεύματος είναι μέρος της σωτηρίας

Όπως είδαμε στον προηγούμενο πίνακα, κάθε περιγραφή του έργου του Αγίου Πνεύματος στην αρχική εμπειρία της σωτηρίας, μπορεί να εξομοιωθεί με το βάπτισμα του Αγίου Πνεύματος.

Το βάπτισμα του Πνεύματος είναι το ίδιο με τη γέννηση του Πνεύματος (Ιωάν.γ:5). Το Πνεύμα ξεκινά να «κατοικεί» στη ζωή κάποιου, όταν αυτός βαπτιστεί με το Πνεύμα. Κάθε άλλη εναλλακτική λύση δεν είναι λογική. Για παράδειγμα, πως μπορεί το Πνεύμα να κατοικεί σε κάποιον αν δεν έχει λάβει το Πνεύμα, αν δεν έχει πληρωθεί με το Πνεύμα, αν το Πνεύμα δεν έχει επέλθει επ’ αυτόν, ή αν το Πνεύμα δεν έχει επιπέσει επ’ αυτόν;

Κ α λ η μ έ ρ α

ΜΕΤΑΞΥ ΔΥΟ ΦΡΟΝΗΜΑΤΩΝ

Το ποσοστό των αναποφάσιστων και ανένταχτων στη ζωή δεν είναι μικρό, ώστε να το θεωρήσουμε αμελητέο και ανάξιο λόγου. Συχνά, αποτελεί την πλειοψηφία. Είναι οι πιο πολλοί αυτοί που βαδίζουνε διατακτικοί, άβουλοι και διχασμένου ανάμεσα πίστης και απιστίας, ευσέβειας και κοσμικότητας. Καρδιές τούτες που κατά κάποιο τρόπο αγαπούν το Θεό, μα που και ο κόσμος τις ελκύει δυνατά. Κυριακάτικο κοστούμι γι' αυτούς ο χριστιανισμός, που στη διάρκεια της εβδομάδας μένει κρεμασμένο στο ντουλάπι.

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ

ΕΝΔΕΚΑΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

Εισαγωγή

Στο προηγούμενο κεφάλαιο και στο τελευταίο εδάφιο είδαμε ότι ο άγγελος είπε στον Ιωάννη ότι πρέπει πάλι να προφητεύσει περί λαών και εθνών και γλωσσών.

Είδαμε ακόμα ότι αυτό μπορεί να αναφέρεται σ' όλο το βιβλίο της Αποκάλυψης, γιατί από το ια κεφάλαιο και εξής βλέπουμε πάλι τα ίδια γεγονότα που συνέβησαν από διαφορετική άποψη όμως.

Από το κεφάλαιο αυτό μέχρι το ιη θα δούμε πάλι τα ίδια γεγονότα που συνέβησαν κατά το χρονικό διάστημα που ήδη έχουμε καλύψει.

Κ α λ η μ έ ρ α

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΣΚΥΤΑΛΟΔΡΟΜΙΑ

Στην αρχαιότητα, ανάμεσα στ’ άλλα αγωνίσματα, υπήρχε και η «λαμπαδηδρομία». Απόσταση τότε 2.500 μ. που έπρεπε η λαμπάδα να μεταφερθεί, για να φτάσει στο τέρμα και ν’ ανάψει κάποιο στημένο εκεί βωμό. Αντίστοιχο αγώνισμα σήμερα η «σκυταλοδρομία», που μια σκυτάλη εδώ θα πρέπει να διανύσει 1.600 μ. ή 800 ή 400, για να κόψει το νήμα του τερματισμού. Δυόμιση χιλιάδες ή χίλια-εξακόσια μ. είναι βέβαια δρόμος αντοχής ή έστω ημιαντοχής κι όχι ταχύτητας. Κι όμως η φιλοσοφία τούτου του αγωνίσματος είναι ακριβώς, ένα δρόμο αντοχής να τον μεταβάλει σε ταχύτητας. Πώς! Με το μοίρασμα του δρόμου σε περισσότερους από έναν δρομείς. Έτσι έχουμε τα 4x100, 4x200 και 4x400. Η σκυτάλη πρέπει ν’ αλλάζει χέρι από τον προηγούμενο στον επόμενο δρομέα, μέσα σε μια απόσταση 20 μέτρων και στους δυο πρώτους δρόμους (4x100 και 4x200) ο δρομέας που θα πάρει τη σκυτάλη μπορεί να τρέξει μέχρι 11 μ. πριν από τη ζώνη αλλαγής της σκυτάλης δίπλα στον σκυταλοφόρο, για να μπορέσει έτσι ν’ αναπτύξει το μέγιστο της ταχύτητάς του όταν στη ζώνη των 20 μέτρων θ ’ αλλάζει τη σκυτάλη.

ΤΙΜΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΚΕΡΑΙΟΤΗΤΑ.

<Mη κλέψης> (Έξ.κ:15)

<Μη κλέψης...μη αποστερήσης> (Μάρκ.ι:19)

Σ’ αυτό το κεφάλαιο θα μελετήσουμε διάφορες ερωτήσεις που έχουν να κάνουν με την προσωπική τιμιότητα και ακεραιότητα, δηλαδή την κλοπή, τον εκβιασμό, την απάτη, τη δωροδοκία. Για το ψέμα μιλήσαμε σε προηγούμενο κεφάλαιο.

Κλοπή. Μια από τις βασικές διδασκαλίες της Βίβλου είναι ο σεβασμός της ιδιοκτησίας και των υπαρχόντων των άλλων. Κλοπή είναι απλά η ενέργεια του να πάρεις κάτι που ανήκει σε κάποιον δίχως την έγκρισή του. Αυτό ισχύει άσχετα με το αν η αξία αυτού που κλέφτεται είναι μικρή η μεγάλη. Με το ίδιο σκεπτικό, η κλεψιά είναι λάθος έστω κι αν το θύμα είναι πολύ πλούσιο ενώ ο κλέφτης πολύ φτωχός. Η Βιβλική λύση σε μια τέτοια περίπτωση βρίσκεται στην Εφεσ.δ:28 & Α΄Θεσ.γ:10 .

Κ α λ η μ έ ρ α

Γνώση και απόγνωση

Παρακολουθούμε την εποχή μας. Όλοι μας, και τραβάμε γραμμές στο μέλλον. Φυσικό είναι αυτό. Όμως δεν καταλήγουμε όλοι στα ίδια συμπεράσματα. Κι αυτό είναι φυσικό. Καθοριστικό στοιχείο η διάθεση της καρδιάς μας. Γιατί κοιτάμε, πώς κοιτάμε την εποχή μας, τι ψάχνουμε να δούμε.

ΤΟ ΒΑΠΤΙΣΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ

 

«Διότι ο μεν Ιωάννης εβάπτισεν εν ύδατι, σεις όμως θέλετε βαπτισθή εν Πνεύματι Αγίω ουχί μετά πολλάς ταύτας ημέρας» (Πράξ.α:5).

«και επλήσθησαν άπαντες Πνεύματος Αγίου, και ήρχισαν να λαλώσι ξένας γλώσσας, καθώς το Πνεύμα έδιδεν εις αυτούς να λαλώσιν» (Πράξ.β:4).

Το Άγιο Πνεύμα

Ο Θεός είναι Άγιος (Α’ Πέτρ.α:16). Στην πραγματικότητα, ο Θεός είναι ο μόνος Άγιος. Επιπλέον, ο Θεός είναι Πνεύμα (Ιωάν.δ:24) και υπάρχει μόνο ένα Πνεύμα (Εφες.δ:4). Το Άγιο Πνεύμα είναι ο Θεός (Πράξ.ε:3-4  Α΄Κορ.γ:16-17 μαζί με το ς:19-20). Στους Ρωμ.η:9 διαβάζουμε ότι το Άγιο Πνεύμα είναι το Πνεύμα του Θεού.

Κ α λ η μ έ ρ α

Η ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΒΙΒΛΟΥ ΟΠΩΣ ΔΗΛΩΝΕΤΑΙ ΣΤΑ ΣΥΜΒΟΛΑ ΤΗΣ

Τι συμβαίνει, λοιπόν! Πάψανε οι Έλληνες να διαβάζουν! Κατακόρυφη πτώση ενδιαφέροντος! Μήπως, δεν φταίει μόνον η φτωχή ζήτηση, αλλά και η ποιοτικά πενιχρή παραγωγή! Μήπως, βαρεθήκαμε το φτηνό βιβλίο! Κι αν ναι, μήπως είναι καιρός σαν αγοραστικό και καταναλωτικό κοινό, να προσέξουμε το καλό βιβλίο! Και ποιο είναι το καλύτερο, ανάμεσα στα καλά βιβλία; Τούτη η τελευταία ερώτηση, θ' αποτελέσει το θέμα μας, σήμερα. Πιστεύω δε να μη δυσκολευτώ, ν’ αποδείξω πως το καλύτερο βιβλίο αδιαφιλονίκητα είναι... η Βίβλος.

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ

Αποκ.ι:8 Και η φωνή την οποίαν ήκουσα εκ του ουρανού, πάλιν ελάλει μετ’ εμού και έλεγεν, Ύπαγε, λάβε το βιλιάριον το ανεωγμένον εν τη χειρί του αγγέλου του ισταμένου επί της θαλάσσης και επί της γης.

Πάλιν ελάλει μετ’ εμού

Εδώ πρόκειται για μια διαφορετική φωνή από τη φωνή του αγγέλου. Είναι μια φωνή που άκουσε ο Ιωάννης από τον ουρανό. Είναι η ίδια φωνή που άκουσε στην Αποκ.δ:1. Ακόμη βρισκόμαστε στο ίδιο θέμα, στα γεγονότα που πρόκειται να γίνουν μετά ταύτα.

Κ α λ η μ έ ρ α

Δρόμος χωρίς επιστροφή

Τα πυρηνικά του Τέλους

Μια περιοχή που είναι απαραίτητο να συμπεριλάβουμε οπωσδήποτε στη μελέτη των ημερών μας είναι η πυρηνική ενέργεια. Η παρουσία της ανάμεσα μας είναι κάτι το μοναδικό και ο ρόλος που παίζει και θα παίξει στον κόσμο μας είναι αποφασιστικός. Καμία άλλη τεχνολογική εξέλιξη, κανένα άλλο βήμα της επιστήμης, κανένα άλλο σκαλοπάτι απ’ όσα διάβηκε το ανθρώπινο μυαλό, η ανθρώπινη φαντασία δεν είναι ικανά να επηρεάζουν τόσο βαθιά και ανεπανόρθωτα τον κόσμο μας, όσο οι εφαρμογές της πυρηνικής ενέργειας.

Εχθροπραξίες και άμυνα.

 Αυτό περιλαμβάνει τον πόλεμο, και το να σκοτώσεις για αυτοάμυνα. Αν πρόκειται να δεχτούμε τα λόγια του Ιησού στο Ματθ.ε και να τα πάρουμε κατά λέξη, δεν μπορούμε να σκοτώσουμε, ακόμα και σε τέτοιες περιπτώσεις. Ο Στέφανος όταν τον λιθοβολούσαν, δεν έριξε πέτρες στους φονείς του, αλλά κυριολεκτικά κοίταξε προς τον Ιησού κι άρχισε να προσεύχεται γι’ αυτούς (Πράξ.ζ:55-60). Όταν ο Πέτρος προσπάθησε να υποστηρίξει τον Ιησού μ’ ένα μαχαίρι, ο Κύριος τον επέπληξε λέγοντας <πάντες όσοι πιάσωσι μάχαιραν, δια μαχαίρας θέλουσιν απολεσθή> (Ματθ.κς:52).

Κ α λ η μ έ ρ α

Το όνομα του Θεού στην Καινή Διαθήκη, είναι Ιησούς.

Η έννοια του Ματθ.κη:19 είναι ξεκάθαρη και ολοφάνερη. Το ενικού αριθμού όνομα του Πατέρα, του Γιου και του Αγίου Πνεύματος είναι Ιησούς. Πατέρας, Γιος και Πνεύμα είναι διαφορετικοί τίτλοι για το Θεό. Ο ένας Θεός που υπάρχει, είναι ο Πατέρας ολόκληρης της δημιουργίας. Αυτός ο Θεός φανερώθηκε εν σαρκί σαν Γιος και κατοικεί στις καρδιές μας σαν Άγιο Πνεύμα. Το όνομα που αποκαλύπτει όλους αυτούς τους ρόλους, είναι Ιησούς.

«ΔΥΝΑΤΑΙ»

Εβραίους ζ:25

Σήμερα η εποχή μας καυχιέται για τα επιτεύγματα και τη δύναμή της, που προέρχεται μέσα απ’ αυτά. Μιλάμε για το «δίκαιο του δυνατότερου». Η «ισορροπία του τρόμου» είναι η βασική αρχή, στην οποία στηρίζονται σήμερα οι διεθνείς σχέσεις. Εξοπλισμούς εκείνοι, υπεροχή εμείς. Φαίνεται πως ο άνθρωπος της εποχής μας νιώθει τέτοια αδυναμία και ανασφάλεια, π’ αποζητάει στήριγμα στη δύναμη. Την όποια δύναμη. Στην εξωτερική και εσωτερική του θωράκιση. Στο άκαμπτο ατσάλι, που μέσα του σπεύδει να τυλίξει την αδυναμία του. Στο γραφείο μου, έχω γράψει μια μόνη λέξη «ΔΥΝΑΤΑΙ». Προσέξτε, όχι «δύναμαι», αλλά «δύναται». Είναι παρμένη από την προς Εβραίους ζ:25, που αποτελεί και το θέμα της μελέτης.

Κ α λ η μ έ ρ α

Αδειανά δίχτυα

Ιωάν.κα:1-14

Πείρα και τούτη!..

Έπειτα από τον άγονο ιδρώτα μιας ολόκληρης νύχτας, να στέκεσαι στο γιαλό της αποτυχίας σου, χωρίς να ’χεις πιάσει λέπι και με τα δίχτυα των προσπαθειών σου σκισμένα. Έχω δει, σαν νησιώτης, τέτοιες σκηνές στους γιαλούς του νησιού μου και πρέπει να 'ναι κάποιος πολύ ανευαίσθητος, να μη κατανοήσει και να μη συμπονέσει. Τρύπια δίχτυα, άδεια καλάθια και το πιο πολύ, καρδιές πικραμένες κι απογοητευμένες.

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ

Αποκ.ι:4 Και ότε ελάλησαν αι επτά βρονταί τας φωνάς εαυτών, έμελλον να γράφω, και ήκουσα φωνήν εκ του ουρανού, λέγουσαν προς εμέ, Σφράγισον εκείνα τα οποία ελάλησαν αι επτά βρονταί, και μη γράψης ταύτα.

Ο Ιωάννης ήταν μάρτυρας των όσων είπαν οι 7 βροντές, όμως του επιτράπηκε μόνο να ακούσει όσα είπαν. Μια φωνή από τον ουρανό του είπε να τα σφραγίσει και να μην τα γράψει για το δικό μας όφελος.

Στη Β΄Κορ.ιβ:4 μας λέει επίσης ότι ο απόστολος Παύλος άκουσε πράγματα και λόγια ανεκλάλητα, που δεν συγχωρείται σε άνθρωπο να λαλήσει. Ο Παύλος εδώ μιλάει για τον εαυτό του ότι αρπάχθηκε μέχρι τρίτου ουρανού.

Κ α λ η μ έ ρ α

ΑΠΕΧΕΤΕ ΑΠΟ ΑΙΜΑΤΟΧΥΣΙΑ.

<Ου φονεύσεις>> (Έξ.κ:13)

<<Απέχετε από αίματος>> (Πράξ.ιε:20)

Ένας βασικός κανόνας. Ένας απ’ τους βασικούς κανόνες του Θεού είναι ότι κανείς δεν μπορεί ν’ αφαιρέσει τη ζωή κάποιου άλλου. Ο πρώτος νόμος κατά του φόνου δόθηκε στο Νώε στη Γέν.θ:5-6, όπου ο Θεός απήγγειλε την τιμωρία για όλους αυτούς που θα έχυναν αίμα ανθρώπου. Οι δέκα εντολές περιλάμβαναν μια καταδίκη για όλους τους φόνους (Έξ.κ:13) και η εκκλησία της Καινής Διαθήκης επαναβεβαίωσε αυτή τη διδασκαλία (Πράξ.ιε:20). Υπάρχουν πάρα πολλά εδάφια που ταξινομούν το φόνο σαν αμαρτία.