«H δεν εξεύρετε, ότι το σώμα σας είναι ναός του Αγίου Πνεύματος του εν
υμίν.....»
«Εάν τις φθείρη τον ναόν του Θεού, τούτον θέλει φθείρει ο Θεός» (Α΄Κορ.ς:19 & γ:17)
Τα σώματά μας. Τα παραπάνω εδάφια μας διδάσκουν ότι τα σώματά μας είναι ναός και
τόπος κατοίκησης του Πνεύματος του Θεού. Γι’ αυτό το λόγο δεν μπορούμε να
μολύνουμε το σώμα μας, αλλά διατασσόμαστε να το κρατάμε άγιο. Αυτό ερμηνεύεται
με μια γενική έννοια ότι πρέπει να αποφεύγουμε κάθε είδος αμαρτίας που μπορεί
να διαπραχθεί με το σώμα. Σ’ αυτό το κεφάλαιο θα αναφερθούμε σε κάποια
συγκεκριμένα πράγματα, τα οποία στην
πραγματικότητα βλάπτουν το φυσικό μας σώμα. Τα παραπάνω εδάφια μπορεί να μην
αναφέρονται μόνο σ’ αυτά, αλλά περιλαμβάνουν κάθε δραστηριότητα η οποία είναι
δυνατό να μολύνει το φυσικό μας σώμα. Θα εξετάσουμε, λοιπόν, τη σχέση που έχει
η τροφή, το αλκοόλ, ο καπνός και τα ναρκωτικά μ’ αυτά τα εδάφια.
Τροφή. Αμέσως μετά τη δημιουργία, ο Θεός έδωσε στον άνθρωπο όλα τα λαχανικά, τα
σιτηρά και τα φρούτα για τροφή, με εξαίρεση το δέντρο της γνώσης του καλού και
του κακού. Κάθε χλωρό χορτάρι δόθηκε για τροφή στα ζώα (Γέν.α:29-30 &
β:16-17).
Μετά τον κατακλυσμό, ο Θεός επέτρεψε
στον άνθρωπο να τρώει και ζώα με μόνο περιορισμό να μην τρώγεται το αίμα του
ζώου (Γέν.θ:1-4). Προσέξτε ότι όταν ο Θεός έδωσε τα χόρτα για τροφή του
ανθρώπου, κράτησε ένα δέντρο σαν σύμβολο της ανώτατης κυριαρχίας Του και σαν
ενθύμηση στον Αδάμ αυτής της σχέσης. Όταν επιτράπηκαν και τα ζώα για τροφή, ο
Θεός κράτησε και πάλι ένα μερίδιο - το αίμα - για να μαρτυρεί ότι μόνο Αυτός
είναι ο χορηγός της ζωής.
Στο βιβλίο του Λευιτ.ια και του Δευτ.ιδ
ο Θεός ξεχωρίζει τα ζώα, τα πτηνά και τα ερπετά σε καθαρά κι ακάθαρτα, σ’ αυτά
που τρώγονται και σ’ αυτά που δεν τρώγονται. Ο κύριος λόγος ήταν για να ξεχωρίσει
τον Ισραήλ σαν έθνος απ’ όλα τ’ άλλα έθνη.
Αίμα. Το να φάει κανείς αίμα ή ζώο μέσα στο οποίο έχει μείνει το αίμα χωρίς να
χυθεί (στραγγαλισμένο - πνικτό) είναι
απαγορευμένο για το Χριστιανό. Γιατί όμως;
Πρέπει να καταλάβουμε ότι αυτός ο περιορισμός
τέθηκε πριν το νόμο του Μωυσή και συνέχισε να ισχύει και μετά. Ο Θεός
απαγορεύει να πιει ή να φάει κανείς αίμα πολλές φορές μέσα στη Γραφή
(Γέν.θ:4 Λευιτ.ζ:26 ιζ:10-14 Δευτ.ιβ:23-25 Πράξ.ιε:20,29 κα:25). Ο λόγος
είναι ότι η ζωή ενός ζώου ή ενός ανθρώπου είναι στο αίμα (Λευιτ.ιζ:14). Η
επιστήμη σήμερα έχει επιβεβαιώσει αυτή τη θέση με την ανακάλυψη ότι το οξυγόνο
και η τροφή που δίνουν ζωή μεταφέρονται σ’ όλα τα μέρη του σώματος με το αίμα.
Μέσα στους αιώνες, ο Θεός έχει εκλέξει το αίμα να αντιπροσωπεύει τη ζωή και να
είναι το μέσο άφεσης της αμαρτίας (Εβρ.θ:22). Συνεπώς ο άνθρωπος δεν πρέπει να
τρώει αίμα σε καμιά περίπτωση.
Τροφή που έχει προσφερθεί σε είδωλα. Αυτός είναι ένας
άλλος περιορισμός σχετικά με την τροφή για τους χριστιανούς που πρέπει να
προσεχτεί. Ο Παύλος διδάσκει πάνω σ’ αυτό το θέμα στην Α΄Κορ.η:1-13 &
ι:23-33. Αυτά τα εδάφια αναφέρονται στη χριστιανική ελευθερία και τη σχέση της
με τις τροφές.
Ο βασικός συλλογισμός του Παύλου πάνω
σ’ αυτό το θέμα είναι: Εμείς που γίναμε Χριστιανοί έχουμε αρκετή γνώση όσον αφορά στα είδωλα και
τη λατρεία τους. Ξέρουμε ότι το είδωλο, στην πραγματικότητα, δεν είναι
τίποτα κι ότι υπάρχει μόνο ένας Θεός.
Ακριβώς γι’ αυτό το να φας τροφή που έχει προσφερθεί σ’ ένα είδωλο δεν είναι
τίποτα, γιατί το ίδιο το είδωλο δεν
είναι τίποτα (Α΄Κορ.η:4). Αντίθετα, υπάρχουν συγκεκριμένοι περιορισμοί, τους
οποίους πρέπει να μην αγνοούμε ώστε να μην ερμηνευτούν λάθος οι πράξεις μας.
Δεν μπορούμε να φάμε σε μια γιορτή τροφή που έχει προσφερθεί στα είδωλα, όπως
δεν μπορούμε να βοηθήσουμε στην προετοιμασία τροφών που πρόκειται να
προσφερθούν σ’ αυτά. Αν το κάνουμε δίνουμε στους ειδωλολάτρες την εντύπωση ότι
συμμετέχουμε ή συγχωρούμε την λατρεία τους. Επίσης, αν ένας αδελφός που είναι
αδύνατος (δεν έχει πλήρη χριστιανική γνώση πάνω στο θέμα) μας δει να τρώμε
τέτοια τροφή, μπορεί να σκανδαλιστεί. Στις δύο
αυτές περιπτώσεις, βλάπτουμε άλλους με την ελευθερία μας (Α΄Κορ.η:7-9).
Γι’ αυτό το λόγο οι Χριστιανοί δεν πρέπει να συμμετέχουν σε γιορτές όπου
προσφέρονται τροφές σε είδωλα ή σε πνεύματα.
Ας υποθέσουμε τώρα ότι κάποιος δίνει σ’
ένα Χριστιανό να φάει, χωρίς ο τελευταίος να το ξέρει, τροφή που έχει προσφερθεί
σε είδωλα. Έχει αμαρτήσει αν φάει; Όχι,
γιατί ξέρουμε ότι το είδωλο δεν είναι τίποτα. Τον καιρό του Παύλου προσφέρονταν
τόσα πολλά κρέατα στους ειδωλολατρικούς ναούς που οι ιερείς δεν προλάβαιναν να
τα φάνε. Πουλούσαν λοιπόν τις ποσότητες που περίσσευαν στην αγορά. Το ερώτημα
που απασχόλησε τους χριστιανούς ήταν αν ήταν αμαρτία να φάνε απ’ αυτά κι ακόμα πώς θα μπορούσαν να ξέρουν αν το
κρέας που αγόραζαν ήταν από θυσίες. Η απάντηση
του Παύλου είναι: «Πάν το πωλούμενον εν
τω μακελλίω τρώγετε, μηδέν εξετάζοντες διά την συνείδησιν» Α΄Κορ.ι:25. Αν
σε προσκαλέσουν άπιστοι σε γεύμα και το κρέας που σου προσφέρουν μπορεί να έχει
θυσιαστεί στα είδωλα, η απάντηση είναι στο εδ.27. Αν όμως το φαγητό έχει
προηγουμένως προσφερθεί σε είδωλα και κάποιος σου το κάνει γνωστό, τότε δεν
πρέπει να το φας (εδ.28-29). Πρέπει ακόμα να θυμόμαστε ότι η λατρεία ενός
ειδώλου είναι στην πραγματικότητα λατρεία του ίδιου του Σατανά και γι’ αυτό το
λόγο δεν πρέπει να έχουμε καμία σχέση μ’ όλα αυτά (εδ.20).
Εγκράτεια και λαιμαργία. Θα πρέπει να θυμόμαστε πάντοτε ότι το
σωστό είναι να είμαστε εγκρατείς σε θέματα τροφής. Είμαστε ναός του Αγίου
Πνεύματος και δεν μπορούμε να μολύνουμε τα σώματά μας. Δεν υπάρχει κάποια λίστα
από τροφές που πρέπει ή δεν πρέπει να τρώμε, αλλά το Πνεύμα το Άγιο μπορεί να
οδηγήσει τον καθένα. Πρακτικά, θα πρέπει να αποφεύγουμε τροφές που μας
επηρεάζουν άσχημα. Αν κάτι ερεθίζει το σώμα σου ή σε αρρωσταίνει, μην το τρως.
Ακόμα δεν πρέπει να γινόμαστε ένοχοι
λαιμαργίας - να τρώμε υπερβολικά - γιατί είναι αμαρτία (Δευτ.κα:20 Παρ.κγ:21).
Ακόμα στις παροιμίες διδασκόμαστε να είμαστε εγκρατείς στο φαγητό (Παρ.κε:16).
Ο Ιησούς μας προειδοποίησε να μην είμαστε αδηφάγοι που σημαίνει υπερβολική
τροφή σε σημείο αναγούλας (Λουκ.κα:34). Το πολύ και το ακατάλληλο φαγητό μπορεί
να γίνει αιτία διαφόρων ασθενειών και να οδηγήσει τελικά σε πρόωρο θάνατο. Αυτό
αποτελεί κατάχρηση του ναού του Θεού. Ποια εντύπωση θα σχηματίσουν οι αμαρτωλοί
όταν βλέπουν ένα Χριστιανό αυτοδικαιωνόμενο να καταδικάζει την ακράτεια και την
υπερβολική επιείκεια σε κάποιους τομείς όταν ο ίδιος είναι ένοχος στον τομέα του φαγητού; Ποια
εικόνα δίνεται όταν ένας εργάτης είναι υπερβολικά πάνω από το κανονικό του
βάρος εξαιτίας του φαγητού; Πρέπει να είμαστε
εγκρατείς σε όλα κι εγκράτεια σημαίνει αυτοέλεγχος. Αυτό πρέπει να είναι το
κριτήριό μας όταν εξετάζουμε κάθε φυσική δραστηριότητα ή σαρκική απόλαυση.
Είναι καλό να αγωνιζόμαστε για την κυριαρχία πάνω σε καθετί που εκπληρώνει αυτό
που λέει ο Παύλος για την εγκράτεια στην Α΄Κορ.θ:25,27 Παρ.ις:32
κε:28 Ρωμ.ς:12,13. Γι’ αυτούς
τους λόγους θα πρέπει να αποφεύγουμε οτιδήποτε μπορεί να μας κάνει να χάσουμε
τον έλεγχο του εαυτού μας, είτε σαν μόνιμη κατάσταση λόγω επιρρέπειας ή
περιοδικά, όπως είναι η μέθη. Αν δεν ελέγχουμε τους εαυτούς μας κάθε στιγμή τότε η άμυνά μας κατά της
αμαρτίας θα είναι εξασθενημένη κι ο Θεός δεν μπορεί να μας χρησιμοποιήσει κατά
το θέλημά Του.
Καφές, τσάι, αναψυκτικά. Αυτά τα ποτά είναι μαλακά διεγερτικά
γιατί περιέχουν καφεΐνη. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό εκτός κι αν το ποτό
αυτό είναι βλαβερό για το σώμα σου ή γίνεται κακή συνήθεια. Αν γίνεσαι
νευρικός, ευερέθιστος, αρρωσταίνεις, αδυνατίζεις ή δεν μπορείς να νηστέψεις
επειδή δεν μπορείς να στερηθείς τον πρωινό σου καφέ ή την Coca cola σου, τότε
πρέπει να κόψεις αυτή τη συνήθεια. Σαν Χριστιανοί δεν πρέπει να αφήνουμε τίποτα
να μας ελέγχει ή να μας υπαγορεύει τί να κάνουμε. Τα σώματά μας είναι περιουσία
του Αγίου Πνεύματος. Αν ενδώσουμε σε οτιδήποτε άλλο γινόμαστε δούλοι του
(Ρωμ.ς:16).
Αλκοολούχα ποτά. Παρ.κ:1
κγ:29-35 κα:17 λα:4-5
Λευιτ.ι:9 Ιεζ.μδ:21 Ησ.ε:11
κη:7 Α΄Κορ.ς:10 Γαλ.ε:19-21
Λουκ.κα:34 Ρωμ.ιγ:13 Εφεσ.ε:18
Α΄Πέτρ.δ:3 Α΄Τιμ.γ:3,8 Τιτ.α:7 β:3
Ναρκωτικά. Εξετάζοντας το θέμα των αλκοολούχων ποτών και το κακό που προξενούν
μπορούμε να πούμε ότι το ίδιο ισχύει και για τα ναρκωτικά, γιατί το αλκοόλ
είναι ένα είδος ναρκωτικού. Η μαριχουάνα, για παράδειγμα, προκαλεί σχεδόν το ίδιο
κακό με το αλκοόλ. Η χρήση της έχει σαν αποτέλεσμα το χάσιμο του ελέγχου του
εαυτού μας και μπορεί να δημιουργήσει ψυχολογικά αλλά και φυσικά προβλήματα
καθώς και επιρρέπεια, με αποτέλεσμα να σε οδηγήσει στα σκληρά ναρκωτικά.
Τα σκληρά ναρκωτικά είναι αποδειγμένο
ότι δημιουργούν εθισμό και φυσικές βλάβες κι είναι μια από τις κυριότερες
αιτίες παράνομων πράξεων. Βασικά κάθε ναρκωτικό που σε κάνει να χάνεις τον
αυτοέλεγχό σου, οδηγεί σε αμαρτία, γίνεται αιτία φυσικής βλάβης ή σε κάνει να
εξαρτάσαι απ’ αυτό, δεν είναι ευάρεστο στο Θεό. Για να είμαστε συνεπείς
οφείλουμε να εφαρμόσουμε την ίδια αρχή στα φάρμακα που έχουν θεραπευτικό σκοπό
όπως και στα παράνομα ναρκωτικά. Πρέπει να είμαστε μετριοπαθείς, να μπορούμε να
ελέγχουμε τον εαυτό μας και να αυτοπειθαρχούμαστε όταν χρησιμοποιούμε υπνωτικά
χάπια ή φάρμακα για τον μετριασμό του πόνου και τα παρόμοια.
Κάπνισμα. Όλες οι εκκλησίες στο ξεκίνημά τους είχαν πάρει θέση ενάντια στη χρήση
του καπνού. Σήμερα, υπάρχει ένα “μοντέρνο πνεύμα” που έχει συμβιβαστεί πάνω σ’
αυτό το θέμα καθώς και σε τόσα άλλα. Παρόλα αυτά υπάρχουν ακόμα Χριστιανοί που
αρνούνται να καπνίσουν. Γιατί;
Τα σώματά μας είναι ναός του Αγίου
Πνεύματος και ο Θεός μας λέει να μην τα μολύνουμε (Α΄Κορ.ς:19 & γ:17).
Μολύνω σημαίνει λερώνω, κάνω βρώμικο, ακάθαρτο, ατιμάζω, διαφθείρω την
καθαρότητα ή την τελειότητα, μιαίνω. Σίγουρα το κάπνισμα τα κάνει όλα αυτά. Για
πολλά χρόνια οι εργάτες του Ευαγγελίου αναγνώριζαν ότι το κάπνισμα λερώνει αν
όχι δημιουργεί βλάβες στο σώμα. Το Άγιο
Πνεύμα τους δίδαξε αυτό που η επιστήμη πολύ αργότερα ανακάλυψε. Φυσικά η Βίβλος
δεν αναφέρεται στο κάπνισμα κυριολεκτικά γιατί δεν ήταν σε χρήση εκείνες τις
μέρες. Το κάπνισμα έγινε γνωστό από τους Ινδιάνους της Αμερικής όταν
ανακαλύφθηκε ο Νέος Κόσμος. Ο Θεός για να προφυλάξει την εκκλησία του από
τέτοιες καταστάσεις, έδωσε εξουσία στους γεμάτους με Πνεύμα Άγιο εργάτες Του να
ορίζουν πρότυπα όταν είναι ανάγκη (Ματθ.ιη:18 Πράξ.ιε:28). Αυτό εφαρμόζεται στο
κάπνισμα και τα ναρκωτικά.
Σήμερα η επιστήμη έχει αποδείξει ότι το
κάπνισμα είναι βλαβερό για το σώμα. Το υπουργείο υγείας προειδοποιεί πάνω στα
πακέτα των τσιγάρων και στις διαφημίσεις ότι το κάπνισμα βλάπτει την υγεία.
Είναι η κύρια αιτία του καρκίνου του πνεύμονα και των καρδιακών νοσημάτων.
Σχετίζεται ακόμα και με άλλα είδη καρκίνου, με προβλήματα του αναπνευστικού
συστήματος καθώς και με καρδιακές προσβολές. Το Βασιλικό Ιατρικό Κολέγιο της Μ.
Βρετανίας πρόσφατα ανακοίνωσε ότι κάθε τσιγάρο αφαιρεί 5 λεπτά από τη ζωή του καπνιστή κι ότι ο ένας
στους τρεις καπνιστές πεθαίνει εξαιτίας του τσιγάρου. Επιπρόσθετα, το τσιγάρο
είναι μια συνήθεια (δέσιμο, εξάρτηση) η οποία
είναι έξω απ’ το θέλημα του Θεού. Β’ Κορ.ζ:1 Ρωμ.ιβ:1.
