Κάποιοι ισχυρίζονται ότι «βάπτισμα στο όνομα του Ιησού»
σημαίνει μόνο την εξουσία και τη δύναμη του Ιησού κι όχι ότι η προφορική
επίκληση του ονόματος αποτελεί μέρος του τρόπου που πρέπει να βαπτιζόμαστε.
Ωστόσο, οι παρακάτω μαρτυρίες δείχνουν ότι ο πραγματικός τρόπος βαπτίσματος
είναι «στο όνομα του Ιησού».
(1) Βάπτισμα στο όνομα του Ιησού πραγματικά σημαίνει
βάπτισμα με τη δύναμη και την εξουσία Του, αλλά ο τρόπος για να επικαλεστεί
κανείς τη δύναμη και την εξουσία Του είναι να επικαλεστεί δια πίστεως το όνομά
Του. Η εξουσία που αντιπροσωπεύεται από κάποιο όνομα, επικαλείται με τη
χρησιμοποίηση του σωστού ονόματος. Όλες οι συζητήσεις σχετικά με τη δύναμη και
την εξουσία, δεν μπορούν να θολώσουν το γεγονός ότι: αν πρέπει να
χρησιμοποιήσουμε ένα όνομα στο βάπτισμα, αυτό είναι το όνομα Ιησούς.
(2) Η Βίβλος αποκαλύπτει ότι στο βάπτισμα επικαλούντο το
όνομα Ιησούς. Στις Πράξ.κβ:16 λέει: «Καί τώρα τί βραδύνεις; σηκωθείς
βαπτίσθητι καί απολούσθητι από τών αμαρτιών σου, επικαλεσθείς τό όνομα τού
Κυρίου». Εδώ έχουμε μια βιβλική εντολή, να επικαλούμαστε το όνομα του
Κυρίου (Ιησούς) στο βάπτισμα.
Κάποιοι υποστηρίζουν, ότι σ’ αυτό το εδάφιο, μόνο ο
βαπτιζόμενος επικαλείτο το όνομα του Ιησού και όχι ο βαπτίζων. Αυτό είναι
συζητήσιμο, αλλά ακόμα κι έτσι, το όνομα του Ιησού επικαλείτο προφορικά.
Γενικά, αυτός που βαπτίζει κανονικά επικαλείται το όνομα, αλλά και ο
βαπτιζόμενος μπορεί να το επικαλεστεί, αφού η εγκυρότητα του βαπτίσματος
εξαρτάται από την πίστη του υποψήφιου να βαπτιστεί κι όχι του βαπτίζοντος.
Το ρήμα - επικαλέομαι - που χρησιμοποιείται, είναι το ίδιο
που περιγράφει την προφορική προσευχή του Στέφανου προς τον Θεό: «Καί
ελιθοβόλουν τόν Στέφανον, επικαλούμενον καί λέγοντα· Κύριε Ιησού, δέξαι τό πνεύμά μου» (Πράξ.ζ:59).
Το ίδιο ρήμα βλέπουμε στις Πράξ.ιε:17 «διά νά
εκζητήσωσι τόν Κύριον οι λοιποί τών ανθρώπων, καί πάντα τά έθνη, επί τά οποία
καλείται τό όνομά μου, λέγει Κύριος ο ποιών ταύτα πάντα» και στον Ιάκ.β:7 «Αυτοί
δέν βλασφημούσι τό καλόν όνομα, μέ τό οποίον ονομάζεσθε;». Και τα δύο
εδάφια υποδηλώνουν ένα συγκεκριμένο χρόνο που το όνομα του Ιησού επικαλέστηκε
πάνω σε πιστούς, πράγμα που συμβαίνει κατά το βάπτισμα.
(3) Ο καθαρός, κοινός νους που διαβάζει τα εδάφια που
αναφέρονται στο βάπτισμα, πιστεύει ότι ο τρόπος που βάπτιζαν στην πρώτη
εκκλησία ήταν «στο όνομα του Ιησού». Εκεί οδηγείται όποιος διαβάζει φυσικά,
απλά, προσηλωμένος στο γράμμα των Γραφών. Θα πρέπει κανείς να χρησιμοποιεί
ύποπτες και διαστρεβλωμένες μεθόδους καθώς ερμηνεύει το λόγο του Θεού για να
αρνείται ότι οι λέξεις εννοούν αυτό που φαίνεται ότι εννοούν. Αν αυτός δεν ήταν
ο τρόπος, τότε είναι παράξενο που εμφανίζεται τόσες πολλές φορές.
(4) Σε άλλες περιπτώσεις, «στο όνομα του Ιησού» σημαίνει
προφορική εκστόμιση του ονόματος Ιησούς. Ο Κύριος είπε στους μαθητές Του να
προσεύχονται για τους αρρώστους στο όνομά Του (Μάρκ.ις:17,18), και ο Ιάκωβος
γράφει ότι πρέπει να προσευχόμαστε για τους αρρώστους στο όνομα του Κυρίου
(Ιάκ.ε:14). Όταν ο Πέτρος προσευχήθηκε για το χωλό, στην πραγματικότητα
χρησιμοποίησε το όνομα, γιατί είπε: «εν τώ ονόματι τού Ιησού Χριστού τού Ναζωραίου σηκώθητι καί
περιπάτει» (Πράξ.γ:6). Μετά εξήγησε ότι «…τό όνομα αυτού εστερέωσε, καί
η πίστις η δι' αυτού έδωκεν εις αυτόν τήν τελείαν ταύτην υγείαν ενώπιον πάντων υμών……….άς
ήναι γνωστόν εις πάντας υμάς καί εις πάντα τόν λαόν τού Ισραήλ ότι διά τού ονόματος τού Ιησού Χριστού τού Ναζωραίου, τόν οποίον σείς
εσταυρώσατε, τόν οποίον ο Θεός ανέστησεν εκ νεκρών, διά τούτου παρίσταται ούτος
ενώπιον υμών υγιής» (Πράξ.γ:16, δ:10). Με άλλα λόγια, όταν στην πρώτη
εκκλησία προσευχόταν για αρρώστους στο όνομα του Ιησού, στην πραγματικότητα
εκστόμιζαν το όνομα Ιησούς. Κατά τον ίδιο τρόπο, όταν στην πρώτη εκκλησία βάπτιζαν
στο όνομα του Ιησού, στην πραγματικότητα έλεγαν το όνομα Ιησούς σαν μέρος του
τρόπου βάπτισης.
(5) Αν «στο όνομα του Ιησού» δεν αποτελεί τρόπο βάπτισης,
τότε η Γραφή δεν μας δίνει τον ορισμό του χριστιανικού βαπτίσματος. Η μοναδική
άλλη περίπτωση τύπου βαπτίσματος είναι αυτή που διαβάζουμε στο Ματθ.κη:19.
Όμως, αν «στο όνομα του Ιησού» δεν μας διδάσκει πως πρέπει να γίνεται το
βάπτισμα, τότε ούτε «στο όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος»
διδάσκει κάτι τέτοιο, γιατί η γραμματική δομή είναι η ίδια και στα δύο εδάφια.
Αν «στο όνομα» σημαίνει «με την εξουσία του..» χωρίς επακριβή επίκληση κάποιου
ονόματος, τότε κανένα εδάφιο δεν μας δίνει τον ορισμό του βαπτίσματος.
Ωστόσο, δεν πιστεύουμε ότι ο Ιησούς μας άφησε χωρίς οδηγία
σ’ αυτό το τόσο σημαντικό θέμα. Το βάπτισμα στο νερό είναι πολύ σημαντικό που
είναι αδιανόητο η Βίβλος να μη δίνει ικανοποιητικές οδηγίες για την εκτέλεσή
του. Αν δεν έχουμε ένα τύπο, τότε τι είναι αυτό που διακρίνει το χριστιανικό
βάπτισμα από τους βαπτισμούς των ειδωλολατρών, το βάπτισμα των Εβραίων
προσήλυτων, ή το βάπτισμα του Ιωάννη; Αν δεν υπάρχει τύπος, ή αν ο τύπος δεν
έχει και τόσο σημασία, τότε γιατί ο Παύλος βάπτισε ξανά τους μαθητές του Ιωάννη
στο όνομα του Ιησού; Κανένας αξιόπιστος μελετητής δεν υποστηρίζει ότι ο τύπος
βάπτισης είναι άσχετος ή ότι η Βίβλος δεν δίνει καθαρές οδηγίες ως προς το πώς
πρέπει να διενεργείται το βάπτισμα.
(6) Θεολόγοι και εκκλησιαστικοί ιστορικοί, αναγνωρίζουν
ότι το βιβλίο των Πράξεων πραγματικά μας δίνει τον τρόπο που βάπτιζε η πρώτη
εκκλησία.
Κάποιοι υποστηρίζουν ότι «στο όνομα του Ιησού» δεν είναι
τύπος, επειδή οι διάφορες βιβλικές αναφορές στο βάπτισμα χρησιμοποιούν
διαφορετικές περιγραφικές φράσεις όπως: «στο όνομα του Ιησού Χριστού», «στο
όνομα του Κυρίου Ιησού», «στο όνομα του Κυρίου». Όμως, όλες αυτές οι φράσεις
είναι ταυτόσημες, αφού αναφέρονται στο ίδιο όνομα, που είναι Ιησούς. Οι λέξεις Κύριος
και Χριστός είναι απλά τίτλοι που διακρίνουν τον Κύριο Ιησού Χριστό από
οποιοδήποτε άλλο που μπορεί να είχε το όνομα Ιησούς. Το μοναδικό όνομα του Γιου
του Θεού είναι Ιησούς. Ακόμα και το εδάφιο Ματθ.κη:19 περιγράφει τον τύπο του
βαπτίσματος, ότι πρέπει να γίνεται στο όνομα του Ιησού.
