Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Παρασκευή 17 Ιουλίου 2015

ΟΙ ΠΗΓΕΣ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ


Διηγούνται για ένα άλογο, που ο καβαλάρης του σκοτώθηκε στη μάχη. Εκείνο, τρομαγμένο και διψασμένο προχώρησε οδηγημένο από το ένστικτό του σ' ένα φαράγγι που στο βάθος του κυλούσε ένα γάργαρο ποταμάκι. Όμως, ελάχιστα μέτρα απ’ το νερό, τα λουριά που σέρνονταν από τα γκέμια του, μπερδεύτηκαν σε κάτι θάμνους. Μάταια αγωνίστηκε το άλογο να ξεμπλέξει και να φτάσει στο νερό. Το βρήκαν ύστερα από μέρες ψόφιο από τη δίψα, δυο - τρία μέτρα από το νερό. Τι δράμα να 'σαι ελάχιστα βήματα από «τις πηγές τής σωτηρίας» (Ησαΐας ιβ:3) και ποτέ να μην έχεις αντλήσει απ' αυτές. Ποτέ να μην έχεις πιει «από του ύδατος το οποίον ο Χριστός δίνει» (Ιωάννης δ:14).


Να μιλήσουμε λοιπόν γι’ αυτά τα ελάχιστα βήματα μελετώντας την περικοπή Τίτος γ:3-7. Να σε βοηθήσουμε, χωρίς εμπόδια, να τα βαδίσεις. Να ξεδιψάσεις, «εις τα ύδατα» της σωτηρίας του Χριστού (Ησαΐας νε:1):

Βήμα 1.
Αναγνώρισε ότι είσαι και συ ένας αμαρτωλός. Υπάρχουν πολλοί που αναγνωρίζουν την αμαρτία, σαν κάτι που μόλυνε πολλούς, μα που όμως αυτούς τους ίδιους δεν τους άγγιξε. Όχι δα, κι αυτοί αμαρτωλοί! Όχι στην ίδια κατηγορία με το φονιά και την πόρνη! Όχι κάτω από το ίδιο επίθετο με τον έμπορο του λευκού θανάτου και τον αριβίστα! Κι όμως, ο Παύλος βεβαιώνει τον Τίτο ότι· «ήμεν γάρ ποτέ και ημείς ανόητοι, απειθείς, πλανώμενοι» (Τίτος γ:3) κλπ. κλπ. «Και εμείς, αμαρτωλοί». Και συ. Το δέχεσαι; Είναι το πρώτο βήμα, προς τις πηγές της σωτηρίας. Προς το ξεδίψασμα.

Βήμα 2.
Μάθε ότι «επεφάνη η χρηστότης και η φιλανθρωπία του σωτήρος ημών Θεού» (4). Δεν είναι αλήθεια ότι ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο υλικά και δεν ενδιαφέρθηκε γι’ αυτόν πνευματικά. Ο Θεός είναι «φιλάνθρωπος». «Ούτως ήγάπησεν τον κόσμον... δεν θέλει τον θάνατον τού αμαρτωλού... θέλει πάντας ανθρώπους σωθήναι...» (Ιωάν.γ:16, Β’ Σαμ.ιδ:14, Α’ Τιμ.β:4). Φανέρωσε δε τη «χρηστότητά» του για μας. Η αναγνώριση ενός Θεού αγάπης κι ενδιαφέροντος για τα δημιουργήματά του, είναι το δεύτερο βήμα που μ’ οδηγεί στις «πηγές τής σωτηρίας».

Βήμα 3.
Δέξου το δικό Του σχέδιο σωτηρίας, παραμερίζοντας όσα τ’ ανθρώπινα θρησκευτικά εργαστήρια κατασκευάζουν και συμβουλεύουν. Η Βιβλική θεολογία διαφέρει σε τούτο από τις θεολογίες κάθε ανθρωπόφτιαχτης θρησκείας. Η πρώτη, προσφέρει. Όλες οι άλλες ζητάνε. Ζητάνε έργα, προσπάθειες, νηστείες, αγώνες, καταβολή τιμημάτων (διαφέρουν μεταξύ τους στο τι ζητάνε). Η Βιβλική θεολογία λέει- «ουκ εξ έργων α εποιήσαμεν ημείς, αλλά κατά το αυτού έλεος» (5). Η σωτηρία σου δεν είναι αγοραπωλησία πληρώνεις στο Θεό και κείνος σου πουλάει. Ο Θεός βεβαιώνει, ότι- «τω διψώντι δώσω εκ της πηγής του ύδατος δωρεάν» (Αποκ.κα:6).

Βήμα 4.
Το έργο του Χριστού, δεν έχει μορφή εμβαλωματική. Το διακήρυξε, ότι «δεν βάζουν νέο κρασί σε παλιά γναμένα ασκιά, ούτε μπάλωμα καινούργιο σε φθαρμένο ρούχο» (Ματθ.θ:17). Έκαμε έργο- «παλιγγενεσίας» (5). Καινούργια γέννηση. Ο σπόρος του Ευαγγελίου, φέρνει μέσα μας νέα ζωή. Και τούτο το «δει ημάς γεννηθήναι άνωθεν» (Ιωάν.γ:7), γίνηκε δυνατό με το «δει τον υιόν του ανθρώπου υψωθήναι» (14). Τίποτα λιγότερο από μια αναγέννηση, δεν μπορεί να σε σώσει. 

Βήμα 5.
Το αρχικό ξεδίψασμα, ακολουθείται από μια καθημερινή άντληση. Το «ανακαινίσεως του Αγίου Πνεύματος» (5), φανερώνει το θείο παράγοντα που ενοικεί μέσα μας, ενεργώντας ένα διαρκές ξεχείλισμα και ανανέωση πνευματική. Ο χριστιανός, μοιάζει τον ποδηλάτη. Διαρκώς κινείται μπροστά. Αν σταματήσει, θα... πέσει. Η προτροπή αλλού του Παύλου, είναι- «ανανεόνησθε εις το πνεύμα του νοός σας» (Εφες.δ:23). Μελέτη Βιβλική, προσευχή, μαρτυρία, έργα αγάπης, ανανεώνουν «εκ των πηγών της σωτηρίας», την πνευματική ζωή μέσα μας.

Βήμα 6.
Συνδέσου λοιπόν προσωπικά με το μοναδικό Πρόσωπο.
Ποιο είναι; «Διά του Ιησού Χριστού του Σωτήρος ημών» (7). Ό,τι είχε να φανερώσει και να προσφέρει ο Θεός, είναι όλα συνοψισμένα «εν τω Υιώ» (Εβρ.α:1). «Ουκ έστιν εν άλλω ουδενί η σωτηρία» (Πράξ.δ:12). «ΕΙς Θεός, εις καί μεσίτης... άνθρωπος Χριστός Ιησούς, ο δους εαυτόν αντίλυτρον υπέρ πάντων» (Α’ Τιμ.β:5,6).

Βήμα 7.
Ας χαίρεσαι από τώρα, την αιώνια κληρονομιά σου. Ο Επουράνιος Πατέρας, μας χάρισε τα πάντα» (Ρωμ.η:32). Έναν δοξαστικό κατάλογο, προσπαθεί να συντάξει ο Δαβίδ στον ψαλμό ργ:1 -5 κ.ε. Μελέτησέ τον. Μας κατέστησε «συγκληρονόμους Χριστού» (Ρωμ.η:17). Μπροστά μας, υπάρχει ένα ένδοξο και αιώνιο μέλλον.