Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Σάββατο 11 Ιουλίου 2015

Η ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΗΜΕΡΑ


Όλα στην ύπαρξη, έχουνε μια αρχή. Μονάχα ο Θεός είναι άναρχος. Είτε υλικά είναι είτε πνευματικά, ξεκινάνε από κάπου. Ειδικότερα ο άνθρωπος, ο κάθε άνθρωπος, έχει μια αφετηρία, μπορεί δε μετά απ’ αυτή - αν το θελήσει - να 'χει και μια δεύτερη. Γενέθλιες δηλαδή μέρες στη ζωή του, μπορεί να 'χει δυο. Ας πλησιάσουμε πιο κοντά στο θέμα μας.


1. «το γεγεννημένον εκ της σαρκός» (Ιωάν.γ:6). Έτσι χαρακτήρισε ο Χριστός στο Νικόδημο, την πρώτη γέννηση. Τη ζωή που ξεκινάει από τη συνεύρεση του αντρόγυνου και που δίνει το κλαψιάρικο πρώτο παρόν της, στην αίθουσα τοκετών του μαιευτηρίου. Τη ζωή που κι «αν είναι εν ευρωστία» δεν ξεπερνάει συνήθως τα «ογδοήκοντα έτη» (Ψαλμ.90:10). Μια ζωή, για την οποία χαρακτηριστικά υποστήριξε ο Ιώβ, ότι «ο άνθρωπος γεννάται διά την λύπην, όπως οι νεοσσοί των αετών διά να πετώσιν ψηλά», και ότι «άνθρωπος γεγεννημένος εκ γυναικός, είναι όλιγόβιος και πλήρης ταραχής» (Ιώβ ε:7, ιδ:1).

2. Πρόκειται για γέννηση, στην οποία δεν ρωτηθήκαμε, ούτε συναινέσαμε. Ο Ιωάννης τούτη την πρώτη γέννηση, την ονομάζει «εξ αιμάτων, εκ θελήματος σαρκός, εκ θελήματος ανδρός» (α:13). Είναι συνεπώς μια γέννηση για την οποία δεν είμαστε υπόλογοι. Ήρθαμε στον κόσμο τούτο, επειδή ο Θεός επέτρεψε να μας γεννήσουν οι γονείς μας, στους οποίους «οφείλουμε το ζην». Αυτόνομη όσο και να ’μαστέ προσωπικότητα, μ’ όλες τις ιδιαιτερότητές μας, δεν φτιάχνουμε εντούτοις παρά μια μονάδα, μέσα στα έξη δις της γήινης ανθρωποθάλασσας.

3. Η σωματική μας γέννηση, όσο κι αν προσπαθήσουμε να την υποβαθμίσουμε, είναι χρονικά πρώτη και μόνο μετά απ’ αυτή μπορεί να ’ρθει η άλλη. Να ’ρθει, η πνευματική ολοκλήρωση. Γιόρταζε λοιπόν τα πρώτα σου γενέθλια, γιατί χωρίς αυτά δεν θα μπορούσαν να υπάρξουν τα δεύτερα. Πες τη μέρα των γενεθλίων σου, «Σ’ ευχαριστώ Θεέ που μ’ έφερες στην ύπαρξη, για να μπορέσω έτσι να σε γνωρίσω και να ’χω και πνευματικά γενέθλια».

4. «το γεγεννημένον εκ τού Πνεύματος» (Ιωάν.γ:6). Ο Χριστός στις παραβολές του για το παλιό ρούχο και το τρύπιο ασκί (Ματθ.θ:14-17), μας δίδαξε ότι ο πνευματικός μας άνθρωπος έχει τόσο διαβρωθεί από την αμαρτία, που καμιά εμβαλωματική λύση δεν μπορεί να τον βοηθήσει (τήρηση ηθικών εντολών, καλές αποφάσεις κλπ.). Γι’ αυτό, το πρώτο «πρέπει» στο Νικόδημο «πρέπει να γεννηθής άνωθεν» (7),... «εκ Πνεύματος» (6). Καινούργια αφετηρία, από το Σταυρό του Χριστού. Δεύτερη γέννηση, τούτη τη φορά όχι σωματική, αλλά καθαρά πνευματική.

5. Η ανθρώπινη συναίνεση. Είναι από το Θεό θεσμοθετημένη, για τούτη τη δεύτερη γέννηση. Θέλεις; Θα την έχεις. Αρνείσαι; Δεν θα σου επιβληθεί. Θυμήσου τα λόγια του Χριστού «ποσάκις ηθέλησα και δεν ηθελήσατε» (Ματθ.κγ:37), «θέλεις υγιής γενέσθαι;» (Ιωάν.ε:5), «ου θέλετε έλθείν προς Με» (ε:40), «ει τις θέλει οπίσω μου ελθείν» (Ματθ.ις:24). Τούτο το «θέλω», συναπαρτίζουν η ανθρώπινη μετάνοια και πίστη. Κι εδώ βρίσκεται όλη η δραματικότητα που περιέχει η πρόσκληση του Ευαγγελίου. Καλείσαι να γίνεις πνευματικός άνθρωπος, μπαίνοντας στον κόσμο του Πνεύματος με μια δεύτερη γέννηση. Η άρνησή σου, σημαίνει θάνατο.

6. Το δεύτερο «πρέπει» στο Νικόδημο. Είναι το «πρέπει να υψωθεί ο Υιός του ανθρώπου» (Ιωάν.γ:14). Για τη σωματική μου γέννηση, έπρεπε να συναινέσουν οι γονείς μου. Αυτοί μου ’δωσαν - εντολοδόχοι της δημιουργικής εντολής του Θεού - ζωή. Για την πνευματική μου γέννηση, έπρεπε ο Πατέρας να δώσει τον άνθρωπο Ιησού για να με σώσει. Να, γιατί το απόλυτο και αποκλειστικό «δεν υπάρχει δι’ ουδενός άλλου η σωτηρία» (Πράξ.δ:12).

7. Έχεις πνευματικά γενέθλια; Να μια ερώτηση, να υποβάλεις στον εαυτό σου. Μην αρκεστείς στην πρώτη, σωματική σου γέννηση. Γι’ αυτή η Βίβλος λέει - «τις άνθρωπος θέλει ζήσει και δεν θέλει ιδεί θάνατον» (Ψαλμ.πθ:48); Ποιος! Μονάχα κείνος που «γεννήθηκε και εκ του Πνεύματος» (Ιωάν.γ:6). Το γεγεννημένον εκ της σαρκός.

Να, το επιτάφιο επίγραμμα του μεγάλου εφευρέτη (αλεξικέραυνο κλπ.) Βενιαμίν Φραγκλίνου, που ’γράψε ο ίδιος για τον εαυτό του:

Ενθάδε κείται τροφή σκωλήκων του Βενιαμίν Φραγκλίνου το σώμα- Κάλυμμα θαρρείς γυμνό βιβλίου που του πήραν από μέσα τις σελίδες.

Το βιβλίο όμως αυτό καθώς ελπίζει δεν χάθηκε για πάντα.

Διορθωμένο και πολύ βελτιωμένο σ’ έκδοση καινούργια πιο κομψή, θα ξαναφανεί μια κάποια μέρα.

Και να πώς ο γνωστός Ευαγγελιστής D. L. Moody, κήρυξε μια μέρα, πάνω σε τούτη την πρώτη και δεύτερη γέννηση:

«Κάποια μέρα θα διαβάσετε στις εφημερίδες ότι ο Μούντυ από το Ήστ Νόρφιλντ, πέθανε. Να μη το πιστέψετε. Τη στιγμή που θα διαβάζετε την παραπάνω αγγελία, εγώ θα ζω υπέρ ποτέ άλλοτε. Θα έχω πάει στον ουρανό. Γεννήθηκα κατά σάρκα το 1837. Γεννήθηκα από το Πνεύμα το 1856. Κείνο που γεννήθηκε από τη σάρκα θα πεθάνει. Κείνο όμως που γεννήθηκε από το Πνεύμα, θα ζει αιώνια».