Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Σάββατο 1 Αυγούστου 2015

Η ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΒΙΒΛΟΥ ΟΠΩΣ ΔΗΛΩΝΕΤΑΙ ΣΤΑ ΣΥΜΒΟΛΑ ΤΗΣ



Τι συμβαίνει, λοιπόν! Πάψανε οι Έλληνες να διαβάζουν! Κατακόρυφη πτώση ενδιαφέροντος! Μήπως, δεν φταίει μόνον η φτωχή ζήτηση, αλλά και η ποιοτικά πενιχρή παραγωγή! Μήπως, βαρεθήκαμε το φτηνό βιβλίο! Κι αν ναι, μήπως είναι καιρός σαν αγοραστικό και καταναλωτικό κοινό, να προσέξουμε το καλό βιβλίο! Και ποιο είναι το καλύτερο, ανάμεσα στα καλά βιβλία; Τούτη η τελευταία ερώτηση, θ' αποτελέσει το θέμα μας, σήμερα. Πιστεύω δε να μη δυσκολευτώ, ν’ αποδείξω πως το καλύτερο βιβλίο αδιαφιλονίκητα είναι... η Βίβλος.


Το βιβλίο:
· που αγαπήθηκε όσο κανένα άλλο βιβλίο και πολεμήθηκε με λυσσαλέο πάθος,
· που δέθηκε με αλυσίδες και τις έσπασε,
· που γίνηκε το πρώτο προϊόν της κινητής τυπογραφίας,
· που μεταφράστηκε σε 1808 γλώσσες και διαλέκτους,
· που κανίβαλους μετέβαλε σε αγίους,
· που οδήγησε διωκόμενους pilgrims σ’ αναζήτηση ελεύθερης γης.
·  που σε τυπικούς χριστιανούς αποκάλυψε την υποκρισία τους,
· που σκούπισε δάκρυα αμαρτωλών και θεράπευσε συντριμμένες καρδιές,
· που ο ανθρώπινος κομπασμός προφήτεψε τον εξαφανισμό του και σήμερα είναι το best seller,
· που ο Θεός διακήρυξε ότι «η γη θα παρέλθει, ενώ ο λόγος του θα ζει αιώνια» (Ματθαίος κδ:35).

Στο τι είναι αυτό το βιβλίο του Θεού, δεν θα σας απαντήσουμε με αφηρημένους ορισμούς, αλλά θα χρησιμοποιήσουμε τα σύμβολα που ο Θεός χρησιμοποιεί για να μας τον περιγράψει. Είναι λοιπόν η Βίβλος:               

1. Το ΣΦΥΡΙ, που συντρίβει την αμετανόητη καρδιά. Μας το βεβαιώνει τούτο ο ίδιος ο Θεός στον Ιερεμία κγ:29 «δεν είναι ο λόγος μου, όπως η σφύρα πού συντρίβει το βράχο;». Ναι, μυριάδες ανθρώπων, προσυπογράφουν σε τούτο. Το Ιωάννης ιβ:24, σύντριψε κάποτε την καρδιά του γράφοντα. Κάποιο «επιστρέψατε, επιστρέψατε, γιατί ν’ απολεσθείτε» (Ιεζεκιήλ λγ:11), έκαμε έναν πορτοφολά να βγάλει γιομάτος συντριβή το χέρι από την τσέπη του διπλανού του και να γονατίσει μπροστά στον άμβωνα, ανοίγοντας την καρδιά του στον Κύριο. Βρόχινη είναι η καρδιά κάποιου οικείου σου και δεν ξέρεις τι να κάμεις! Προσευχήσου; «Κύριε, χρησιμοποίησε τη σφύρα του λόγου σου». Θα το κάμει.

2. Το ΜΑΧΑΙΡΙ, που χειρουργεί από μέσα μας το καρκίνωμα της ανθρώπινης αμαρτίας. Αθεράπευτος όπως και του σώματος, ο καρκίνος του πνεύματος. Όμως, αν αφήσεις να επέμβει ο λόγος του Θεού! «Ο ζών και ενεργός και κοπτερώτερος υπέρ πάσαν δίστομον μάχαιραν, πού διέρχεται μέχρι διαιρέσεως ψυχής τε και πνεύματος, πού διερευνά τούς διαλογισμούς και τας έννοιας τής καρδίας» (Εβραίους δ:12). Αν το αμφιβάλεις, σε προσκαλώ σε μια δοκιμή. Κλείσου στο δωμάτιό σου, γονάτισε και διάβασε δυνατά μπροστά στο Θεό τον ψαλμό να του Δαβίδ. Τον ψαλμό της μετάνοιας.

3. Η ΦΩΤΙΑ, που καθαρίζει το χέρσο χωράφι της αδιάφορης ψυχής. Το φθινόπωρο, οι εργάτες της γης, ετοιμάζουν τα χωράφια για τη νέα σπορά. Η φωτιά, καίει τότε - αγκάθια, ζιζάνια, ξερόφυλλα. Η φωτιά καίει και καθαρίζει. Το ίδιο κάνει ο λόγος του Θεού- «που εν τη καρδία είναι ως καιόμενον πυρ» (Ιερεμίας κ:9). Δοκίμασε και ζήτησε αυτό το καθαρτήριο πυρ. Γιατί «τα λόγια του Κυρίου είναι λόγια καθαρά, αργύριο δοκιμασμένο σέ πήλινο χωνευτήρι, καθαρισμένο εφτά φορές» (ψαλμός ιβ:6).

4. Το ΓΑΛΑ, για τα πνευματικά νήπια. Τώρα λοιπόν πρωτοπήρες στα χέρια σου το λόγο του Θεού. «Επιπόθησε σαν νεογέννητο βρέφος το λογικό άδολο γάλα του λόγου του Θεού, για ν’ αυξηθείς (πνευματικά) μ’ αυτό» (Α’ Πέτρου β:2-3). Μελετείστε - την επί του όρους ομιλία (Ματθαίος ε, ς, ζ). Χαρείτε τον ύμνο της αγάπης στο Α’ Κορινθίους ιγ. Μάθετε από τον Ησαΐα νγ και τα τελευταία κεφάλαια των Ευαγγελίων, πόσο στοίχισε στον Χριστό η σωτηρία σας. Σπουδάστε τον πρακτικό χριστιανισμό στον Ιάκωβο, δέστε την πρακτική αγάπη στην Α’ Ιωάννη. Επιτρέψτε στον Ιωάννη γ να σας εξηγήσει τον τρόπο της αναγέννησης.

5. Η ΣΤΕΡΕΑ ΤΡΟΦΗ, για την πνευματική μας αύξηση και ολοκλήρωση. Ναι, δεν βρίσκεις γάλα μόνο στη Βίβλο. Έχει και «την στερεά τροφή των τελείων, αυτών που τα αισθητήριά τους είναι γυμνασμένα στο να διακρίνουν...» (Εβραίους ε: 14). Δώσε το χέρι σου λοιπόν στον Παύλο, να σ’ οδηγήσει στις προς Ρωμαίους, Εφεσίους και Γαλάτες του. Άκουσε το Χριστό στην επί του Όρους των Ελαιών εσχατολογική ομιλία του (Ματθαίος κδ, κε). Δοκίμασε μια συγκριτική μελέτη Δανιήλ κι Αποκάλυψης ή Λευιτικού και Ρωμαίους.

6. Το ΜΕΛΙ, που μας γλυκαίνει από τις απογοητεύσεις της ζωής. «Πόσο γλυκείς είναι οι λόγοι σου στον ουρανίσκο μου, είναι υπέρ το μέλι στο στόμα μου» (ψαλμός ριθ:103). Όλους τους πόνους της ανθρώπινης ψυχής, γλυκαίνει ο λόγος του Θεού- «μη μεριμνάτε... ας μη ταράσσεται η καρδία σας... ιδού, επί των παλαμών μου σας εζωγράφισα... πάντες με εγκατέλειπον, ο Κύριος όμως μου παραστάθηκε» (Ματθαίος ς:25, Ιωάννης ιδ:1, Ησαΐας μθ:16, Β’ Τιμόθεο δ:16), είναι λίγες σταγόνες μέλι, από το λόγο του Θεού. Πικραμένος κι απογοητευμένος, διάβασε λ.χ. τον ψαλμό λε και πες μου αν είναι ή όχι, μέλι ο λόγος του Θεού.

7. Ο ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ, για την πνευματική μας τουαλέτα και τακτοποίηση. Ακούστε, την προτροπή του Ιάκωβου α:22, 23 «Γίνεσθε εκτελεσταί του λόγου και μη μόνον ακροαταί, απατώντες εαυτούς. Διότι εάν τις είναι ακροατής τού λόγου και ουχί εκτελεστής, ομοιάζει με άνθρωπον όστις θεωρεί το φυσικόν αυτού πρόσωπον εν κατόπτρω, διότι εθεώρησεν εαυτόν και ανεχώρησεν και ευθύς ελησμόνησεν όποιος ήτο». Σου δείχνει δηλαδή ο λόγος του Θεού σαν σε καθρέφτη το βαθμό της πνευματικής σου καθαρότητας και ευπρέπειας. Οι άλλοι μπορεί να σε κολακεύουν κι εσύ να μη βλέπεις. Κοίταξε όμως στο Βιβλικό καθρέφτη που ίσως σε δείχνει «από ίχνους ποδός μέχρι κεφαλής, (γεμάτο) τραύματα και μελανίσματα και έλκη σεσηπότα» (Ησαΐας α:6). Ακολάκευτο σε δείχνει ο καθρέφτης του Θεού.

8. Το ΝΕΡΟ, που καθαρίζει από τους ρύπους της ζωής. «Με ποιο τρόπο, ρωτάει ο ψαλμωδός (ριθ:9), θέλει καθαρίζει ο νέος την οδόν αυτού;». Και η απάντηση είναι· «φυλάττων τον λόγον Σου». Γάργαρο και κατακάθαρο μέσα από τα βιβλία, κεφάλαια κι εδάφια της Βίβλου, τρέχει τούτο το πνευματικό νερό. Πλύσου σ’ αυτό, ψυχή μου. Και συ Εκκλησία του Χριστού θυμήσου, πως «ο Κύριός σου σε καθάρισε με το λουτρό του ύδατος, δια του λόγου» (Εφεσίους ε:26).

9. Ο ΛΥΧΝΟΣ, που φωτίζει την πνευματική μας πορεία. «Λύχνος στα πόδια μου είναι ό λόγος Σου, βεβαιώνει από την πείρα του ο ψαλμωδός, και φως στα μονοπάτια τής ζωής μου» (ψαλμός ριθ:105). Πόσες φορές σ’ αυτόν βρήκαμε το φως, τη λύση, την απάντηση, σε δίστρατα - γάμου, εργασίας, ανατροφής, ψυχικού κάματου κλπ.! Τα· «μη ομοζυγείτε απίστοις... διατί ουχί μάλλον αδικείσθε... πάντα όσα θέλετε οι άνθρωποι να κάνουν σε σας» (Β’ Κορινθίους ς:14, Α’ Κορινθίους ς:7, Ματθαίος ζ:12) και τόσα-τόσα άλλα, ποιο και πόσο φως μας δώσανε!

10.  Ο ΣΠΟΡΟΣ, που ’χει μέσα του και φέρνει ζωή. Ο ίδιος ο Κύριος το εξήγησε, έπειτα από την παραβολή του Σπορέα, ότι· «ο σπόρος είναι ο λόγος του Θεού» (Λουκάς η:11). Αυτόν, όταν τον δεχτούμε μέσα μας, θα φέρει θαυμαστά αποτελέσματα. Ο Πέτρος, διευκρινίζει ότι· «δεν αναγεννήθητε εκ φθαρτού σπέρματος, αλλά αφθάρτου, διά του λόγου τού Θεού του ζώντος και μένοντος» (Α’ Πέτρου α:23). Καταλαβαίνουμε έτσι ότι το τυπωμένο βιβλίο που λέγεται Βίβλος, δεν είναι ο λόγος του Θεού, αλλά... περιέχει το λόγο του Θεού. Τον ζωντανό σπόρο. Το σπόρο, που φέρνει ζωή.

11. Η ΒΡΟΧΗ, που ποτίζει τον σπαρμένο μ’ οποιοδήποτε τρόπο, σπόρο. Στο Δευτερονόμιο, διαβάζουμε: «η διδασκαλία μου θέλει σταλάζει ως η βροχή, ο λόγος μου θέλει καταβή ως η δρόσος, ως ο όμβρος επί χόρτου» (λβ:2). Γιατί λοιπόν να μένει απότιστη ή μισομαραμένη η θεία σπορά μέσα μας, όταν σαν σταλαχτή, ζωοδότρα βροχή, μπορεί να ενεργήσει στην πνευματική μας ζωή, η διδασκαλία του λόγου! «Όπως κατεβαίνει η βροχή και ποτίζει τη γη... ούτω θέλει είσθαι ο λόγος μου», βεβαιώνει ο Θεός, στο Ησαΐα νε:10, 11.

12. Ο ΟΔΗΓΟΣ, που με τις πληροφορίες του φέρνει την ψυχή στο Χριστό. Σε κάποιους που αυτοσκοπό είχαν κάνει τη μελέτη των Γραφών, ο Χριστός εξήγησε ότι- «ερευνάτε τις Γραφές νομίζοντες με τούτο ότι έτσι αποκτάτε αιώνια ζωή, όμως οι Γραφές οδηγούνε (αι μαρτυρούσαι) σέ Μένα» (Ιωάννης ε:39). Τρέξε και ξεφύλλισε τη Βίβλο σου και θα βρεις εκεί- απάντηση στην απορία, λύση στο αδιέξοδο, φως στη σύγχυση, λιμάνι στην τρικυμία.

Συμπέρασμα:
Έπειτα από την κατάληψη της Τροίας και πριν ο στρατός την πυρπολήσει, επιτράπηκε στους κατοίκους της να την εγκαταλείψουν, συναποκομίζοντας καθένας κάτι, το πιο πολύτιμό του. Ο Αινείας (ο κατόπιν ιδρυτής της Ρώμης), βγήκε από την πόλη, κουβαλώντας τ’ άγαλμα των θεών του. Συγκινημένοι οι στρατιώτες, του επέτρεψαν να μπει άλλη μια φορά στην πόλη. Αυτός τότε, κουβάλησε στους ώμους του τον γέροντα πατέρα του... Εσύ, αν απόψε έπιανε φωτιά το σπίτι σου, τι θα φρόντιζες πριν απ’ όλα να διασώσεις; Μήπως... τη Βίβλο σου!..