ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΝΑΤΟ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Σ’ αυτό το κεφάλαιο θα δούμε την έκχυση της πέμπτης πληγής πάνω στη γη, που είναι η πέμπτη σάλπιγγα και το πρώτο ουαί. Σ’ αυτή την πληγή ανοίγεται το φρέαρ της αβύσσου και εξέρχονται ακρίδες πάνω στη γη με εξουσία να βλάψουν και να βασανίσουν τους ανθρώπους πέντε μήνες. Οι ακρίδες αυτές συμβολίζουν δαιμόνια.

Θα δούμε ακόμα την έκτη πληγή, που είναι το δεύτερο ουαί. Σ’ αυτή την πληγή λύνονται οι 4 άγγελοι με εξουσία να θανατώσουν το 1/3 των ανθρώπων. Θα δούμε τι συμβολίζουν αυτοί οι 4 άγγελοι.

Στο τέλος της 6^ης σάλπιγγας γίνεται η μάχη του Αρμαγεδδώνα.

Αποκ.θ:1 Και ο πέμπτος άγγελος εσάλπισε, και είδον ότι έπεσεν εις την γην αστήρ εκ του ουρανού, και εδόθη εις αυτόν το κλειδίον του φρέατος της αβύσσου.

Η 5^η πληγή είναι το πρώτο ουαί, γιατί όταν τελειώνει, διαβάζουμε στο εδ.12 ότι η μία ουαί απήλθε και έρχονται ακόμη άλλα δύο ουαί.

έπεσεν εις την γην αστήρ εκ του ουρανού

Αυτό το αστέρι δεν είναι ο Σατανάς ή κάποιο δαιμόνιο. Είναι άγγελος του Θεού που του δόθηκε η εξουσία ν’ ανοίξει το φρέαρ της αβύσσου.

Αποκ.κ:1 Εδώ βλέπουμε πάλι έναν άγγελο να κρατά το κλειδί της αβύσσου, να πιάνει να δένει το Σατανά και να τον ρίχνει στην άβυσσο. Βλέπουμε την άβυσσο ν’ ανοίγει για να δεχτεί το Σατανά και μετά να κλείνει.

Αποκ.θ:2 Και ήνοιξε το φρέαρ της αβύσσου και ανέβη καπνός εκ του φρέατος ως καπνός καμίνου μεγάλης,  και εσκοτίσθη ο ήλιος και ο αήρ εκ του καπνού του φρέατος.

Ο καπνός συμβολίζει κρίση και καταστροφή. Ο Σατανάς ονομάζεται άρχων της εξουσίας του αέρος στην Εφεσ.β:2. Τώρα αυτός ο σκοτισμός του ήλιου και του αέρα μπορεί να είναι πραγματικός, μπορεί να είναι και αλληγορικός. Το φρέαρ της αβύσσου συμβολίζει το πνευματικό βασίλειο του σκότους. Δεν βγαίνουν οι δαίμονες από κάποιο ηφαίστειο ή κάτι παρόμοιο, αλλά μέσα από το σκοτεινό βασίλειό τους.

Όταν ανοίγεται το φρέαρ της αβύσσου, ο Ιωάννης βλέπει να βγαίνει καπνός και φωτιά που μπορεί να έχουν αλληγορική σημασία, όπως όλο το βιβλίο της Αποκάλυψης, όμως αντικατοπτρίζει απόλυτα αυτό που συμβαίνει στο πνευματικό βασίλειο του σκότους.

Βλέπουμε τον καπνό του σκότους και τη φωτιά της καταστροφής να απελευθερώνονται εναντίον των κατοίκων της γης.

Φαίνεται σαν να είναι το πυρ της κόλασης, όχι της γέενας, αλλά το πυρ και το σκότος του βασιλείου των δαιμόνων. Όλα τα δαιμόνια της κόλασης θα βασανίσουν τους ανθρώπους. Πρόκειται για τρομερή κρίση. Οι άνθρωποι θα ζητούν το θάνατο και ο θάνατος θα φεύγει από αυτούς.

Αποκ.ις:10 Εδώ βλέπουμε το παράλληλο εδάφιο σχετικά με την πέμπτη σφραγίδα από διαφορετική άποψη.

Μας διευκρινίζει ότι το φρέαρ της αβύσσου είναι το πνευματικό βασίλειο του σκότους. Λέει ότι «Ο άγγελος εξέχεε την φιάλην αυτού επί τον θρόνον του θηρίου, και έγινεν η βασιλεία αυτού πλήρης σκότους και εμάσσουν τας γλώσσας αυτών εκ του πόνου»

Ματθ.ιβ:24-26 Η βασιλεία του Σατανά θα διαιρεθεί και θα ερημωθεί. Σκότος θα σκεπάσει τη βασιλεία του Α/Χ. Ο Σατανάς εκβάλει Σατανά. Η βασιλεία του δεν θα μπορέσει να σταθεί.

Αποκ.θ:3 Και εκ του καπνού εξήλθον ακρίδες εις την γην, και εδόθη εις αυτάς εξουσία, ως έχουσιν εξουσίαν οι σκορπίοι της γης.

Αυτές οι ακρίδες δεν έχουν καμία σχέση με πραγματικές ακρίδες. Είναι συμβολικές και αντιπροσωπεύουν κάτι πολύ πιο τρομερό από τις κοινές ακρίδες. Συμβολίζουν τις δαιμονικές δυνάμεις, στις οποίες ποτέ δεν έχει επιτραπεί να απελευθερωθούν στη γη με σκοπό να βασανίσουν τους ανθρώπους και να τους έχουν με το μέρος τους.

Και εδόθη εις αυτάς εξουσία

Τους δόθηκε εξουσία και δύναμη όπως έχουν εξουσία οι σκορπιοί της γης. Παρατηρούμε ότι ο βασανισμός τους είναι όπως του σκορπιού όταν χτυπήσει το σώμα, το μυαλό και την ψυχή όλων των ανθρώπων που δεν είναι σφραγισμένοι με τη σφραγίδα του Θεού κατά την έκχυση των πληγών αυτών.

Αποκ.ις:10,11 Εδώ περιγράφεται η πέμπτη πληγή από άλλη άποψη. Λέει ότι οι άνθρωποι μασούσαν τις γλώσσες τους από τον πόνο, βλασφήμησαν το Θεό εξ αιτίας των πόνων τους και για τα έλκη τους, αλλά δεν μετανόησαν από τα έργα τους. Πράγματι το πρώτο ουαί θα είναι μια πάρα πολύ τρομερή πληγή για τους ανθρώπους.

Αποκ.θ:4 Και ερρέθη προς αυτάς να μη βλάψωσι τον χόρτον της γης, μηδέ κανέν χλωρόν, μηδέ κανέν δένδρον, ειμή τους ανθρώπους μόνους, οίτινες δεν έχουσι την σφραγίδα του Θεού επί των μετώπων αυτών.

Αυτές οι ακρίδες δεν είναι φυσικές, συνηθισμένες ακρίδες. Δεν αγγίζουν ούτε βλάπτουν τα χόρτα και τα δένδρα, παρά μόνο τους ανθρώπους που δεν έχουν τη σφραγίδα του Θεού. Δεν βλάπτουν ούτε τα ζώα, παρά μόνο τους ανθρώπους.

Είναι δαιμόνια και έχουν διαταχθεί να βλάψουν μόνο τους ανθρώπους, που δεν έχουν τη σφραγίδα του Θεού στα μέτωπά τους.

Αυτή δεν είναι μια φυσική σφραγίδα που ο Θεός τοποθετεί στα μέτωπά τους για να μην αγγιχτούν και βλαφτούν από τις ακρίδες, αλλά αναφέρεται σε κάτι πνευματικό. Προστατεύονται από το πνευματικό βασίλειο του σκότους, και από τις πληγές που είναι φυσικές και βλάπτουν τους ανθρώπους.

Οι 144.000 σφραγίσθηκαν με τη σφραγίδα του Θεού του ζώντος για να προστατευθούν από τις πληγές αυτές (Αποκ.ζ:3,4).

Αποκ.θ:5 Και εδόθη εις αυτάς να μη θανατώσωσιν αυτούς, αλλά να βασανισθώσι πέντε μήνας, και ο βασανισμός αυτών ήτο ως βασανισμός σκορπίου, όταν κτυπήση άνθρωπον.

Αυτός ο βασανισμός ήταν πραγματικός και όχι αλληγορικός. Επίσης στην κυριολεξία μασούσαν τις γλώσσες τους από τον πόνο και από τα έλκη, σαν να είχαν χτυπηθεί από σκορπιό. Ο πόνος και ο βασανισμός ήταν αφόρητος.

Θα υπάρχει πνευματικό σκοτάδι και καταπίεση σε τέτοιο βαθμό που ποτέ πριν ο άνθρωπος δεν έχει δοκιμάσει.

Γνωρίζουμε ότι τα δαιμόνια δεν έχουν τίποτε καλό να προσφέρουν στον άνθρωπο που τα ακολουθεί. Οι πειρασμοί τους οδηγούν μόνο στο σκοτάδι και στο θάνατο.

Αυτό το σκοτάδι εκχέεται πάνω στο θρόνο του θηρίου. Ακόμη κι αν επιθυμεί να στερεώσει τη βασιλεία του και να διώξει όλους τους αντιπάλους του, ακόμη κι αν αυτό δεν γίνει επειδή όλοι όσοι τον ακολουθούν θα είναι κάτω από τέτοια καταπίεση και βασανισμό, η βασιλεία του θα παραλύσει τελείως και θα καταστραφεί.

Η βασιλεία του Σατανά διαιρείται. Αυτό λέει ο Χριστός στο Ματθ.ιβ:24-26. Παρατηρούμε ότι το σκοτάδι σκεπάζει τη βασιλεία του Α/Χ, ο οποίος έχει παραδώσει τόσο πολύ τον εαυτό του στο Σατανά, όσο κανείς άλλος άνθρωπος πριν ή μετά απ’ αυτόν. Τώρα, η βασιλεία του αν και είναι όργανο του ίδιου του Σατανά μαστίζεται με πνευματικό, διανοητικό και φυσικό βασανισμό από τα ίδια τα δαιμόνια.