Η προτροπή «ΠΡΟΣΟΧΗ», είναι κάτι που συναντάμε πολύ συχνά
στην καθημερινή μας ζωή. Στο οδόστρωμα, στην ετικέτα του φαρμάκου, έξω από το
σχολείο, παντού υψώνονται μπροστά μας προειδοποιητικές οι επιγραφές. Κι αυτό,
γιατί πολλοί είναι οι κίνδυνοι κι οι περσότεροι απ’ αυτούς είναι κρυμμένοι,
αθέατοι, ύπουλοι. Το ίδιο συμβαίνει και στην πνευματική μας πορεία. Η Βίβλος
έχει στήσει εδώ κι εκεί, μπροστά μας, τις δικές της προειδοποιήσεις, τα «ΠΡΟΣΕΧΕΤΕ» και τα «ΠΡΟΣΕΧΕΤΕ ΕΑΥΤΟΙΣ».
Ας σταματήσουμε,
σε μερικά
απ' αυτά:
1. «Προσέχετε από πάσης πλεονεξίας»
Το 'πε ο Χριστός, μ’ αφορμή το πρόβλημα μοιρασιάς της
κληρονομιάς, που ’φεραν μπροστά του (Λουκάς ιβ:15). Όμως, αξιοπρόσεκτο είναι το
«από πάσης». Κάτι σαν το «μηδέν άγαν» των αρχαίων. Κάθε πλεονεξία, που δείχνει άνθρωπο
που δεν «είναι εν Χριστώ πεπληρωμένος» (Κολοσ- σαείς β:10). Που ζητεί στα
διάφορα «πλέον», να βρει την ικανοποίηση, που μόνο ο Χριστός με το «ίνα
πληρωθήτε εις πάν το πλήρωμα τού Θεού» (Εφεσίους γ:19), χαρίζει.
2. Προσέχετε, μη... «κακόν αντί κακού»
Βέβαια το «κακόν αντί καλού», αποκλείεται στη ζωή του
χριστιανού. Όμως και το «κακόν αντί κακού», δεν επιτρέπεται. Ούτε πρωτοβουλία
στο κακό, ούτε ανταπόδοση στο κακό. Ο Κύριος «λοιδορούμενος δεν αντελοιδόρει» (Α’
Πέτρου β:23), αντίθετα γιάτρεψε τ’ αυτί του δούλου που ’ρθε να τον συλλάβει (Λουκάς
κβ:51). Η ανταπόδοση του κακού, σε κατεβάζει στο επίπεδο του κτήνους.
3. «Προσέχετε από της ζύμης των Φαρισαίων»
Το συμβούλευσε αυτό ο Κύριος στους μαθητές του (Λουκάς κ:46,
Ματθαίος ζ:15), και εξήγησε τι εννοούσε, την υποκριτική θρησκεία. Μια
πνευματική όπερα μούφα. Φιλιά ψεύτικης εγκαρδιότητας, χαμόγελα που σκεπάζουν
σφιγμένα δόντια, ύφος προβάτου με καρδιά λύκου, παλ- κοσένικο ανεπίτρεπτο στο
χώρο του πνεύματος και της Εκκλησίας. Προσέχετε, πολύ εύκολο τούτη η υποκριτικά
ζύμη, να σας ζυμώσει.
4. «Προσέχετε, μη προσκυνήσετε σύνδουλό σας»
Πήγε να το πάθει ο Ιωάννης στην Πάτμο, με τον άγγελο του Θεού
(Αποκάλυψη κβ:9), κι αποτράπηκε. Πόσο πιο πολύ αν πρόκειται για έναν άνθρωπο,
όσο κι αν υπήρξε πνευματικός και άγιος. Η δεύτερη Εντολή, δεν έπαψε ποτέ να
’χει την απόλυτη ισχύ κι εφαρμογή της: «μη προσ- κυνήσης μηδέ λατρεύσης αυτά»
(Έξοδος κ:5), «τον Θεόν προσκύνησον» (Αποκάλυψη κβ:9), «Κύριον τον Θεόν σου
προσκυνήσεις και αυτώ μόνο λατρεύσεις» (Ματθαίος δ:10).
5. «Προσέχετε, μη γίνετε θεομάχοι»
Το συνέστησε ο φρόνιμος Γαμαλιήλ, στο πλήθος των φανατισμένων
θρησκευτικών αρχόντων. Φοβερό το ενδεχόμενο και υπαρκτός ο κίνδυνος. Πολεμώντας
έναν άνθρωπο, να πολεμήσεις τον ίδιο το Θεό και το έργο Του (Πράξεις ε:35-39).
Ο κίνδυνος τούτος είναι τόσο πιο κοντά μας, όσο πιο μέσα μας μπήκε η
εκκλησιαστική αποκλειστικότητα και ο φανατισμός. Προσοχή, λοιπόν. Πολλή
προσοχή.
6. «Προσέχετε, μήποτε βαρυνθώσι αι καρδίαι
σας»
Το ρήμα, το ίδιο με το «βάρυνε ο ασθενής μας» κλπ. Μια
προϊούσα αρρώστια, που αδρανοποιεί την πνευματική ζωή, κουράζει την προσδοκία
της έλευσης του Χριστού, τεμπελιάζει τον χριστιανό, τον ρουτινοποιεί, τον υποβαθμίζει.
Κίνδυνος ύπουλος, που οδηγεί στην πνευματική νάρκη. Που μας βουλιάζει στις «βιοτικές
μέριμνες». Που σβήνει μέσα μας το «αμήν, ναι έρχου Κύριε Ιησού» (Αποκάλυψη κβ:20).
7. «Προσέχετε πιο πολύ σ’ αυτά που ακούσατε»
Η προτροπή, δεν είναι για καινούργια κηρύγματα (Εβραίους β:1).
Είναι για μηνύματα που ήδη πήρες από τον άμβωνα ή το γραφτό ή τη Βιβλική
μελέτη, που όμως αποθήκευσες (αν το ’καμες κι αυτό) μέσα σου... ακατέργαστα. Η
αποθήκευση έγινε από τη μηχανική σου μνήμη, χωρίς να υπάρξει η βαθιά κατανόηση,
η αφομοίωση, το- «Κύριε, βάθυνε μέσα μου τούτη την αλήθεια σου».
Μάρκ.δ:24 Προσέχετε τι ακούετε. Με οποίον
μέτρον μετρείτε, θέλει μετρηθή εις εσάς, και θέλει γείνει προσθήκη εις εσάς
τους ακούοντας.
Λουκ.η:18 Προσέχετε λοιπόν πως ακούετε· διότι
όστις έχει, θέλει δοθή εις αυτόν, και όστις δεν έχει, και εκείνο το οποίον
νομίζει ότι έχει θέλει αφαιρεθή απ' αυτού.
Ματθ.ιη:10 Προσέχετε μη καταφρονήσητε ένα των
μικρών τούτων· διότι σας λέγω ότι οι άγγελοι αυτών εν τοις ουρανοίς διαπαντός
βλέπουσι το πρόσωπον του Πατρός μου του εν ουρανοίς.
Λουκ.ια:35 Πρόσεχε λοιπόν μήποτε το φως το εν σοι ήναι
σκότος.
Α’ Κορ.γ:10 Εγώ κατά την χάριν του Θεού την δοθείσαν εις
εμέ ως σοφός αρχιτέκτων θεμέλιον έθεσα, άλλος δε εποικοδομεί· έκαστος όμως
ας βλέπη πως εποικοδομεί·
Α’ Κορ.ι:12 Ώστε ο νομίζων ότι ίσταται ας βλέπη
μη πέση.
Κολ.δ:17 Και είπατε προς τον Αρχιππον· Πρόσεχε εις
την διακονίαν, την οποίαν παρέλαβες εν Κυρίω, διά να εκπληροίς αυτήν.
