Το όνομα του Θεού στην Καινή Διαθήκη, είναι Ιησούς.

Η έννοια του Ματθ.κη:19 είναι ξεκάθαρη και ολοφάνερη. Το ενικού αριθμού όνομα του Πατέρα, του Γιου και του Αγίου Πνεύματος είναι Ιησούς. Πατέρας, Γιος και Πνεύμα είναι διαφορετικοί τίτλοι για το Θεό. Ο ένας Θεός που υπάρχει, είναι ο Πατέρας ολόκληρης της δημιουργίας. Αυτός ο Θεός φανερώθηκε εν σαρκί σαν Γιος και κατοικεί στις καρδιές μας σαν Άγιο Πνεύμα. Το όνομα που αποκαλύπτει όλους αυτούς τους ρόλους, είναι Ιησούς.

Στην Παλαιά Διαθήκη ήταν προφητεμένο, ότι ο Θεός θα φανερωθεί με ένα όνομα: «Διά τούτο ο λαός μου θέλει γνωρίσει τό όνομά μου· διά τούτο θέλει γνωρίσει εν εκείνη τή ημέρα , ότι εγώ είμαι ο λαλών· ιδού, εγώ» (Ης,νβ:6), «Καί ο Κύριος θέλει είσθαι βασιλεύς εφ' όλην τήν γήν· εν τή ημέρα εκείνη θέλει είσθαι Κύριος είς καί τό όνομα αυτού έν» (Ζαχ.ιδ:9). Το όνομα του Ιησού είναι το υπερπάν όνομα (Φιλιπ.β:9-10), δεν πρέπει λοιπόν να μας εκπλήσσει το γεγονός ότι το Ματθ.κη:19 αναφέρεται σ’ αυτό το όνομα.

Μπορούμε να αναλύσουμε το εδάφιο που μας απασχολεί ως εξής: Ποιος είναι ο Πατέρας, ο Γιος και το Άγιο Πνεύμα; Φυσικά, όλα αυτά περιγράφουν το Θεό. Ποιο είναι το όνομα του Θεού; Στην Π.Δ. το όνομα με το οποίο ο Θεός διακρινόταν απ’ όλους τους άλλους θεούς ήταν Γιάχβε (Ης.μβ:8). Αυτή η ανάλυση οδήγησε κάποτε ένα Πρεσβυτεριανό καθηγητή να πει: Το «όνομα» και όχι τα «ονόματα» του Πατέρα του Γιου και του Αγίου Πνεύματος στο οποίο πρέπει να βαπτιζόμαστε είναι Γιάχβε, το όνομα του τριαδικού Θεού.

Όμως, το υπέρτατο όνομα του Θεού στην Κ.Δ. δεν είναι Γιάχβε, αλλά Ιησούς. Αυτό το όνομα υπερκαλύπτει όλα τα άλλα ονόματα και μάλιστα εμπεριέχει στην έννοιά του το όνομα Γιάχβε, αφού Ιησούς κατά λέξη σημαίνει: Γιάχβε – Ωσήα = Αυτός είναι σωτήρας.

Στο βιβλίο της Αποκάλυψης, οι δούλοι του Θεού και του Αρνίου θα έχουν το όνομά του (ενικός) στα μέτωπά τους (Αποκ.κβ:3,4). Ποιανού το όνομα, του Θεού ή του Αρνίου; Ο Θεός και το Αρνίο έχουν ένα όνομα, το ίδιο όνομα. Το όνομα του Αρνίου είναι Ιησούς, άρα το όνομα του Θεού είναι Ιησούς.

Συμπέρασμα σχετικά με τον τύπο βαπτίσματος.

Όλες οι Βιβλικές αναφορές στον τρόπο βαπτίσματος, συμπεριλαμβανομένου και του Ματθ.κη:19, περιγράφουν το όνομα Ιησούς. Για να είναι το βάπτισμα βιβλικό, πρέπει να περιλαμβάνει το όνομα Ιησούς και να μην είναι μια απλή απαγγελία ή επανάληψη των οδηγιών του Κυρίου.

Τα λόγια όπως, «Σε βαπτίζω στο όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος» ή «Σε βαπτίζω στο όνομα του Κυρίου» ή «Σε βαπτίζω στο όνομά Του», είναι ανεπαρκή γιατί πουθενά δεν αναφέρεται το όνομα Ιησούς. Ο σωστός τρόπος είναι: «Σε βαπτίζω στο όνομα του Ιησού». Είναι επίσης σωστό να προσθέσουμε κάποιο τίτλο όπως Κύριος ή Χριστός, για να διακρίνουμε τον Κύριο Ιησού Χριστό απ’ οποιονδήποτε άλλο που μπορεί να έχει το όνομα Ιησούς.

Το δόγμα της τριάδας.

Απέναντι σε όλα αυτά τα αδιάσειστα στοιχεία, ο μόνος πρακτικός λόγος που κάποιοι επιμένουν να επαναλαμβάνουν τα λόγια του Ματθ.κη:19 αντί να κάνουν αυτό που λένε, είναι επειδή θέλουν να ομολογήσουν τη θεωρία της τριάδας.

Όμως, δεν υπάρχει λόγος να χρησιμοποιεί κανείς τον τριαδικό τρόπο βαπτίσματος προκειμένου να υπερασπιστεί τη λανθασμένη θεωρία της τριάδας. Η λέξη τριάδα δεν υπάρχει πουθενά μέσα στο λόγο του Θεού, ενώ η Βίβλος συνεχώς δίνει έμφαση στο γεγονός ότι ο Θεός είναι εις και όχι τρεις. Επιπλέον, ο Ιησούς είναι ο Πατέρας (Ης.θ:6), είναι ο Γιος (Ματθ.α:21) και το Άγιο Πνεύμα (Β’ Κορ.γ:17-18). Όλο το πλήρωμα της θεότητας κατοικεί σωματικά στον Χριστό (Κολ.β:9). Πατέρας, Γιος και Άγιο Πνεύμα είναι απλά τρεις διαφορετικές φανερώσεις του ενός Θεού που φανερώθηκε εν σαρκί στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού. Δεν υπάρχει λόγος λοιπόν να επιμένει κανείς στον τριαδικό τρόπο βάπτισης, αφού η Βίβλος δεν διδάσκει τη μοντέρνα θεωρία της τριάδας.

Το Ματθ.κη:19 μας διδάσκει βάπτισμα στο όνομα του Ιησού.

Κλείνοντας, δίνουμε παρακάτω εννέα λόγους που το Ματθ.κη:19 αναφέρεται στο όνομα του Ιησού κατά το βάπτισμα:

1. Γραμματικά προσδιορίζεται ένα όνομα εφόσον είναι στον ενικό αριθμό.

2. Στα συμφραζόμενα φαίνεται ότι ο Ιησούς μίλησε για τη δύναμή Του, ώστε οι μαθητές να βαπτίζουν στο όνομά Του.

3. Στις περιγραφές του Μάρκου και του Λουκά για τις ίδιες εντολές που ο Κύριος έδωσε, φαίνεται ότι Ιησούς είναι το μόνο όνομα που μνημονεύεται.

4. Η πρώτη εκκλησία, συμπεριλαμβανομένου και του Ματθαίου, ερμήνευσε τις οδηγίες του Κυρίου έτσι ώστε να βαπτίζει στο όνομα του Ιησού (Πράξ.β:38  η:16  ι:48  ιθ:5  κβ:16  Α΄ Κορ.α:13).

5. Το όνομα του Πατέρα είναι Ιησούς. Ο Πατέρας αποκαλύπτεται δια του ονόματος Ιησούς (Ιωάν.ε:43).

6. Το όνομα του Γιου είναι Ιησούς (Ματθ.α:21).

7. Το όνομα του Αγίου Πνεύματος είναι Ιησούς. Το Άγιο Πνεύμα αποκαλύπτεται δια του ονόματος Ιησούς (Ιωάν.ιδ:26).

8. Ο Θεός έχει αποκαλυφτεί στην Καινή Διαθήκη με ένα όνομα (Ζαχ.ιδ:9) και αυτό το όνομα είναι Ιησούς (Αποκ.κβ:3-4).

9. Η Γραφή δεν διδάσκει τη θεωρία της τριάδας και κατά συνέπεια δεν υπάρχει θεολογική κάλυψη για τον τριαδικό τρόπο βάπτισης.

Η μαρτυρία της εκκλησιαστικής ιστορίας.

Δεν βάπτιζαν μόνο οι απόστολοι στο όνομα του Ιησού, αλλά και οι χριστιανοί της πρώτης μεταποστολικής περιόδου. Οι περισσότεροι θεολόγοι συμφωνούν ότι το βιβλίο των Πράξεων περιγράφει τον αρχικό τρόπο βαπτίσματος. Οι εκκλησιαστικοί ιστορικοί γενικά συμφωνούν ότι ο παλαιότερος τρόπος βαπτίσματος ήταν στο όνομα του Ιησού κι ότι ο τριαδικός τρόπος υιοθετήθηκε σταδιακά. (πλήρης εξέταση του θέματος στο κεφ.10).

Έχει σημασία ο τρόπος που βαπτίζουμε;

Ναι, όλοι πρέπει να χρησιμοποιούμε το βιβλικό τρόπο. Αν το όνομα Ιησούς δεν επικαλείτο σε κάποιον όταν βαπτιζόταν, αυτός έπρεπε να ξαναβαπτιστεί στο όνομα του Ιησού για τους παρακάτω λόγους:

1. Η Βίβλος δίνει μεγάλη σημασία στο βάπτισμα στο νερό και γι’ αυτό πρέπει να το διενεργούμε ακριβώς όπως μας το περιγράφει.

2. Πρέπει ν’ ακολουθούμε το παράδειγμα της αποστολικής εκκλησίας.

3. Η παράδοση είναι ανεπαρκές υποκατάστατο της βιβλικής διδασκαλίας.

4. Υπακοή και σεβασμός είναι οι λόγοι που μας κάνουν να ακολουθούμε ακριβώς το λόγο του Θεού. Θα πρέπει να υπακούμε στην καθαρή διδασκαλία των Γραφών αντί να εφευρίσκουμε νέους τρόπους και μετά να προσπαθούμε να τους ευθυγραμμίσουμε με την αλήθεια. Άρνηση να χρησιμοποιήσουμε το βιβλικό τρόπο μπορεί να υποδηλώνει ανυπακοή, επαναστατικότητα, ή επιφανειακή προσέγγιση του λόγου του Θεού.

5. Οι μαθητές του Ιωάννη είχαν βαπτιστεί εις άφεσιν αμαρτιών, ο Παύλος όμως τους βάπτισε ξανά, αυτή τη φορά στο όνομα του Ιησού (Πράξ.ιθ:1-5). Η μόνη φυσική διαφορά ανάμεσα στα δύο βαπτίσματα ήταν το όνομα, κάτι που ήταν αρκετό για να βαπτιστούν ξανά. Κάποιοι λένε ότι αισθάνθηκαν πολύ όμορφα κι ότι ένιωσαν την παρουσία του Θεού όταν βαπτίστηκαν με τον τριαδικό τρόπο. Δυστυχώς, η Βίβλος δεν μας λέει ότι το βάπτισμα ισχύει ανάλογα με το πώς αισθανόμαστε, αλλά αν το κάνουμε σωστά ή όχι. Σ’ ένα λάθος βάπτισμα, σίγουρα ο Θεός δεν είναι εκεί, ποτέ δεν θα επικυρώσει ένα λάθος με την παρουσία Του.

6. Το όνομα του Ιησού είναι κατά ένα μοναδικό τρόπο συνδεδεμένο με όλους τους σκοπούς του βαπτίσματος, όπως ταφή με το Χριστό, ταύτιση με το Χριστό, άφεση των αμαρτιών.

Ακόμα κι αν κάποιος είναι βαπτισμένος με το Άγιο Πνεύμα, πρέπει να βαπτιστεί στο όνομα του Ιησού. Όπως μας φανερώνει η ιστορία του Κορνήλιου, ο Θεός θα βαπτίσει με Πνεύμα Άγιο τον καθένα που μετανοεί και πιστεύει, ακόμα και αυτούς που δεν βλέπουν τη βάπτιση στο όνομα του Ιησού. Συγκεκριμένα είπε ότι θα μας δώσει το Πνεύμα του για να μας οδηγήσει σε όλη την αλήθεια (Ιωάν.ις:13), αλλά εμείς μπορούμε στη συνέχεια να αγνοήσουμε ή να αρνηθούμε την οδηγία του Πνεύματος και τη διδασκαλία του λόγου Του. Το Άγιο πνεύμα δεν είναι σφραγίδα επιδοκιμασίας οποιασδήποτε διδασκαλίας. Μάλλον είναι ένδειξη χάρης και πιστότητας του Θεού στις υποσχέσεις του λόγου Του. Χωρίς να λογαριάζει κανείς τις πνευματικές του εμπειρίες, είναι απαραίτητο να υπακούει συνεχώς στο λόγο του Θεού.

Λένε ορισμένοι ότι αν κάποιος έχει πίστη στο Χριστό, το πώς έχει βαπτιστεί δεν είναι παρά μια άσχετη λεπτομέρεια. Μ’ αυτή τη λογική όμως, θα μπορούσε να είναι σωστός κάνοντας το δείπνο του Κυρίου με κέικ και σαμπάνια, να βαπτίσει κάποιον ραντίζοντάς τον με γάλα ή και να παραλείψει τελείως το βάπτισμα. Δεν πιστεύουμε ότι οποιαδήποτε διδασκαλία της Γραφής είναι ξεκάρφωτη. Σχετικά με το βάπτισμα στο νερό, η Γραφή διδάσκει ότι είναι μέρος της σωτηρίας και μας παραγγέλλει να το κάνουμε στο όνομα του Ιησού.

Αν ο τύπος του βαπτίσματος δεν έχει σημασία, τότε βαπτίζοντας σε οποιοδήποτε όνομα θα ήταν ένα έγκυρο χριστιανικό βάπτισμα, κάτι που είναι παράλογο. Ολοφάνερα λοιπόν, η πνευματική σπουδαιότητα του βαπτίσματος εκφράζεται από τον τύπο που χρησιμοποιούμε και το όνομα που επικαλούμαστε. Επικαλούμενοι το όνομα του Ιησού φανερώνουμε πίστη:

1. Στο πρόσωπο του Χριστού (ποιος πραγματικά είναι).

2. Στο έργο του Χριστού (τον θάνατο, την ταφή και την ανάσταση για τη δική μας σωτηρία).

3. Στη δύναμη και την εξουσία του Χριστού (σαν το μοναδικό σωτήρα).

Αυτή είναι η ουσία της σώζουσας πίστης.

Ο υποψήφιος να βαπτιστεί δεν χρειάζεται να έχει κατανοήσει πλήρως το θέμα της θεότητας για να σωθεί, γιατί η πίστη προηγείται της πλήρους γνώσης. Ωστόσο, είναι άλλο το να έχει περιορισμένη γνώση και παρόλα αυτά να υποτάσσεται στον βιβλικό τρόπο βαπτίσματος με πίστη και υπακοή και είναι τελείως διαφορετικό πράγμα το να περιφρονεί τη διδασκαλία της Γραφής και να χρησιμοποιεί ένα ανθρώπινο κατασκεύασμα σαν τύπο βαπτίσματος απλά και μόνο για να στηρίξει μια αστήρικτη και τελείως λάθος δογματική θέση.

Συμπέρασμα.

Καταλήγοντας, παραθέτουμε 13 λόγους που σύμφωνα με το λόγο του Θεού πρέπει να βαπτιστούμε στο όνομα του Ιησού Χριστού:

1. Μόνο η Αγία Γραφή περιγράφει τον τρόπο που πρέπει να βαπτιστούμε και τίποτε άλλο.

    i.  Το Ματθ.κη:19 περιγράφει τον τύπο.

   ii. Η αποστολική εκκλησία προσκολλήθηκε σ’ αυτό τον τύπο (Πράξ.β:38  η:16  ι:48  ιθ:5  κβ:16  Α’ Κορ.α:13).

2. Το βάπτισμα είναι ταφή με το Χριστό και με κανέναν άλλο (Ρωμ.ς:4  Κολ.β:12).

3. Στο βάπτισμα ταυτιζόμαστε με το Χριστό (Ρωμ.ς:5  Γαλ.γ:27).

4. Στο βάπτισμα παίρνουμε το καινούριο μας οικογενειακό όνομα, σαν μέρος της νέας γέννησης, της υιοθεσίας και της πνευματικής περιτομής. Το όνομα που έχει η πνευματική οικογένεια του Θεού είναι Ιησούς (Εφες.γ:14-15).

5. Το βάπτισμα ενεργείται εις άφεσιν αμαρτιών (Πράξ.β:38). Το μοναδικό όνομα που συγχωρεί αμαρτίες είναι το όνομα Ιησούς (Πράξ.ι:43).

6. Το όνομα Ιησούς αντιπροσωπεύει όλη τη δύναμη και την εξουσία του Θεού (Ματθ.κη:18  Πράξ.δ:7, 10). Όταν με πίστη επικαλούμαστε το όνομά Του, αυτή η δύναμη και η εξουσία γίνεται διαθέσιμη προς εμάς (Πράξ.γ:6, 16).

7. Ότι κάνουμε, είτε με λόγια, είτε με έργα, πρέπει να γίνεται στο όνομα του Ιησού (Κολ.γ:17) και το βάπτισμα εμπεριέχει λόγια και έργα.

8. Το όνομα Ιησούς είναι το υπερπάν όνομα που έχει γνωστοποιηθεί στους ανθρώπους και όλοι πρέπει να γονατίσουν σ’ αυτό το όνομα (Φιλιπ.β:9-11).

9. Το βάπτισμα στο νερό είναι μέρος της σωτηρίας και δεν υπάρχει άλλο όνομα που μπορεί να σώσει (Πράξ.δ:12).

10. Βάπτισμα στο όνομα του Ιησού υποδηλώνει απόλυτη πίστηστον Ιησού σαν μοναδικό σωτήρα και μοναδική πρόσβαση προς το Θεό (Ιωάν.ιδ:6-11).

11. Φανερώνει πίστη στο ότι το πλήρωμα της θεότητας φανερώθηκε στο Χριστό (Κολ.β:9).

12. Ιησούς είναι το όνομα με το οποίο ο θεός αποκαλύφθηκε στην Καινή Διαθήκη (Ματθ.α:21  Ιωάν.ε:43  ιδ:26).

13. Βάπτισμα στο όνομα του Ιησού φανερώνει σεβασμό και υπακοή στο λόγο του Θεού παρά σε οποιαδήποτε ανθρώπινη παράδοση.

Μετά απ’ όλα αυτά, γιατί κάποιοι επιμένουν να αρνούνται το όνομα του Ιησού στη βάπτιση; Γιατί διστάζουν να φέρουν το όνομα Αυτού που πέθανε για τις αμαρτίες τους και να ταυτιστούν δημόσια μαζί Του; Γιατί αρνούνται το μόνο όνομα που σώζει, το υπερπάν όνομα;